حکیم مهر: رشته "بهداشت مواد غذایی" در بسیاری از آزمون‌های استخدامی و فرآیندهای جذب نیروی انسانی، به رسمیت شناخته نشده و در فهرست رشته‌های مجاز ذکر نمی‌شود.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسکانیوز، ایده‌آل‌ترین حالتی که می‌توان درباره استفاده از فارغ‌التحصیلان متخصص متصور شد این است که افراد برحسب علاقه و استعداد رشته تحصیلی را انتخاب کنند و ظرفیت تحصیل در آن رشته هم متناسب با نیاز بازار کار باشد و در نهایت دانشگاه جمعی از متخصصان را راهی صنعت کند تا چرخی در کشور بچرخد و گره‌ای باز شود. حالا اگرچه این مسیر رویایی و دور و دراز به نظر می‌رسد اما نیاز به برخی تخصص‌ها باعث شده تا رشته تحصیلی مربوط به آن ارائه شود. تقاضا در جامعه برای دسترسی به غذای سالم و لزوم توجه به پیشگیری از بیماری در روند تولید محصولات غذایی هم باعث شده تا رشته‌ای به نام بهداشت مواد غذایی متولد شود.
افزایش روزافزون شهرنشینی، بیشتر شدن تولید انبوه و صنعتی غذا و گسترش رستوران‌ها و مراکز تفریحی که غذا و محصولات خوراکی می‌فروشند، نیاز به این تخصص را در جامعه افزایش داده است اما جمعی از کارشناسان این رشته در پیام‌هایی به ایسکانیوز از بلاتکلیفی و بی‌توجهی مسئولان به این تخصص گلایه کردند.
یکی از کارشناسان در این خصوص به ایسکانیوز گفت: رشته بهداشت مواد غذایی از گروه دامپزشکی، است و برنامه آموزشی دقیق، جامع و تخصصی دارد که شامل واحدهای تئوری و عملی، تحت نظارت اساتید برجسته و متخصص تدریس می‌شود.
وی افزود: دانش‌آموختگان این رشته طی دوران تحصیل مهارت‌های لازم برای فعالیت در زمینه‌های کنترل کیفیت، بهداشت و ایمنی مواد غذایی را به صورت تخصصی فرا می‌گیرند و توانایی علمی و عملی لازم برای خدمت در مشاغل مرتبط را دارا هستند. با وجود این ظرفیت علمی و عملی، متأسفانه این رشته در بسیاری از آزمون‌های استخدامی و فرآیندهای جذب نیروی انسانی، به رسمیت شناخته نشده و در فهرست رشته‌های مجاز ذکر نمی‌شود.
این کارشناس توضیح داد: این موضوع باعث محرومیت فارغ‌التحصیلان این حوزه از فرصت‌های شغلی متناسب با تخصص خود شده است، در حالی که استفاده از توان این نیروهای متخصص می‌تواند نقش مؤثری در ارتقای سلامت جامعه ایفا کند.
وی ادامه داد: مطالبه جدی ما موضوع افزودن رشته بهداشت مواد غذایی به فهرست رشته‌های مجاز در آزمون‌های استخدامی و فرصت‌های شغلی مرتبط در مراجع ذی‌ربط است. بی‌تردید، این امر علاوه بر ایجاد عدالت شغلی، گامی مؤثر در بهره‌گیری از ظرفیت علمی نیروهای متخصص و ارتقای سلامت و ایمنی مواد غذایی در کشور خواهد بود.
کارشناس دیگری با اشاره به اهمیت این رشته در ارتقای سلامت عمومی جامعه گفت: این رشته با برخورداری از چارت آموزشی تخصصی و دقیق در حوزه‌هایی همچون میکروبیولوژی مواد غذایی، بهداشت و کنترل کیفیت فرآورده‌های دامی، ایمنی شیمیایی و صنعتی غذا، سلامت مصرف‌کننده، بهداشت محیط تولید و غیره از جمله کاربردی‌ترین رشته‌ها در نظام سلامت عمومی کشور است. با این وجود، متأسفانه تاکنون هیچ جایگاه شغلی رسمی، مشخص و پایدار در ساختار اجرایی کشور (به‌ویژه در وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو یا دامپزشکی) برای فارغ‌التحصیلان این رشته تعریف نشده است.
وی معتقد است که آسیب استفاده نکردن از متخصصان این رشته در در ساختار وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو، سازمان دامپزشکی و سایر نهادهای سلامت‌محور، متوجه جامعه می‌شود. با به گفته این کارشناس: استفاده از فارغ‌التحصیلان این رشته در بازرسی‌ها و نظارت‌های مربوط به ایمنی مواد غذایی، به‌ویژه در رستوران‌ها و صنایع غذایی، به‌جای استفاده از نیروهای غیرتخصصی، هزینه‌های نظام سلامت را کاهش می‌دهد چراکه توجه به سلامتی محصولات غذایی، گامی برای ارتقای سلامت عمومی جامعه است.
متخصص دیگری هم پیشنهاد برگزاری آزمون استخدامی مجزا برای این رشته و رشته‌های مشابه را مطرح کرد و گفت: متأسفانه در فرصت‌های استخدامی اخیر، مشکلات متعددی برای جذب دانش‌آموختگان این رشته و گرایشات مختلف آن به‌وجود آماده است. لذا خواهشمند برای این گروه از رشته‌ها آزمون استخدامی جداگانه برگزار شود و یا امکان شرکت فارغ‌التحصیلانشان در تمامی آزمون‌های استخدامی کشور محیا شود.
به گزارش ایسکانیوز، سرمایه‌گذاری برای تربیت متخصصان حوزه سلامت به ویژه دسته‌ای که در حوزه پیشگیری از بیماری اثرگذار هستند، سرمایه‌گذاری برای ارتقای نظام سلامت و داشتن جامعه‌ای سالم است؛ در شرایطی که این هزینه با استفاده از تخصص آن فرد در این حوزه جبران شود اما وقتی فرصتی فراهم نمی‌کنیم که افراد وارد این ساختار شوند، عملا دچار هدررفت سرمایه شده‌ایم. اشتغال این افراد در حوزه غیرمرتبط هم در همان دسته است و تفاوتی ندارد، هرچند آن فرد در دسته آمار بیکاری نباشد اما هزینه‌ای که از نظام سلامت برای آموزش او صرف شده، خرج حوزه‌ای غیر از سلامت شده است. اگر اساسا نیازی به تربیت متخصص جدید نیست و ظرفیت‌ها تکمیل است، چرا آموزش نیروی جدید متوقف نمی‌شود؟ اگر هم دانشگاه متناسب با نیاز صنعت نیرو تربیت کرده، چرا فارغ‌التحصیلان سرگردان هستند؟
طرف یه کارشناسی راه میندازه میدونه یا کار نداره یا جذب نداره یا اگه داره خیلی محدوده
ولی چون این وسط خودش و جند نفر دیگه هیئت علمی میشن مجوز تاسیس و گسترش رشته رو میگیره
به چه قیمتی؟ به قیمت بازی کردن با حوانی و عمر دانشجو...