عادت نکنیم...
دکتر پدرام فرهادیان
رزیدنت جراحی دامپزشکی، مدرس دانشگاه
من همان‌طور می‌نویسم که حرف می‌زنم؛ بدون ادا و اطوار و شگرد و ایهام و ایجاز؛ صریح و بی‌پرده. در واقع همیشه تمام سعی‌ام را کرده و میکنم و احتمالا همچنان بر این سعی خواهم ماند که به همان زبانی بنویسم که حرف می‌زنیم، زیرا معتقدم کاغذ واژگان و کلام را بد ضبط می‌کند و حس و عاطفه را انتقال نمی‌دهد، در صورتی‌که بهترین کلام نه روایت‌گری است نه دستورالعمل، بلکه بهترین کلام، انتقال احساس است و بس.
اینها را گفتم تا وقتی در ادامه با زبانی متفاوت و به دور از سبک و سیاق ادیبانه مواجه شدید، تعجب نکنید و شور عاطفی آن را با تمام وجود حس کنید.
عادت نکنیم…
دانشجویان عزیز و گرامی دامپزشکی (در هر مقطع و هر واحد دانشگاهی)، لطفا به کوچک شمرده شدن عادت نکنید. به روی آوردن به هر کار و درخواستی از جانب دانشگاه و اساتید عزیز برای نشان دادن بدرد بخور و مهم بودن‌تان عادت نکنید. به اینکه شما جوانی شاگرد دم گاراژ هستید و استاد هم اوستا عادت نکنید. دوستان جوان و همکاران آینده‌ی من، خود را باور کنید و برای جایگاه خویش ارزش و حرمت قائل شوید. لطفا به خوش‌رقصی و بیهوده‌گی عادت نکنید. عزیزان، به درجه‌ی دوم بودن در میان گروه‌های پزشکی عادت نکنید. به سکوت و پذیرفتن هرآنچه که می‌گویند عادت نکنید.
اساتید بزرگوار و سرمایه‌های علمی دانش دامپزشکی، به تملق و مجیزگویی گاهگاه دانشجویان عادت نکنید. به سر فرود آوردن به هر فرمان و دستورالعمل از مراجع بالاتر عادت نکنید. به تکرار مکرر آموزش‌هایتان عادت نکنید. به نگاه از بالا و پر از غرور و خودخواهی عادت نکنید. به کوچک و خوارشمردن و تحقیر دانشجویانتان عادت نکنید. به در دسترس نبودن برای بالا رفتن جایگاهتان عادت نکنید. اساتید گرامی، شما تابلوی نمایش مستدل دانش دامپزشکی هستید، لطفا شأن این جایگاه را درک کنید و خود را درگیر داستان‌های عجیب و پرتنش نکنید.
همکاران فعال در حوزه درمان (حیوانات خانگی یا مزرعه)، به نمایش‌های دلقک‌مأبانه در فضای مجازی عادت نکنید. به زیر سئوال بردن همکاران خود برای جذب مخاطب بیشتر عادت نکنید. به شکستن حرمت پیشکسوتان حوزه‌های فعالیتتان عادت نکنید. به زدن حرف‌های مضحک و خنده‌دار برای مخاطبانتان عادت نکنید. به سهل و بی‌ارزش شمردن جان بیمارتان عادت نکنید. به تن دادن به هر شیوه‌ای برای جذب بیمار یا بیماران بیشتر جهت کاهش هزینه‌های درمانی عادت نکنید. به تولید محتواهای زننده و خارج از عرف علمی عرصه دامپزشکی عادت نکنید. به کوچک کردن حوزه تحصیلی‌تان و مقایسه‌های غیراصولی میان دامپزشکی و پزشکی عادت نکنید.
مدیران محترم سازمان و نظام دامپزشکی کشور، به دروغ و وعده‌های توخالی دادن عادت نکنید. به دادن آمار غلط و بدون پایه و اساس علمی و مستند عادت نکنید. به صدور و اجرای قوانین خلق‌اساعه عادت نکنید. به دریافت مبالغ متعدد و متنوع به بهانه‌های اجرایی و صدور پروانه و... عادت نکنید. به سر کار گذاشتن و وعده‌های سرخرمن به سبب گذران زمان و سپری شدن دوره‌تان عادت نکنید. به انداختن نتایج امور محوله به گردن مدیران دیگر عادت نکنید.
و نهایتا دوستان و همکاران عزیزم، به کینه‌ورزی و حسادت نسبت به یکدیگر، به دروغ و وعده و وعید به همدیگر، به خار و خفیف شمردن دامپزشکی، به کسب درآمد به هرقیمتی، به رسیدن به شهرت به هر وسیله‌ای، و به…
عادت نکنید…
متاسفانه هر چه فرمودند کاملا ملموس است و بدبختانه اینکه عادت کرده ایم.بخصوص اینکه به تو سری خوردن و رقابت ناسالم برای گرفتن میز و کیس(خصوصی و دولتی)هر دو عادت کرده ایم . همه با هم به رعایت اصولی اخلاق حرفه ای در دامپزشکی عادت بکنیم برای رشته دامپزشکی و همکاران دامپزشک احترام خاصی قائل باشیم . توصیه های شما بسیار عالی است . لکن ! لکن ! وقتی در جامعه درب نقد بسته و آزاد نیست مسیر های فراوان دیگری که شما توصیه کردید عادت نکنیم ،باز میشود و جامعه این میشود که میبینیم . یه توصیه دوستانه هم بنده حقیر به دکتر فرهادیان گرامی دارم:
احسنت، بسیار عالی واقعیت های دامپزشکی کشور را ترسیم کرده اند. 
