«دکتر حسام‌الدین اکبرین» به عنوان معاون آموزش، پژوهش و فناوری سازمان نظام دامپزشکی منصوب شد (+پی‌نوشت حکیم مهر)

با تبریک فراوان به جناب آقای دکتر حسام الدین اکبرین

تبریک عرض می کنیم خدمت دکتر اکبرین بزرگوار. به امید روزهای روشن...

ضمن عرض تبریک به اقای دکتر اکبرین
جناب اقای دکتر مطلبی ایا بهتر نبود ابتدا موضع خود را درقبال رای دیوان عدالت مطرح میکردید!!!

عدالت اگر متوقف شود ، امپراتوری از درون می پوسد

تبریک به دکتر اکبرین عزیز آرزوی توفیق روز افزون .
خداقوت خدمت دکتر مهدی پور گرامی بابت زحماتی که کشیدند در برگزاری کنگره ها و سامانه های عضویت و ساندا.

بسیار لایق و فرهیخته
تبریک خدمت خانواده دامپزشکان و جناب دکتر اکبرین

بهترین گزینه جهت این پست انتخاب گردیده است آرزوی موفقیت برای دکتر اکبرین دارم

انتخابی شایسته و بجا و خبری خوش برای خانوادهٔ بزرگ دامپزشکیِ ایران

نصف خبرهای حکیم مهر به عزل و انتصاب اختصاص داره. ایراد از حکیم نیست. قصدم ابدا نقد این خبر رسانی نیست. بلکه این بازتابی ست از فرهنگ اداری و حاکمیتی جامعه ما.

انتصاب بسیار بجا و شایسته جناب آقای دکتر اکبرین را درین سمت به جامعه دامپزشکی کشور تبریک و فرخنده باد بسیار عرض می کنیم.

عرض تبریک به استاد عزیزم
با آرزوی توفیق روزافزون

تبریک به دکتر اکبرین گرانقدر
فردی علمی و دقیق با روابط عمومی بالا و مسئولیت پذیر
آرزوی توفیق و سلامت برای ایشان و جامعه دامپزشکی ایران

تبریک به دکتر اکبرین، استاد بزرگوار
وجود دکتر اکبرین در هر محیطی سرشار از خیر و منفعت هست. انسانی آگاه، توانمند، علمی و ریز بین.
انشالله موفق باشند

خبر انتصاب دکتر حسام‌الدین اکبرین به معاونت آموزش، پژوهش و فناوری سازمان نظام دامپزشکی، با توجه به پیشینه علمی ایشون تو اپیدمیولوژی، در ظاهر اتفاق مثبتیه . اما اگر کمی از سطح خبر پایین‌تر برویم، همین انتصاب، ناخودآگاه یک پرسش جدی را پیش می‌کشد، وقتی یک استاد دانشگاه همزمان بار چند مسئولیت کلیدی را به دوش می‌کشد، چه بر سر کیفیت کار علمی و آموزشی او، و مهم‌تر از آن، بر سر سلامت سیستم علمی می‌آید؟
ماجرا از جایی شروع شد که برای همراهی دوستانی که خودشون رو برای بورد جراحی آماده می‌کنند، متوجه شدیم عملاً آمادگی مناسبی برای کارشون ندارند. حتی وقتی از بعضی‌ها پرسیدیم چند تا کیس جراحی داخل دانشگاه کار کردید و تمرین داشتید؟ با انگشت‌های دست‌شون تعداد کیس‌ها رو شمردند.
افرادی که فقط چند هفته تا امتحان بورد فاصله دارند. بد نیست به این خبر هم نیم نگاهی بندازیم :
hakimemehr.ir/000Fis
یکی از کیس‌هایی که در این مسیر پیش آمد، همین PKD بود؛ موضوعی که در مرجع توبیاس فقط در حد یک ستون کوتاه به آن اشاره شده و رد شده، اما رساله‌ای از دانشگاه مادر کشور با آن به عنوان یک پروژه اصلی برخورد کرده است و واقعا کار قشنگی تولید شده بود ولی حیف.
همین رساله امسال (۲۰۲۵) به شکل مقاله در ijvm چاپ شد و دکتر اکبرین عزیز هم در تیم نویسندگانش بود. موضوعش مقایسه گربه‌های پرشین مبتلا به PKD با گروه سالمه. مشکل؟ حتی ساده‌ترین فاکتورهای مخدوشگر مثل سن و جنسیت رو کنترل نکردن. خودشون هم تو متن این رو گفته‌ان. نتیجه؟ مقایسه دو گروه از اساس پایه علمی محکمی نداره.
تو تحلیل آماری هم داستان بهتر نیست. به زبان ساده، نویسنده‌ها تفاوت SD و SEM رو درست درک نکرده بودن یک اشتباه پایه‌ای برای یک دانشجوی تخصص و تو گزارش نتایج این دو رو قاطی کردن. بعد هم از آزمون t-test استفاده کردن بدون اینکه بررسی نرمال بودن داده‌ها رو گزارش بدن. برای مقایسه چندین هورمون و شاخص کلیوی هم هیچ اصلاحی انجام نشده؛ یعنی احتمال نتایج مثبت کاذب بالا میره. آدم از این ناراحت میشه که این همه سعی و تلاش شده ولی نتیجه غیر قابل اعتماد هستش.
اینها ایرادهای فنی‌اند، اما مهم‌تر از خود ایرادها، پیام پشت‌شونه عزیزان، وقتی یک رساله تخصصی از دانشگاه مادر کشور این سطح از مشکلات پایه‌ای رو نشون می‌ده، یعنی سیستم آموزش و پژوهش داره حساسیتش رو به کیفیت از دست می‌ده. و وقتی همین خروجی‌ها بدون اصلاح و بازنگری منتشر می‌شن، بعد هم افراد در همین مسیر ارتقا می‌گیرن، مشکل دیگه فردی نیست؛ ساختاریه.
و اینجاست که یک پرسش جدی هم باید پرسیده بشه: چرا وقتی کسی در چند سمت علمی و اجرایی مهم مشغول کاره و می‌دونه که فرصت و توان رسیدگی به همه رو نداره، باز هم سمت جدید رو قبول می‌کنه؟ آیا این چرخه نه‌تنها به ضرر کار علمی، که به ضرر مجموعه‌ای که مسئولیتش رو می‌پذیریم، تمام نمی‌شه؟
مسأله شخص یا تیم پژوهشگر نیست؛ مشکل سیستمیه که از یک عضو هیئت علمی انتظار داره همزمان استاد، پژوهشگر، مدیر اجرایی و مسئول چند پست باشه. نتیجه این میشه که به‌جای تمرکز روی تربیت دانشجوی متخصص با سواد عمیق، انرژی صرف پر کردن چک ‌لیست مقاله و مدرک میشه. اینجاست که دانشگاه مادر باید خودش زنگ خطر رو بشنوه و پیشگام اصلاح باشه که نیست. کره شاید هم خودشو زده به کری.
من خارج گود ام، شما داخلش، داخل کامنت نوشتم ولی فردا چوبش رو شما میخورید.