روز خبرنگار، روز حکیم مهر؛ تریبونی ماندگار در دفاع از دامپزشکی ایران
دکتر جواد شایان‌خواه
۱۷ مرداد، روز خبرنگار، روز تجلیل از آنان است که با شجاعت، تعهد، دقت و عشق، در صف اول آگاهی ایستاده‌اند.
در حوزه‌ای به‌ظاهر تخصصی اما به‌غایت راهبردی همچون دامپزشکی، خبرنگاران رسالتی فراتر از پوشش خبری دارند؛ آنها حافظان سلامت، امنیت غذایی، محیط‌زیست، اقتصاد زیستی و کرامت صنفی‌اند.
در این میان، خبرگزاری حکیم مهر با قدمتی بیش از یک دهه، پیشتاز و پرچم‌دار جریان رسانه‌ای دامپزشکی ایران بوده و همچنان تریبونی بی‌بدیل برای دغدغه‌مندان این حرفه است.
حکیم مهر؛ رسانه‌ای که فقط رسانه نیست
حکیم مهر را نمی‌توان صرفاً یک خبرگزاری دانست؛ بلکه باید آن را حافظ حافظه تاریخی دامپزشکی ایران نامید. رسانه‌ای که با آرشیوی غنی، تیترهایی جسور، تحلیل‌هایی دقیق و مصاحبه‌هایی هدفمند، توانسته سیر تحولات دامپزشکی کشور را مستند کند.۱. از پوشش اخبار سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی
۲. تا رصد تحرکات صنفی، اعتراضات، تغییرات مدیریتی
۳. از انتشار گزارش‌های میدانی، تا تحلیل بودجه، قوانین، پدافند غیرعامل و سلامت غذایی
حکیم مهر به‌تنهایی بار رسانه‌ای صنفی و دولتی یک جامعه ۵۲ هزار نفری را به دوش می‌کشد.
عدالت رسانه‌ای؛ روایت بی‌سانسور و بدون لکنت و پایگاهی برای گفتگو و نه صرفا اطلاع رسانی
یکی از ویژگی‌های ممتاز حکیم مهر، ارائه تریبون به تمام صداها و طیف‌هاست.
یکی از چیزهایی که همیشه برای من در حکیم مهر قابل احترام بوده، این است که صداهای مختلف را شنیده. چه از بخش دولتی، چه خصوصی؛ چه موافقان، چه منتقدان. من خودم بارها مطالب انتقادی، راهبردی یا آموزشی نوشتم، و بدون حذف یا سانسور منتشر شد.
فرقی ندارد که نویسنده از بخش دولتی است یا خصوصی، منتقد است یا موافق؛ حکیم مهر همواره با درک مسئولیت تاریخی‌اش، اجازه داده قلم‌ها حرف بزنند.
خود اینجانب بارها از این رسانه در تحلیل‌های اجتماعی، مدیریتی، آموزشی و ساختاری استفاده کرده‌ام و بی‌هیچ ممیزی و تحریف، مطالبم منتشر شده است؛
در دورانی که بسیاری از رسانه‌ها برای محافظه‌کاری یا ملاحظات شخصی از انتشار تحلیل‌ها شانه خالی می‌کنند، حکیم مهر، مسئولیت رسانه‌ای‌اش را فراموش نکرده.
نمونه‌ای نادر از آزادی مسئولانه رسانه‌ای در یک رسانه تخصصی.
حکیم مهر؛ پل ارتباط میان نخبگان و مدیران
در روزگاری که فاصله میان نخبگان علمی، صنفی و مدیران اجرایی رو به افزایش است، حکیم مهر نقش پلی ارتباطی، با صداقت و جسارت را ایفا کرده است.
- این رسانه توانسته مدیران را به شنیدن و پاسخگویی وا دارد.
- دانشگاهیان را به مشارکت در بحث‌های راهبردی سوق دهد.
- و دامپزشکان را به بازیابی غرور حرفه‌ای‌شان تشویق کند.
مثال‌های عینی از بخش اندکی از اقدامات رسانه‌ای حکیم مهر که منجر به پاسخ یا نتیجه از سازمان‌ها و نهادها شده، به‌صورت مختصر در زیر آورده شده است:
۱. پیگیری مشکلات مالیاتی دامپزشکان حیوانات کوچک (۱۴۰۲)
۲. افشای ضعف نظارت بر تولید مرغ سبز در گیلان
۳. تأثیر بر تدوین شیوه‌نامه تأسیس درمانگاه‌های دامپزشکی (۱۳۹۸)
۴. اصلاح شیوه‌نامه هویت‌گذاری دام (۱۴۰۱)
۵. تشدید نظارت بر کیفیت داروهای دامپزشکی (۱۴۰۰)
حرفه‌ای‌گری در جزئیات؛ قدرت حکیم مهر در بحران‌ها
در بحران‌هایی نظیر بیماری‌های دامی، مسائل واردات دارو و واکسن، نارضایتی از روند آزمون‌ها، یا تحولات نظام دامپزشکی، حکیم مهر نه‌تنها با سرعت عمل کرده بلکه تحلیل‌های عمقی و جهت‌دار ارائه داده است.
پوشش زنده جلسات، انتشار متن کامل احکام و نامه‌ها، افشاگری منصفانه برخی ناکارآمدی‌ها، و حتی ایجاد جریان‌های اعتراضی یا حمایتی هدفمند،
این رسانه را به مرجع اول خبر برای دامپزشکان، دانشجویان، مدیران و کارشناسان تبدیل کرده است.
چرا باید از حکیم مهر قدردانی کرد؟
«من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق»
حکیم مهر وظیفه‌ای در دفاع از دامپزشکی ندارد؛ اما به آن ایمان دارد. رسانه‌ای که بدون وابستگی به نهاد دولتی یا بودجه دولتی، سال‌هاست بار روشنگری، شفاف‌سازی و هویت‌بخشی را بر دوش می‌کشد، شایسته قدردانی است.
پیشنهاد به سازمان دامپزشکی و سازمان نظام دامپزشکی:
در روز خبرنگار:
1. به‌صورت رسمی و رسانه‌ای، از زحمات این رسانه تخصصی تجلیل شود.
2. در قالب یک یادداشت تفاهم، همکاری مؤثر میان روابط عمومی‌های رسمی و حکیم مهر صورت گیرد.
3. برگزاری نشست‌های مشترک خبری، کنفرانس‌های مطبوعاتی و فرصت حضور خبرنگاران حکیم مهر در سطوح تصمیم‌سازی، برنامه‌ریزی شود.
4. دسترسی اختصاصی و سریع به اطلاعات و آمار به این رسانه داده شود تا قدرت تحلیل و صحت اخبار آن افزایش یابد.
در دنیایی که سکوت رسانه، هم‌دستی با زوال است،
و در حرفه‌ای که از تبعیض، دیده‌نشدن و کم‌توجهی رنج می‌برد،
حکیم مهر صدای ماندگار یک صنف است.
در روز خبرنگار، سکوت نکنیم.
سربازان رسانه‌ای‌مان را دریابیم،
و از آنانی که چراغ آگاهی را روشن نگه‌داشته‌اند،
صمیمانه سپاسگزار باشیم.
