طغیان طاعون انسانی مرتبط با سگ خانگی در آمریکا

«دکتر سید شهرام میرزمانی» در مطلبی ارسالی برای حکیم مهر نوشت:

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) ایالات متحده امریکا، به تازگی در گزارش هفتگی ابتلا و مرگ (MMW) خود، یک طغیان کوچک طاعون که در کلرادو در سال گذشته رخ داده، منتشر کرده است. چهار نفر به شکل پنومونی طاعون پس از تماس با یک سگ بیمار مبتلا شدند. این سگ قبل از اینکه دامپزشکان بتوانند دقیقا علت بیماری را تعیین نمایند (کالبد گشایی کامل در ابتدا اجازه داده نشد) با مرگ آرام (euthanize) کشته شد، و تنها پس از اینکه یکی از بیماران انسانی مبتلا به طاعون تشخیص داده شد که آزمون های پیگیری برای تشخیص علت بیماری همه موارد انسانی انجام شد.

واژه "طاعون " plague تصاویری از قرون وسطی و پاندمی ها را یادآوری می نماید که میلیون ها نفر از مردم کشته شدند، اما نام ساده ای برای این بیماری است که ناشی از عفونت با باکتری یرسینیا پستیس (Yersinia pestis) می باشد. طاعون می تواند به سه شکل ایجاد شود:

1- طاعون خیارکی (Bubonic)، عفونت موضعی است که در غدد لنفاوی مجاور پس از مواجهه از طریق پوست اتفاق می افتد.

2- طاعون تنفسی، عفونتی است که ریه ها را درگیر می نماید و منجر به پنومونی می شود و می تواند در نتیجه طاعون خیارکی یا تنفسی با باکتری یرسینیا پستیس درمان نشده توسعه یابد که توسط سرفه فرد و یا حیوان بیمار منتقل می شود.

3- سپتی سیمی، عفونت خونی است که منجر به شوک و مرگ می شود اگر سریع و صحیح تحت درمان قرار نگیرد.

در حیوانات، طاعون معمولا توسط کک ها انتشار می یابد که از جوندگان آلوده مانند سگ هامون (prairie dogs) از جوندگان بومی امریکای شمالی که مثل سگ صدا می نماید (گونه شایع مبتلا شده)، خرگوش، سنجاب، موش، موش صحرایی تغذیه می نماید.

وقتی که حیوانی از طاعون می میرد، کک ها لاشه را برای یافتن میزبان جدید ترک می نمایند، در نتیجه این بیماری گسترش می یابد. حیوانات نیز می توانند پس از تماس با خون و یا سایر بافت های حیوانات آلوده به بیماری مبتلا شوند. این اغلب از طریق شکار و یا زباله گردی اتفاق می افتد.

درمان طاعون مشخص است و شامل درمان مناسب با آنتی بیوتیک، مراقبت های حمایتی و جداسازی بیماران تا زمانی که آنها دیگر مسری نباشند، می شود.

 این گزارش CDC برروی موارد بیماری طاعون انسانی در کلرادو به چند دلیل قابل توجه است:

عفونت طاعون علامتی در سگ ها بسیار نادر است. بر خلاف گربه، سگ ها به طور طبیعی به طاعون کاملا مقاوم هستند. رفتار گربه (شکار جوندگان) نیز آنها را در معرض خطر بیشتری برای تماس با باکتری های یرسینیا پستیس قرار می دهد.

این احتمال وجود دارد که یکی از موارد انسانی ناشی از انتقال مستقیم از انسان به انسان باشد. آخرین باری که این بیماری در ایالات متحده  اتفاق افتاد، در سال 1924 بوده است.

انتقال سگ به انسان طاعون نادرتر است. تنها یک مورد دیگر شبیه به این مورد گزارش شده است.

جدول زمانی CDC کاملا جذاب است، به ویژه این واقعیت را نشان می دهد که بیماران B و C (هر دو نفر از کارکنان بیمارستان دامپزشکی در زمان مراقبت از سگ بیمار) بودند که خود را با آنتی بیوتیک بدون مشورت با پزشک خود درمان کرده اند.

در حال حاضر، طاعون یک مشکل در سراسر ایالات متحده امریکا نیست، اما افرادی که در غرب این کشور زندگی می نمایند و یا به دلایل کاری و تفریح به غرب ایالات متحده (به ویژه منطقه Four Corners) سفر می نمایند، باید اقدامات احتیاطی، مانند موارد مطرح شده توسط اداره بهداشت عمومی و محیط زیست برای محافظت از خود و حیوانات خانگی رعایت نمایند، از جمله:

 به طور مستقیم (دست زدن) با جوندگان مرده، از جمله سگ هامون، خرگوش، سنجاب، موش و موش صحرایی تماس نداشته باشید.

حیوانات خانگی را دور از حیات وحش به ویژه  جوندگان مرده نگه داری نمایید.

اجازه ندهید که سگ و گربه،  سگ هامون و یا سایر جوندگان را شکار نمایند.

اجازه ندهید حیوانات خانگی آزادانه در محیط پرسه بزنند.

حیوانات خانگی را مطابق با توصیه های دامپزشکی برعلیه کک ها درمان نمائید.

حیوانات خانگی(سگ و گربه) نباید از سگ هامون و یا سایر جوندگان تغذیه نمایند. این عمل آنها را در تماس نزدیک با جوندگان قرار داده و خطر انتقال بیماری را افزایش می دهد.

از جمعیت جوندگان منطقه خود آگاهی داشته باشید و مرگ ناگهانی تعداد زیادی از حیوانات مانند جوندگان را به اداره بهداشت محل خود گزارش دهید.

علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر به توانند به نشانی اینترنتی زیر مراجعه نماید.

 http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm6416a1.htm