نیاز فوری دانشجویان دامپزشکی به جسد یک قلاده سگ / با اهداء جسد از مرگ یک حیوان جلوگیری کنید

با تشكر از همكاري حكيم مهر براي نجات حيوانات بي گناه ....اگر جسد گربه هم باشد ،قابل استفاده مي باشد.

نیاز فوری به اهدای پول:
مدیر گروه مخالفان کشیدن دندان که یک دامپزشک فعال در حقوق بیماران دندانپزشکی است به خبرنگار ما گفت: اینهفته قرار است هزاران هموطن بی پول، به علت نداشتن خرج درمان های گرانقیمت دندانپزشکی، دندان های خود و فرزندانشان را برای همیشه از دست بدهند، کسانی که قصد کمک به اینگونه افراد را دارند با شماره ..... تماس بگیرند.(چه خوب بود هرکس در تخصص خود فعالیت می کرد.)

بسیار عالی. اینطور هم می شود به پیشرفت علم کمک کرد.

یعنی خداییش یک نفر چقدر باید بیکار باشه

اصولا چرا در شرایط قرن 21 و پیشرفت های تکنولوژیک در عرصه های فن آوری آموزش، این همه حیوان بی گناه و بی پناه برای آموزش دیدن دانشجویان دامپزشکی در دروس آناتومی، فارماکولوژی و مامایی دامپزشکی (آموزش تشخیص آبستنی به روش توشه رکتال) مورد کشت و کشتار و حداقل زجر و عذاب دردناک قرار داده می شوند.

تصورش را بکنید که در طول هفته تعداد زیادی دانشجویان دامپزشکی بر سر حیوانان بی نوا ریخته و ساعتهای متوالی دستهایی با اندازه های متفاوت را با زور وارد رکتوم ملتهب شده گاوهای بدبخت نمایند و این حیوانات چاره ای جز تحمل درد و رنج نداشته باشند.

در حالی که می شود با کاستن از تعداد این جلسات و جایگزین کردن آنها با روشهای نوین آموزشی از این اعمال غیر انسانی و غیر اخلاقی جلوگیری کرد.

به ویژه با توجه به گسترش دستگاه های سونوگراف دامهای بزرگ که در حداقل زمان ممکن تشخیص آبستنی را در ماههای آغازین که تشخیص مشکل است، فراهم می کنند.

جالب است که در برنامه آموزشی مامایی حتی یک جلسه برای آموزش دستگاه های سونوگراف تشخیص آبستنی گاو وجود ندارد!

Mohem in ast ke be hefz jaane heivanat komak shavad aghaye dr dabagh moghadam!inke ishun dandanpezeshk hastand va ghiere dampezeshk besyaar ghabele tahsine ke daran be ma dampezeshka ke khodemun az june heivuna ghafelim komak mikonand! ma dar gorhuhemun dampezeshk ham darim,iham fareghotahsil va ham daneshju.khaum dr Roshanyi ama vaghan talasheshun binazireo ghabele setayesh.behtare hamishe be asle mozu va komak be heivanat bepardazim ta be havashi!!!

با سلام به همه بینندگان محترم حکیم مهر - بنده به عنوان یک دامپزشک و نه لزوماً از جایگاه مدیرمسئول حکیم مهر مایلم نکته ای در اینجا بنویسم. اولاً تلاش سرکار خانم دکتر روشنایی و تیم آیشان حقیقتاً قابل تقدیر است و تلفنی به جناب دکتر دباغ مقدم هم عرض کردم که ظهور اینگونه گروهها با محوریت همکاران محترم دندانپزشک و غیره نشانه ضعف و کم کاری جامعه دامپزشکی کشور است. باشد که به خود بیاییم و بیایند! اما جناب آقای دکتر دباغ مقدم هم فرمودند کامنت ایشان معجونی تیز با مایه طنز از واقعیت اجتماعی انکارناپذیری بود که به نظرم شاید به دلیل آنکه هنوز در جامعه ما طعم طنز به خوبی چشیده نمی شود مورد انتقاد و حتی اعتراض قرار گرفته است. ایشان بارها بر مفهوم سلامت واحد که هر دو از طرفداران آن هستیم تأکید فرموده اند و تصور می کنم یکی از راههای گسترش همکاری میان پزشکان و دندانپزشکان و داروسازان و دامپزشکان گروههای حمایت از حیوانات بخصوص در زمینه اخلاق آزمایشات و تدوین منشور اخلاقی استفاده از مدلهای حیوانی برای پیشرفت علم است. نکته ای را هم دوستانه به دوست عزیزمان - جناب آقای رضا ترابی عزیز - که مطمئن نیستم دانش آموخته شدند یا خیر عرض میکنم و آن اینکه احترام صنفی نکته مهمی است که اگر از آن غفلت شود در دید دیگران جامعه دامپزشکی کشور با کاهش اعتبار روزافزون مواجه می شود. به همین میزان بسنده می کنم و امیدوارم همه ما در مخاطب قرار دادن افرادی که هم از نظر سنی و هم به لحاظ تجربه از ما جلوتر بوده اند چاشنی احترام را در نقدمان که با شور جوانی قابل تقدیری همراه است بیفزاییم. من بارها گفته ام و باز هم اینجا می نویسم تا شاید مسئولین محترم به خود بیایند! خلاء وجود کمیته حقوق و حمایت از حیوانات در سازمان نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان شدیداً احساس می شود. در سازمان دامپزشکی به موضوع حقوق و حمایت از حیوانات تقریباً به طور کامل بی توجهی شده و می شود و دانشکده های دامپزشکی هم عموماً (نه همه بصورت مطلق) از این موضوع غافلند. عزم دانشجویان همانطور که قبلاً هم در یک جلسه به دوستان خوب دانشجو عرض کردم در این راه و شکستن این سد اشتباه و گشودن راههای جدید بسیار مهم است. فراموش نکنیم که تشکیل کمیته به خودی خود هدف نیست و تنها وسیله است. اگر کمیته ای تشکیل شود و افراد تندرو (مشابه آنچه در موارد دیگری در بعضی کمیته های اینچنینی تجربه شده) جلودار شوند ممکن است نه تنها از این منظر حقوق حیوانات پاسداری نشود بلکه ضربات جبران ناپذیری هم به شاکله آن وارد آید. با احترام مجدد به همه بینندگان محترم حکیم مهر - دکتر محمد لطفی زاده

باید خدمت {دکتر} آراسب دباغ مقدم که البته خودشون در معرفی از واژه دکتر هم استفاده می کنند عرض کنم که بنده هم از اعضای این گروه و یک دامپزشک هستم ، میخوام شما بدونی که اتفاقا ما داریم توی تخصص خودمون کار می کنیم ، شما به من جواب بده در تخصص خودتون یعنی دامپزشکی چه کردی؟ جون چندتا حیوون رو نجات دادی؟ اصلا به جز تولید گوشت سالم هیچ برداشت دیگه ای از دامپزشکی داری؟ شما به جای تشکر از دکتر روشنایی که جور کمکاری های من و شما رو می کشه با طعنه و کنایه حرف می زنی؟ واقعا که برام جای تعجب و البته تاسف داره...هرچند می دونم دکتر لطفی زاده عزیز و گرانقدر که خودش می دونه چقدر براشون احترام قائلم به خاطر رابطه صمیمی که با شما دارن کامنت منو سانسور می کنه ولی ازش خواهش می کنم حتما حتما به دست شما برسونه که بدونی توی این گروه دامپزشکان فعالی وجود دارن که به دکتر روشنایی بیش از خیلی از اساتید دامپزشکی افتخار می کنن

ممنون دکتر لطفی زاده عزیز ، حتما تذکر شما را آویزه گوشم خواهم کرد اما من طنزی در بیان دکتر مقدم نمی بینم.... برای من هم جای سوال است که دکتر مقدم که بزرگتر و با تجربه تر از من هستند چطور به جای تشکر از دکتر روشنایی که از منه دامپزشک بیشتر به فکر سلامتی حیوانات است اینگونه سخن گفته و بعد برای رفع و رجوع حرفشان ، حرف از طنز بودن می زنند! به نظرم خوانندگان بهتر از هرکسی قضاوت و نتیجه گیری می کنند، موفق و موید باشید

Jenabe aghaye Dr. Lofi ,jaye sepas daare ke shoma hamkare gerami hadaghal dar in zamine etela resani mikonid. az aghay dr. Dabbagh ham enezaare dige budeo hast ke ishun barkhrde sahih tari ba masael dashte bashan.fekr nemikonam in masaleye komak be jaane heivanat,mozue ghabele khande va tanzi bashe!!ke ishun intori bahash raftar mikonan.ensaniat va komak be heivanat mozuyi nis ke monhaser beshe faghat be dampezeshka(taze unam dampezeshkayi ke dige kheiliam be fekre june heivuna nistan moteasefane).ama ma eftekhar mikonim tu modiriate goruhemun ro Khanum Dr. Roshani be eohde daran ke be tore kamel va az delo jun daran baraye komak be heivanat talash mikonan.dar payanyadavari mikonam ke olum zisty beham mortabet hastan va miane pezeshki,darusazi,dandanpezeshki va dampezeshki ertebat besyaar hast va dar tamamie in olum azmayeshat ruye heivanat surat migire dar marahele avalie ,ke in masale sabab mishe ma dampezeshk ha tamamie talashemun ro be ejra va bahregiri az manshur haye akhlaghi ke lazeme darmorede azmayesh ruye in heivuna raaayat beshe,bekar begirim.

به نظر من هر شخصی با هر تخصصی میتواند در زمینه ی حقوق حیوانات کاری انجام دهد . متاسفانه در بین بیشتر دانشجویان دامپزشکی و بسیاری از اساتید رشته ی دامپزشکی ، حقوق حیوانات به خصوص حیواناتی که خانگی نباشند و یا سود خاصی را به انسان نرسانند ، زیر پا گذاشته میشود .

پس وقتی در جامعه ی دامپزشکی تعداد افراد مدافع حقوق حیوانات کم هستند ، به نظرم نباید اشکالی داشته باشد که شخصی با تخصص دیگر از حقوق حیوانات دفاع کند .

هدف ، هدف مشخصی هست ، و این هدف برگرداندن حقوق سلب شده ی حیوانات به آنها هست و بهتر است که ما مستقیماً در همین مورد صحبت کنیم و نه مسائل فرعی که چه شخصی چه تخصصی دارد .

حیوانات واقعاً مظلوم و بی گناه هستند و هر شخصی در هر حدی که در توانش هست ، میتواند به آنها کمک کند . ممنون از حکیم مهر

آقاي دكتر آراسب مقدم
اي كاش در دانشكده ها ...................................... دفاع از جان و حق مظلوم، چه از نوع انساني و چه از نوع حيواني آن وظيفه هر انساني ميباشد و ربطي به مدرك تحصيلي او ندارد.
بخصوص كسي كه نام پزشك را به دنبال خود يدك ميكشد،چه دامپزشك چه دندانپزشك.....اگر واقعا احساس مسئوليتي در قبال اين نام داشته باشد براي او فرقي ندارد كه مسئول زندگي و سلامتي چه نوع موجودي است.
فرمايش شما مانند اين است كه كساني كه براي حقوق بشر فعاليت ميكنند بايد همگي پزشك باشند!
اتفاقا اكثريت افراد گروه ما را اساتيد دامپزشكي مانند دكتر صافي،دكتر عابدي،دكتر كوهي،دكتر گودرزي و دكتر صادقي ودامپزشكان مهربان و دلسوزي مانند خانم دكتر كياني و دكتر ترابي و تعداد زيادي دانشجويان عاشق حيوانات مثل خانم سروين برهاني و مجيد ابن النصير و.......تشكيل ميدهند.
آقاي دكتر آراسب باعث افتخار خواهد بود كه شما هم به گروه ما بپيونديد.

با تشکر از تمام زحمات همه ی حامیان حقوق حیوانات با هر تخصص و شغل به خصوص خانم دکتر روشنایی، باید عرض کنم که با صحبت های دکتر لطفی زاده ی گرامی در مورد لزوم توجه بیشتر دامپزشکان و دانشجویان به بحث حقوق حیوانات و به خصوص در مورد حیوانات آزمایشگاهی موافقم و باید اشاره کنم، این تصور که حامیان حقوق حیوانات باید الزاما دامپزشک یا بایلوژیست یا جانورشناس یا ... باشند ، نمی تواند تصور یا حتی خواسته ی منطقی ای باشد.چراکه همه ی مردم حق دارند حامی حیوانات و حامی جان مخلوقات خداوند باشند. در تمام انجمن ها و گروه های مختلف در سراسر دنیا از جمله طرفداران حقوق کودکان هم اگر بررسی کنید، هرگز همه ی آن ها پزشک متخصص اطفال و یا مربی مهد کودک نیستند و قرار هم نیست همه ی فعالان حقوق کودک، پزشک اطفال باشند ! پس حامیان حقوق حیوانات هم لزوما نیازی نیست که همگی دامپزشک باشند یا حتی با رشته های طبی در ارتباط باشند . همین که دغدغه داشته باشند و دقیق تلاش کنند و دلسوز باشند کافیه. در حقیقت مسئله ی مهم این هست که حقوق حیوانات بر اساس معیار های علمی و همچنین با توجه به توصیه های دقیق دین مقدس اسلام، به درستی و با دقت هر چه تمام تر رعایت بشه و اصلا مهم نیست که علاقمندان و فعالان این فرهنگ سازی در چه شغلی مشغول به فعالیت و خدمت رسانی هستند . البته به قول فرمایش صحیح دکتر لطفی زاده ی گرامی ، اگر دامپزشکان و دانشجویان دامپزشکی هم فعال تر عمل کنند و دلسوز باشند که عالیست و دانشجو های دامپزشکی و به نظر من اگر به جایی برسیم که محققین و دامپزشکان عزیز هم کم کم، حتی اگر خودشون در حال آزمایش بر روی حیوانات هستند !، وارد این بحث چالش بر انگیز بشن و با تجارب و دانش خودشون، راهکار هایی رو در جهت کاهش درد و رنج حیوانات آزمایشگاهی یا جایگزین های پیشرفته تر و مواردی از این دست، مطرح و معرفی کنند، من مطمئنم قطعا با استقبال حامیان حیوانات آزمایشگاهی مواجه میشه و تاریخ علم و مردم دنیا تا همیشه اونها رو ستایش خواهند کرد. جالب هست اشاره کنم،تا حالا دامپزشکان متعددی رو در کنگره ها ملاقات کردم که خودشون محقق بودن و آزمایش روی حیوانات انجام میدادن ولی جالبه که فقط 2 تن از این عزیزان با حالت و نگرانی خاصی در مورد این آزمایشات صحبت میکردن و بر خلاف بسیاری از دوستانمون که این آزمایشات رو کاملا حق انسان و به جا می دونند، قشنگ میشد اون دغدغه و میل به تغییر رو در کلام این دو عزیز حس کرد که بسیار قابل ستایش و تقدیر هست و اتفاقا تاریخ ثابت کرده که همین میل به تغییر باعث شده که بشر علم رو از ابتدای خلقت روز به روز به جلو ببره و پیشرفت کنه وگرنه اگر بنا به تکرار پی در پی همون شیوه های دردناک و تهاجمی قبلی باشه، واقعا باید از پیشرفت علم و پیشرفت تکنیک های آموزشی ناامید بشیم و ضمن اینکه بحث آموزش دامپزشکی و پزشکی که الان تمرکز اصلی فعالیت های خانم دکتر روشنایی گرامی هست، الان سالهاست که در بسیاری از دانشگاه های فوق العاده معتبر کره ی زمین و در بسیاری از فیلد های آموزشی، کاملا حل شده هستش و روش های جایگزین که بهداشتی تر ، پربازده تر و اخلاقی تر هست داره استفاده میشه از جمله در آموزش دروس آناتومی و جراحی و بخش های دیگه.از توجه و حوصله ی بازدیدکنندگان متشکرم.

با سلام
بسیار خوشحالم که بحث رعایت حقوق حیوانات خصوصا در رابطه با آموزش دامپزشکی در حکیم مهر مطرح شده است. در این بین تلاش های ارزنده سرکار خانم دکتر روشنایی و همکارانشان در این مورد نیز بسیار ستودنی است. سال پیش شاهد بودم که ایشان و یکی از همکارانشان با نیت کمک به حیوانات با اینجانب و چند تن از همکاران آناتومی بحث می کردند. در سال های گذشته و در ایام دانشجویی نیز بخوبی برخی از کلاس های عملیات درس فارماکولوژی را به خاطر دارم که استاد بزرگوار دکتر صادقی با استفاده از نرم افزارهای رایانه ای مفاهیم بنیادین فارماکولوژی را تدریس می فرمودند. در خارج از کشور نیز دریافتم که به عنوان مثال در درس آناتومی به هیچ وجه حیوانی کشته نمی شود و با درخواست از کلیه کلینیک های سطح شهر اجساد حیوانات به اتاق فریز سالن آناتومی منتقل و برای تدریس استفاده می شود و این امر به صورت فرهنگ فراگیر در بین دامپزشکان درآمده است. از جنبه آموزشی نیز تشریح لاشه های فیکس نشده برای بسیاری از مفاهیم آناتومیکی مناسب تر بوده و علاوه بر آن مضرات استنشاق فرمالین و فنول نیز وجود ندارد. امید دارم که در کشور عزیزمان نیز این امر به فرهنگی مستدام در بین دامپزشکان مبدل شود.

در اینجا به عنوان یک دکتر دامپزشک از تمام کسانی که از هر رشته و فن، به مسنولیت انسانی شان در قبال حیوانات مظلوم عمل می کنند، تشکر می کنم.
فقط از دوستانی که به خط لاتین مطلب می نویسند، می خواستم بپرسم که چه اصراری برای این کار دارید؟
آیا با این کار می خواهید علم تان را به رخ بکشید؟
آیا زبان شیرین فارسی توانایی انتقال بلند! افکار شما را به دیگر مخاطبان فارسی زبان ندارد؟
چون واقعا خواندن و درک مطالب مورد نظرتان با این خط به خصوص در هنگامی که تعداد جملات زیاد شود، مشکل است.