مشکل دامپزشکی امروزمان در بعد اجتماعی و نداشتن Leadership است که سابقاً به آن می‎گفتیم رجل! در مسایل سیاسی داشتن یک رهبر و یک رجل چقدر می‎تواند نقش تعیین کننده در مواقع بحرانی داشته باشد؟ حالا در دامپزشکی هم همینطور است. منظورم وجود فرد یا تشکلی است که مسئولانه و با اعتقادات زیربنایی همه ما که الهی است و خدا است که باید از کار و رهبری ما راضی باشد مشکلات را بتواند پیگیری کند...