حکیم مهر: مراسم افتتاحیه بیست و دومین نمایشگاه تخصصی صنعت دام و طیور شیلات و آبزیان و صنایع وابسته، یازدهمین نمایشگاه تخصصی بذر، کود، سم و نهاده های کشاورزی و هفتمین نمایشگاه تخصصی ادوات باغبانی، گلخانه، ماشین ها و صنایع وابسته عصر امروز ۱ آبان ماه ۱۴۰۳ با حضور «دکتر دهنوی» معاون اقتصادی استانداری گلستان، «دکتر برزعلی» رییس سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان، «دکتر قاسم پیشه ور» رییس اتاق اصناف کشاورزی کشور، «دکتر علی کاووسی» مدیر کل دامپزشکی استان گلستان و سایر مدیران دستگاههای اجرایی استان در محل نمایشگاه دائمی استان گلستان برگزار شد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان گلستان، «دکتر علی کاووسی» مدیر کل دامپزشکی استان در مراسم افتتاحیه سه رویداد نمایشگاهی گلستان اظهار داشت؛ کمبود تولید واکسن در کشور یک مسئله جدی است.
در حال حاضر در تولید واکسن طیور و دام کمبود داریم که یک مسئله جدی است سال گذشته با ۱۸۵ میلیون قطعه جوجه ریزی یک میلیارد و ۱۷۰ میلیون دوز واکسن مصرف شده است.
در استان گلستان ۱۴ زنجیره طیور و ۷۳ کارخانه تولید خوراک وجود دارد که نیازمند حمایت جدی هستند ما زمانی به بهره وری می رسیم که بتوانیم از تولید کننده در همه بخش ها حمایت ویژه داشته باشیم.
گفتنی است این نمایشگاه از تاریخ ۱ لغایت ۴ آبان ماه ۱۴۰۳ دایر است و از ساعت ۱۵ الی ۲۱ پذیرای بازدید کنندگان است.
بارها خدمت سروران عرض شد مداخلات غیرضروری و شخصی علی‌الخصوص در بخشهای تولیدی پیامدهای ناگواری در پی خواهد داشت. 
معضل اساسی در کشور، نبود مدیرانی است که به اهمیت پیشگیری به‌عنوان یک اصل اعتقاد داشته باشند. آنها به جای درک ارزش‌های بلندمدت پیشگیری، تنها به درمان‌های آنی و واکنش‌های سریع دل خوش می‌کنند. اگر مدیران به این موضوع می‌پرداختند که پیشگیری نه‌تنها اقتصادی‌تر، بلکه ضروری‌تر از درمان است، شاید وضعیت صنعت دام و طیور ما بهبود می‌یافت. اما در عوض، منابع به جیب واردکنندگان دارو می‌رود و نیروی ماهر داخلی که شایستگی برنامه‌ریزی و مدیریت پیشگیری را دارد، بیکار یا بی‌انگیزه باقی می‌ماند.
این نگرش غلط به جایی رسیده که گویا درمان و پیشگیری باید به یکدیگر تجمیع شوند، حال آنکه این دو حوزه تخصصی نیازمند رویکردهای متفاوت و جداگانه هستند. اما انگار مدیران ارشد فراموش کرده‌اند که جایگاه پیشگیری را به متخصصان ماهر و توانا بدهند تا آنها بتوانند از طریق همین شغل معیشت خود را تامین کنند و تمرکز خود را بر سلامت جامعه دامپزشکی بگذارند، نه بر منافع زودگذر.
در زمینه دارو ، به جای تشویق به رقابت سالم و اصولی، شرایط به نحوی است که تنها فروش دارو از اهمیت برخوردار است. این رویکرد نه‌تنها به دامپروری کشور صدمه وارد می‌کند، بلکه بهداشت انسانی را نیز به مخاطره می‌اندازد. چرا که سلامت دام و طیور به‌طور مستقیم با سلامت انسان در ارتباط است.
اما بزرگ‌ترین مشکل ما، مدیرانی هستند که بیشتر از عمل به وجدان و وظیفه، نگران حفظ میز و مقام خودشان هستند. مدیرانی که دل به رضایت کوتاه‌مدت خود بسته‌اند و از مشکلات واقعی صنعت دام و طیور چشم‌پوشی می‌کنند. در نهایت، صنعت دامپزشکی و دامپروری، به جای توسعه و پیشرفت، در دالان‌های سردرگم این سوء مدیریت‌ها گرفتار مانده است، و این روند ادامه دارد تا زمانی که نگرش‌ها و سیاست‌های مدیریتی دگرگون شوند.