نامه سرگشاده خطاب به اساتید دامپزشکی و مسئولین همیشه سخنران!
وقت آن نرسیده که از حوزه زبان به عمل وارد شویم؟
بسم الله الرحمن الرحیم
با اهداء سلام و احترام به عموم جامعه شریف دامپزشکی و سلامت کشور
چندی است که اینجانب دردی در سینه دارم که اکنون با مشاهده خبری مناسب دیدم این درد را بیان کنم.
پیشاپیش از لحن نسبتاً تند این یادداشت عذر می خواهم و امیدوارم آن را در تضاد با احترام فراوانی که به مدیران، مسئولین و اساتید عزیز و ارجمندم قائلم نپندارید.
به عنوان این خبر به بهانه برگزاری همایش پاتوبیولوژی دامپزشکی دقت کنید: "تأکید اساتید دامپزشکی بر ضرورت بازنگری جدی در سرفصلهای مقطع دکترای حرفه‌ای دامپزشکی"
تا کی باید مسئولین و اساتید محترم در همایشها سخنرانی کنند و بر این موضوع تأکید بفرمایند. چرا کسی کاری نمیکند؟
فکر نمیکنید جامعه دامپزشکی از این همه افتتاحیه و اختتامیه همایشها که سرشار از سخنرانی مسئولین بدون امکان ردیابی اقدامات و پاسخگوبودن آنان پیرامون سخنرانیهایشان است خسته شده‌اند؟
مگر بیان مشکل باید سالها ادامه یابد؟ پس جایگاه نقشهراه در دامپزشکی کجاست؟ چرا هر که مسئولیت میگیرد تازه به سر خط برمیگردد و مشکلات را شخم میزند و به بیان مشکلات میپردازد؟
پس کار کجاست؟ چرا کمیتهای در دامپزشکی در این کشور تشکیل نمیشود که موضوع اشتغال و بازار کار دامپزشکان را ساماندهی کند؟ یعنی مسئولین بلد نیستند این کار را انجام دهند؟ من که بعید میدانم بلد نباشند یا نتوانند مگر اینکه خدای نکرده دغدغه آنان این موضوع نباشد!!!
شورای راهبردی دامپزشکی کشور نباید تشکیل جلسه بدهد و مشکل اشتغال را چارهاندیشی کند؟ کجایند مسئولین دامپزشکی که نقشه راه تدوین کنند و برنامه آیندهنگر بنویسند؟ مگر با سخنرانی مشکل حل می‌شود؟
چرا اساتید دانشکدههای دامپزشکی به جای روزمرگی در تدریس بعضاً تکراری برخی جزوات قدیمی مجمعی ملی تشکیل نمی‌دهند تا تکلیف بازنگری در دروس را یکسره کنند؟
اساتید عزیزی که در فرهنگستان علوم و گروه دامپزشکی تشریف دارند چرا به میدان نمیآیند و کار را سامان نمی‌دهند؟
اساتید بزرگ دامپزشکی و چهرههایی که گرد تجربه بر چهره آنان نشسته چرا خود را درگیر این موضوعات نمیکنند؟
بهتر نیست بجای برگزاری همایش و تأکید بر این موضوع و آن موضوع مجمعی ملی تشکیل شود و دبیرخانهای مسئول پیگیری مسائل صنفی دامپزشکی باشد؟
آیا سازمان نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان ایران به عنوان دو نهاد صنفی نباید به این موضوع بطور جدی ورود کنند؟
من در سازمان نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان افرادی سراغ دارم که توان این کار را دارند و در عجبم که چرا در این زمینه کاری عملی انجام نمی‌دهند؟
آیا نمیشود به عنوان نمونه این کارها انجام شود؟
1 - شورای هماهنگی و راهبردی دامپزشکی با جدیت تشکیل و با دستور کار مشخص به نحوی که قابل پیگیری باشد موضوع اشتغال دانشآموختگان دامپزشکی و نیز نحوه پذیرش در دانشکدهها را بررسی و ارائه طریق نماید.
2 - سازمان نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان ایران با استفاده از ظرفیت کمیتههای تخصصی بازوان توانمندی برای ارائه طرحهای کاربردی و تدوین نقشه راه و جامع دامپزشکی کشور در افق کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت باشند.
3 - سازمان دامپزشکی کشور با ایفای نقش پررنگ در شورای راهبردی دامپزشکی به جای درگیر شدن در امور اجرایی که قابل واگذاری به بخش خصوصی است به تدوین راهبردها و مشارکت در تغییر سامانههای تست و تشخیص بیماریها و در فکر تدوین بانک اطلاعاتی جامع دامپزشکی کشور در حوزه های تحت مدیریت خود باشد.
4 - یک تشکل غیردولتی یا دانشگاهی مسئولیت راهاندازی نظام جامع آموزش اینترنتی دامپزشکی و به اشتراک گذاری منابع دانشگاهی را کلید بزند و به تفکیک دانشکدهها، منابع درسی اساتید و طرحهای دانشجویان بارگذاری اینترنتی شود. (این کار در افق حداقل 5 ساله قابل انجام است و به شدت این نیاز احساس می‌شود.)
5 - در یک بازه یکساله ضمن نظرسنجی تخصصی از طریق سازمان نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان از دامپزشکانی که وارد بازار کار شده‌اند، کارآیی دروس دانشگاهی در بازار بررسی و سپس هر دانشکده مسئول بازنگری و پیشنهاد فهرستکردن و تهیه سرفصلهای دروس جدید شود. (باور کنیم که این کار اگر مقطعی نباشد و نظاممند باشد نیازی به سخنرانی در همایشها و تأکید بر لزوم انجام آن نخواهد داشت)
و البته کارهای دیگری که قصد در این یادداشت بیان آنها نبوده و نیست.
امید که روزی بیاید که اساتید و مسئولین در افتتاحیه یا اختتامیه یک همایش بجای تأکید بر لزوم انجام یک کار، بیلانی از عملکرد خود در حل یک مشکل ارائه نمایند!
والسلام – دکتر محمد لطفی‌زاده
9 اسفند 93
خبر مرتبط:
تاکید اساتید دامپزشکی بر ضرورت بازنگری جدی در سرفصلهای مقطع دکترای حرفه‌ای دامپزشکی
متاسفانه روز به روز اوضاع دامپزشکی داره بدتر میشه.شرایط کاری اصلا خوب نیست و واقعا ما هیچ پیشرفتی در زمینه اشتغال و کیفیت اون ندیدیم.روسای دامپزشکی هم عوض شدند ولی چیزی عوض نشد شاید کمی برای بخش دولتی شرایط بهتر شد که جای شکر دارد اما بخش خصوصی چی ؟ مسئول فنی بهداشتی واقعا با این شرایط تاسف بار حقوقی و کاری چی کار باید بکنه ؟ چرا دامپزشکی از نظام مهندسی یا نظام پزشکی یا از کانون وکلا الگو نمی گیره ؟ واقعا ادامه این وضع آزار دهنده و خسته کننده و غیر قابل تحمل شده.ماده 19 رو 6 ساله میخوان اجرا کنن هنوز نتونستن !!!! واقعا مگه ماده 19 خودش با توجه به تورم کشور چیه که تا حالا نتونستن اجرا کنن ؟!!!!! مسئولین دامپزشکی فقط زورشون به دامپزشکان میرسه .همین افزایش حق عضویت همه چی رو به ما نشون داده . واقعا انصاف نیست . خدمت دوستان محترم سلام.درخصوص بازنگری جدی در سرفصلهای دکتری دامپزشکی و سایر رده ها شکی نیست ،قصد توهین ندارم ولی تا زمانی که همه عزل و نصبها در دانشگاه ها سیاسی است و یک شبه بعضیها رییس دانشکده و دانشگاه میشوند نباید انتظار داشت کار مفیدی صورت بگیرید.در خصوص نحو پذیرش اساتید در حوزه علوم درمانگاهی نیز باید تجدید نظر شود و سابقه کار درمانگاهی اهمیت اساسی دارد تا نمره آزمون . مشکل اصلی بین مسوولان دامپزشکی مشغله زیاد است .آقایان وقت نمی کنند به مسایل بلند مدت فکر کنند.بسیاری از ایشان دو یا چند شغله هستند.اتفاقا روزمرگی برای خیلی از ایشان عین صواب است.ای کاش دامپزشکی در وزارت بهداشت ادغام میشد تا از بسیاری باند بازی ها مخصوصا نفوذ جهادی ها در دامپزشکی از بین می رفت. دکتر لطفی زاده محترم، از بیان این حقایق بسیار ممنونم. امیدوارم نظرات دوستان را مسئولین بخوانند شاید تلنگری باشد برای به خود آمدن با سلام ta kei bayad in mozu ra bebinim va chizi nagim doctor lotfali zade ye kari konid khahesh mikonimmm با سلام من چهار سال پیش زیاد به این سایت سر میزدم و امیدوار بودم یکی از مسئولین دامپزشکی یا جهاد و یا هر مسئولی که با سلامت کشور در ارتباط هست به این سایت سر بزنه و بفهمه در دل ما دامپزشکها و دانشجوهای دامپزشکی چه میگذره! ولی صد افسوس! جناب آقای دکتر لطفی زاده،احترام اساتید و معلمین امری واجب هست همۀ ما اطلاعاتی که اکنون داریم هرچند اندک رو مدیون اساتیدمون هستیم،لحن شما اصلا مناسب نیست! 
