یک دامپزشک گفت: از طریق یک نقشه‌ی جامع در کشور می‌توان عسل را با استاندارد بالا و به نحو مطلوب صادر کرد.
دکتر محمد لطفی‌زاده با بیان اینکه عسل باید به دلیل توصیه‌های دینی و تاثیرات مفید آن بر روی سلامتی اهمیت دو چندانی در کشور داشته باشد، اظهار کرد: علاوه بر اشاره‌های قرآن مبنی بر جنبه‌ی شفا بخشی عسل، از بعد علمی نیز انستیتوهای مختلفی در دنیا و همچنین ارتباطات خوبی در ایران با موسسات علمی در زمینه پژوهشی عسل و فرآورده‌های عسل وجود دارد. اما متاسفانه در دانشکده‌های دامپزشکی آنچنان که باید به درس زنبور عسل توجه و بها داده نمی‌شود و متعاقب آن، دامپزشکان به این سمت نمی‌روند، از سویی دیگر برای آن‌ها صرف اقتصادی و مالی ندارد و تامین‌کننده منافع مادی زندگی آن‌ها نیست. در این راستا زنبورداران مجبور می‌شوند به جای استفاده از دامپزشک به توصیه‌های تجربی پیشنیان و دیگران عمل کنند و متاسفانه خسارت‌های زیادی نیز بعضا به بار می‌آورد.
لطفی‌زاده با بیان اینکه سازمان دامپزشکی کشور دارای دفتر زنبور عسل است، در عین حال گفت: بحث جداسازی این دفتر و تبدیل آن به یک اداره مستقل مطرح است که در این صورت، اگر در ادارات کل استان، افرادی آموزش لازم را دیده باشند و برای سرمایه‌گذاری در این بخش به افراد علاقه‌مند کمک کنند، قطعا می‌تواند رشد خوبی داشته باشد و علاوه بر تامین نیاز داخلی، با توجه به کیفیتی که از عسل خودمان سراغ داریم، می‌توانیم در دنیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشیم. اما تحقق این امر نیازمند تشویق و حمایت سازمان‌های ذی ربط از جمله وزارت جهاد کشاورزی از طریق معاونت امور دام برای احداث زنبورداری و هم سازمان دامپزشکی از جهت مراقبت‌های بهداشتی است.
وی ادامه داد: اگر بسترسازی لازم برای ورود بخش خصوصی در زمینه بهداشت و مراقبت‌ها انجام شود، قطعا می‌تواند با پایش‌های مستمر صرف اقتصادی برای دامپزشک نیز داشته باشد، اما متاسفانه درحال حاضر صرف اقتصادی برای دامپزشکی که صرفا بخواهد در زمینه‌ی زنبورعسل فعالیت کند وجود ندارد، از طرف دیگر امروز در زمینه دامپزشکی در دانشکده‌ها و هم موسسات تحقیقاتی و پژوهشی، ضروری است که بر روی عسل و زنبور عسل فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی انجام شود.
لطفی‌زاده یادآور شد: هنوز فاقد یک اقدام جامع در کشور برای آن که بدانیم در نقاط مختلف کشور، عسل با چه کیفیتی تولید شود، هستیم.
این دامپزشک همچنین تاکید کرد: باید با یک نقشه‌ی جامع در کشور که نیازمند فعالیت پژوهشی از طرف دانشگاه‌ها و موسسات علمی و همچنین سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است، بتوانیم با استاندارد بالا و همکاری موسسات ذی ربط، عسل را به نحو مطلوب صادر کنیم.
به گفته‌ی وی، در زمینه‌ی بهداشتی و مراقبتی زنبورداران با دامپزشکان، وضع قابل قبولی نداریم و زنبوردار امروز کشور ما از وضعیت خودش راضی نیست، از این جهت زمانی که رضایت وجود نداشته باشد، نمی‌توان به فکر کیفیت و استانداردسازی و صادرات بود.
