حکیم مهر - دانشمندان دانشگاه فلوریدای جنوبی موفق به تولید و آزمایش نوعی واکسن ضدسرطان شدند.
این واکسن در نابودی سرطان ناشی از ویروس پاپیلومای انسان که با سرطان دهانه رحم مرتبط است، کارآمد عمل کرده است.
به گفته «استبان سلیس» نویسنده ارشد این تحقیق، واکسن‌های سرطان می‌توانند جایگزین خوبی برای درمان‌های معمول باشند که عوارض جانبی جدی به همرا ه داشته و در مقابله با نسخه پیشرفته بیماری به ندرت کارآمد هستند.
ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV عامل بروز 99 درصد سرطان‌های دهانه رحم بوده و سالانه منجر به 250 هزار مرگ در سراسر جهان می‌شود. این ویروس همچنین عامل اصلی درصد بزرگی از سرطان‌های سر، گردن و اندام تناسلی است.
گرچه در حال حاضر دو واکسن تایید شده پیشگیری‌کننده HPV به طور وسیعی برای جلوگیری از عفونت‌های ویروس مزبور مورد استفاده قرار می‌گیرند، این واکسن‌ها در درمان سرطان‌های ناشی از آن نمی‌توانند به کار روند. بنابراین نیاز به ساخت واکسن‌های درمانگر تومورهای مرتبط با HPV واضح است. دانشمندان در تحقیقات جدید خود، نوعی استراتژی واکسیناسیون به نام TriVax-HPV را طراحی کردند.
این استراتژی برای تولید تعداد بالای سلول‌های سیتوتوکسیک جستجوگر پروتئین‌های بیان شده در تومورها طراحی شده است. پروتئین‌های E7 و HPV16-E6 به عنوان پروتئین‌های آنکوژنیک شامل سرطان عمل می‌کنند.
بنابراین واکسن مقابله‌کننده با این پروتئین‌های ویروسی باید پاسخ‌های ایمنی قوی را با کارآمدی افزوده عدم تولید پاتولوژی‌های مرتبط با خودایمنی ایجاد کند. محققان با آزمایش این واکسن در موش‌های مبتلا به تومورهای تحریک شده توسط HPV16 به این نتیجه رسیدند که TriVax حاوی بخش ترکیبی کوچک پروتئین E7 موجب پاکسازی تومور در صد در صد موش‌های تحت درمان شد. این در حالی است که تومورهای موش‌هایی که این واکسن به آن تزریق نشده بود، با سرعت بالا رشد کردند.
محققان معتقدند صحت کارایی این واکسن بر روی انسان نیازمند آزمایشات بیشتری است.
سلیس و همکارانش معتقدند درمان‌های کنونی برای سرطان دهانه لوله رحم می‌توانند مرگبار و بی‌نهایت سمی باشند و در 10 درصد موارد امکان بازگشت بیماری وجود دارد. علاوه بر این، درصد بالایی از زنان کشورهای جهان سوم واکسن پیشگیری را برای جلوگیری از عفونت HPV دریافت نمی‌کنند و بنابراین در معرض خطر بالای ابتلا به این سرطان و دیگر سرطان‌های مرتبط با این ویروس قرار دارند.
نتایج این تحقیق در ژورنال Cancer Immunology, Immunotherapy انتشار یافته است.
