مسئول درمانگاه مرجع دامپزشکی استان خراسان جنوبی را بیشتر بشناسیم.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل دامپزشکی خراسان جنوبی، مصاحبه با «دکتر علی اکبر عندلیبی» به شرح زیر است.
به عنوان اولین سوال خودتان را معرفی کنید:
علی اکبر عندلیبی
اصالتا اهل کجا هستید:
مشهدی هستم
فارغ التحصیل کدام دانشگاه:
دانشگاه ارومیه
چند سال سابقه کاری دارید:
28 سال
قبل از ریاست این قسمت کجا مشغول به کار بودید:
کارشناس اداره بهداشت و مدیریت بیماری های دامی و مسئول اداره آموزش اداره کل
سوابق کاری خود رو به اختصار بیان کنید:
سرپرستی شبکه دامپزشکی ، معاونت شبکه دامپزشکی، مسئول اداره بازرسی و بهداشتی مواد خام دامی ، مسئول آموزش و هم اکنون مسئول امور مایه ها ، کارشناس اداره بهداشت و مدیریت بیماری های دامی اداره کل و مسئول درمانگاه مرجع اداره کل دامپزشکی خراسان جنوبی می باشم .
در کدام شهرستان ها قبلا خدمت کردید:
در شهرستانهای خواف، نهبندان، سرخس، سرایان، بیرجند و اداره کل مشغول خدمت بوده ام
یک خاطره از دوران مسئولیت خود بیان کنید:
یک روز که به یک روستای دور در ماژان جهت تست رفته بودیم و بدلیل دوری راه تصمیم به اتمام عملیات تست گاوها رو در روستا داشتیم و ساعت از سه و نیم بعدازظهر رد شده بود، یک نفر از دامداران گفت تعجب میکنم شما در این گرما چرا کار رو تعطیل نمی کنید و برید با اینکه ساعت اداریتان خیلی وقت است که تمام شده است.
رزومه کاری و فعالیت های که انجام دادید را به صورت خلاصه بگویید:
چون بیشتر به عنوان کارشناس در شبکه های دامپزشکی شهرستان های محروم بودم بعنوان کارشناس در تقریبا تمامی امور مثل بازرسی بهداشتی، آموزش، کارشناس سل و بروسلوز، مسئول درمانگاه، مسئول آزمایشگاه، ضابط قضایی، کارشناس قرنطینه، کارشناس طیور، ارزیاب بیمه، بازرس داروخانه و بخش خصوصی، کارشناس اداره مبارزه با بیماری های دام و طیور و آبزیان و زنبور عسل و...
اگر دوباره قرار بود انتخاب رشته کنید باز هم همین رشتخ را انتخاب مینمودید و دلیلش چیست:
بله، به دلیل علاقه ام به این رشته
پیشنهادتان برای خدمت بهتر به مردم چیست:
مسلما اجرای برنامه های آموزشی جهت ارباب رجوع مهمترین راه در جهت آگاه شدن ارباب رجوع و جلوگیری از ضرر و زیان و اتلاف و سردرگمی آنها خواهد بود.
اگر بخواهید یک جمله به ریاست سازمان دامپزشکی بگویید آن جمله چیست:
در هر کار و تصمیمی هدف رسیدن به اهداف عالیه کشور به خودکفایی و مهمتر رضایت خدا در نظر گرفته شود .
و درآخر:
سخن پایانی این که همه ما که در کشور مشغول خدمت هستیم بابت جایگاهی که بطور امانت به ما تحویل داده شده مسئول هستیم و هر چه جایگاهمان بالاتر باشد، مسئولیتمان هم سنگین تر است. امیدوارم در پایان خدمتمان و مرور عملکردمان شرمنده مردم و خودمان نشویم.