پنج حق اساسی حیوانات، یک مفهوم اساسی در رفاه حیوانات - دکتر سید شهرام میرزمانی

متن زیر برای تکمیل مطلب خوب آقای دکتر مرادی (اینجا) تهیه شده است. متاسفانه همواره مبانی اسلامی ایرانی از منظر جایگاه علمی مورد بی مهری برخی از عزیزان علم زده قرار گرفته است. بسیاری از مواردی که به عنوان علم به ما ارائه می شود، توسط قرآن و در احادیث و روایات اسلامی وجود دارد. بسیاری از افراد تحصیل کرده جامعه از آنها بی خبر هستند، یا با گفتن اینکه این مطالب مربوط به 1400 سال پیش است، به سادگی از کنار آنها می گذرند و حتی بسیاری از آنهایی که آنها را می دانند، عمل نمی کنند.

وقتی در تهیه این مطلب بودم یاد سخن سید جمال الدین اسدآبادی افتادم که گفت در غرب رفتم اسلام دیدم، مسلمان ندیدم، و در شرق اسلام دیدم اما مسلمان ندیدم!! به امید اینکه روزی بتوانیم تعالیم مترقی اسلام را بدرستی و از کارشناس واقعیش بشناسیم و به آن عمل نماییم.

پنج حق اساسی حیوانات (The 5 principles of animal freedom)،

 یک مفهوم اساسی در رفاه حیوانات

این پنج حق اساسی توسط افرادی که ازحیوانات نگهداری می نمایند، بویژه افرادی که با حیوانات خانگی، آزمایشگاهی و یا باغ وحش و یا سیرک کار می نمایند، به عنوان یک ابزار قضاوت درباره رفاه آنها باید رعایت گردد.

عدم رعایت حقوق 1، 2 ، 3 و 5 معمولاً منجر به مشکلات بهزیستی فیزیکی و روانی حیوان می شود، در نتیجه به علت ارتباط این اصول با سلامت جسمی حیوان بطور گسترده، آنها به عنوان شاخص های رفاه حیوانات پذیرفته شده اند.

حق چهارم، نمایش الگوهای رفتاری طبیعی، مشکلات بیشتری را به اثبات می رساند تا به عنوان یک شاخص رفاه حیوانات موجه نشان داده شود، چون اغلب منجر به بهبود مقیاس های جسمی در رفاه حیوانات نمی شود. ارزش نمایش رفتارهای طبیعی برای بهزیستی روانشناختی حیوانات مورد بحث است. به هر حال، بحث و جدلی در این حق وجود ندارد که نمایش الگوهای رفتاری طبیعی برای بهزیستی حیوانات اهمیت ندارند؛ تنها این است که توجه به همه الگوهای رفتاری طبیعی حیوان شاید ضروری نباشد. تحقیقات زیادی با هدف ارائه ارزش نمایش رفتارهای طبیعی برای رفاه حیوانات انجام شده که نشان داده است نمایش الگوهای رفتاری خاص می تواند نماینده یک نیاز رفتاری باشد.

کاربرد این پنج حق در ارزیابی رفاه حیوانات می تواند برای طراحی سئوالات هنگام بازرسی از رفاه حیوانات کاربرد داشته باشد. برای نمایش این سئوالات از واژه تامین یا تدارک (Provision) به جای حق (Freedom) می توان استفاده کرد، زیرا در عمل بیشتر بازرس را هدایت می نماید. این سئوالات با استفاده از مفهوم پنج حق اساسی، اهمیت مدیریت انسانی بر نگهداری حیوانات برای اطمینان از سطح بالا و نحوه ارزیابی از رفاه حیوانات را نشان می دهد.

اعتقاد بر این است که حیوانات نیز از حقوقی برخوردار هستند و باید از حیات خود لذت ببرند. پنج حق اساسی حیوانات شامل حداقل نیازهای اساسی آنها می باشد. همچنین این اصول شامل اقدامات مرتبط و مناسب رفاهی برای هرگونه حیوانی و تکالیف انسانی در قبال آنها را با این اندیشه در کل این فرآیند می باشد.

مفهوم پنج حق اساسی، هنگام تلاش برای تعریف سطح قابل قبول رفاه حیوانات توسط شورای رفاه حیوانات مزرعه انگلستان (UFAWC) در سال 1992، توسعه پیدا کرده است که عبارتند از:

1) حق اساسی رفع گرسنگی و تشنگی و سوء تغذیه؛ تدارک یا دسترسی آسان به آب تازه و رژیم غذایی مناسب برای حفظ سلامتی و توانایی و قدرت حیوانات

·        آیا غذای مناسب برای گونه های حیوانی یا یک حیوان تدارک دیده شده؟

·        آیا رفتار تغذیه ای طبیعی بطور کافی توسط اقدامات و شرایط پیش بینی شده برای حیوانات فراهم شده است؟

·        آیا روش های تغذیه برای مراقبین و حیوانات ایمن است؟

·        آیا غذا و آب بهداشتی نگهداری، آماده سازی و  توزیع می شود و آیا بهداشت حیوان را تامین می نماید؟

·        آیا غذا دادن توسط بازدیدکنندگان از محل نگهداری حیوانات اجازه داده می شود و بطور مناسب کنترل می شود؟

2) حق اساسی رهایی از رنج؛ تدارک یافراهم آوردن یک محیط مناسب برای نگهداری از حیوانات از جمله سرپناه و یک محل استراحت راحت

·        آیا سطح دما، تهویه، روشنایی و صدای محیط نگهداری حیوان مناسب است؟

·        آیا در محدوده نگهداری حیوان سرپناه کافی وجود دارد؟

·        آیا محدوده نگهداری حیوان فضای کافی فراهم می آورد؟

·        آیا تاسیسات پشتیبانی از نظر سیستم های حمایت از حیات حیوان کافی است؟

·        آیا تمیزی و نظافت محل نگهداری حیوان رضایت بخش است؟

·        آیا استاندارد نگهداری ساختمان و حصارها کافی است؟

·        آیا زهکشی کف جایگاه حیوان موثر و ایمن است؟

3) حق اساسی رهایی از درد، آسیب و یا بیماری؛ تدارک مراقبت بهداشتی، پیشگیری، تشخیص سریع و درمان بیماری ها و آسیب های حیوانات (مراقبت دامپزشکی، دارو و درمان، قرنطینه و جداسازی و بهداشت حیوان و محیط نگهداری آن)

·        آیا شرایط و سلامت حیوان مشاهده و ثبت می شود؟

·        آیا حیوانات توجه کافی و مناسبی هنگام بروز مشکلات و بیماری ها دریافت می نمایند؟

·        آیا حصار محوطه نگهداری حیوان طوری طراحی و اجرا شده که از مشکلات ارتباطات اجتماعی آنها با سایر حیوانات و یا انسان ها جلوگیری نماید؟

·        آیا تاسیسات و امکانات گرفتن و مقید کردن حیوان کافی است؟

·        آیا امکانات دامپزشکی در محل نگهداری حیوان کافی است؟

·        آیا تجهیزات و امکانات موجود در محل نگهداری برای تحرک سریع و ناگهانی حیوان رضایت بخش است؟

·        آیا داروهای استفاده شده به طور رضایت بخش کنترل و ثبت می شود؟

·        آیا برنامه مراقبت دامپزشکی بطور رضایت بخش ایجاد و اجرا می شود؟

·        آیا گزارش های ثبت شده دامپزشکی به خوبی نگهداری شوند؟