حکیم مهر - دیرینه‌شناسان با بررسی DNA یک ماموت 30 هزار ساله که در یک معدن طلا در کانادا کشف شده بود دریافتند، حیوانات پیش از تاریخ توانایی بالایی در تطابق با تغییرات محیط زیست خود داشتند.
این بررسی‌ها که توسط دیرینه‌شناسان استرالیایی صورت گرفت نشان می‌داد که چگونه تغییرات ژنتیکی خاص قادر به جریان انداختن یا از کار بازداشتن ژن‌ها بدون اصلاح نتایج DNA آن‌ها بوده است.
محققان به این نتیجه رسیدند که تغییراتی اینگونه که «اپیژنیک»نامیده می‌شوند، در بین نسل‌های مختلف از حیوانات بدون نیاز به فرایند متداول تکامل، رخ می‌داده‌اند از اینرو حیوانات این دوره قادر به تطابق با تغییرات آب وهوایی پیرامون خود بوده‌اند.
تغییرات آب و هوایی نشان می‌دهد که یک دگرگونی بسیار سریع، نماد و ویژگی ثابت دوره‌های اخیر بوده و ارگانیزم‌های گوناگون نیز توانایی بالایی در آمیخته شدن با تغییرات محیط زیست خود دارند.
دیرینه‌شناسان معتقدند بسیار از گزاره‌های اثبات شده در خصوص نحوه تکامل حیوانات با کشف این عامل، دچار چالشی گسترده شده که نشان می‌دهد موجودات پیش از تاریخ چگونه از دی ان ای خود استفاده کرده و یا آن را به ارث می‌برده‌اند.
