گونههای مختلف پرندگان مهاجر به مازندران سفر کردهاند اما هنوز خبری از تک درنای سپید سیبری نشده و دوستداران حیاتوحش میپرسند آیا امسال هم دردانه درناها به تالابهای استان کوچ خواهد کرد.
به گزارش مهر، اولین بار سال ۱۳۵۳ بود که درنای سپید سیبری در تالاب ازباران و سرخرود مازندران دیده شد و ازآنپس این پرنده، هرساله بهجز یک سال برای زمستان گذارانی به تالابهای استان آمده است.
تک درنای سپید سیبری بازمانده گله غربی درنای سیبری است که هرساله پنج هزار کیلومتر را طی میکند و خود را به تالابهای مازندران میرساند و اکنون این سؤال مطرح است که آیا دوباره اینگونه نادر را به نظاره خواهیم نشست یا اینکه برای همیشه باید در حسرت دیدنش باقی بمانیم.
پارسال این درنای زیبا و رویایی نهم آبان ماه به تالابهای استان وارد شد اما هرسال طبق یک تقویم نانوشته هفته اول آبان ماه وارد استان میشود. درنای سپید خاکستری که از زیستگاه زادآوری سیبری از مسیر روسیه، قزاقستان و آذربایجان باید بگذرد و به تالابهای استان برسد، با ورودش سبب شعف و خوشحالی دوستداران حیاتوحش میشود و به نوعی کمپین « درنا بیا» برای ورود این درنا در جای جای استان شکل گرفته است.
جمعیت غربی درنای سیبری که مسافتی حدود پنج هزار کیلومتر را از سرزمینهای وسیع غربی سیبری به سمت تالابهای نارزوم در قزاقستان و تا ذخیرهگاه طبیعی آستارا خان روسیه در دهانه رود ولگا، آذربایجان و نهایتاً تا منطقه تیراندازی ممنوع تالاب بینالمللی فریدونکنار ادامه میدهد، وضعیت روبهزوالی دارد و در ۶-۵ سال گذشته تنها یک قطعه از آن باقیمانده و کماکان به مهاجرت خود ادامه میدهد.
دوستداران حیاتوحش و محیطزیستیها برای ورود تک درنای سپید خاکستری لحظهشماری میکنند و نگران آن هستند که مبادا اینگونه منحصربهفرد همانند سال ۸۸ به استان کوچ نکند و یا مبادا از بین رفته باشد.
مدیرکل محیطزیست مازندران که همانند دیگر دوستداران حیاتوحش دغدغه ورود درنای سپید خاکستری را دارد، میگوید: منتظر ورود این بازمانده گله غربی درنای سیبری هستیم.
ناصر مهردادی با اشاره به اینکه بیش از یکمیلیون قطعه انواع پرندگان مهاجر به استان وارد شدهاند، اظهار امیدواری میکند تا چند روز آینده شاهد حضور تک درنای سپیدی خاکستری باشیم.
وی بابیان اینکه تالابها و پناهگاههای حیاتوحش استان میزبان و مأمن خوبی برای پرندگان مهاجر هستند یادآور شد: خوشبختانه همکاری مردم در سالهای قبل برای حراست ازاینگونه منحصربهفرد مطلوب بوده است.
این روزها بهترین خبر برای دوستداران حیاتوحش حضور درنای سپید سیبری خواهد بود چراکه اینگونه منحصربهفرد تا انقراض تنها یکقدم فاصله دارد و هم گونههایش در سالهای گذشته از بین رفتهاند.
مهاجرتهای طولانی و وقایع طبیعی از یکسو و عدم تخمگذاری و سن بالای بلوغ و پایین بودن نرخ جوجه گذاری جمعیت درناها را به شماره انداخته است و دیدن این پرنده نادر را بیش از هرگونه دیگری جذابتر میکند.
درناها ۱۵ گونه دارند و درنای سپید خاکستری، درنای فریادکش و تاج قرمز در لیست خطر قرار دارند و از درنای سپید سیبری تنها یک قطعه باقیمانده است. پرهای این درنا کاملاً سپید، دارای رقص و آواز باشکوهی بوده و چینپوستی قرمزرنگ در ناحیه پیشانیاش دیده میشود و به گفته کارشناسان تا ۷۰ سال عمر میکنند و اگر جفتشان از بین رود دیگر جفتی برنمیگزینند.
درنای سپید خاکستری آخرین بار پارسال در تالاب ازباران و سرخرود دیده شد و دوستداران حیاتوحش این مناطق را برای میزبانی درنای سپید آماده کردهاند و پارسال بیش از پنج هزار قو به تالاب شالیزاری ازباران سفرکردهاند و امسال نیز این روستا با مهاجرت اینگونه زیبا، رنگ قو به خود گرفته است.
محمد تقوی از اهالی روستای ازباران میگوید: هرساله پرندگان مهاجر مانند قوها به این روستا سفر میکنند و جاذبههای دیدنی را ایجاد میکنند و امسال منتظریم همانند سال قبل درنای سپید سیبری نیز به مهمانیمان بیاید.
پرواز قوهای مهاجر در آسمان روستای ازباران مناظر زیبا و بدیعی را برای پرندهنگری ایجاد کردهاند و دوستداران حیاتوحش به مردم تأکید میکنند که از شکار پرندگان خودداری شود.
سالهای گذشته دیگر مناطق مازندران ازجمله تالاب میانکاله و سرخرود میزبان پرندگان مهاجر مانند قوها و درنای سپید سیبری بودهاند اما به دلایل مختلف نظیر شکار، قوهای مهاجر با آن منطقه قهر کردهاند و به سمت ازباران سفرکردهاند و این نگرانی وجود دارد که در صورت اعمال رفتارهای نادرست و شکار، دیدن قوها برای همیشه در مازندران تبدیل به یک رؤیا شود.
در روزهایی که مازندران برای دیدن تنها درنای سپید خاکستری لحظهشماری میکند گونههای مختلفی از پرندگان مهاجر به استان مهاجرت کردهاند تا چهار ماه از سال را در آن سپری کنند.
چنگر، انواع مرغابی، حواصیل، کشیم وتکا، اردک سرسفید، اردک بلوطی، قو، غاز، باکلان، کشیم ها، اگرت ها، پرستوهای دریایی، سلیمها و کاکاییها با طی هزاران کیلومتر به مازندران سفر میکنند و ایجاد سایتهای پرندهنگری و پرهیز از شکار میتواند در رونق گردشگری تأثیر بسزایی داشته باشد.