حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: بیست
و نهم فروردین ماه سالجاری
یک نشست هماندیشی در خصوص نحوه محاسبه تعرفههای حقوق مسئولین فنی بهداشتی به
دعوت سازمان نظام دامپزشکی برگزار شد که حاشیههای زیادی را به دنبال داشت.
«دکتر محمدحسن گلپایگانی» معاون امور فنی و
صدور پروانههای سازمان نظام دامپزشکی به حکیم
مهر میگوید:
«آن نشست فقط یک جلسه مشورتی بود و قرار نبود که در آن چیزی را مصوب یا اجرایی کنیم.»
وی
میافزاید:
«نامه اخیری هم که دکتر سلامتی از طرف نظام دامپزشکی تهران زدند، در پاسخ به نامه
مدیرکل محترم استان تهران بوده است. نظر ایشان شفاف و واضح است و مواضع سازمان
نظام دامپزشکی هم همین است. نظام دامپزشکی خانه اعضا هست و در هیچ جا دلش نمیخواهد
که حقوقها کم شود.»
حکیم مهر: آقای دکتر، هدف از برگزاری این نشست چه بود؟
سازمان
نظام دامپزشکی معمولا تعرفهها را به صورت سالیانه اعلام میکند و ما برای اینکه
از ابتدای سال یک نظم داشته باشیم و همکاران از مزایای آن بهرهمند شوند و
کارفرماها نیز در قراردادهایی که معمولا در هفته اول فروردین میبندند، روال سابق
را رعایت کنند، تصمیم به برگزاری این نشست گرفتیم. از طرفی سردرگمیها و ابهاماتی
نیز وجود داشت، از جمله نامهای که دکتر محمدیان به نظام دامپزشکی استان تهران زده
و خواستار اعلام تعرفهها شده بودند. قاعدتا اعلام تعرفههای مسئولین فنی جزء وظایف
نظام دامپزشکی نبوده، چون این کار قبلا توسط هیات محترم وزیران انجام شده و با فرمولی
که تدوینگر آن همکاران سازمان دامپزشکی بودند، اعلام شده تا یک نقشه راه برای کل
سال باشد.
حکیم مهر: دقیقا کدام ابهامات؟
سال
گذشته کانون سراسری انجمنهای
صنفی مسئولین فنی اعلام کرده بود که تعرفهها بر مبنای جمع ضرایب است. بعد از آن
مهندس حسینی معاون محترم سازمان طی یک ابلاغیه به ادارات کل استانها اعلام کردند
که تعرفه بر طبق ضرب ضرایب است و این باعث یک سردرگمی بین کارفرمایان شده بود و
قرار بر این شد که ما یک نشست هماندیشی برای آسیبشناسی داشته باشیم که به یک
اجماع برسیم، مبنیبر اینکه کدام یک از حالتهای جمع ضرایب یا ضرب ضرایب، مبنای
قانونی قرار گیرد.
هر
دو مرجعی که این مساله را اعلام کرده بودند، دولتی بودند. یکی از آنها معاونت حقوق
و دستمزد اداره کار بود که طبق استعلام صورت گرفته، ذیل عنوان خود، نظریه مشورتی
را به کار برده بود. دیگری سازمان دامپزشکی به عنوان مرجعی که در آییننامه
نظارت بهداشتی اشاره شده که مسئولیت تعیین تعرفهها را با همکاری نظام دامپزشکی بر
عهده دارد.
در
آییننامه
نظارت بهداشتی اعلام نشده که اداره کار باید تعرفه را اعلام کند و لذا قصد ما این
بود که در این نشست مبانی حقوقی آن را بررسی کنیم تا اگر ابهاماتی در آن وجود
دارد، در جهت رفع آن از مجاری قانونی اقدام کنیم.
حکیم مهر: زمان برگزاری نشست چگونه تعیین شد؟
قبل
از عید قرار بود جلسهای را برگزار کنیم اما دکتر تشکری به عنوان رئیس کانون انجمنهای
صنفی مسئولین فنی، اعلام کردند که دعوتنامه دیر به دستشان رسیده و همان روز جلسه
دعوت شدند. ما به احترام ایشان جلسه را با حضور اعضایی که دعوت شده بودند، برگزار
نکردیم و آن را به اولین فرصت بعد از عید موکول کردیم که در نهایت روز بیست و نهم
فروردین برگزار شد.
حکیم مهر: در جلسه چه گذشت؟
جلسه
مشورتی بود و قرار نبود که در آن چیزی را مصوب یا اجرایی کنیم. یک جلسه هماندیشی
بود، چون به هر حال سازمان نظام دامپزشکی یا سازمان دامپزشکی باید یک محل قانونی
داشته باشند تا یک جلسه را برگزار و از آنجا یک
خروجی اجرایی بگیرند. قصد ما این بود که در این جلسه آسیبشناسی
کنیم اما متاسفانه در حرکتی خارج از عرف و اخلاق، رئیس محترم کانون سراسری نه تنها
خودشان شرکت نکردند، بلکه از تمام انجمنهای صنفی که ما از آنها دعوت کرده بودیم،
خواستند که شرکت نکنند.
حکیم مهر: از کدام انجمنها دعوت کرده بودید؟
ما
بر اساس شناختی که داشتیم یا بعد مسافت یا کارکرد، سعی کردیم از طیفهای مختلف برای
حضور دعوت کنیم. قاعدتا امکان دعوت تمام انجمنها را نداشتیم اما سعی کردیم افرادی
باتجربه و کارکرده خارج از حوزه مسئولین فنی را هم برای آشنایی با روند دعوت کنیم؛
مثلا شاید منِ گلپایگانی از روند عقد قرارداد در استان تهران اطلاع نداشتم و
اشتباهی روی عناوین افراد صورت گرفت. در حالی که اگر قرار باشد مسائل و مشکلات
دامپزشکی را حل کنیم، نباید پایبند عناوین باشیم. چنین چیزی نبوده که فرد خاصی با
عنوان خاصی دعوت شود. دکتر ولیزاده هم که در جلسه آمدند، بارها تاکید کردند که من
دبیر یا رئیس انجمن صنفی استان تهران نیستم و به عنوان یک مسئول فنی یا دامپزشک
صورتجلسه را امضا کردم. خوشبختانه برخی انجمنهای مسئولین فنی احساس تکلیف کردند و
حضور پیدا کردند. از برخی تشکلها هم دعوت کردیم که بیایند و مسائل، مشکلات و
ابهاماتی را که با مسئولین فنی دارند، مطرح کنند که ما بدانیم به چه صورت است.
نکتهای را که ما بیشتر در نظر داشتیم و داریم این است که مسئولین فنی را به جایگاه
خود برسانیم و عدالت را در پرداخت حقوق رعایت کنیم و در نظر بگیریم. این تاکیدی
بوده که آقای دکتر زارعی ریاست محترم سازمان در نشستهای مختلفی که با مسئلین فنی
و کارفرماها، با برخی نخبگان حوزه دامپزشکی، رؤسای اسبق نظام دامپزشکی و سازمان هم
داشتند، به این نتیجه رسیدند و از ما خواستند که آن را مطرح کنیم.
حکیم مهر: به نظر شما مهمترین مسالهای که مسئولین فنی را
از جایگاه خود دور کرده، چیست؟
متاسفانه
ما در ارتباط با حوزه کاری مسئولین فنی، تجربه مفید کاری را در روند پرداخت حقوق
نمیبینیم. درحالی که مهمترین فاکتوری که در پرداخت حقوق یک کارمند اداره دیده میشود،
سنواتی است که در آن حرفه کار کرده و رتبه گرفته است. در خصوص مسئولین فنی، میزان
دریافت حقوق کسی که امروز از دانشگاه فارغالتحصیل میشود با فردی که ۳۰ سال در
حوزه صنایع فراوردههای گوشتی کار و تجربه کسب کرده، با یک مدرک و در یک محل کاری،
یکسان است. یا درخصوص ضرایب کار، کارمندان دولتی در شرایط آب و هوایی در استانهای
سخت، درصد بیشتری حقوق میگیرند اما آن مسئول فنی که در مناطق جنوبی و در شرایط
خاص آب و هوایی کار میکند یا کسی که همراه کشتیهای انجماد به داخل دریا میرود،
به اندازه کسی حقوق میگیرد که در یک هایپرمارکت لوکس در شهر تهران کار میکند.
لذا ضرایب، واقعی و برخاسته از عدالت نیست. یکی از اهداف این نشست این بود که در این
مورد به یک اجماع برسیم.
حکیم مهر: چه راهکاری به نظر شما میرسد؟
شیوهنامه
و دستورالعمل هیات وزیران باید با توجه به شرایط حال کشور و شرایط واحدها و تنوعی
که برای آنها ایجاد شده، باشد. حضور دامپزشکان در کارخانجات تولید روغن، سویا،
سبوس، آرد و... تا فرآوردههای گوشتی و فرآوردههای با منشاء دامی باعث شده که ما یک
نظارت بر آنها داشته باشیم تا بتوانیم پاسخگوی تولیدکنندگان باشیم و مسئول فنی به
واسطه وظیفهای که در قبال سلامت جامعه انجام میدهد، حقوق کسب کند. این نشست اصلا
راجع به این نبود که حقوق بالاتر باشد یا کاهش حقوق داشته باشیم، بلکه برای این
بود که مبانی حقوقی این قضایا بررسی شود. آنچه در جلسه گذشت این بود که نمایندگان
معاونین محترم وزارت کار حضور داشتند و در آن جلسه به صراحت اعلام کردند که ما یک
نظریه مشورتی دادیم و به هیچ عنوان اداره کار مرجع تفسیر مصوبه هیات وزیران نیست.
بحث دیگری که خود دوستان مطرح کردند، این بود که این نظر مشورتی که در فروردین ۱۴۰۱ صادر شد، بعد از آن دو مرجع مهم و تاثیرگذار و دارای پایگاه قانونی شورای گفتوگوی بخش دولتی و خصوصی، یک مصوبه داشتند و بعد از مصوبه شورای گفتوگو، معاونت محترم سازمان دامپزشکی تفسیر هیات وزیران را گذاشتند و مطابق آن در آبان ماه سال ۱۴۰۱ بهعنوان آخرین نامه معاونت ریاست جمهوری اعلام کردند که در این خصوص ابهام وجود دارد و لازم است که با اصلاحاتی به هیات وزیران ارسال شود. روی همین اصل بود که این جلسه تشکیل شد.
ایکاش دوستان تشریف میآوردند و حرفهای خود را به شکل قانونی و مستند و در یک فضای آرام به دور از تشنج میزدند و ما هم مطمئنا بهرهبرداری میکردیم. نظام دامپزشکی خانه همه دامپزشکان است. اینکه من به واسطه اینکه فرد خاصی دعوت شده، نیایم و سؤال کنم که چرا دعوت شده، صحیح نیست و به نظر من این بر عهده میزبان است. میزبان میداند چه کسی را باید دعوت کند. حاضران باید تمام صداها را از موافق و مخالف بشنوند و از خرد جمعی استفاده کنند. امیدوار هستم که این دوستان در فضایی دوستانه و آرام و به دور از هرگونه تنش بتوانند دوباره نظرات خود را به نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی اعلام کنند. ما هم به هیچ عنوان نمیخواهیم که در این شرایط اقتصادی، منافع مادی همکارانمان با توجه به زحماتی که میکشند و نقش مهمی که در سلامت دارند، نادیده گرفته شود. من همیشه گفتم سرمایهگذاری در حوزه سلامت، هزینه نیست. هدف ما این است که اینها حقوق بیشتری دریافت کنند اما حتما باید به دنبال استفاده از مجاری قانونی و شفاف باشیم و آن را تبیین و مصوب کنیم تا بتوانیم این جایگاه را محکمتر کنیم.
نامه
اخیری هم که دکتر سلامتی از طرف نظام دامپزشکی تهران زدند، در پاسخ به نامه مدیرکل
محترم استان تهران بوده است. نظر ایشان شفاف و واضح است و مواضع سازمان نظام
دامپزشکی هم همین است. نظام دامپزشکی خانه اعضا هست و در هیچ جا دلش نمیخواهد که
حقوقها کم شود. حقوقها باید منطقی و پرداختهای آن هم واقعی باشند. این نامه در
پاسخ به نامه مدیرکل دامپزشکی استان تهران بوده و قاعدتا هر کسی میتواند برداشت
خود را از آن داشته باشد. اگر اداره کل دامپزشکی استان تهران این را بهعنوان یک
دستورالعمل و شیوهنامه میداند که میتواند بر اساس آن اجرا و اقدام کند. اگر هم
نامه معاونت محترم سازمان را ملاک میداند که خودش صاحب اختیار است که بر اساس آن
که مربوط به ضرب ضرایب است، اقدام کند. اما اتفاقاتی که در حوزه جلسه روز بیست و
نهم فروردین گذشت، این بود که فعلا ما برنامه خاصی در این خصوص نداریم.
حکیم مهر: فارغ از مسائل شخصی، شرکت نکردن برخی افراد مرتبط
با موضوع چه ضرری میتواند به صنف بزند؟
این
را باید خود اعضا بنشینند و فکر کنند که اگر در جایی، صدای سخنگوی آنها نرسد، چه
تبعاتی را به دنبال خواهد داشت. خود من اگر در جایی دعوت شوم، بنا به توصیه روایتی
که از حضرت پیامبر هست مبنیبر اینکه «اگر دعوتتان کردند، اجابت کنید»، در آنجا
حضور پیدا میکنم ولو اگر حرفی نزنم. اما شایسته است که انسان همواره به واسطه
رسالتی که دارد، سخن خود را در حضور مخالفین خود بزند.
حکیم مهر: درنهایت جمعبندی نشست درخصوص ضرب ضرایب یا جمع
ضرایب به کجا رسید؟
در
این جلسه نظرات افراد نگارش شد و قرار بر تصمیمگیری در این خصوص نبود. قرار بود
نظرات را بشنویم و سازمان دامپزشکی و واحد حقوقی اعلام نظر کردند و نظر آنها بر
ضرب ضرایب و تاکید بر نامه معاونت محترم توسعه مدیریت و منابع سازمان دامپزشکی
بود. مهندس حسینی در آن نامه با تفاسیر مختلف اعلام بر ضرب ضرایب کرده بودند و
مستندات آنها هم این بود که تمام نامههای موجود بعد از نامه اداره کار نگارش شده
و موخر است و خود اداره کار هم اعلام کرد که آن نظریه مشورتی بوده و من در جایگاه
تفسیر نیستم. آن چیزی که بیشتر مصوب است این است که ما پیشنهادات خود را در ارتباط
با برآیند محاسبه حقوق همکاران با اعمال ضرایب جدید، شیوههای محاسبه جدید، مقدار
فرآورده نظارت شده، میزان سابقه کار، میزان تجربه کار، میزان شرایط سخت آب و هوایی
و... در قالب یک پیشنهاد از اعضای محترمی که آنجا حضور داشتند، بگیریم و پس از جمعبندی
و آنالیز کردن و کمک گرفتن از بخش حقوقی و جاهای مختلف، در نهایت در قالب همان کسی
که پیشنهاد اولیه را داد، از طریق مجاری قانونی به هیات وزیران ارجاع شود تا آنچه
را که به نفع صنف ما و همکاران ماست، محقق شود و ابهامی در آن وجود نداشته باشد.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
حقیقتا موضوع به گروگان گرفته شدن حقوق و مزایای مسئولان فنی در گیر و دار نظرات و منافع و درگیری های اشخاص با افراد و مقامات و مسئولان رسمی کشور یکی از بدترین چالش هایی است که امروزه در حرفه دامپزشکی با آن روبرو هستیم
قانون رسمی کشور سازمان دامپزشکی و زیر مجموعه های آن را متولی پیاده سازی و اطمینان از بهداشت و سلامت محصولات خام دامی می داند و بر این اساس مصوبه های هیات وزیران با تلاش بسیار صادر شده و به عنوان مستمسک قانونی در اختیار این سازمان قرار گرفته است حالا در این میان هر فردی که از نظر بنیادی با این سازمان مشکل دارد یا با افراد موجود در آن توانایی تعامل ندارد تلاش میکند تا به هر طریق ممکن مجرای امورات مربوط به مسئولان فنی را از رده بهداشتی جدا کرده و به مجرای قانون کارگری ببرد تا بتواند بدون دخالت مسئولان نظام بهداشتی دامپزشکی کشور و با اجیر کردن وکیل و ارتباط با افراد خاص خود را همیشه بر سر زبانها نگاه دارد .
متاسفانه افرادی که اینگونه خیانت کرده و تیشه به ریشه مسئولان فنی می زنند خودشان مسئول فنی نیستند و اهداف بازرگانی شرکتهای استخدام کننده خود را دنبال میکنند تا مثلاً بر مسئولان دولتی و غیر دولتی فشار بیاورد تا منافع شرکتی آنها تامین شود و پس از تامین نیز معمولا اینها کنار گذاشته میشوند به نوعی شبیه نوسان گیری از سکه و دلار است که در بازار ایران مرسوم است و نام آنها نوسان گیری است .
متاسفانه کسانی که در جلسات کذایی اتاق بازرگانی که نامربوط ترین جا برای مذاکره در خصوص حقوق و مزایای مسئولان فنی بوده شرکت میکنند ولی خانه متولی بهداشت دامپزشکی کشور را تحریم میکنند آنهم با پیشفرض خیالی که در ذهن خودشان ساخته اند و به دیگر همکاران نیز القا نموده اند و حتی بر مبنای این پیش فرض خیالی نامه رسمی سرگشاده نیز منتشر نمودهاند حالا اگر بقیه تلاشهای این افراد را همینقدر با سو برداشت و با غرض ورزی های شخصی در نظر بگیریم میتوان فهمید که چرا تا کنون به هیچ جمع بندی درستی در میان خودمان نرسیده ایم
چرا در تهران یک صنف داریم که تعداد اعضای آن به پنجاه نفر نمیرسد در حالی که مسئولان فنی از هزار و پانصد نفر بیشتر است خوب همین مشکلات و سو برداشت ها و انحراف انجام امور از بستر اصلی آن در قبضه کردن صنف نیز رخداده است و ما شده این سیاهی لشگری که امروز فردی صلاح می داند علیه این شعار بدهیم و فردا علیه آن یکی و خودمان هم مانده ایم وسط با حقوقهای شرم آور
در تمام طول این پانزده سال یکبار ندیدیم دوره ای برگزار کنند یا حتی یک سیستم عضویت منسجم داشته باشیم همه جا پر شده از حاشیه های فردی و رقابت های انتخاباتی که یک فرد تصمیم میگیرد امروز برای این فرد رای جمع کنیم و فردا برای آن یکی و چون با سو برداشتها همه همکاران زده شده اند از کار صنفی حتی حمایت هایمان نیز دیگر تاثیر ندارد
خلاصه اینکه در سیستم بهداشتی که از محل قانون آن در حال ارتزاق هستیم اپوزیسیونی شده ایم برای خودمان که اگر کارمان به مسیح علینژاد بودن نکشد کلاهمان را باید از فرط خوشحالی به هوا پرت کنیم
آقایان محترم پیشبرد امور صنفی با بس احترامی به خانه ای که در زیر سایه آن زندگی میکنیم امکانپذیر نیست ، پیشبرد امور صنفی با دروغ بستن به این سازمان و آن نهاد و این فرد و آن مقام امکانپذیر نیست ، پیشبرد امور صنفی با خروج از قانون به آشتی و تمسک به قانون کارگری امکانپذیر نیست و نتیجه آن نقشه شومی است که کارفرمایان برای ما کشیده اند یعنی در اختیار کارفرما قرار دادن بهداشت و پس از آن حذف رسمی نظارتهای بهداشتی کاری که با بزرگتر از ماها در بخش دولتی انجام دادند و موفق هم شدند
حالا شما به من بگویید توسل به قانون کارگری بجای قانون به آشتی و جلوی توسعه صنف با دعواهای ساختگی دروغین و بر مبنای عداوت های شخصی را گرفتن آب را به آسیاب چه کسی روانه میکند مسئول فنی یا سودجویان بهداشتی کشور
اول اینکه در شرایط حاضر من در خصوص تهران صحبت میکنم که خودم در آن مشغول به کار هستم ، نفس وجود یک انجمن صنفی برای جایی مثل تهران اشتباه بزرگی است مثلاً همین انجمن تهران را نگاه کنید یک تعدادی که خودشان مسئول فنی نیستند یا حداکثر یکی دو نفرشان در کشتارگاه و بسته بندی کار میکنند می فرمایند که برای مسئول فنی دارویی نیز ما تصمیم میگیریم ، آخه برادر من شما از مشکلات و معضلات مسئول فنی دارویی چی میدونید ، اونی که با دغلکاری میره یه کلینیک دامپزشکی رو به عنوان شرکت دارویی جا میزنه که حتی یه واردات ساده هم نداشته برای مسئول فنی فلان شرکت که میلیونها دلار برای کشور واردات انجام میده میخواد تصمیم بگیره ، والا شرم و حیا هم خوب چیزیه به قول خودشون فردا جواب بچه های خودشون رو چی میخوان بدن ....که ما اینکاره بودیم .... بعد هم الان کارمند بازرگانی یک شرکت دیگه هستن و باز تو این کسوت میخوان برای مسئول فنی دارویی که سی سال عمرش رو تو این مسیر گذاشته و اصطلاحا استخوان خرد کرده راهکار بده یا اینکه این آدم های باسابقه متشخص در کسوت مسئول فنی دارویی بیاد یه عریضه بده خدمت ایشون تا ایشون پیگیری کنند مشکلاتشون رو
والا مشکل اصلی و اول اینه که مسیولین فنی واقعی رو سرکوب میکنن تا خودشون در راس باشن پس بالا اومدن افراد اصلی و قدیمی در هر حیطه مسئولیت فنی با تخصص های مختلف قدم اوله که جلوی این دیکتاتور پروری ها رو میگیره چه ایرادی داره که ما سه یا چهار تا انجمن صنفی با تخصص های مختلف داشته باشیم که بتونه نظر تخصصی به سازمان و نظام بده
قدم دوم
ادامه همین روند برگزاری جلسات در نظام دامپزشکی به عنوان خانه اصلی خودمان است تا انحراف مشمول شدن دامپزشکان تحت لوای قانون کارگری اصلاح شود
این دو قدم قدمهای اساسی ما است که باید برداشته شود
....................