حکیم مهر: می‌توان گفت که میمون های پروبوسیس (proboscis) یا دماغ دراز، از عجیب‌ترین موجودات جهان حیوانات محسوب می‌شوند. در حالی که میمون‌های ماده بینی‌های نوک‌تیز دارند، اما میمون‌های نر این گونه، بینی‌های بزرگ با ظاهری عجیب دارند که به آن‌ها لقب «زشت‌ترین حیوان جهان» را داده است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روزیاتو، اکنون یک مطالعه جدید توانسته است رمز این ویژگی عجیب را کشف کند. دانشمندان دانشگاه ملی استرالیا می‌گویند بینی‌های بزرگ این میمون‌ها بیش از یک ویژگی ظاهری نامتعارف است. این بینی های عجیب و غریب مزایای عمده‌ای را به ویژه در زمینه جفت گیری به همراه دارند.
میمون های دماغ دراز بومی جزیره بورنئو هستند و به خاطر بینی‌های زشت خود یکی از زشت‌ترین حیوانات جهان نامیده شده‌اند. در این مطالعه جدید، محققان قصد داشتند دلیل تکامل این ویژگی غیرمعمول را درک کنند.
این تیم با استفاده از اسکن سه بعدی از جمجمه میمون‌ها، اندازه و شکل ساختار داخلی حفره بینی آن‌ها را بررسی کردند. اسکن‌ها نشان داد که شکل حفره بینی به گونه‌ای تکامل یافته که به میمون‌های نر اجازه می‌دهد صداهای بلندتر و گیراتری را تولید کنند.
دکتر کاترین بالولیا، محقق ارشد این پروژه، می‌گوید: «ما می‌خواستیم بفهمیم چرا بینی‌های میمون های پروبوسیس نر اینقدر بزرگ است و آیا حفره بینی‌های آن‌ها شکل منحصربفردی دارد یا نه. ما دریافتیم که میمون‌های نر حفره بینی بسیار بزرگ‌تری نسبت به میمون‌های ماده دارند و شکل حفره بینی آن‌ها نیز با ماده‌ها متفاوت است.»
توانایی تولید صداهای بلندتر و گیراتر با داشتن حفره بینی بزرگ‌تر و بلندتر، به میمون‌های نر کمک می‌کند تا سلامتی و برتری خود را نشان دهند. این امر به جذب میمون‌های ماده و دور کردن رقیبان نر کمک می‌کند.
هر چه یک میمون نر بتواند ماده‌های بیشتری را جذب کند، از نظر تولیدمثل موفق‌تر خواهد بود. بنابراین داشتن بینی بزرگ و توانایی تولید صداها با حفره بینی منحصربفرد، به میمون‌های نر کمک می‌کند تا توانمندی ها و جایگاه خود را به شرکای بالقوه ماده نشان دهند.
بنابر گفته دکتر بالولیا، محیط جنگلی بورنئو می‌تواند توضیح دهد که چرا بینی‌های این میمون‌ها چنین بزرگ شده‌اند. او می‌گوید: «میمون‌های پروبوسیس در جنگل‌های ساحلی و محیط‌های جنگلی زندگی می‌کنند و اغلب از پشت درختان قادر به دیدن یکدیگر نیستند. بنابراین صداهای بلند و بینی برای ارتباط، به‌ویژه میان میمون‌های نر، بسیار مهم است.»
احتمالا بافت گوشتی بینی با گذشت زمان بزرگ‌تر شده تا توانایی تولید صداهای بینی را افزایش دهد. میمون های دماغ دراز زمان تولید این صداها، بینی خود را به صورت کاملا صاف و ثابت نگه می‌دارند. احتمالا پس از مدتی، ماده‌ها شروع به جذب شدن به بینی‌های بزرگ برای انتخاب جفت کرده‌اند، چرا که نشانه ای از سلامت و برتری است.»
اسکن‌ها همچنین نشان می‌دهند که حفره بینی با افزایش سن بزرگ‌تر می‌شود که توضیح می‌دهد چرا میمون‌های مسن‌تر بینی بزرگ‌تری دارند.
