همایش بیماری تب دنگ و گردهمائی کارشناسان زئونوز دانشگاه های علوم پزشکی کشور از روز دوشنبه 19 خرداد 93 لغایت روز چهارشنبه 21/3/93 در تالار اجتماعات شهدای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار گردید. همایش با تلاوت آیاتی از قرآن مجید آغاز گردید. سپس آقای دکتر علی اکبری ساری رئیس دانشکده بهداشت ضمن خیر مقدم به شرکت کنندگان در ارتباط با اهداف همایش (کارگاه) و رویکرد مناسب همکاری و تعامل وزارت بهداشت با دانشکده بهداشت در برگزاری کارگاه های آموزشی به ایراد سخن پرداخت و از تمامی برگزارکنندگان تشکر و قدردانی کرد.
موضوعات مورد بحث در این همایش شامل اهمیت و اپیدمیولوژی تب دنگ، نقش بهداشت محیط در پیشگیری از گسترش بیماری، ویروس شناسی و بیولوژی آن در محیط، ناقلین بیماری، تشخیص آزمایشگاهی، راه های انتقال، پاتوژنز، علائم بالینی، عوارض و درمان بیماری بود که توسط اساتید محترم دانشگاه علوم پزشکی تهران، زاهدان و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه گردید.
در پایان از مدیران گروه و کارشناسان زئونوز دانشگاه های علوم پزشکی کشور خواسته شد برنامه عملیاتی تب دنگ را تدوین کرده و نسبت به راه اندازی آزمایشگاه مراقبت حشره شناسی پزشکی تب دنگ و اجرای برنامه های آموزشی جهت کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی، پرستاران و پزشکان اقدام نمایند.
روز دوم در گردهمائی کارشناسان زئونوز وضعیت بیماری های زئونوز کشور (تب مالت، هاری، تب های خونریزی دهنده و سالک) توسط رئیس اداره بیماری های زئونوز، آقای دکتر شیرزادی بیان شد. جلسه با حضور معاون سازمان دامپزشکی کشور آقای دکتر مشکوه ادامه یافت. نقش این سازمان در جهت کنترل بسیاری از بیماری های زئونوز از جمله واکسیناسیون دامی، انجام تست های تشخیصی و کشتار دام های آلوده، مدیریت و کنترل تردد و حمل و نقل دام ها و آموزش همگانی در جوامع در معرض خطر مهم و حیاتی است.
در ادامه در خصوص برنامه کنترل و مراقبت تب مالت و روش های نوین آموزشی آن بحث و تبادل نظر شد و سپس گزارشی از وضعیت تب های خونریزی دهنده در کشور به سمع حاضرین رسید.
روز سوم، همایش با ارائه گزارشی در خصوص شبکه آزمایشگاهی لیشمانیوز توسط جناب آقای دکتر مهدی محبعلی استاد محترم دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران آغاز گردید و با گزارش کارشناسان دانشگاه های علوم پزشکی در مورد وضعیت بیماری تب مالت و سالک در کشور ادامه یافت. سپس مروری بر چگونگی نحوه ثبت و گزارش دهی بیماری زئونوز در سیستم پورتال انجام شد و وضعیت ثبت و گزارش دهی دانشگاه ها توسط کارشناسان مرکز مدیریت بیماری های واگیر تجزیه و تحلیل گردید.در پایان پس از جمع بندی مطالب ارائه شده از حضور کلیه شرکت کنندگان و برگزار کنندگان محترم تشکر و قدردانی گردید.
برگزاری این برنامه کار مشترکی از دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت بود.
در ارتباط با این خبر نیاز است چند نکته ارائه شود
1- اطلاع رسانی اینگونه همایش ها و سیمنارها به نظر می رسد از قبل از برگزاری آغاز شود بهتر باشد و خبرنگار افتخاری شما با حضور در اینگونه همایش ها نسبت به انعکاس کامل این رویداد به صورت رپرتاژ خبری گزارش تهیه نماید.
2- نکته حائز اهمیت و مهم در ارتباط با این همایش این است که وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور در حوزه بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان به تنهایی کاری نمی توانند انجام دهند .تنها راه آن که دنیا به سمت آن حرکت کرده ایجاد تفکر بنیادین سلامت واحد (One Health) است که با پیوند بین دامپزشکان ، پزشکان و سایر متخصصیان حوزه های مختلف بهداشت ، محیط زیست ، اقتصاد و غیره تحقق خواهد یافت.
در سراسر جهان، حدود75 درصد بیماریهای عفونی نوپدید انسان در سه دهه گذشته با منشاء حیوانات بروز و شیوع پیدا کرده و حتی عالم گیر شده است. بهداشت محيط زیست ممکن است سلامت انسان و حيوان را از طریق آلودگیها ، آلودهسازها و شرایط ضعیف بهداشتی تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است منجر به عوامل عفونی جدید شود. پیشبینی میشود جمعیت جهان از 7 میلیارد در 2011 به9 میلیارد تا سال 2050 رشد نماید. مراقبت بهداشتی مناسب ، غذا و آب کافی برای جمعیت رو به رشد جهانی، باید توسط همکاری دامپزشکان ، پزشکان و متخصصان بهداشتی و سایر رشتهها و نهادهای مرتبط ارائه شود. پیوند سلامت انسان و حیوان پیامدهای سودمندی بر سلامت انسانها و حیوانات و محیط زیست خواهد داشت.
سلامت واحد تحت عنوان تلاشهای مشترک چند رشتهای متخصصان علوم بهداشت و سلامت انسان، حیوان و محیط زیست همراه با سایر رشتهها و نهادهای مرتبط با همکاریها و فعالیتهای محلی ، ملی و جهانی برای کسب سلامت مطلوب برای انسانها، حیوانات اهلی ،حیات وحش، گیاهان و محیط زیست تعریف شده است. بنابراین سلامت واحد ارتباط بین سلامت انسان ، حیوان و محیط زیست را به رسمیت شناخته است.
اگرچه سلامت واحد ، واژه نسبتا جدیدی است، اما این مفهوم مدت طولانی در سطح ملی و جهانی به رسمیت شناخته شده است. مفهوم سلامت واحد بر روی آگاهی از فرصتهای عمدهای که بر وجود حفاظت از بهداشت عمومی از طریق سیاستها با هدف پیشگیری و کنترل عوامل بیماریزا در سطح جمعیتهای حیوانی، در تداخل بین انسانها، حیوانات و محیط زیست استوار است.
مفهوم سلامت واحد مبتنی بر شناخت ارتباط جدایی ناپذیر سلامت انسان – حيوان و محیط زیست است. انسان و حيوانات تعاملات اجتماعی- اقتصادی از طریق تماس مستقیم فیزیکی، زنجیره غذایی و محیط زیست دارند.بنابراین، سلامت و رفاه همه گونه های مخلوق خداوند برروی سیاره زمین و منظومه اطراف آن تنها به وسیله افزایش همکاری بین پزشكان، دامپزشكان و سایر متخصصان سلامت حفظ میشود. این همکاری به وسیله پیوستن و همبستگی موثر دانش و زیرساختهای موجود در حوزه انسانی و دامپزشکی، کشاورزی و محیط زیست به دست میآید.
پیادهسازی این سیاستها نه تنها دامپزشکان و صاحبان حیوانات بلکه افرادی که به طور منظم در تماس با حیات وحش و محیط زیست هستند، به ویژه دامداران و کشاورزان ، ماهیگیران و شکارچیان و مدیران مناطق حفاظت شده را در خط مقدم قرار میدهد. آنها با ساز و کارهای جدید درگیر هستند که نیاز است همه افراد ذینفع از فعالیتهای یک دیگر آگاه باشند و به شیوهای هماهنگ عمل نمایند، با مدیران بهداشت عمومی ارتباط داشته باشند، معمولا تحت نظارت ائتلاف وزرای بهداشت، کشاورزی و محیط زیست کشورها کار میکند، آنها مقامات دولتی ، کارکنان بخشهای عمومی و خصوصی بخشهای پزشکی ، دامپزشکی ، بهداشت عمومی ، کشاورزی و محیط زیست هستند.
سازمانهای بهداشت عمومی در سراسر جهان فعالیتهایی سازگار با رویکرد سلامت واحد را به عنوان برنامههای مراقبت از جمله برنامه یکپارچه مراقبت مقاومت ضد میکروبی ، شبکه مراقبت بر زنجیره غذایی از مزرعه تا سفره و مراقبت و پایش انتشار بیماریها بین انسانها ، حیوانات و محیط زیست را پایهگذاری کردهاند.