حکیم مهر - خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) نوشت : سازمان دامپزشکی به عنوان متولی تولید غذای سالم در کشور نقش تعیین کننده ای در مقابله با بروز بحران دارد و در این میان مقابله و پیشگیری بیماری های مشترک بین انسان و دام همچون آنفلوانزای فوق حاد پرندگان، شاربن، تب برفکی و مشمشه در دستور کار این سازمان قرار دارد.
همچنین برای پیشگیری از بروز بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان، ارایه آموزش های لازم، تامین تجهیزات، ایمن سازی جمعیت در معرض خطر بویژه طیور صنعتی، برنامه ریزی پایش و بررسی وجود موارد احتمالی بیماری مورد توجه این سازمان است.
در این راستا آموزش مهمترین و کلیدی ترین بخش در مدیریت بحران است که در دو سطح آموزش به همکاران و گروه های هدف جامعه انجام می شود و همکاران شاغل در مجموعه دامپزشکی و دستگاه های مرتبط همچون وزارت بهداشت و مراکز تابع وزارت جهاد کشاورزی مورد آموزش های لازم در این خصوص قرار می گیرند.
در این مرحله شناخت کامل راه های ورود، انتقال، پیشگیری و پایش بیماری های مشترک از وظایف گروه های مختلف در زمان بروز بحران است که باید توسط جامعه هدف اجرایی شود.
این در حالی است که برای کنترل بیماری های دام و طیور بایستی تجهیزات معدوم سازی بهداشتی، قرنطینه، لباس و سایر موارد حفاظت شخصی اکیپ ها، سم پاشی، واکسیناسیون، مواد ضد عفونی کننده همچون آهک، سم و انواع دارو توسط ارگان های مختلف در اختیار سازمان دامپزشکی کشور قرار گیرد.
همچنین برای مقابله با بیماری های مشترک بین انسان و دام باید تامین و توزیع نیروی انسانی طبق برنامه ریزی صورت گیرد.
در بخش پایش بیماری ها، نمونه برداری و انجام آزمایش های سرولوژی از طیور وحشی و بومی و کانون یابی بیماری از طریق بررسی موارد مشکوک تلفات طیور وحشی، بومی و صنعتی نیز به صورت مستمر انجام می شود.
بنا بر این سازمان دامپزشکی برای مدیریت بحران از سامانه پایش بیماری ها جهت شناسایی کانون ها و تجزیه و تحلیل داده ها، ارایه گزارش وقوع حادثه و تعیین صحت و سقم برای تشکیل ستاد مرکزی بحران استفاده می کند.
در این راستا اطلاعات جمع آوری شده توسط گروه های عملیاتی شناسایی برای اعزام و ساماندهی اکیپ های عملیاتی و اقدامات قرنطینه ای از جمله کنترل تردد خودروها، حمل و نقل دام و طیور، ضد عفونی تمامی خودروها قبل از خروج از مناطق آلوده جهت پیشگیری از گسترش بیماری در زمان وقوع سیل و زلزله به دلیل وجود دام های تلف شده یا مصدوم و شرایط رشد عوامل بیماری زا را به وجود می آورد.
بررسی کارشناسان نشان می دهد، به هم خوردگی لایه های خاک، وجود گرد و غبار و رطوبت، احتمال شیوع بیماری های مشترک بین انسان و دام را افزایش می دهد.
بنا بر این باید در زمان بروز بحران با تشکیل ستاد بحران و گروه های عملیات شناسایی، اطلاعات لازم را در خصوص لاشه حیوانات، ضد عفونی اماکن دامی، درمان حیوانات آسیب دیده، حذف دام های غیرقابل درمان، ذبح بهداشتی دام جهت مصرف انسان، بررسی و برای ایمن سازی دام و طیور علیه بیماری ها اقدامات لازم را انجام داد.
