در حق مسئولین فنی بهداشتی دامپزشکی واقعاً اجحاف می‌شود/ ضرایب مالیاتی بالا بسیاری از دامپزشکان را به مشاغل دیگر سوق می‌دهد

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: رئیس جدید نظام دامپزشکی استان اصفهان معتقد است برای افراد تازه فارغ‌التحصیلی که وارد حیطه دامپزشکی می‌شوند، برخی هزینه‌های تحمیلی مثل صدور پروانه‌ها، اجاره محل، خرید لوازم و تجهیزات وجود دارد و در این حوزه‌ها هیچ تسهیلاتی ندارند تا برای شروع کار آنها به منزله پشتوانه مالی باشد.

«دکتر محمدرضا ناظم» در گفت‌وگو با حکیم مهر مشکل بعدی بخش خصوصی دامپزشکی در استان اصفهان را ضرایب مالیاتی بالایی می‌داند که برای بخش خصوصی ازجمله داروخانه، درمانگاه و مراکز مایه‌کوبی اعمال می‌شود: «متاسفانه در خیلی موقعیت‌ها نیروها به دلیل مباحث مالیاتی مشکلات مالی پیدا می‌کنند. از آن طرف با کم شدن درآمد، امنیت شغلی آنها پایین می‌آید و مجبور می‌شوند که به کارهای دیگر روی آورند.»

حکیم مهر: آقای دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشکده هستید؟

بنده ورودی سال 82 دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد هستم و در سال 88 فارغ‌التحصیل شدم. در ادامه در سال 91 در رشته تخصصی مامایی و بیماری‌های تولید مثل دانشگاه علوم تحقیقات تهران پذیرفته شدم و از همان زمان به صورت مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی در واحد شهرکرد مشغول به کار هستم. مابین سال‌های 88 تا 91 در طرح نیروی انسانی و امریه سربازی، کارمند اداره کل دامپزشکی استان اصفهان در شهرستان‌های مختلف بودم. از همان سال 88 تاکنون برخی پروانه‌های فعالیت مثل پروانه نیمه‌وقت، تمام‌وقت و مراکز مایه‌کوبی دارم که تا به امروز هم در آنها مشغول به فعالیت هستم.

حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلات و چالش‌هایی که در حوزه بخش خصوصی دامپزشکی در استان وجود دارد، چه چیزهایی هستند؟

برخی مشکلاتی که در استان وجود دارد، در سطح کشور مطرح هستند. آن دسته از مشکلات سطح پایین‌تر در خود استان قابلیت رفع و رجوع دارد اما مشکلات اساسی که ما در استان داریم و به کشور بسط داده می‌شود، بحث ماده 18 و ماده 19 در حوزه مسئولین فنی بهداشتی است.

مشکل دیگر اینکه برای افراد تازه فارغ‌التحصیل که وارد حیطه دامپزشکی می‌شوند، برخی هزینه‌های تحمیلی مثل صدور پروانه‌ها، اجاره محل، خرید لوازم و تجهیزات وجود دارد و در این حوزه‌ها هیچ تسهیلاتی ندارند تا برای شروع کار آنها به منزله پشتوانه مالی باشد. برای مثال خودرویی که برای رفت و آمد استفاده می‌کنند، جزو اموال، دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری آنها نیست، بلکه جزو وسیله کار آنهاست و اگر می‌شد که این خودرو حالت سوبسید داشته باشد یا حتی به قیمت دولتی به دامپزشکان تحویل داده شود، کمک زیادی به آنها می‌کرد.

از طرفی مشکل بعدی در استان، بحث ضرایب مالیاتی بالایی است که برای بخش خصوصی ازجمله داروخانه، درمانگاه و مراکز مایه‌کوبی اعمال می‌شود. متاسفانه در خیلی موقعیت‌ها نیروها به دلیل مباحث مالیاتی مشکلات مالی پیدا می‌کنند. از آن طرف با کم شدن درآمد، امنیت شغلی آنها پایین می‌آید و مجبور می‌شوند که به کارهای دیگر روی آورند.

اصفهان یک استان بزرگ و تعداد اعضای دامپزشک آن زیاد است. مشکل بعدی ما محل ساختمان نظام دامپزشکی است. محل فعالیت برای یک سیستم، به مثابه یک ویترین است و اگر ما فاقد مکانی باشیم که به عنوان نظام دامپزشکی شناخته شود و آدرس دقیق و ثابت داشته باشد، آن وجهه لازم را نداریم. با توجه به گستردگی کاری که از سال 70 به این طرف تحویل نظام دامپزشکی شده و هر روز هم رو به رشد است، می‌طلبد که نظام‌های استانی به خصوص استان‌های خیلی بزرگ و با تعداد اعضای زیاد که در صنف تاثیرگذار هستند، یک محل و آدرس مشخص داشته باشند که مجبور نباشند هر سال از یک جا به جای دیگر نقل مکان کنند و دائما تغییر آدرس و تغییر تلفن دهند. این مساله مقداری وجهه نظام دامپزشکی را در میان نظام‌های دیگر مثل نظام مهندسی و... کاهش داده و از بین برده است.

حکیم مهر: به ماده 19 اشاره کردید. از نظر شما وضعیت اجرای آن در استان چگونه است؟ آیا می‌توان راهکاری اندیشید که برای همیشه بحث قراردادهای صوری از بین برود؟

ماده 19 و ماده 18 در استان اصفهان مانند سایر استان‌های کشور به درستی اجرا نمی‌شود. مطابق آنچه که در آیین‌نامه آمده، کمیته ماده 19 شامل مدیر کل به عنوان رئیس کمیته و همچنین رئیس شورای نظام، مدیر کل تعاون، رئیس انجمن صنفی مسئولین فنی بهداشتی و رئیس انجمن صنفی کارفرمایی به عنوان عضو هستند. ما از نظر حضور مدیر کل دامپزشکی، رئیس نظام استان و رئیس انجمن صنفی مسئولین فنی بهداشتی هیچ مشکلی نداریم اما مدیر کل تعاون و کار اصولا در جلسات شرکت نمی‌کند و اگر هم در جلسه‌ای شرکت کند، خیلی پیگیر این موضوع نمی‌شود و لذا نتیجه خوب یا خروجی مناسبی ندارد. از طرفی تعداد انجمن‌های کارفرمایی زیاد است و مسلما این جلسات به تشنج، بحث و جدل کشیده می‌شود و خروجی ندارد.

در حق مسئولین فنی بهداشتی واقعا اجحاف می‌شود و لازم است که برای آنها امنیت شغلی ایجاد شود و دریافت حقوق آنها سامان یابد. اگر رابطه‌ای که از لحاظ مالی بین کارفرما و مسئولین فنی وجود دارد، حذف شود، همان هدف عالی ماده 19 که افزایش عملکرد مسئولین فنی است، تحقق پیدا می‌کند. اگر مسئولین فنی این پشتوانه مالی را داشته باشند، هر روز نباید انتظار بکشند که کارفرما عذر آنها را بخواهد. به نظر من مساله ماده 19 باید در سطح کلان کشور یعنی وزارتخانه‌ها، ریاست سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی حل شود. در واقع نباید بحث استانی را مطرح کنند و باید در سطح کشور به شکل ابلاغیه و تحکمانه بگویند که مسئول فنی باید این قدر حقوق بگیرد و قراردادهای او در فلان جا امضا و به این شماره حساب واریز شود. یعنی دست رابطه‌ها و گریدهای پایین را کوتاه کنند. این پیشنهاد احتمالا از قراردادهای پشت پرده و صوری جلوگیری می‌کند.

حکیم مهر: نسبت داروخانه به کلینیک دامپزشکی در استان اصفهان چگونه است؟

ما در استان اصفهان نزدیک به 140 داروخانه و 400 پروانه درمانگر داریم که به عنوان درمانگاه، پلی‌کلینیک یا مراکز مایه‌کوبی فعالیت می‌کنند. اصفهان حدود 3500 دامپزشک و پیرادامپزشک دارد که در همه رده‌ها از تخصصی گرفته تا کاردان‌های دامپزشکی و بهداشت مواد غذایی فعالیت می‌کنند. استان بسیار گسترده‌ای که فرصت شغلی در آن زیاد است که اگر بحث دارو و درمان به صورت کانالیزه شده در کنار هم قرار بگیرند، می‌توانند همدیگر را ساپورت کرده و برای یکدیگر درآمدزایی داشته باشند. اما مشکلاتی مثل ضرایب مالیاتی، خیلی از آنها را از میدان به در می‌کند و امنیت شغلی آنها را می‌گیرد.

همچنین در استان اصفهان حدود 20 آزمایشگاه و حدود 540 نفر قرارداد مسئولین فنی بهداشتی داریم که از دکترای تخصصی بهداشت مواد غذایی تا پیرادامپزشکان فعالیت می‌کنند. تعداد آنها خیلی زیاد است و طبیعتا مطالبه‌گری آنها هم بیشتر از سایر استان‌ها است.

حکیم مهر: ارزیابی شما از تعداد دانشکده‌های دامپزشکی در منطقه چیست؟

استان اصفهان با استان چهارمحال و بختیاری که دو دانشکده دامپزشکی دارد و غالب دانشجویان و فارغ‌التحصیلان آن مربوط به استان اصفهان هستند، همجوار است. در خود اصفهان نیز دانشکده‌هایی هستند که فارغ‌التحصیلان مرتبط با دامپزشکی دارند. این دانشکده‌ها شامل دانشگاه آزاد اصفهان، دانشگاه آزاد شاهین‌شهر و دانشگاه‌های علمی کاربردی هستند. مورد آخر مربوط به فوق‌دیپلم دامپزشکی، بهداشت و مواد غذایی و... است که با سیستم دامپزشکی مرتبط هستند و بعضی از آنها مثل کاردان‌های دامپزشکی یا علوم آزمایشگاهی در پیرادامپزشکی تعریف شده‌اند و تعداد فارغ‌التحصیلان آن خیلی زیاد است. لذا بهتر است که دانش‌بنیان‌ها فعال‌تر شوند تا دامپزشکان در شرف فارغ‌التحصیلی با ایده‌های جدید در آنها شروع به فعالیت کنند.

حکیم مهر: آیا با معضل درمان غیرمجاز هم در استان روبرو هستید؟

درمان غیرمجاز در استان اصفهان وجود دارد اما با خدماتی که نیروهای درمانگر ارائه می دهند، تقریبا درمانگران غیرمجاز در حال حذف شدن هستند. با این حال ما با این معضل ناآشنا نیستیم؛ به خصوص در بحث گاوداری‌ها که به شکل سنتی و نیمه‌سنتی وجود دارند. درمانگران غیرمجاز حتی در حوزه اسب هم وجود دارند اما درمانگران اصفهانی تمام تلاش خود را می‌کنند که با خدمات خود، دامدار را مجاب کنند که از دامپزشک و افراد دارای مجوز استفاده کند. امیدوارم در این دوره با تلاشی که انجام می‌دهیم، این معضل را به حداقل برسانیم.

حکیم مهر: یکی از معضلات برخی استان‌ها، الزام کلینیک‌های دامپزشکی به خروج از شهر است. استان اصفهان چقدر با این معضل مواجه است و شما چه برنامه‌هایی در این خصوص دارید؟

از سال 1400 مصوبه‌ای ابلاغ شده مبنی بر این که صدور مجوزهای درمانگاه در سطح شهر اصفهان تا اطلاع ثانوی ممنوع است. خوشحالی ما استفاده از عبارت تا اطلاع ثانوی در این مصوبه است. امیدواریم که بتوانیم در این چند ماه با جلساتی که برگزار می‌کنیم، ارگان‌های موازی را توجیه کنیم که دامپزشکانی که در سطح شهر خدمات‌رسانی می کنند، از شیوع بیماری‌های زئونوز جلوگیری می‌کنند. به هر حال نگهداری از سگ، گربه و پرندگان زینتی در جامعه ما در میان تعدادی از افراد جا افتاده و لذا بهتر است که آنها را کانالیزه کنیم. مثلا در بحث هاری، واکسیناسیون، نظارت و مراقبت‌هایی که از سوی دامپزشکان انجام می‌گیرد، از بروز این بیماری جلوگیری می‌کند. از نظر من نظام دامپزشکی باید خدمات دامپزشکان در جامعه را برجسته‌تر کند.

حکیم مهر: ارتباط شما با بخش دولتی چگونه است؟

در حال حاضر ما در بالاترین سطح ارتباط و تعامل متقابل با اداره کل، حوزه ریاست، معاونین و ادارات تابعه هستیم. یعنی از زمانی که کرسی نظام دامپزشکی را به دست گرفتیم، در بالاترین سطح ارتباطات قرار داریم و کمک و تعامل زیادی دریافت کردیم.

حکیم مهر: به عنوان حرف آخر ...

استان اصفهان در حیطه دامپزشکی بسیار گسترده است و افراد زیادی را در خود مشغول کرده است. به همین دلیل مباحث مرتبط با ماده 2، ماده 5، ماده 19 و ماده 18 بسیار شلوغ است. با انتخاباتی که در این دوره از شورای نظام دامپزشکی استان انجام شد، ما از تمام رسته‌های دامپزشکی در این شورا نماینده داریم و هیچ صنفی نیست که فاقد نماینده باشد. این مساله نشان می‌دهد که چگونگی چیدمان نظام برای دامپزشکان و پیرادامپزشکان استان خیلی مهم بوده است. مسئله‌ای که قصد داریم به طور جد پیگیری کنیم، بحث ضرایب مالیاتی است که البته باید از محل کلان کشور حل شود، اما پیشنهادات آن باید به تهران ابلاغ شود.

مساله بعدی لزوم میدان دادن به جوانان است که خیلی برای پیشبرد کارها مهم است. اگر جوانان تازه فارغ‌التحصیل با ایده‌های خود به میدان بیایند و بتوانند ایده‌ها را به ما ثابت کنند و یک هیاتی باشد که این ایده‌ها را بررسی کند، بسیار راهگشا خواهد بود. از طرفی باید ارتباط نظام دامپزشکی با اعضا به خصوص اعضای انجمن‌ها و هیات مدیره‌ها خیلی بیشتر از قبل شود و از تمام هیات مدیره‌ها و انجمن صنفی‌ها استفاده شود تا بتوانند کارها را پیش ببرند. ما معتقد هستیم که نظام دامپزشکی خانه تمام این اعضاست و هیچ کدام هیچ اولویتی نسبت به هم ندارند، چون همه با هم یک سیستم را می‌سازند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.