«دامپزشک آبزیان» باید از رشته دامپزشکی جدا شود!/ باید به دانشجویان رشته دامپزشکی ۷۴ واحد دروس تخصصی حوزه آبزیان ارائه شود!

عبدالعلی زاده دیگه چی ؟؟؟؟

متاسفانه برخی از همکاران دکتری عمومی دامپزشکی حتی یک مولتی ویتامین ساده هم بلد نیستند تجویز کنند، حتی یه غذا رو بلد نیستن اندازشو تعیین کنند، متاسفانه علت این هم اکثرا اساتید دانشگاه هستند که وقت و انرژی لازم برای دانشجویان نمی گذارند و نمی خوان که یاد بگیرن بچه ها

کاشکی ۴ واحد عملی اما واقعی و کاربردی آبزیان تو دامپزشکی وجود میداشت الان هر دکترای حرفه ای یه کلینیسبن آبزیان بود تخصص آبزیانم زیاد طرفدار نداره کلا تو این شرایط تخصص نمیرزه

با سلام و احترام.
موضوع کم مهارتی برخی دانش آموختگان دامپزشکی را از جمله چالش های این رشته میدانیم. اما اینکه هر فردی میاد راه چاره را در ایجاد دانشگاه، دانشکده یا نوگشایی رشته جدید بداند را قابل نقد میدانیم.

با سلام
در حال حاضر ما دامپزشک آبزیان یا آبزی‌پزشک در کشور داریم که بنده خود بالای ۶۸ واحد درسی مربوط به بهداشت و بیماریهای آبزیان پاس کرده‌ام ولی متأسفانه از سال ۱۳۹۹ که فارغ تحصیل شده درگیر مسائل با جامعه دامپزشکی هستیم و مدام اینکه شما دانشنامه عمومی ندارید و دامپزشک نیستید رو مانع از اشتغال ما کردن، در صورتی که در سرفصل دروس دامپزشکی عمومی اصلا واحدی تحت عنوان سخت‌پوستان و شناخت و بیمارهای میگو ندارند، در حال حاضر هیأت مقررات زدایی و بهبود کسب و کار که بنده واقعا از این مرکز کمال تشکر را دارم رشته بهداشت آبزیان رو به‌عنوان مسئول فنی بهداشتی دامپزشکی در حوزه آبزیان رو مجاز اعلام کرده، از جناب دکتر رفیعی‌پور هم بنده کمال تشکر را دارم که به مستندات ما توجه کرده و اقداماتی در دست انجام دارند، از سایر اعضای جامعه دامپزشکی ایران هم درخواست داریم که عنایت بفرمایید و سرفصل دروس دانشگاهی این رشته را مطالعه بفرمایند تا روشن شود فارغ التحصیلان بهداشت آبزیان دروس تشخیص بیماریها و درمانگری را گذرانده و رشته بهداشت آبزیان منفک از رشته بهداشت و بیماریهای آبزیان دوره DVSc نمیباشد در اصل نوع دوره فرق دارد و تمام واحدهایی را که دوستان دوره دستیاری گذارنده بنده نیز گذرانده‌ام، باتشکر

رشته صنایع غذایی هم باید از دامپزشکی جدا شود. دانشجویان دامپزشکی حدود دو ترم فقط دروس شیر و سوسیس کالباس میخونن که ربط زیادی به دامپزشکی نداره و به جای اونها میشه درسهای مربوط به علوم بالین ارائه بشه. کسی هم که به صنایع غذایی علاقه داره میتونه بره رشته مواد غذایی بخونه و لزومی نداره دامپزشک بشه

عزیزان توجه داشته باشید علمایی که شیلاتی ها به آنها افتخار می‌کنند و از آنها تلمذ کردند دامپزشک بودند ،
دکتر بابامخیر، دکتر آذری تاکامی، دکتر پیغان و ....
پس دوستان مهندسی شیلات لطفا برای اشتغال دنبال کسب منفعت از جایگاه دامپزشکی نباشید اشتباه انتخاب رشته کردید .دامپزشکی همیشه دامپزشکی است و هیچگاه وکیل نمی‌شود مگر آنکه پایه حقوق بخواند

هم جای تاسف است که یک فرد غیر تخصصی در حوزه ی تخصصی نظر داده است و قرار بود در دولت دکتر پزشکیان، فقط نظرات را کارشناسان بدهند و هم جای تاسف بیشتر است که عده ای از همکاران هم نوشته اند که ((صنایع غذایی)) (هنوز مطلع نیستند که دامپزشک، بهداشت مواد غذایی می خواند، نه صنایع غذایی)، باید از دامپزشکی جدا شود.
با این فرمان جلو برویم، پرنده پزشک، سگ پزشک، گربه پزشک، گاو پزشک، غذاپزشک، ماهی پزشک و ده ها رشته ی جدا باید تاسیس شود.
خوب است افرادی که نظر می دهند، هم نگاهی به آموزش دامپزشکی و مدرک دی.وی.ام در جهان داشته باشند و هم الزامات قانونی و بین المللی آموزش دامپزشکی را بدانند.

طبق ماده ۶ آیین‌نامه‌ اجرایی ماده ۱۰، تعریف دامپزشک: به فارغ‌التحصیلان رشته‌های دامپزشکی داخل یا خارج از کشور اطلاق می‌شود که مدرک دکترای آنها به تأیید مراجع ذیصلاح رسیده باشد، قابل توجه ادمین متعصب و جانبدار حکیم مهر

سلام


خیلی عالیه که از دامپزشکی آبزی درمانی جدا بشه ولی

شما که فهم جدا بودن در درمان رو دارید در ارتباط با آبزیان،چرا پرواری ها

و دام بزرگ و درمانگران طیور رو جدا نمیکنید ؟

آیا این عزیزان با همه احترام کار درمانی انجام می‌دهند؟!

والله هر جای دیگه دنیا باشه بگید بهتون برای کار کردن تو این وضع حق توحش میده،

چگونه درمانگری که باید زندگی یک جاندار رو تا ۲۰سال ،با سلامت و هزینه نگهداری و تغذیه از نظر علمی برنامه ریزی و تریت صحیح کنه در یک قالب میتونه قرار بگیره با گروهی که حداکثر جاندارهای حدفش برای پروار و کشته شدن تو ۵سال برنامه ریزی میکنه باشه؟؟؟؟

بدون هیچ منیت و خصومت و با عدل به این موضوع فکر کنید

از ما که گذشت،۲۰سال داریم کار میکنیم در درمان،هیچ وقت دید موثر و عادلی وجود نداشت که بتونه بخش درمانی رو از پرواری دام جدا کنه.

فقط هم برای این هست که کل مدیران بخش نظام-اداره-سازمان هیچ تجربه درمانی(شاید کمتر از ۵٪ افراد داشته باشند) نداشته اند و ندارند و هیچ تجربه کار خصوصی درمانی یا دولتی درمانگری نداشته اند و حداکثر حقوق بگیره دانشگاه و اداره بوده اند و درد اجتماعی نسبت به این موضوع ندارند.

امیدوارم این امر تحقق پیداکنه. چون در حال حاضر تنها فارغ التحصیلان شیلاتی که بعدا دامپزشکی بهدتشت و بیماریهای ماهی خواندن چنین واحدهایی را به صورت عملی و تئوری گذرانده اند. برعکس تصور عموم درمان در حوزه آبزی پروری اصلا کار راحتی نیست و صرف داشتن مدرک دی وی ام و گذراندن دروس عمومی دامپزشکی نمی توان به این مهارت دست یافت. در حالیکه فارغ التحصیلان پی اچ دی بهداشت و بیماریها که پیشتر در رشته شیلات تحصیل کرده اند با داشتن دید کلی تر نسبت به حوزه آبزی پروری و گذراندن واحدهای تخصصی فراوان در ابن حوزه، قطعا توانایی بسیار بالایی در حوزه درمان و پیشگیری دارند

دوستان دامپزشک عمومی هیچ گونه اطلاعاتی در زمینه ابزیان ندارن خودشونن به این مسئله واقف هستن, ضمن اینکه شما که مدعی هستین نتونستین از فیلترهای گزینش ورود به دوره ی تخصص عبور کنین و ما رو به شما ترجیح دادن یعنی اساتید دامپزشک متخصص ابزیان برتری فارغ التحصیلان رشته شیلات به دامپزشکان عمومی رو میدونن پس بهتره موانع قانونی فعالیت مجاز ما تو حوضه ای که تخصصش رو داریم برداشته بشه و بیش از این غرض ورزی نشه

اینکه باید در دانشکده های دامپزشکی توجه بیشتری به آبزیان بخصوص میگو و ماهیان دریایی شود شکی نیست. و واحد‌های بیشتر و دروس و اساتید موثرتر و کارکشته تر
متاسفانه دامپزشک های صفر کیلومتر کمترین آگاهی را در این خصوص دارند.
البته پیشگیری و درمان کار شیلات یا نهادهای دیگر نیست وو قطعا باید ما دامپزشک ها با ارتقای سطح دانش آن را به عهده بگیریم.

اساسا کلمه درمان در آبزی پروری معنایی ندارد جز در موارد بسیار بسبار انگشت شمار و در مقیاس کوچک. هر آنچه که بقا و بهداشت آبزی را تا رسیدن به دست مصرف کننده تامین می کند تماما حفظ بهداشت و پیشگیری در واحد پرورشی می باشد. و بسیار واضح است که تحصیل کردگان رشته شیلات با دید کل نگر به تمام جوانب آبزی پروری؛ از مباحث مربوط به تکثیر و پرورش گرفته تا بحث فنی و مهندسی ساخت استخر و حتی تغذیه و خوراک آبزیان، شایستگی نظارت بر واحدهای آبزی پروری، تولید و نگهداری خوراک آبزیان، بهداشت صیدگاهها و واحدهای عمل آوری آبزیان را دارند. لذا بهتر است با کنارهم قرار دادن قوانین موجود و بدیهیات مربوط به شایستگی و توان افراد برای نظارت بهداشتی بر آبزیان، از غرض ورزی و بیان مباحث بیهوده خودداری کنیم. بلکه بدین ترتیب شاهد لااقل اندکی رشد در صنعت آبزی پروری و بهره گیری از پتانسیل های آن در کشور باشیم