پیگیری مصوبات رفاهی و بهبود معیشت همکاران در دستور کار جدی ستاد مرکزی سازمان دامپزشکی کشور قرار دارد

لطفا یکی از اولویت های خود را هم جذب نیرو در سازمان دامپزشکی قرار دهید،چندین سال هست که هیچگونه جذب نیروی جدیدی صورت نگرفته است.

ایشان چقدر شبیه اسماعیل هنیه هستند.

فعلا با گذشت چندین ماه از حضور ایشان در این مسند چیزی فابل لمس اتفاق نیفاده است ........................

پیگیری کار در محیط های نا متعارف که توسط اقای عارف اعلام شده بود چطور شد؟
حتی کاری که دیگران اماده کرده اند را پیگیری مناسبی نمی کنیم چه برسد به....

پیشنهاد میخاد چکار
وضعیت معیشت صفر و تمام

خدا خیرتون بده. بنظرم اجازه بدید دستگاه های دیگه هم از این اعتبارات ویژه ما استفاده کنند. ثواب داره. تمرکز این حد از رفاه و معیشت بالا فقط در دامپزشکی درست نیست

کدام رفاه؟ مدیر کل ما دستور داده تا برای اتاقهای پرسنل اداری قند بدهند ولی پرسنل فنی باید قند را از خانه بیاورند.
هر روز هم از پرسنل اداری و طرح و برنامه تقدیر می کند.
وضعیت اعتبارات استان ما وخیم است.
اسم استان را ننوشتم ولی کاملا مشخص هست که کدام استان را می گویم.
هر هفته مراسم زیارت عاشورا از جیب پرسنل و ...

سلام فقط انجام ماموریت وپرکردن اوقات وگرفتن عکس واخذاماروخوردن شیرینی وچای میوه وخوش وبش وگشت ومرخصی پایان ماموریت

ازهم تشکروبه به وچه چه انشاالله وماشالله وچشم پیگیرهستیم ومیشویم وفرصت تمام عزل ونصب بعدی واین داستان تکراری بارهاوبارهااتفاق افتاده ومی افتددریغازنتیجه وعمل فقط حرف وحرف وحرف

وعده‌های رفاهی در پس پرده محرومیت ساختاری: دامپزشکی در مؤسسه رازی فراموش شده است؟
نشست‌های مکرر، سخنرانی‌های امیدوارکننده و توصیه به ارسال "پیشنهادات"، دیگر نمی‌توانند پاسخی قانع‌کننده برای جامعه‌ی دامپزشکی کشور باشند، وقتی که در دل یکی از کلیدی‌ترین مؤسسات دامپزشکی یعنی مؤسسه رازی، دامپزشکان حتی از ابتدایی‌ترین حقوق مادی و رفاهی بی‌بهره‌اند.

در حالی که معاون سازمان از "اراده جدی دولت" برای بهبود معیشت صحبت می‌کند، گزارش‌های میدانی، نظرات کارکنان، و تجربه دامپزشکان شاغل در رازی، چیزی خلاف آن را فریاد می‌زند:

عدم توازن در پرداخت‌ها: متخصصان دامپزشکی در رازی، علیرغم سختی کار، وظایف میدانی، حضور در آزمایشگاه‌های پرخطر، و فعالیت در تولید واکسن، حقوق و مزایایی به مراتب کمتر از همکاران اداری یا غیرتخصصی دریافت می‌کنند.

تبعیض آشکار در محیط کار: از رفتارهای تبعیض‌آمیز تا نابرابری در توزیع منابع رفاهی، موارد متعددی از نارضایتی ساختاری گزارش شده که نشان از بی‌عدالتی نهادینه‌شده در مدیریت منابع انسانی دارد.

تحقیر حرفه‌ای و اداری: دامپزشکان، حتی در سطوح کارشناسی ارشد و دکتری، از فرصت‌های ارتقای شغلی و مدیریتی محروم‌اند، آن‌هم در مؤسسه‌ای که باید به‌طور طبیعی تحت هدایت و راهبری آنان باشد.

سؤال اساسی: چگونه می‌توان رفاه را وعده داد وقتی قانون اساسنامه را رعایت نمی‌کنیم؟
اساسنامه مؤسسه رازی الزام می‌کند که ریاست آن از میان متخصصان دامپزشکی انتخاب شود. اما در شرایطی که حتی این اصل بنیادین نادیده گرفته شده و ریاست مؤسسه به فردی غیر دامپزشک (با تخصص شیمی) سپرده شده است، چطور می‌توان از اجرای عدالت در سطوح پایین‌تر، مانند رفاه کارکنان، سخن گفت؟

بی‌توجهی به این اصل قانونی، یعنی آغاز زنجیره‌ای از ظلم سیستماتیک؛ ظلمی که از بالاترین سطح (ریاست غیرتخصصی) آغاز می‌شود و در کوچک‌ترین بخش‌ها مانند قند چای پرسنل یا حذف حق سختی کار، ادامه می‌یابد.

از حرف تا عمل: سازمان نظام دامپزشکی چه وظیفه‌ای دارد؟
اکنون نوبت سازمان نظام دامپزشکی است که از فضای صوری تفاهم‌نامه‌ها خارج شود و در کنار صدای دامپزشکان قرار گیرد. این سازمان باید با صدای بلند اعلام کند:

هیچ‌گونه اصلاح معیشتی پایدار، بدون اصلاح ساختار مدیریتی ممکن نیست.

رفاه کارکنان، با پیشنهادنامه و صورتجلسه حاصل نمی‌شود؛ بلکه با اجرای عادلانه قوانین و بازگرداندن مدیریت به بدنه تخصصی ممکن خواهد شد.

نقض اساسنامه، یک تخلف اجرایی نیست، بلکه خیانت به مأموریت ملی مؤسسه رازی است.

نتیجه‌گیری:
در شرایطی که دامپزشکان مؤسسه رازی حتی از حداقل‌های حقوقی و رفاهی بی‌بهره‌اند، و سخن گفتن از "مصوبات رفاهی" بیشتر به طنز تلخ شبیه است، باید گفت:

تا زمانی که رئیس مؤسسه از میان دامپزشکان انتخاب نشود، تا زمانی که شأن علمی و حرفه‌ای دامپزشکان به رسمیت شناخته نشود، و تا زمانی که تفاهم‌نامه‌ها جایگزین عدالت نشوند، هیچ مصوبه‌ای به نفع دامپزشکان معنا نخواهد داشت.