آیا قطع همکاری علمی با دانشکده‌های دانشگاه آزاد اسلامی که اکثریت اعضای نظام دامپزشکی دانش‌آموختگان آن هستند، نامش حفظ حقوق اعضا است؟!

حکیم مهر: در پی انتشار یادداشت اخیر «دکتر بهروز کبیری» در انتقاد از نامه «دکتر سروش یودخانی» رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد واحد گرمسار و تاکید وی بر قانونی بودن اقدام سازمان نظام دامپزشکی در قطع همکاری سازمان نظام دامپزشکی با واحدهای متخلف دانشگاه آزاد (اینجا)، «دکتر سروش یودخانی» با ارسال یادداشتی به حکیم مهر، مجدداً به این اظهارات پاسخ گفت.

به گزارش حکیم مهر، متن یادداشت ارسالی به شرح زیر است:

به نام خدا

همکار گرامی جناب آقای دکتر کبیری

با سلام،

از توجه و دقت نظر حضرتعالی نسبت به نامه اخیر به همکار محترم دانشگاهی و متخصص جراحی دامپزشکی، جناب آقای دکتر اصغری متشکرم. هر چند قصدم ادامه مکاتبات بصورت پینگ پنگی بین دو ‌نفر نیست، لکن چون احساسم بر این است که سهوا یا عمدا برداشت نامناسبی از پیام نامه داشته اید، برای مرتبه آخر مکاتبه می نمایم.

همکار محترم، روزی که برای انتخابات نظام کاندیدا شدم با آشنایی به حیطه وظایف و اختیارات آن بوده و بعنوان فردی که سابقه کار درمانی دارم، از وضعیت بخش خصوصی هم مطلعم؛ به درستی به بند ۶ ماده ۲ قانون تاسیس سازمان نظام دامپزشکی کشور اشاره داشتید مبنی بر حفظ و حمایت از حقوق صنفی؛ محروم کردن اعضای نظام دامپزشکی از امتیاز بازآموزی که خاص فارغ التحصیلان بوده به بهانه برگزاری کنگره در یک واحد دانشگاه آزاد اسلامی را حفظ حقوق اعضای نظام می دانید؟؟ قطع همکاری علمی با دانشکده های دانشگاه آزاد اسلامی که اکثریت اعضای نظام دامپزشکی، دانش آموختگان آن هستند نامش حفظ حقوق اعضا است؟ چطور است به برگزارکنندگان کنگره پیش روی ایکلاپ که نظام دامپزشکی مجری آن است پیشنهاد دهید به جهت حفظ حقوق اعضا، با تعبیه گیت هایی از ورود فارغ التحصیلان و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی جلوگیری کنند؟!!

آقای دکتر! من بعنوان یک عضو نظام دامپزشکی به روش این سازمان در مواجهه با مازاد بر ظرفیت پذیرش امسال دانشکده های آزاد اسلامی معترضم؛ این دون شأن یک سازمان با ۳۷۰۰۰ عضو است که به جای برخورد ریشه ای و مناسب با این موضوع که حتما دغدغه همه ماست، سطح خود را تا امتیاز بازآموزی ندادن پایین بیاورد؛ پیام این روشها این است که "چون نمی توانیم کاری کنیم، کاری می کنیم که اعضای محترم تصور کنند داریم کاری می کنیم”.. همین!

همکار محترم؛ در هیچ جای دنیا رییس یک صنف دامپزشکی بر طبل تحریم علمی اعضایش نمی کوبد، «مدرسان تدریس نکنند، کنگره برگزار نکنید، امتیاز بازآموزی نمی دهیم و...»؛ آنانی که این روش ها را پیشنهاد می کنند، در مقابله با مسأله ای که منشا آن مشخص است باید بدهکار باشند، نه یکی چون من که به این روند اعتراض کرده ام؛ بماند که روزی که برای نظام انتخاب شدم، دغدغه ذهنی ام خیلی فراتر از این حرفها بود، سؤال های زیادی داشتم و دارم؛ آیا ما در نظام دامپزشکی در طی این دوره می توانیم کاری کنیم که "اعتبار واقعی به مهر شماره نظام دار دامپزشکی برگردد؟”، آیا می توانیم با همکاری با نهادهای حاکمیتی دامپزشکی "اجازه ندهیم که سلاح کلینسین ها (دارو) در اختیار و دسترس دیگران و درمانگران غیرمجاز باشد؟”. می توانیم با ایجاد "آزمون تعیین صلاحیت حرفه ای، به اعضا محترم هویت و احترام واقعی را ببخشیم؟”. اگر همین ها اجرایی شوند چقدر از مشکل اشتغال حل خواهد شد؛ "دریغ داشتن ها” که کاری ندارد، اگر توانستیم "ارزانی بدهیم” هنر است؛ حفظ حقوق صنف را محدود کردن به دلخوشی "محرومیت برخی از صنف از برخی امتیازات” ساده ترین و دم دستی ترین راه حل ممکن است؛ خودمان را با اشاعه این تفکر بدهکار نکنیم؛ فرض کنید از همین امروز، دیگر هیچ دانشکده ای پذیرش نداشته باشد، اگر موارد مطروحه بالا را انجام ندهیم، واقعا فکر می کنید حقوق صنف تامین خواهد شد؟

اگر با امتیاز بازآموزی ندادن به کنگره ها و کارگاه های علمی دانشکده های آزاد اسلامی، اوضاع صنف، گلستان می شود، من از همین جا داوطلبانه از نظام محترم می خواهم که الی الابد به دانشکده دامپزشکی گرمسار، امتیاز بازآموزی ندهد که:

بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت - سر خم می سلامت، شکند اگر سبویی

با احترام فراوان

دکتر سروش یوردخانی