پوست مرغ مضر نیست!
نحوه استفاده را بدانید و مصرف کنید
نویسنده: امضا محفوظ
دامپزشکی در کشور ایران حرفه مزاحم و مشکل سازی است؛ این حرفه حتی در بستر کنونی آن موجب تولید دردسر برای سیستم وزارت جهاد کشاورزی که تولیدمحور است گردیده است. همین مشکلات اخیر که در اثر آنفلوآنزای فوق حاد طیور در کشور رخ داد و از تولید کننده تا مصرف کننده را به چالش کشید، از آستین همین دامپزشکان بیرون آمد! اینها بذرهای بیماری را در دست دارند و هر وقت که درآمدشان کم می شود، مقداری از آن بذر را در گوشه ای از کشور پراکنده می کنند و ناگهان درآمد سرشاری نصیبشان می شود و آنقدر هم زیرک هستند که کسی به آنها شک نمی کند! همه آنها از کوچک و بزرگ انسان های متمولی هستند که خانواده هایشان آه در بساط نداشتند و با ورود به حرفه دامپزشکی ناگهان پول پارو کردند و بیش از 80 درصد ماشین های لوکس وارداتی در اختیار شاغلان این شغل مخوف قرار دارد! ایضا در خصوص خانه های لوکس بالای شهرها و نواحی خوش آب و هوا!
آنها به قدری سیاست مدارانه فعالیت می کنند، تو گویی از هیچ چیز ناراحت نمی شوند، از آبدارچی ادارات در شغلشان دخالت می کنند تا پزشکان صاحب پست و رده و الی ماشاء الله کارکنان شریف و خدوم استاندارد. هرچقدر دامنه این دخالت ها و ورودها بیشتر می شود، آنها خرسندتر و راضی تر به نظر می رسند؛ هیچ کس هم متوجه نمی شود این درآمد سرشار و کلان آنها از کجا تامین می شود و تا می خواهی تحقیق در مورد منابع مالی آنها کنی، فوراً در مورد موضوعات دردسرسازی مثل تب کریم مصاحبه می کنند تا حواس ما را پرت کنند، ما جد اندر جد فکر می کردیم کریم اسم مرد است، ولی اینها مریضی کریم را هم اختراع کردند تا جیب های ما را خالی کنند! به حق چیزهای ندیده و نشنیده! به قول دایی جان ناپلئون به نظر می رسد آباء و اجداد آنها انگلیسی باشد!
این چند سطر طنز را نوشتم تا خوانندگان بدانند که دامپزشکان با چه معضلاتی دست و پنجه نرم می کنند و اگر در خصوص بسیاری از مسائل که حیطه مشترک کاری با سایر دستگاه ها می باشد تلاش می کنند تا با طمانینه و به دور از ایجاد تنش در جامعه مشکل را به نفع بهداشت عمومی جامعه حل کنند، دلیل بر این نمی شود که برخی از رشته هایی که کارهای زمین مانده بسیاری در کشور و بهداشت عمومی جامعه بر عهده آنهاست، خود را مستحق ورود به آنها بدانند؛ چرا، چون صدای دامپزشکی در کشور شنیده نمی شود.
مخاطب اصلی سطور آتی این نوشته برخی از پزشکان محترم سرزمینم هستند که به دلیل عدم اطلاع از سیستم های کنترل بهداشتی دامپزشکی، با حدسیات و فرضیات و با اطلاعاتی که در محافل خانوادگی به دست می آورند سعی می کنند تا برای بهداشت عمومی دامپزشکی جامعه انسانی نسخه بپیچند. امید است این اطلاعات موجبات ارتقاء دانش این عزیزان در زمینه بهداشت عمومی دامپزشکی گردد و به هنگام نیاز و پرسش از سوی بیماران به آنها ارائه گردد.
داستان مصرف هورمون در سیستم پرورش طیور که اخیرا باز هم توسط برخی از پزشکان محترم دولتی و خصوصی در سطح جامعه و فضای مجازی مطرح شده است، به اندازه سخن یکی از این عزیزان که فرموده بودند «واکسن زدن موجب انتقال جن به کودکان شده و آنها را بی غیرت می کند»، عامیانه و آلوده به خرافات است؛ البته این سخنان ایشان در خصوص واکسیناسیون موجبات عکس العمل وزیر محترم بهداشت را فراهم آورد، چرا که موجب وهن دانش نوین حرفه دامپزشکی بود. اگر این سخن از سوی عوام زده شود جای هیچ نگرانی نیست ولی وقتی مردم این سخن و یا توجیه های بدتر از آن را از زبان کسانی که برای معالجه بیماریهای جسمی و روحی خود بدانها مراجعه می کنند بشنوند، جای تامل و رسیدگی دارد و وقتی موضوع در وب سایت رسمی وزارت بهداشت و درمان منتشر می شود، نیازمند رسیدگی سریع سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت است تا از طریق برگزاری دوره های آموزشی توسط اساتید حرفه دامپزشکی، اطلاعات مورد نیاز بهداشت عمومی دامپزشکی به این همکاران منتقل گردد تا در زمان نیاز مورد استفاده قرار بگیرد.
دیدگاه علمی مصرف هورمون در پرورش طیور:
در خصوص توجیهات علمی که در مورد عدم مصرف هورمون در پرورش طیور توسط رفرانس های مختلف منتشر شده است، اینجا به اطاله کلام نمی پردازم چرا که اگر در بسیاری از سایت های دامپزشکی جستجو کنید، فیلم ها و مطالب علمی با رفرانس دهی مناسب خواهید یافت که به حد کفایت شما را در خصوص اثبات عدم مصرف هورمون اقناع خواهد نمود؛ به همین دلیل تصمیم دارم تا وقت شما را به موضوع جدید تری که از قضا آقای دکتر حسن براتی زاده بر روی پرتال وزارت بهداشت و مصاحبه اخیرشان با حکیم مهر به آن پرداخته اند، بگیرم. متاسفانه فرمایشات ایشان فرضیاتی است که چند دهه قبل معتبر بوده اند ولی اکنون نیستند:
1- ادعای شماره یک: هورمونی که بعضا در مرغداری ها به مرغ تزریق می شود، در پوست و گردن تجمیع می یابد که بهتر است این قسمت ها قبل از پخت از مرغ جدا شود!
2- ادعای شماره دو: یکی از مرغداری های نزدیک به ایشان از هورمون و آنتی بیوتیک استفاده می کنند و ایشان موظف به اطلاع رسانی به خانواده و بیماران خود هستند.
پوست مرغ مصرف کنید، به قاعده!
اصول حداکثر میزان انرژی دریافتی را رعایت کنید و نگران چربی اشباع نباشید!
تعجب کردید! حق را به شما می دهم؛ تاکنون ندیده بودید کسی توصیه به مصرف پوست مرغ را به شما داده باشد. در دهه های گذشته مجامع تخصصی قلب و عروق کشورهای پیشرفته تا قبل از اینکه انواع مختلف چربی ها از یکدیگر تفکیک شود و بحث تفاوت کلسترول سرمی و تغذیه ای برای متخصصین آشکار شود، بنا بر یک قاعده کلی هر ماده غذایی که چربی بالایی داشت را برای افراد حساس و یا تقریبا کلیه افراد جامعه منع می کردند.
به مرور زمان که انواع مختلف چربی ها از یکدیگر تفکیک شدند و دانشمندان آنها را به اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع و کلسترول خوب و بد تقسیم نمودند، بررسی ها بر روی اینکه کدام یک از این چربی ها باعث مشکلات چاقی و به تبع آن قلبی و عروقی می گردند، متمرکز شد و در این میان عامل اصلی رسوب در رگ های خونی به نام عامیانه «کلسترول بد» یا LDL شناخته شد که باعث بیماری های مختلفی در سنین و افراد و جنسیت های مختلف می گردد. همچنین تحقیقات آتی آنها نشان داد که کلسترول سرمی توسط کبد سنتز می شود و کلسترول موجود در غذا چندان تاثیر زیادی بر روی آن ندارد (تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد).
حال شما را بازمی گردانیم به بحث پوست مرغ که توسط همکار پزشکمان مطرح گردیده است. بر اساس آنالیزهای رسمی که در خصوص ترکیب شیمایی پوست مرغ صورت گرفته در هر 30 گرم (یک اونس) پوست مرغ تنها 9.2 گرم چربی وجود دارد که از این میان تنها 2.6 گرم آن از نوع چربی های اشباع می باشد و تمام ترکیبات آن در این اندازه وزنی میزان رتبه کالری زایی آن 99 می باشد و در دسته بندی B- قرار می گیرد؛ جالب است بدانید که میزان توصیه شده متوسط مصرف چربی در طی روز 60 گرم می باشد که برای رسیدن به این عدد از طریق پوست مرغ خالص باید در طی روز 190 گرم پوست مرغ مصرف کنید! اگر بخواهیم منفی تر به این داستان نگاه کنیم، حتی میزان مورد نیاز چربی اشباع شده در روز 20 گرم می باشد که شما برای دریافت آن از طریق پوست مرغ بین 280 تا 300 گرم پوست مرغ خالص باید مصرف نمایید. پس می بینید که عملاً رسیدن به چنین اعدادی برای شروع مضر بودن پوست مرغ برای سلامتی برای یک فرد عادی غیر ممکن است.
از سوی دیگر پوست مرغ فقط چربی مضر ندارد بلکه چربی های مفید که در بر گیرنده ویتامین ها، مینرال ها و پروتئین هایی همچون الاستین نیز هستند، در آن یافت می شود که پوست مرغ منبع مناسبی برای تامین آنها می باشد.
حال که بنا بر آخرین تحقیقات متقاعد شدید که پوست مرغ آنطورها هم که تبلیغ شده است برای شما مضر نیست، توصیه امروز کارشناسان برای مصرف آن چیست؟
کارشناسان دامپزشکی و علم تغذیه پیشنهاد می کنند که بهترین روش مصرف پوست، مرغ جدا نکردن آن از سطح گوشت و پختن آن همراه با گوشت است تا طعم و بافت خود را به گوشت منتقل کند و در این میان علاوه بر اینکه گوشت داخلی از لحاظ مزه و طعم و بافت مطبوع تر است، آبدارتر نیز می باشد و همچنین گوشت را در برابر حرارت زیاد نیز محافظت می کند.
پس از اینکه زمان پخت کاملا سپری شد، میتوانید برای جلوگیری از انتقال میزان جزئی کالری بیشتری که گوشت مرغ همراه با پوست دارد، به هنگام سرو کردن غذا پوست از گوشت توسط مصرف کننده جدا شود و کنار گذاشته شود که البته باز این امر به مصرف کننده و سلیقه آن مربوط است ولی از نظر علمی تفاوت بسیار فاحشی در میزان کالری دریافتی ایجاد نشده است، به شرطی که فرد ملاحظات خاص تغذیه ای و بیماری نداشته باشد و از طرف دیگر پوست چربی های غیر اشباع و مفید و ویتامین ها و مینرال های مفید خود را برای مصرف کننده حفظ نموده است.
البته راستش را بخواهید، این نوشته به این معنی نیست که شما مجازید هر روز جوجه سرخ شده با پوست میل کنید، چرا که این کالری های اضافی به راحتی تجمیع می یابند و خلاصه اینکه پوست مرغ هم همانند سایر مواد غذایی، زمانی چاق کننده به حساب می آید که شما به آن اجازه بدهید.
بازگردیم به سخنان آقای دکتر حسن براتی زاده که فرمودند پوست محل تجمع هورمون می باشد! اصولاً هورمون بصورت تجاری برای پرندگان اگر وجود داشته باشد و حتی اگر مرغداری آنقدر لاکچری باشد که بخواهد به سیستم پرورش خود آن را وارد کند، از دو راه گوارشی و تزریقی امکان ورود به بدن طیور را دارد و هورمون گرد نیست که بتوانند روی پوست مرغ بپاشند، تازه اگر فرض کنیم که مرغ پر ندارد! همچنین جالب است بدانید که پوست بدن پرندگان غدد ترشح عرق ندارد که بخواهد از طریق تعریق نیز دفع گردد.
در صورتی که هورمون به فرم گوارشی وارد بدن پرنده شود، اگر در دستگاه گوارش با اسید از میان نرود و جذب شود، محل تجمع و متابولیسم آن کبد است و در صورتی که از راه تزریقی وارد بدن پرنده شود، محل تجمع آن عضلات یا به اصطلاح عامیانه گوشت بدن پرنده است و در هر دو صورت اگر این فرض محال را ممکن بگیریم، در پوست پرنده و همچنین گردن مبارکشان چیزی ذخیره نمی شود که بتوانیم از طریق جداسازی پوست و گردن آن را از بدن پرنده دور کنیم. بر این اساس اگر گوشت مرغ های دوستان دکتر براتی را هم مصرف کنید، حتی اگر پوست و گردنشان را هم دور بیاندازید، باز از هورمون های ندیده مد نظر ایشان مصرف کرده اید!
داستان آنتی بیوتیک در مرغداری ها چیست؟
دوره پرورش استاندارد مرغ گوشتی در تمام دنیا بین 42 تا 45 روز می باشد. در ایران برخی از تولید کنندگان تا 60 روزگی بسته به وضعیت بازار نیز آن را نگهداری می کنند. همچنین وزن استاندارد برای خرید مرغ بین 1500 تا 1800 گرم می باشد و اسکور بدنی لاشه طیور بعد از این وزن رو به چربی گذاری می رود که بازار پسندی کمتری دارد (برعکس هموطنان ما که مرغ درشت را برای خرید انتخاب می کنند).
هر چقدر این دوره پرورش کوتاهتر باشد، امکان مواجهه پرندگان با عوامل عفونت زای میکروبی کمتر می شود و بالعکس؛ پس در مرغی که لاشه سنگین تر و بزرگتر از 1800 گرم داشته باشد، ممکن است دوره پرورش طولانی تر بوده باشد و احتمال مواجهه با عامل عفونی بالاتر است. برای کنترل و پیشگیری این عوامل عفونی همانند انسان ها در پرندگان نیز آنتی بیوتیک ها با اهداف درمانی و پیشگیری کاربرد دارد، با این تفاوت که در مرغداری های شناسنامه دار و قابل اعتماد در صورتی که از آنتی بیوتیک به هر منظوری در آخر دوره پرورش استفاده شود، دوره پرهیز از مصرف گوشت طیور و جلوگیری از ارسال پرنده به کشتارگاه توسط سیستم های مراقبت دامپزشکی بخش خصوصی رعایت می شود که جای نگرانی برای مصرف کننده نداشته باشد. حتی اگر این دوره به فرض محال رعایت نشود، حالا در اثر عواملی مثل مرغداری غیر مجاز و غیره...، محل تجمع این باقیمانده آنتی بیوتیکی کبد و عضلات می باشد، نه پوست و گردن؛ بنابراین کافیست تا برای احتیاط بیشتر از مصرف کبد یا همان جگر در اصطلاح عامیانه خودداری کنید و برای اطمینان بخشی بیشتر نیز از طیور کشتار شده با مهر تائید سازمان دامپزشکی کشور استفاده کنید که مورد بازرسی دقیق همکاران بخش خصوصی مستقر در کشتارگاهها قرار گرفته است.
جمع بندی و کلام آخر:
- مخاطب، متخصصین عزیز حرفه پزشکی: احتیاط در مورد انتشار سخنانی که موجبات نگرانی و تشویش جامعه را فراهم می آورد، مخصوصاً از سوی کسانی که مورد اعتماد جامعه می باشند، وظیفه سنگینی است که تا کنون به درستی انجام وظیفه شده است و غفلت در حفظ و حراست از این اعتماد موجبات عوارض سوئی برای خود این عزیزان خواهد شد. همچنین تلاش برای توجیه اشتباه، خود اشتباه دیگری است که جلوی آن را از هر کجا که بگیرید موجب انتفاع است و خیر. عدم ورود به حیطه مسائلی که دانشی از آن نداریم، بر اساس سخنان دوست مرغدار یا دامدارمان و پیچیدن نسخه کلی برای حرفه ای مثل دامپزشکی و همچنین صنعت طیور، مسلماً کار مبتدی هایی است که جویای نام در این آشفته بازار می باشند. بر این اساس اجازه دهید تا در مقوله بهداشت عمومی دامپزشکی، جامعه متخصصین و فعالان آن سخن بگویند.
- مخاطب مردم جامعه: پوست مرغ بخورید، نگران نباشید ولی قبل از تغییر عادات غذایی خود با پزشک حاذقی که اطلاعات به روز در خصوص آخرین دستاوردهای علم پزشکی و تغذیه دارد مشورت نمایید. همچنین مواد پروتئینی مورد نیاز خود را از سیستم های دقیق پرورش و توزیع که در سرتاسر کشور پراکنده می باشند تهیه کنید، البته پس از اطمینان از تائید بهداشتی دامپزشکی و اصالت کالا و برای دریافت آخرین اخبار و اطلاعات در خصوص دستاوردهای پزشکی و دامپزشکی با پزشکان و دامپزشکان مورد اعتماد خود مشورت کنید؛ آنها این کار را مجانی برای شما انجام خواهند داد.
منابع:
سپاس از مطلب سودمند شما 
متاسفانه مردم عادی بعلت نداشتن فرصت جهت مطالعه بیشتر به گوبلز بازی رو میارن و براحتی هم از مغزشان پاک نمی شود.متاسفانه این ............ هم داره در مسیر روازاده گام می گذارد که ما امیدواریم ایشان هم از این هوچی بازیها به نون و نوایی برسند.باورش سخت است اما در هر شهری حداقل یک دکان باز شده که محصولات روازاده را با قیمت بالا می فروشند.خلاصه هرکی هرکیه دیگه!!