کد خبر: ۸۵۴۷
تعداد نظرات: ۷ نظر
بهترین الگوی من در تحصیل جناب آقای دکتر اسلامی بودند / کسی نمی توانست از شهید عودی در سلام کردن پیشی بگیرد / وضعیت آموزش دامپزشکی در کشور ما خوب نیست / در قضیه نظام جامع دامپروری مقابل آقای دکتر سیاری که عضو ما بود ایستادیم...

حکیم مهر - مشروح گفتگوی عیدانه با دکتر سید حسین حسینی / دانشیار انگل شناسی و رئیس اسبق دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

 

-         انتخاب اولم دامپزشکی بود

-         برخورد روز اول مرحوم دکتر یمینی آنقدر صمیمی بود که احساس غربت را از من دور کرد

-         بهترین الگوی من در تحصیل جناب آقای دکتر اسلامی بودند

-         کسی نمی توانست از شهید عودی در سلام کردن پیشی بگیرد

-         شهدای دانشکده دامپزشکی سمبل اخلاق و رفتار بودند

-         با سه رئیس دانشگاه در زمان 5 ساله معاونت دانشگاه تهران کار کردم

-         کشور هیچ برنامه مدونی در کنترل آلودگی انگلی گوشتخواران به ویژه سگ‎ها ندارد

-         آلودگی انگلی در سگ‎های ولگرد بسیار بالا است

-         در دنیا 70 مرکز یا موزه انگل شناسی وجود دارد

-         4500 ویال نمونه انگل برای موزه انگل شناسی جمع‎آوری شده است

-         وضعیت آموزش دامپزشکی در کشور ما خوب نیست

-         سالها است حرف از بازنگری در آموزش دامپزشکی می‎زنیم ولی عملاً هیچ اتفاقی نمی‎افتد!

-         بخش اصلی ایراد آموزش دامپزشکی به تعدد دانشکده های دامپزشکی برمی گردد

-         خیلی از دانشکده‏های دامپزشکی باید تعطیل بشوند

-         پیشنهاد تبدیل نیمی از دانشکده‎های دامپزشکی به پژوهشکده پیشنهاد خوبی است

-         قید "اسلامی" جامعه اسلامی دامپزشکان به معنای مرزبندی عقیدتی با سایر تشکل‎ها نیست

-         در قضیه نظام جامع دامپروری مقابل آقای دکتر سیاری که عضو ما بود ایستادیم

 حکیم مهر : بسم الله الرحمن الرحیم. چون این گفتگو را بینندگان محترم حکیم مهر در ایام عید نوروز مطالعه می‎کنند به این مناسبت به حضرتعالی تبریک عرض می‎کنم و امیدوارم سالی سرشار از سلامتی و موفقیت و شادکامی پیش رو داشته باشید. در ابتدا اگر سخنی با بینندگان حکیم مهر دارید بفرمایید تا من سؤالات را مطرح کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم. من هم خوشحالم از اینکه این فرصت برای حقیر فراهم شد که با بازدیدکنندگان محترم حکیم مهر، سایتی که مورد علاقه همه دامپزشکان است صحبت کنم و توفیق مضاعف من این است که در آستانه سال نو این گفتگو انجام می‎شود و من هم از این طریق ادای احترام به همه همکاران گرامی می‎کنم و سال نو را به آنان و خانواده‎های محترم ایشان تبریک عرض می‎کنم.

حکیم مهر : در ابتدا بفرمایید متولد چه سالی هستید و اهل کجا؟

متولد سال 1338 در استان مازندران و شهرستان نور هستم.

حکیم مهر : چه سالی به دانشکده دامپزشکی برای تحصیل وارد شدید؟

مهر سال 1357 به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران وارد شدم.

حکیم مهر : و زود هم تعطیل شد دانشکده؟

بله مقارن شد با تعطیلی دانشگاه. در واقع ترم اول که وارد شدیم بعد از مدتی در آبان ماه کلاس‎ها تعطیل شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در اسفند ماه 1357 دوباره تحصیل را از سر گرفتیم. البته بعد از دو ترم تحصیل دوباره مقارن شد با مسئله انقلاب فرهنگی در دانشگاه‎ها که ما هم از اولین گروههایی بودیم که در تعطیلی دانشگاهها اردیبهشت 59 به سمت سیستان و بلوچستان با یک تیمی از دانشجویان سال بالاتر مانند دکتر کریمیان، دکتر ذکایی حرکت کردیم و وارد آن منطقه شدیم.

 حکیم مهر : چه شد که رشته دامپزشکی را برای تحصیل انتخاب کردید؟

در سالی که قرار بود ما انتخاب رشته بودیم از این نظر یعنی انتخاب رشته محدود بودیم. یعنی یا باید گروه کشاورزی را انتخاب می‏کردیم یا گروه پزشکی و در حد دو یا سه گروه محدود بودیم و با توجه به رتبه‎‏ای که احراز کرده بودم گروه کشاورزی را انتخاب کردم و انتخاب اولم هم دامپزشکی بود. هر چند من در همان سال بصورت غیرمتمرکز و بعد از برگزاری مصاحبه رشته پزشکی هم قبول شدم که محل دانشکده در شهرآرا بود و به نام پزشکی شیر و خورشید سرخ یا باتمانقلیچ شناخته می‏شد. منتها در بین این دو انتخاب به دلیل علاقه‎ای که داشتم دامپزشکی را برای تحصیل انتخاب کردم.

حکیم مهر : در بستگان و آشنایان شما هم فردی بود که دامپزشک باشد یا سبب علاقمندی شما به این رشته شود؟

برادر بزرگ من که فرهنگی بودند و در آن مقطع لیسانس شیمی داشتند در بین این دو انتخاب بیشتر مشوق من برای تحصیل در رشته دامپزشکی بودند.

حکیم مهر : به یاد دارید تعداد و ترکیب دانشجویان ورودی 57 دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران چه تعداد و چگونه بود؟

بله 63 نفر بودیم که 10 نفر در این مجموعه خانم بودند.

حکیم مهر : از کسانی که با شما هم دوره بودند در ورودی 57 و امروز شاخص هستند چند نمونه نام می‎برید؟

همچنان خوشبختانه با آن مجموعه ارتباط داریم و یکی از دوستان که خیلی سعی می‎کند این عبارت "ورودی 57" را سر زبان‎ها نگه دارد و حول این عبارت ما را جمع کند آقای دکتر قاسم دارابی است که ایشان در بخش خصوصی و طیور فعال است. از دیگر افرادی که با آنان هم دوره بودیم آقای دکتر هاشم زاده – نخستین رئیس سازمان نظام دامپزشکی - که الآن در مؤسسه رازی هستند، آقای دکتر مهدی کیانی زاده که رئیس مؤسسه رازی بودند، آقای دکتر توسلی که اکنون در بخش آسیب شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هیأت علمی هستند را به عنوان نمونه می‎توانم نام ببرم. آقای دکتر محمد وجگانی که الآن استاد ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند هم یادم هست که روز اول در دانشکده با هم دوست شدیم و همچنان هم این دوستی و ارتباط ادامه دارد.

حکیم مهر : از میان 10 نفر خانمی که فرمودید هم چند نفر را نام می برید؟

خانم دکتر خاکی، خانم دکتر شاه حسینی، خانم دکتر عمرانی و خانم دکتر سیرتی هم از جمله خانم‎های ورودی 57 بودند.

حکیم مهر : در میان اساتیدی که داشتید نام یک یا دو نفر که بیشتر به سبب علمی یا اخلاقی یا هر دو به آنان علاقمند بودید را هم بفرمایید.

خوشبختانه جزء افتخارات ما بوده که به محض ورود به دانشکده با خیلی از اساتید خوب برخورد داشتیم. خوب است اینجا ذکر نامی از دکتر یمینی بکنم.

حکیم مهر : خدا رحمتشان کند.

ایشان سال گذشته در خارج کشور به رحمت ایزدی پیوستند. من زمانی که وارد دانشکده شدم ایشان آن زمان معاون دانشجویی دانشکده بود و من به عنوان یک روستایی که وارد دانشکده شده بودم کسی را نمی‎شناختم و وقتی گفتند ایشان می‎تواند راهنمایی بکند شاید همان برخورد روز اول ایشان با من آنقدر صمیمی و زیبا بود که من احساس غربت در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران نکردم. بعد

انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
بهادر خاني
|
-
|
۲۳:۳۷ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۱
0
0
با تشكر از مديريت محترم حكيم مهر به خاطر قرار دادن چنين مطالب و مصاحبه هاي جالب

ناشناس
|
-
|
۰۹:۰۹ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۶
0
0
اظهارات دکتر حسینی از جهاتی برای من قابل تامل است:

1- ایشان چندین سال متمادی از معاونت آموزشی دانشکده دامپزشکی بوده اند بعد رئیس دانشکده و تا معاونت تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران و ... پیش رفتند و جالب است که این پست ها پست ها کلیدی برای ایجاد تحول در زیر بنای آموزشی یک رشته است حال چطور شده از آن پست ها که کنا رفته اند به یاد آورده اند که وضعیت آموزش دامپزشکی خوب نیست و باید بازنگری شود مطمئنا اگر در زمان مسئولیت با ایشان مصاحبه می کردید نظرشان چیز دیگری بود.

2- به دور از تمام معضلات و مشکلات ایشان هیئت علمی تمام وقت دانشکده دامپزشکی تهران هستند کدام یک از مشکلات علمی و فنی در زمینه تخصصی خودشان را تاکنون حل کرده اند و یا مثمر ثمر در حل شدنش بودند

3- مشکل اصلی را در جای دیگری باید جستجو نمود ،دوستان و عزیزان ما متاسفانه تمایل به گسترش احاطه خود به همه مناصب و سر فصل ها را دارند هم دوست دارند رئیس جهاد دانشگاهی باشند ، هم معاون دانشکده هم هیئت علمی تمام وقت! ، هم مسئول اجرایی ، هم برنامه ریز کلان و تصمیم ساز و مهم تر از همه دست پر رنگی بر آتش سیاست داشته باشند و بر این اساس می شود که با نگاهی به گذشته در می یابیم که شاید مسبب قسمتی از مشکلات به وجود آمده خود ما باشیم و از مردم انتظار داریم همانند یک قهرمان همه فن حریف ما را ستایش کنند .
همکاران محترم هیئت علمی ، اشتغال به امر آموزش در دانشکده ای به آن مهمی خود یکی از مهمترین و حساس ترین مناصب می باشد که قدر و قیمتی برای آن متصور نیست (امروزه روز هم که فیشهای حقوقی هیئت علمی چند سالی است که معقول و منطقی شده اند ) بنابراین در عین هیئت علمی بودن اشتغال در بخش خصوصی آنهم بصورت گسترده (منظورم دکتر حسینی نیست چون بنده از این امر اطلاع ندارم ولی کم نیستند هیئت علمی هایی که فقط کار هیئت علمی نمی کنند) را معیار زندگی خود نهاده اند .
خواهشمندم ضمن احترام گذاشتن به تمام سوابق گذشته افراد در لاین تخصصی خود سرآمد و نمونه قابل ذکری برای ما باشید نه اینکه هرکجا پا گذاشتیم فقط یک نام را ببینیم.
قصد اهانت و یا خدای ناکرده جسارت نداشته و ندارم ولی این بیکاری بعد از 8 سال فارغ التحصیلی بسیار زجر آور است. سال نو بر همه شما مبارک و خجسته
دکتر شهرام شکوهی
همکار
|
-
|
۱۱:۵۸ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۶
0
0
آقای دکتر حسینی هیچ زمان دو پست اجرایی نداشتند و نمیپذیرفتند. تحولات زمان خضور ایشان در دانشکده مثال زدنی است و روی گشاده ایشان و...... فقط کافی است در دوره تاجیک و ایشان در دانشکده بوده باشید تا تفاوت ها را با پوست و گوشت خود حس کرده باشید. هر ماه پرسش و پاسخ دانشجویی و کارمندی / ساعت مشخص ملاقات دانشجویی/ ادب / تواضع . ... همه از خصوصیات او و دوران مدیریتشان است
ناشناس
|
-
|
۱۸:۴۷ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۶
0
0
دوست همکار نا دیده ام هیچ کجای بحث اصلی بنده بحث بر سر دو شغله بودن استاد ارجمند دکتر حسینی نبوده و نیست هر چند هم شما و هم بنده خبر داریم که این امر قابل اثبات است، بحث بر روی عدم بازنگری در محتوای آموزشی دامپزشکی بود که ایشان عهده دار کلیه مناصب لازم برای این امر بوده اند، موضوع بحث جناب آقای دکتر تاجیک هم نبود که این مقوله زمان لازم خود را می طلبد، در زمان ایشان موزه اصلی دانشکده در ساختمان آناتومی از میان رفت (البته نه اینکه ایشان مقصر اصلی باشند خیر، در زمان ایشان تشکل ها و فعالیت های دانشجویی یکی یکی قلع و قمع شدند همچون اردوهای علمی و ... منظور ما تشکل های سیاسی نیست مثل انجمن اسلامی و ... بلکه تشکل های علمی می باشد زیرا عقیده بسیاری از دانشجویان وارد شده به دانشگاهها فعالیت علمی است نه سیاسی زیرا اعتقاد دارند بهترین سیاست یک دانشجو پربار بودن علمی اوست، ضمنا لطفا دوره ایشان را با امثال کیایی و اطمینانی ها مقایسه کنید نه دکتر تاجیک - در مورد نحوه رفتار هم اگر شما موارد مثبت زیاد سراغ دارید که مسلما همینطور است بنده هم موارد منفی زیادی مستند سراغ دارم ولی ما راجع به دکتر حسینی بحث نمی کنیم راجع به یک رویه سخن می گوئیم که به نظر ما اشتباه بود.
و در انتها حال که در مقام پاسخگویی بر آمده اید لطفا به موارد مطروحه در کامنت اول بنده پاسخ بگوئید.
ضمنا سال نو شما هم مبارک همکار.
دکتر ش. شکوهی
مصطفی
|
-
|
۱۱:۳۳ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۷
0
0
با سلام. در زمان تحصیلاتم اوایل کار آقای دکتر حسینی بود ایشان از مسئول جهاد دانشگاهی که بودندهمواره با دانشجویان بودند ............. و در دوران ایشان همه در اداره دانشکده مشارکت داشتند از نظر برنامه ریزی تحصیلی هم مناسب بود البته همه می دانیم که بودجه بسیار کمی نسبت به حالا داشتند . سال نو هم مبارک باشد.
دامپزشک همکار
|
-
|
۱۲:۵۰ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۷
0
0
با سلام، سوالی برای بنده پیش آمد با خواندن نظرات، دکتر شهرام شکوهی نام مستعار هست یا واقعا جناب آقای دکتر شکوهی که دامپزشک هستند و آلبوم مدارا با صدای ایشان امسال در بازار موسیقی با استقبال خوبی مواجه شد، خودشان نظر داده اند؟ ممنون
دکتر آراسب دباغ مقدم
|
-
|
۱۹:۴۳ - ۱۳۹۱/۰۱/۰۸
0
0
ضمن تشکر از مصاحبه خوب شما
و ضمن عرض سلام وادب و احترام خدمت استاد ارجمند جناب آقای دکتر حسینی و نیز تبریک سال نو خدمت ایشان
می خواستم از ایشان بپرسم که برای حفاظت از این موزه- که قطعا هم بسیار ارزشمند است- از عوامل محیطی و بلایای طبیعی همچون زلزله و نیز بلایای انسان ساز همچون آتش سوزی تمهیداتی اندیشیده اند یا خیر؟ و دوم، برای اینکه این موزه هم به سرنوشت بسیاری از موزه های دیگر دانشگاه ها مثل موزه پاتولوژی استاد دکتر آرمین، موزه آناتومی و غیره دچار نشود و با تغییر و تحول افراد هم پابرجا بماند، چه تمهیداتی اندیشیده اند؟ چون مسلما اهمیت هر موزه علاوه بر محتویات آن به قدمت آن هم می باشد.
نظر شما
ادامه