یک دندانپزشک مدعی شد : در دانشکده‎های دامپزشکی پای حیوان را می‎شکنند بعد آموزش گچ گرفتن می‎دهند! / دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هر ترم 12 تا 13 میلیون برای خرید حیوانات و کشتن آنها هزینه می‎کند

تو رو به خدا این داستان ها را جمع کنید

گذشته از صحت و سقم نظر خانم دكتر محترم كه غالبا صحيح مينمايند بايد قبول نمود كه آموزش و استفاده از متدها و تكنولوژيهاي جديد آموزشي در دانشكده هاي دامپزشكي بسيار مهجور مانده اند و اساتيد و مدرسان و مديران آموزشي نيز در فراهم نمودن موارد آموزشي تلاش زيادي از خود نشان نميدهند.

عصر، عصر تبلیغات است، این خانم دکتر محترم احتمالا در ابتدا هدف خیری هم داشته اند، اما الان مزه شهرت، حضور در رسانه ها و .... بیشتر ایشان را مشغول کرده، امیدوارم دوستان دامپزشک و خصوصا دانشجویان دامپزشکی در این زمینه اختیار عمل را به فردی که تخصصی در دامپزشکی ندارد، واگذار ننمایند. مگر دامپزشکان در زمینه واردات تجهیزات پزشکی، نخ بخیه و .... هندی و پاکستانی که مورد ناراحتی مسئولین وزارت بهداشت هم است، صحبتی می کنند که ایشان دائما در هر زمینه تخصصی دامپزشکی اظهار فضل می نمایند؟! ایشان مناسب است در ابتدا نقایص رشته مربوط به خود را رفع نمایند، اگر وقتی ماند آن وقت دامپزشکی!!! دامپزشکان خود بیش از سایرین دلسوز حقوق حیوانات هستند.
با سپاس

این خانم دکتر بارها برای درمان حیواناتشان به کلینیک دانشکده دامپزشکی تهران و کرج آمده اند و در طول درمان حیوان بارها از اساتید تشکر کرده اند اما بعدا با گفتن داستان های به دور از واقعیت و ....... افکار دیگران را نسبت به دامپزشکی بدبین می کنند.

بحث این مطلب اصلاً نمی باید با محوریت نام یک فرد حقیقی باز می شد. موضوع، موضوع بسیار مهمتری است. ضمناً بدون حضور فرد مذکور، مطالبی به نقل از بینندگان و علیه ایشان منتشر شد که از مدیر مسئول محترم حکیم مهر بررسی مجدد این موضوع تقاضا می شود.
با اینکه شخصاً هیچ علاقه ای به بحث موردی و فردی در یک رسانه عمومی ندارم، ولی از حق نمی توانم بگذرم. افسوس می خورم که چقدر ساده علیه دیگران نظر داده شده و حق الناس که برتر از حق الله است اینگونه ادا گشته. امیدوارم که وزر و وبالی سنگین برای این دنیا و آن دنیای ایشان فراهم نیامده باشد. البته شاید هم از زخم(!) خوردگان باشند. اینجانب دکتر روشنایی را می شناسم. ایشان نه دنبال شهرت و مقام است و نه دنبال داستان سرایی و کسب پول و ثروت و !!!!!. شاهد مثال اینکه بارها به ایشان پیشنهاد شد که سرپرستی یک انجمن یا گروه یا مؤسسه برای حمایت از حیوانات را بر عهده بگیرند یا برای ارائه سی دی ها، بروشورها و ماکت هایشان مسائل اقتصادی را هم در نظر بگیرند و اینقدر از جیب خود خرج نکنند و ایشان هیچگاه قبول نکرده اند. به عنوان یک متخصص جراحی که موارد زیادی از حیوانات بی سرپرست یافته شده توسط دکتر رو درمان کردم می دانم که ایشان با چه علاقه ای به حیوانات بیمار رسیدگی می کنند. آنهایی که ادعای دامپزشک بودن دارند اگر می توانند یک سگ نژاد بزرگ دمودکسی راجعه را که همه دکترها جوابش کرده و صاحبش آن را در کنار اتوبان رها کرده ببرند در خانه خود و شش ماه 24 ساعت به آن رسیدگی کنند و از جیب خود مایه بگذارند و کاملاً درمانش کنند و بعد هم رایگان واگذارش کنند. یا سرپرستی یک سگ دچار سخت زایی که از زور پنومونی تمام مدت چرک از بینی اش می ریخته و توان نفس کشیدن هم برایش نمانده قبول کنند و بعد از انجام شدن سزارین از مادر و توله هایش تا هفته ها نگهداری کنند و دارو بدهند و اشک بریزند و شبها سه ساعت هم نخوابند و بعد از کلی جستجو یک خانواده در یکی از بهترین و خوش آب و هواترین نقاط ایران پیدا کنند و سگ را رایگان به آنها واگذار کنند. من به عنوان یک متخصص دامپزشکی و فعال حقوق حیوانات هیچ دامپزشکی رو سراغ ندارم که به اندازه دکتر روشنایی فعال حقوق حیوانات باشه. در بند مدرک و مهر و امضاء و پز دادن برای مدرک دکتری نباشیم. باید زحمت کشید. ایشون نه تنها هیچ نفعی از این کارها نمی بره بلکه همش هم در حال جر و بحث با روپوش سفیدانیه که ارزشی برای حیوان که هیچ برای کار خودشون هم قائل نیستند. این از بحث فردی و حق الناس.
در مورد موضوع مورد بحث، موارد ذکر شده مصادیق و شهود عینی دارند. خطاب این بحث می باید به افراد تصمیم گیرنده می بود. از سفسطه کردن و طفره رفتن که بگذریم، وضع حیوانات آموزشی و آزمایشگاهی در دانشکده های دامپزشکی ما بسیار نامناسب است. قرار بود مرهم آلام و دردها باشیم شدیم باعث درد و زجر!!! دانشکده دامپزشکی فقط تهران نیست. حدود بیست دانشکده داریم. نان خشک کپک سبز زده به سگها دادن در هیچ قاموسی و قانونی توجیه پذیر نیست. انجام جراحی بدون داروی بیهوشی یعنی زجر! مردن سیصد موش از تشنگی آمار نیست! با وجود اینهمه وسایل کمک آموزشی باز هر ترم کشتن حیوانات بی مفهوم است! از بین بردن ارزش زندگی موجودات زنده در چشم دانشجویان گناهی نابخشودنی است!
رفع این معضلات جز با پذیرش وجود مشکل و تصمیمی جدی در رفع آنها محقق نمی شود.
والسلام

روزگاری رو به یاد می یارم که حیوانات رو دوست داشتم و از صحنه رنج کشیدن اونها ناراحت می شدم ولی مثل همه هم دوره ای ها نمی دونستم که چه جوری می شه جلوی این وضع رو گرفت و می شه خیلی با حیوانات مهربانتر بود. سالها گذشت، با حیوانات بیشتر و بیشتر انس گرفتم و آخرش فهمیدیم که اون روزا استادامون هم نمی دونستن دارن چه کار می کنن. لابد امکانات نبود. باید فقط کلاسی برگزار می شد و تیکی می خورد و واحدی پاس می شد و مبلغی به حسابا واریز می شد. این وسط حیوانات فقط وسیله بودن. الآن من که یه دامپزشک سادم و دستم به جایی بند نیست. ولی وای به حال اونایی که سر کارن و می دونن دارن چه بلایی سر حیوونا می یارن و شرم نمی کنن. خدا این دندانپزشک رو برای ما دامپزشکان بویژه اساتیدمون حفظ کنه.

همین که دوستان انقدر شجاعت دارند که با نام دقیق خودشان کامنت می گذارند!!!! خیال ما را جهت پاسخ ندادن ....... راحت می کند!

این خانم دکتر رو همه می شناسند. من بار ها به اییشون توصیه کرده ام که بروند و به حرفه دندانپزشکی خودشان بپردازند و دست از سر ما دامپزشکان بر دارند. ایشون اگه خیلی دلش به حال حیوانات می سوزه بهتره بره با شهرداری صحبت کنه که روزانه چندین هزار سگ رو در سراسر ایران کشته می شوند به خاطر شهرداری ها. حالا واقعا مشکل ما کشته شدن یکی دو تا سگ دانشکده های دامپزشکی ماست؟ به نظر من ما مشکلات مهم تری داریم که بهش بپردازیم جناب حکیم مهر عزیز. شما یه نگاهی به خبر هاتون بکنید. آخه این موضوعات سخیف چیه که انتخاب می کنی. نه به درد خودت می خوره نه به درد ما دامپزشکان. به نظر من یه تغییر رویه لازم داری تا اخبار به روز تری ارائه کنی. یه مقدار مباحث تحلیلی بزار. مثلا در مورد اینکه چطوری میشه از وزارت کشاورزی جدا شد و دامپزشکی کشور رو ارتقا داد صحبت کن. همش گیر دادی به بحث حرام بودن و نجس بودن سگ و گربه و حقوق حیوانات. بی خیال دوست گرامی ........عروسک سگ وارد ی کنه دونه ای 5 میلیون می فروشه. سی دی فروشی می کنه و .... اصلا به ایشون چه ارتباطی داره ما دامپزشکا چه می کنیم. هر چی باشه ما خودمون متخصص و اهل فنیم و ایشون صلاحیت اظهار نظر در حوزه ما رو نداره. ایشون بهتره بره تو دانشکده های علوم پزشکی و اونجا از حقوق حیوانات دفاع کنه. حکیم جان مدیونی اگه نظرم رو نذاری. بدون سانسور. اون سری کلی نظرم رو سانسور کردی. حداقل این دفعه نشون بده اخلاق حرفه ای داری. و السلام

دامپزشک مدافع حیوانات
..................، وقتی هر فردی در مملکت ما راجع به هر موضوعی حرف می زنه، همین میشه. ............ احتمالا مورد بعدی مهندس کشاورزی در خصوص جراحی آرتروسکوپی!!، ................ با تشکر.

آقای دامپزشک متخصص (؟) صحبت از اخلاق کردید ، اول اینکه ای کاش تو دانشگاه های دامپزشکی ایران یه چند واحد اخلاق هم داشتیم ! من از طرز نوشتنتون حس کردم شما پدرکشتگی دارید با خانم دکتر روشنایی .......... !!! اما یک سوال برام پیش اومده : اگر آموزش دامپزشکی و ارتقای تکنیک های اون یک موضوع سخیف هست، جنابعالی بیاید و بگید که چرا وارد این رشته شدید ؟ یعنی خدای نکرده شما یکسری واحد سخیف رو پاس کردید و شدید متخصص ؟ ........ شما علنا دارید به بحث آموزش دامپزشکی توهین می کنید و با این طرز صحبت کردن نشون میدید که مخالف پیشرفتش هستید و در یک سایت دامپزشکی هم این کار رو می کنید !
محض اطلاعتون ، اون سگی که شما صحبت می کنید در موردش، عروسک نیست .....؛ مانیکین هست و در تمام دنیا یک ابزار آموزشی مدرن به حساب میاد (....) و همون سی دی هایی که شما ناراحت هستید که دکتر روشنایی از طریق گروه در اختیار همه قرار میدهند اولا مجانی در اختیار بسیاری از اساتید و دانشجویان قرار گرفته که با چشم خودم دیدم مجانی داده شده . دوما اگر این مجموعه های بین المللی و ارزشمند (بیشتر مطالعه کنید)که تک تکش توسط اساتید بسیار قوی دنیا تهیه و ساخته شده و قابل دانلود شدن هم نیست هیچ کدومش ، با قیمت بسیار ارزان به فروش میرسه ، مطمئن باشید پولش تو جیب ایشون نمیره. خرج چاپ بروشور ها و تهیه ی خود همون مجموعه ها میشه که باز برمیگرده به جامعه ی دامپزشکی ایران و بروشور ها دست خود شما داده میشه که بخونیدشون. ایشون با اینکه وظیفه نداره ولی جور دلسوز نبودن دامپزشکای مدعی و کم کاری ..... رو هم داره می کشه و از جیب خودش هم داره مایه میذاره.این رو هم بدونید که اگر همه بخوان به ........ با دشمنی و قصد و غرض صحبت کنند ،دامپزشکی ایران هیچ پیشرفتی نمی کنه ............شما ......... الان باید کیس هاتون رو ویزیت کنید و کارای تحقیقاتی انجام بدید ! حیف وقت شما نیست که صرف این موضوعات سخیف (آموزش دامپزشکی و تکنیک های آموزشی مدرن سخیفه !) می کنید و اون همه بیمار رو پشت در منتظر میذارید ؟؟؟ ضمنا پیشنهاد می کنم به جای انتقاد از وبسایت پر محتوی و ارزشمند حکیم مهر که به حق جایگاه دامپزشکی ایران رو بسیار ارتقا داده در طول مدت کوتاه فعالیتش و روز به روز هم داره بهتر میشه (.....)، لطف بفرمایید دست به قلم ببرید و مطالب غیر سخیف و .. ارزشمند خودتون رو برای حکیم مهر ارسال بفرمایید تا ما ببینیم ........ در مورد آموزش دامپزشکی ایران و فعالان حقوق حیوانات ..........

به عنوان دامپزشکی که به دلایلی، از نزدیک با حرفه دندانپزشکی آشنایی دارد، می دانم که هر روز هزاران نفر انسان بی گناه به دلیل نداشتن هزینه های گزاف دندانپزشکی، که اغلب آنها هم از شمول بیمه خارج است، دندان های خود را از دست می دهند، افرادی هستند که حتی هزینه پرکردن یک دندان را هم نمی توانند بدهند. ........... دوستی داشتم در سال های قبل که در یکی از همین دانشکده ها درس می خواند و همیشه دنبال افراد فقیر و بیچاره ای بود که قبول کنند برای درمان کم هزینه دندانشان خود را به دست دانشجویان بی تجربه بسپارند. حال پیشنهاد می کنم تعدادی از دامپزشکان هم در سایت های مختلف در مورد این کار ...... دانشکده های دندانپزشکی مصاحبه کنند!!

جناب .......! با اینکه اسمتونم ننوشتید اما می شناسمتون! چه 1 حیوون.چه 100تا! مهم اینه که جون حیوونا حفظ بشه.حتی 1یا 2 تا! اگه دقت کرده باشی خانم دکتر سی دی ها رو به خیلی از دانشکده ها رایگان دادند تا اساتید ترغیب بشن و از این ابزارهای جایگزین استفاده کنند.سعی کنید همه چیز رو با هم قاطی نکنید! ما در زمینه ی ابزارهای نوین آموزشی در دامپزشکی از خیلی از کشور ها عقب هستیم.مهم این نیست رشته ی ایشون دقیقا با ما یکسان نیست(هرچند که علوم پزشکی بسیار مرتبط هستند).مهم اینه که یکبار هم که شده گوش کنیم ببینیم ایشون چی میگن و هدف نجات دادن و حفظ جان حیوانات است.همکار گرامی اگه شما هم ایده ای دارید در این زمینه بفرمایید و عمل کنید!!!! ما دامپزشکا اینقدر کم کاری و بی توجهی کردیم که خانم دکتر دارن جورمون رو می کشند... کارشون قابل تقدیره حقیقتا. بیایید به یکدیگر احترام بگدازیم.

من هم با دکتر آراسب مقدم موافقم، دکتر جان من پیشنهاد می کنم شما به شخصه چون به دلایلی با دندانپزشکی هم آشنا هستید!!! سرپرست این گروه از دامپزشکان بشوید، از وقت خود و از جیب خود برای کسانی که نیازمند به درمان های دندانپزشکی هستند خرج کنید، بعدش خوشحال می شیم همینجا گزارشی از کارهای انسان دوستانه شما را بخوانیم!!!!

آقاي دكتر دباغ
لطفا اگر تمايل به كمك به بيماران دندانپزشكي را داريد نظراتتون را در سايت هاي دندانپزشكي بنويسيد.

ببخشید دوباره نظرم رو ابراز می کنم. اما نمی دونم چی گفتم که اینقدر برای برخی همکارا گرون اومده. ........ . اما جهت اطلاعتون عرض کنم که برای این جانب مسائل آموزشی و پژوهشی بسیار مهم هست بر خلاف اونچه که دوست عزیزمون می فرمایند و ....... خوب بالاخره همه آزادند نظرشون رو ابراز کنند. اما در ادامه توضیحاتم باید اضافه کنم که ارتقای آموزش دامپزشکی مستلزم آموزش و تحقیقات روی حیوانات هست. اگر شما در دانش پزشکی هم نگاه کنید همین پزشکان و دندانپزشکان فبل از اینکه فارغ التحصیل بشوند روش های مختلف جراحی رو روی انسان ها پیاده می کنند. همین دانشجویان دندانپزشکی قبل از فارغ التحصیلی جراحی دندان می کنند. و این یعنی چی؟ عزیز من آدم تا تمرین نکنه چطوری یاد بگیره؟ حتما می خواهید اثر یک دارو یا پیوند رگ رو روی عروسک های ......... یاد بگیریم. یه مقدار واقع بینانه برخورد کنین. آخه این نمی شه که اگه ابروی یه چیزی ایراد داره بزنیم چشمش رو کور کنیم. تحقیقات روی حیوانات آزمایشگاهی در همه جای دنیا مرسومه. بعدم هی میگید روی تحقیقات به اصطلاح In vitro (تحقیقات اولیه آزمایشگاهی خارج بدن موجود زنده) کار بشه. آخه عزیزان من هیچ دارویی، هیچ پیوند بافتی، هیچ روش جراحی روی شرایط آزمایشگاهی خارج از بدن موجود زنده ارزش استفاده در کلینیک رو نداره. من واقعا متاسفم که برخی از عزیزان مطالعه نمی کنند و میان به عنوان مدافع حقوق حیوانات جلوی تحقیقات و افتخار آفرینی پژوهشگران این آب و خاک رو می گیرند به این بهانه که جان حیوانات عزیزه. دوستان در این که جان حیوانات عزیزه شکی نیست. اما اگر بخواهیم به نظر این دوستان تکیه کنیم پس گاو و گوسفند را هم نباید بکشیم و گوشت و محصولاتشون رو مصرف کنیم. از نظر من اگه خرگوش و موش و سگ حیوانند و حق حیات دارند پس حیوانات مزرعه هم حق حیات دارند. به نظر من این افراد اگه خیلی ادعا دارند با قربونی کردن دم منازل و کشته شدن سگ ها توسط شهرداری مقابله کنند نه با تحقیقات و پژوهش که امری مقدس هست. من نمی دونم چرا سریع یه عده بر علیه همکارشون موضع می گیرند. من در جهت دفاع از صنفم صحبت کردم نه در جهت تخریب صنفم. این نشون میده که ما باید روی سیاست گذاری هامون در جهت ارتقای دانش دامپزشکی در بین دانشجوهامون تجدید نظر اساسی کنیم. بنده هم با اینکه در تحقیقات بی ودی به حیوانات آزمایشگاهی ظلم بشه و یا بی جهت در تحقیقات مورد استفاده قرار بگیرند مخالف 100 در صد می باشم ولی از خودتون پرسیدید آیا در تشخیص اینکه در چه تحقیقاتی نیاز به استفاده از حیوان هست یا خیر، آیا یک دندانپزشک صلاحیت اظهار نظر دارد یا یک گروه دانشگاهی که بار ها تحقیقات انجام داده اند و به اصول اخلاقی پایبندند. بنده به این دوستان عرض می کنم، به امید پروردگار پژوهشگران این مرز و بوم به پروژه های تحقیقاتی خودشون ادامه خواهند داد و این حرکات تحت عنوان دفاع از حیوانات تا مادامی که به صورت ..... دنبال میشه به جایی نخواهد رسید. من پیشنهاد می کنم اگر همه ما اعتقاد به اخلاق و حقوق حیوانات داریم بهتره سطوحی رو تعریف کنیم و این نظامات رو قانون مند کنیم. با بی قانونی نمی تونید افکار خودتون رو پیش ببرید. جهت اطلاعتون عرض می کنم بررسی هایی در دست انجام است تا کمیته اخلاق در علم دامپزشکی تشکیل بشه و لایحه اون هم در دولت محترم در حال پیگیری هست تا به مجلس ارسال بشه. قرار هست در این طرح از همه دامپزشکان دلسوز و با سابقه و البته عالم به این علم استفاده بشه تا قوانینی در جهت استفاده از حیوانات در آموزش و پژوهش دامپزشکی نگاشته بشه تا هم پژوهش های کاربردی که منفعت ملی دارند برای کشور بتونند به اهداف خودشون برسند و هم حقوق حیوانات حفظ بشه و بی جهت حیوانات برای موارد بی خودی کشته نشوند. همچنین بحث هایی در زمینه نحوه کنترل بر رفتار با حیوانات آزمایشگاهی به خصوص در دانشگاه های علوم پزشکی علاوه بر دانشکده های دامپزشکی در جریان است که امیدوارم به ثمر بشینه. به هر حال این بحث طولانی هست و در این مجال بسط اون نمی گنجه. من اگر اسم خودم رو اعلام نکردم نه به خاطر اینکه از کسی ترسی دارم بلکه علاقه ای به معروف شدن بی جهت ندارم. ببخشید سرتونم درد آوردم. ممنون

علوم تشریح یکی از رشته‌های اساسی در علوم پزشکی است. دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی از روز اول ورود به دانشگاه با آناتومی سر و کار دارند به همین دلیل فراهم بودن ابزار‌های آموزشی تشریح تاثیر مستقیم و مثبتی بر روی کیفیت آموزش آن‌ها می‌گذارد.
اساتید این رشته معتقدند کمبود جسد تاثیر منفی بر کیفیت آموزش علوم تشریحی گذاشته است. آن‌ها اعتقاد دارند برای تربیت پزشکان ماهر و زبده نیازمند ابزار،لوازم و پیش‌نیازهای آموزشی هستند که جسد در بخش علوم تشریح یکی از اصلی‌ترین این نیازهاست. مسئله کمبود جسد در دانشگاه‌ها به اندازه‌ای است که یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور مجبور شده پس از حدود 8سال برای در اختیار داشتن جسد، به دانشگاه دیگری حدود 12 کامپیوتر با لوازم جانبی چون پرینتر و اسکنر ارائه کند تا 2 جسد در اختیار داشته باشد.
یکی از دانشجویان علوم پزشکی تهران نیز در گفت‌وگو با قانون بر کمبود جسد در این دانشگاه صحه گذاشته و می‌گوید: «دانشجویان رشته آناتومی با مشکل جدی کمبود جسد مواجه هستند به تبع آن دانشجویان رشته پزشکی نیز فرصت نگاه کردن به جسد را هم پیدا نمی‌کنند.»
4 سال پیش با جدی شدن مشکل کمبود جسد در دانشگاه‌ها، وزارت بهداشت وارد عمل و از سازمان پزشکی قانونی تقاضای ارائه اجساد مجهول‌الهویه به دانشگاه‌ها را کرد که این تقاضا از سوی دستگاه قضایی به خاطر مسائل شرعی بی‌پاسخ ماند تا اینکه باقری لنکرانی وزیر بهداشت دولت نهم طی نامه‌ای به آیت‌الله هاشمی شاهرودی رییس وقت قوه قضاییه و با استناد به فتوای مقام معظم رهبری و آیت الله مکارم شیرازی، مجددا درخواست تحویل اجساد مجهول‌الهویه به دانشگاه‌های علوم پزشکی را مطرح و تاکید کرد که دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور موظف خواهند بود ضوابط شرعی را در کلیه مراحل مراعات نمایند.
یکی از روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز در این ارتباط استفتایی با این مضمون برای دفتر مقام معظم رهبری ارسال کرد: «در شرایط فعلى به دست آوردن جسد انسان کافر ممکن نیست و از طرفى جامعه‌ اسلامى هم محتاج پزشکانى ماهر و زبردست است تا از این نظر به خودکفایى برسد، لذا خواهشمند است نظر مبارک خود را در مورد تشریح در شرایط فعلى مرقوم فرمایید.» ایشان اعلام کردند که «اگر نجات نفس محترمى یا کشف مطالب پزشکى جدیدى که جامعه به آن نیازمند است و یا دستیابى به اطلاعاتى راجع به یک بیمارى که زندگى مردم را تهدید مى‌‌کند منوط به تشریح باشد، این عمل جایز است. ولى سزاوار است که تا حد امکان از جسد متعلق به مسلمانان استفاده نشود لکن در صورت عدم امکان، مانعى ندارد.»
ایشان همچنین در خصوص خرید جسد کفار برای جلوگیری از تشریح اجساد مسلمانان نیز پاسخ دادند که «واجب است تا حد امکان از جسد میت مسلمان استفاده نشود.»
با این فتاوی فقهی مشکل کمبود جسد تا حدودی مرتفع شده بود که سال گذشته نیز مجددا بحث کمبود جسد در دانشگاه‌ها به رسانه‌ها کشیده شد تا اینکه دکتر شجاعی رییس سازمان پزشکی قانونی گفت: «در ارائه اجساد به دانشگاه‌های علوم پزشکی مشکلی نداریم ولی تعداد اجساد تعریف شده است. اینکه آن‌ها بیش از حد نیاز برای تشریح جسد می‌خواهند معقول نیست. دانشگاه‌های علوم پزشکی باید بدانند که سازمان پزشکی قانونی در ارائه جسد با یکسری محدودیت‌های شرعی و همچنین افکار عمومی مواجه است. این سازمان در حد معقول می‌تواند اجسادی را به دانشگاه‌های علوم پزشکی تحویل دهد.»
در کنار این مسائل راه حلی که برای رفع مشکل کمبود جسد مطرح شد، درخواست از شهرواندان برای وصیت کردن در مورد اهداء جسد خود پس از مرگ برای تشریح بوده است. مراجع عظام تقلید نیز اینگونه وصیت کردن را برای رفع نیازهای پزشکی مسلمان‌ها، فاقد اشکال عنوان کرده‌اند.
دکتر پرویز بزّی مدیرگروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر از جمله افرادی است که وصیت کرده پس از مرگ جسدش برای تشریح در اختیار دانشجویان دانشگاه بوشهر قرار گیرد و با نصب این وصیت در دفتر خود به دنبال فرهنگ‌سازی این کار است.
دکتر بزّی در گفت‌وگو با قانون از علت انجام این وصیت، و مشکلات کمبود جسد در دانشگاه‌ها، فروش جسد به قیمت گزاف از سوی برخی از دانشگاه‌های علوم پزشکی به سایر دانشگاه و همچنین کمبود جسد بانوان برای تشریح در کلاس‌های درس سخن می‌گوید:
*آقای دکتر چه عاملی باعث شد وصیت کنید که پس از مرگ، جسد شما به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر اهدا شود؟
از سال 72 عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر هستم.. در گذشته برای آموزش چه در رشته پزشکی و چه در رشته آناتومی جسد زیاد داشتیم اما در حال حاضر حدود هشت سال است که هیچ جسدی برای آموزش به دانشجویان علوم مرتبط با پزشکی نداشتیم تا اینکه سه ماه قبل از طریق دانشگاه علوم پزشکی شیراز توانستیم با رایزنی بسیار دو جسد تهیه کنیم. منتهی برای رفع نیاز آموزشی دو هزار دانشجو پزشکی این دانشگاه با این دو جسد کار زیادی نمی‌توان کرد.
اهدا جسد به دانشگاه‌ها برای استفاده آموزشی دانشجویان باید در جامعه فرهنگ‌سازی شود. زندگی ما هر چه هست تنها در این دنیاست. پس از مرگ کالبد ما به هیچ دردی نمی‌خورد و اندک زمانی بعد در خاک توسط حشرات تجزیه می‌شود پس چه بهتر که این امکان را فراهم بیاوریم که دانشجویان رشته‌های مرتبط با پزشکی بتوانند برای آموزش بهتر از اجساد استفاده کنند.
رشته آناتومی، رشته جغرافیای بدن است و همانگونه که در درس جغرافیا بدون کره زمین نمی‌توان چیزی یاد گرفت، از این‌رو آناتومی را هم نمی‌توان بدون جسد آموخت. اگرچه اخیرا نرم‌افزار مرتبط با بدن انسان به بازار آمده و دانشگاه‌ها از آن استفاده می‌کنند و توجیه برخی از آقایان نیز این است که با وجود این نرم‌افزار چه لزومی به استفاده جسد است،‌ اما به نظر من هیچ چیز نمی‌تواند جای خود جسد را بگیرد.
استاندارد استفاده از جسد برای آموزش در رشته‌های مرتبط با علوم پزشکی چقدر است؟
استاندارد استفاده از جسد از هر رشته به رشته دیگر متفاوت است. دانشجویان اتاق عمل یا علوم آزمایشگاهی تنها دو واحد آناتومی دارند که آن را به صورت عمومی می‌گذارند. ولی دانشجوی پزشکی در طول تحصیل خود سه بار واحدهای مرتبط با آناتومی را می‌گذراند. یک ترم سر و گردن، یک ترم اندام و ترم دیگر بر روی دست و پا کار می‌کنند.
در این مدت زمانی که دانشگاه بوشهر از داشتن جسد محروم بود، چگونه آموزش‌های لازم به دانشجویان ارائه می‌شد؟
دانشگاه علوم‌پزشکی بوشهر در حدود دو هزار دانشجوی مرتبط با رشته‌های پزشکی دارد. متاسفانه دانشجویان ما در این مدت تنها از طریق تئوریک و پاورپوینت آموزش دیده و با نرم‌افزارهای موجود کار کرده‌اند.
سال گذشته آقای شجاعی رییس سازمان پزشکی قانونی گفته بود که این سازمان در ارائه جسد به دانشگاه‌ها کمبودی ندارد اما دانشگاه‌ها بیش از حد مطالبه جسد می‌کنند.
دانشگاه علوم پزشکی بوشهر تاکنون چندین بار با پزشکی قانونی تهران یا خود سازمان پزشکی قانونی کشور مکاتبه و درخواست جسد کرده‌ است و حتی بنده به عنوان مدیر گروه آناتومی دانشگاه با آقای عابدی رییس سابق سازمان ملاقات کردم و ایشان قول داد که دانشگاه‌ها جسدهای موردنیاز برای آموزش را از تهران گرفته و سهمیه خواهند داشت اما دانشگاه ما هیچ وقت سهمیه نداشت.
ما از آمار اجساد بلاصاحب و مجهول‌الهویه پزشکی قانونی بوشهر اطلاع داشتیم اما مسئولان اداره پزشکی قانونی مدعی بودند که رییس وقت قوه قضاییه دستور داده به دانشگاه‌ها جسد داده نشود. بعد از اعتراضات و نامه وزیر بهداشت و پیگیری نمایندگان مجلس‌ و همچنین فتوای فقهی علما در رابطه با استفاده از اجساد مسلمان برای آموزش،‌ اوضاع کمی بهتر شده است ولی همچنان روسای پزشکی قانونی برای ارائه جسد بهانه آورده و با یک نه گفتن،‌ خیال خودشان را راحت می‌کنند.
از یک جسد برای آموزش چند بار می‌توان استفاده کرد؟
با توجه به کمبود جسد، از قبل جسد آماده‌شده را تشریح و بعد قسمت بازشده را به دانشجویان توضیح می‌دهیم. هر قسمت باید یک بار باز و توضیح داده شود و بعد جسد به پزشکی قانونی بازگردانده تا دفن شود. اما اگر شرایط نگهداری طوری باشد که جسد زیاد خراب نشود و دانشجویان نیز نظم آنتومی را از بین نبرند، نهایت دو سه بار دیگر می‌توان از آن استفاده کرد. به طور مثال یک جسد که به دانشکده پزشکی داده می‌شود، یک ترم سر و گردن، ترم دیگر اندام و ترم آخر دست و پا را تشریح و به دانشجویان آموزش لازم داده می‌شود. اگر شرایط و امکانات خوب باشد، می‌توان حداکثر دو سه بار از آن استفاده کرد. به طور معمولی جسد یک سال و نیم می‌ماند. اگر بخواهد جسد دوباره استفاده شود، مجددا باید روال سر و گردن، اندام و دست و پا را طی کند به همین دلیل زمانی که دوبار از جسد استفاده می‌شود، سه سال و اگر باز هم بخواهد تکرار شود چهار و نیم سال طول می‌کشد. درست هم نیست که از یک جسد چهار سال و نیم استفاده کنیم. از طرف دیگر پزشکی قانونی زمانی که جسدی ارائه می‌دهد، زمان مشخص می‌کند تا در اتمام زمان، جسد برای دفن به پزشکی قانونی بازگردانده شود.
یکی از پیشنهادات برای رفع کمبود جسد،‌ خرید آن از سایر کشورها بود، این راهکار چقدر عملیاتی شد؟
شخصا این موضوع را پیگیری کردم و حتی خرید جسد برای دانشگاه‌ها مقرون به صرفه بود چرا که همین اجسادی که در برخی از دانشگاه‌ها دارند، ‌آنها را با قیمت گزاف به دانشگاه‌های دیگر می‌فروختند به همین دلیل برخی از دانشگاه‌ها به این فکر افتادند که جسد وارد کشور کنند. به طور مثال قیمت یک جسد حدود دومیلیون تومان می‌شود و اگر آنها را بخواهید با کانتینر به کشور وارد کنید،‌هزینه بسیاری نسبت به خرید جسد در کشور نخواهد شد. بنده حتی به سایت‌های هندی رفتم اما آنها به خاطر مشکلات بوجود‌آمده، اعلام کردند که دیگر جسد نمی‌فروشند. زمانی هم که خود وزرات بهداشت وارد بحث خرید جسد شد، کسی مجوز این کار را صادر نکرد.
با توجه به اینکه شما وصیت کرده‌اید بعد از مرگ،‌ جسدتان برای آموزش به دانشگاه تحویل داده شود، آیا افراد دیگری نیز بوده‌اند که به دنبال تصمیم شما،‌ مبادرت به چنین اقدامی کنند؟
زمانی که انسان کار فرهنگی کند و مردم را از ارزش آموزشی جسد،‌ مطلع کنند حتما سایرین نیز نسبت به انجام این کار تشویق می‌شوند. چندی پیش گروهی از معلمان به دانشگاه آمده و وقتی متوجه مشکل کمبود جسد شدند، ‌یکی از آنها مسئله را با مادر خود در میان گذاشته و آن مادر سالخورده به فرزند خود وصیت کرد که پس از مرگ جسدش را در اختیار دانشگاه ما قرار دهند. حتی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی نیز زمانی که تابلوی وصیت مرا در دانشگاه دیدند نسبت به این مسئله ترغیب و چند نفر از آن‌ها وصیت کردند و وصیت این افراد توسط اداره امور حقوقی دانشگاه در حال پیگیری است.
بنده مرجع تقلید نیستم اما باورهای دینی من می‌گوید از هر چیزی که دیگران نفع ببرند، ثواب دارد. وقتی من بمیرم، بدنم تکه تکه و تجزیه خواهد شد،‌ چه اشکالی دارد این دانشجویانی که در آموزش با سختی مواجه هستند، بتوانند در پیشرفت علم از جسد من استفاده و آموزش لازم را ببینند.
آیا در طول این چند سال خود شما با مشکلی مواجه بوده‌اید که در آموزش دانشجویان تاثیرگذار باشد؟
از زمانی‌ که دانشجوی علوم پزشکی بودم و در حال حاضر هم که حدود 17 سال در حال تدریس هستم، هیچ‌گاه جسد خانم ندیدم. هرچند آناتومی زن و مرد فرق ندارد، اما برخی تفاوت‌های اندام‌ها برای رشته‌های مامایی و زنان خیلی اهمیت دارد.
معمولا اجساد بلاصاحب و مجهول‌الهویه مدتی در پزشکی قانونی مانده و اگر صاحب آن پیدا نشود، در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌گیرند. منتهی چون جسد بلاصاحب و مجمهول‌الهویه زن بسیار کم است تنها راه دست یافتن به جسد خانم‌ها، کار فرهنگی و وصیت از سوی آن‌ها برای در اهداء اجسادشان به دانشگاه‌هاست.

من هم کاملا با سیستم اهدا جسد برای دامپزشکی موافقم . کار کردن با فرمالین و حیوانات فیکس شده هم باعث در خطر قرار گرفتن اساتید عزیز و دانشجویان ترم های 1 و ترم های پایین است هم دانشجویان جدید الورود را از درس آناتومی زده می کنه به خاطر بوی بد و شرایط نازیبای سالن های تشریح و ضمن اینکه مثلا برای آموزش مغز ما کلا با مشکل مواجه بودیم و انقدر سفت شده بود مغز که راستش خیلی قابل بررسی نبود و به سختی میشد جزئیات رو دید. در حالی که اگر از اجساد هدیه شده ی حیوانات که خوشبختانه داره کم کم جا میفته استفاده بشه و در کنارش شیوه های آموزشی جدیدتر مثل تصاویر سه بعدی متحرک و رنگی CT-Scan بدن سگ که نرم افزارش موجوده و من شخصا استفاده کردم و مفید بوده و کلی برنامه های جدیدتر -که قیمت خیلی هاش از قیمت یک تکست بوک فراتر نیست- استفاده بشه چندین مزیت داره : 1. به دلیل ایجاد آرامش از بابت انسانی بودن این شیوه دست کم برای من دانشجو که عاشق حرفه ی مقدس دامپزشکی هستم بازده آموزشی خیلی بالاتر خواهد رفت و راحتتر می توانم با اعصاب راحت تر و قلب آرام تر یاد بگیرم و نگران این نیستم که خون بی گناهی برای یادگیری من ریخته شده و جانش به اجبار گرفته شده و راستش سرپوش هم نمی تونم بذارم روی این مسئله در شرایطی که راه جایگزین وجود داره و حقیقت اینه که نمی شه بگیم که حیوان برای آموزش مرده پس اشکالی نداره چون واقعا راه های جایگزین هم وجود داره و ما می تونیم استفاده کنیم. مثل اهدا جسد که امیدوارم زودتر جا بیفته . 2.هزینه های دانشگاه ها پایین میاد و دانشکده ها می توانند هزینه های خرید حیوان برای آناتومی رو صرف خرید تجهیزات بهتری بکنند و کاملا از این بابت خیال دانشکده ها راحت میشه چون اجساد همشون هدیه میشن و پولی بابتش دریافت نمیشه . چه بسا اگر این فرهنگ قشنگ جا بیفته ، بر خلاف پزشکی که با کمبود جسد مواجه هستن ، ما بتونیم حتی بیش از تعداد مورد نیاز هم دریافت کنیم ! چون اغلب صاحبان حیوانات وقتی متوجه نیت خیر دانشجو ها و دامپزشکان میشند ، جسد حیوانشون رو هدیه میدن به دانشکده ها ولی هنوز ما نرفتیم و با خیلی از کلینیک ها این موضوع مطرح نشده که اگر این اتفاق بیفته خود به خود تعداد اجسادی که هدیه داده میشه بیشتر میشه و 3.از نظر بهداشتی حاضرم قسم بخورم که اساتید و دانشجویان در شرایط فعلی تحت خطر زیادی هستند ! فرمالین بسیار خطرناک هست و سرطان زا هست و تنفس و لمسش مشکلات جدی به وجود میاره. خدا رو خوش نمیاد اساتید نازنین و ارزشمندمون که عمرشون رو گذاشتن روی بحث تدریس آناتومی و سایر موارد و دانشجویان گرامی خدای نکرده دچار مشکل بشن به خاطر تنفس فرمالین یا لمس اون و حتی من به شخصه بسیار مواردی دیدم که دانشجو بدون دستکش به جسد فیکس شده با فرمالین دست میزنه یا جزواتشون رو میگذارند روی میز های فلزی تشریح بعد همون رو می برن توی منزل میذارن روی میز نشیمن ! خب اینا تمامش مشکل ساز میشه . نمیشه ؟

http://www.mums.ac.ir/buali/fa/safety,6

http://www.civilica.com/Paper-HSE03-HSE03_108.html

4.از بعد روحیه ی کاری هم تاثیر این شیوه بسیار مثبت خواهد بود چراکه دانشجوی دامپزشکی می آموزد که حیوان جان داره و ما دامپزشکان وظیفه ی نجات آن ها رو به عهده داریم و نا خودآگاه حیوانات در ذهن دانشجو بی ارزش نمیشند و بهتر در پی یافتن پاسخ ها و یادگیری شیوه های جدید و مطالعات وسیع تر خواهد رفت و زده نمیشه از درس و هدفمند میشه آموزش دانشجو.

و در رابطه با جراحی هم خوشبختانه تکنیک اهدا جسد کاملا جواب میده به طوری که در پزشکی هم قابل استفاده هست و انجام شده .تا جایی که اطلاع دارم پزشکان محترم هم نمیان روی آدم زنده آزمون و خطا کنند و جراحی مغز و اعصاب انجام بدهند و این کار در هیچ جایی قانونی به نظر نمیاد ! در اصل به نظر میاد ابتدا روی اجسادی که با خون مصنوعی پر خون شده و کاملا واقعی هستن تمرین می کنند و پس از چند بار انجام این تکنیک ها روی جسد، در کنار استاد شروع به آموزش دیدن می کنند و پس از بار ها و بار ها تمرین روی اجساد پر خون (خون مصنوعی که همون حالت خون واقعی رو داره و حتی با بریدن یک رگ حالت بیرون پاشیدن و سایر حالت های طبیعی بدن رو دقیقا ایجاد می کنه که بسیار جالبه) و در کنار استاد روی کیس های واقعی ، متبحر میشن و تازه با داشتن بورد تخصصی اجازه ی جراحی خواهند داشت. پس در دامپزشکی هم قطعا چنین شیوه ای جواب میدهد. یعنی ابتدا روی اجساد با خیال راحت و در یک فضای آرام آموزشی تمرین کنیم و سپس همراه استاد در جراحی تبحر پیدا کنیم روی کیس های بیمار واقعی که نیاز به کمک دارند. آموزش جراحی با این شیوه به نظر من بیشتر ما رو به اهداف آموزشی نزدیک می کنه چرا که هول هولی نیست و خیلی قابل تکرار تر و بهتر هست نسبت به زمانی که حیوان زنده هست و داریم تکه تکش می کنیم با اون همه استرس و نگرانی و تازه بعد از جراحی هم حیوان زنده ی بیچاره یوتنایز میشه و خیلی اوقات نتیجه ی جراحی که در حقیقت اصل ماجرا هست رو دانشجو نمی بینه یعنی اصلا اون جراحی هیچ فایده ای نداره از نظر آموزشی یا در شرایطی گاهی محوطه ی جراحی بسته میشه تا بعدا روش جراحی دیگری انجام بشه روی حیوان که باز هم در نهایت بعد از چند بار جراحی حیوان رو یوتنایز می کنند در صورتی که نتیجه ی جراحی و روند بهبود بیمار اصلا بررسی نمیشه در این شیوه ی قدیمی !
در حالی که با تکنیک اهدا جسد،پیش بینی می کنم که تنوع نژاد ها و گونه ها هم احتمالا بالاتر میره و برای مثال ممکنه گربه ای هدیه بشه به این منظور یا یک طوطی یا یک حیوان خاص که بار ها و بار ها قابل تمرین هستن چه در بخش آناتومی چه برای جراحی و بخش های دیگه و بدون داشتن نگرانی از اینکه جانشون به هدف آموزش گرفته شده باشه .در نتیجه به عقیده ی بنده این روش کاملا انسانی و کارآمد هست و از هر بعدی نگاه کنیم بهتر از شیوه ی فعلی هست و امیدوارم جا بیفته و مورد استقبال قرار بگیره. با تشکر -

با سلام.اصلا همچین چیزی در رشته ی ما وجود نداره.من دانشجوی دکترای دامپزشکی سال آخر هستم.دل سوز تر از بچه های دامپزشکی برای حیوانات وجود نداره

سلام جناب دکتر دندانپزشک::
آیا شما خودتان میدانید در دانشکده های دندانپزشکی برای کار روی implant از سگ و گربه استفاده می کنند و کل دندانهای این حیوانات را میکشند حدود 1 تا 2 ماه بعد implant کار میذارند و بعد از گذشت مدتی این حیوانات زبان بسته را vital fixation می کنند.
این کار دندانپزشکها هیچ ایرادی نداره که یه حیوان حداقل 3 4 ماه نتونه چیزی بخوره؟؟؟؟