حدود 50 خانوار از 250 خانوار روستاهای ایالت گوجارات هند مرغداری های کوچک راه انداخته اند که هر کدام حدود 30 مرغ و خروس نگهداری می کنند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از آی تی پی نیوز، این مرغ ها البته از نژادهای Rhod Island Red و یا سایر نژادهای شناخته شدۀ مرغ گوشتی نیستند بلکه از نژاد بومی Kadaknath هستند که پرها و حتی گوشت آنها سیاه است و به همین دلیل هم گفته می شود که پروتئین و آهن موجود در گوشت آنها بیشتر و سطح کلسترول آنها کمتر از مرغ های معمول است. برای خانواده های این روستائیان ظاهراً کسب و کاری با عایدی بهتر است.
«Mahesh Hatila » یکی از 50 مرغدار روستای Munavani که اخیراً در دوره های مرغداری مخصوص پرورش نژاد Kadaknath شرکت داشت در این خصوص گفت: یک جوجه مرغ 7 ماهۀ Kadaknath با وزن 2 کیلوگرم می تواند 2000 تا 2500 درهم برای شما عایدی داشته باشد. خود من آخر ژانویه یکی از آنها را به 1800 روپیه فروختم. بیشتر از این هم می توانستم اما به پولش نیاز داشتم.
در پایان دورۀ آموزشی به هر کدام 25 جوجه (که هر کدام کمتر از 1 ماه سن داشتند) و خوراک طیور به ارزش 2200 روپیه دادند به علاوۀ 2000 روپیه دستمزد کارشان.
به گفتۀ Hatila حتی تخم مرغ این پرنده به قیمت حداقل 30 روپیه/هر عدد فروخته می شود. وی افزود: در اینجا به دلیل بارندگی های غیرقابل پیش بینی، مرغداری و کشاورزی منظم غیر ممکن است. تا پیش از این من و همسرم به منظور امرار معاش مجبور بودیم به شهرها برویم. اما این کار که به تازگی به آن روی آوردم به زندگی ما امید بخشید.
در سال 2016 میلادی، بخش مرغداری این ایالت یک دسته مرغ مادر نژاد Kadaknath را از ایالت مادایا پرادش آورد. پس از راه اندازی تنها مرکز پرورش مرغ مادر اقدام به آموزش مرغداران برای پرورش این نژاد از مرغ ها در مقیاس تجاری کوچک کردند. ضمن اینکه در ابتدا 25 جوجه و خوراک آنها را به رایگان در اختیار هر مرغدار قرار می دهند، اما بعد از آن مرغدار بایستی آنها را به بدون کمک هزینه و یارانه خریداری کند.
مرغ های Kadaknath را با هر دو هدف گوشت و تخم مرغ پرورش می دهند. مرغ های گوشتی معمولاً بالای 35 روز به 2 کیلوگرم می رسند اما برای مرغ Kadaknath 7 ماه طول می کشد. مرغ های تخمگذار معمولاً در حدود 4.5 ماهگی شروع به تخمگذاری می کنند و در طول 15 ماه پس از آن بیش از 300 تخم می گذارند. مرغ های Kadaknath از 6 ماهگی شروع به تخم گذاری می کنند و در یک دورۀ یکساله 100 تا 120 تخم می گذارند.
مرغ ها به صورت آزاد و در فضای باز پرورده می شوند و نیازی به سرمایه گذاری برای ساخت لانه و نور نیست. این مرغ ها به راحتی با ذرت یا هر محصول کشت شده در مزرعۀ این مرغداران تغذیه می شوند و برای وزن گیری نیازی به خوراک های کامپاند و غیره و همینطور واکسن و دارو که بایستی به مرغ های معمول داده شود، ندارند. این امر در واقع به این علت است که این نژاد تحت محیط کشاورزی بومی رشد و تکامل یافته است.
«Mahesh Damor» از دامپزشکان متخصص طیور می گوید: هزینۀ تولید هر دو نوع از طیور در حدود 70 – 80 روپیه/کیلوگرم می شود اما عایدی حاصل از گوشت مرغ های Kadaknath دو برابر مرغ های معمول است. پروتئین و آهن موجود در گوشت مرغ های Kadaknath بیشتر و سطح کلسترول و چربی آن پایین تر است. مصرف آن به بیماران قلبی بسیار توصیه می شود.
به گفتۀ Dinesh Mevatiya معاون دامپروری، پیش از این، مردم برای خرید گوشت و تخم مرغ باید به شهر Jhabua سفر می کردند. اما از وقتی که مرغداران شروع به پرورش مرغ های Kadaknath کردند گوشت و تخم مرغ در دسترس و مصرف افزایش یافته است.
