کد خبر: ۷۹۵۳۷

حکیم مهر: مصریان باستان به‌طور منظم کروکدیل‌ها را در مراسمی مفصل مومیایی می‌کردند که به خدای کروکدیل خود که سوبک (یا سِبِک) نام داشت تقدیم کنند. اکنون محققان  با پژوهش بر روی یکی از این کروکدیل‌ها جزئیاتی در مورد مرگ این حیوان کشف کردند که نشان می‌دهد مصریان باستان چگونه این شکارچیان ترسناک را به دام انداختند و آن‌ها را مومیایی کردند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرآنلاین، دانشمندان برای کشف اسرار گذشته، از فن‌های بسیار متنوعی استفاده می‌کنند تا به حقیقت دست یابند. دانشمندان آب‌وهوا برای مشاهده شرایط آب‌وهوایی گذشته زمین، یخ را حفر می‌کنند؛ دیرینه شناسان لایه‌های رسوبی را تجزیه تحلیل می‌کنند تا به آنچه درگذشته رخ‌داده برسند. بنابراین مصر شناسان نیز از فن‌های باستان‌شناسی پیشرفته استفاده می‌کنند، اما گاهی اوقات برای رسیدن به حقایق گذشته بررسی شکم کروکدیل کافی است!

بنابراین محققان دانشگاه منچستر جسد تمساح ۳۰۰۰ ساله‌ای که ۲۰۰۵.۳۳۵ نامیده می‌شود را برای بررسی انتخاب کردند. اگرچه معمولاً مصریان تمام اعضای بدن انسان را به‌طور جداگانه مومیایی می‌کردند اما اندام کروکدیل‌هایی که برای خدای سوبک قربانی شدند، دست‌نخورده باقی ماندند و این انحراف از سنت، به دانشمندان اجازه می‌دهد که اعضای بدن آن‌ها را بررسی کنند.

برای اینکه این کروکدیل حفظ شود و به آن آسیبی وارد نشود محققان از تکنیک‌های غیرتهاجمی مانند اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن برای فهرست بندی محتویات معده تمساح استفاده کردند. در میان محتوای این معده باستانی، دانشمندان چیزهای معمولی به نام گاسترولیت را پیدا کردند که سنگ‌های کوچکی هستند که تمساح‌ها مرتباً برای کمک به هضم غذا می‌بلعند.

با این حال، در میان این سنگ‌ها، ماهی‌های سالمی نیز وجود داشت که با قلاب برنزی طعمه شده بودند. ازآنجایی‌که فاصله زمانی بین آخرین وعده غذایی کروکدیل و مرگ آن بسیار کوتاه بود سنگ‌های معده هنوز به معده نرسیده بودند؛ احتمالاً کروکدیل عمداً توسط مصریان باستان گرفته‌شده بود تا بخشی از مراسم قربانی کردن برای خدای سوبک باشد.

اگرچه محققان، کروکدیل را برای مدتی دست‌نخورده نگه داشتند اما قلاب برنزی که داخل شکم نمونه قرار داشت را بازسازی کردند تا در موزه به نمایش گذاشته شود. به گفته محققان، احتمالاً درگذشته مصریان باستان از خاک رس سخت شده برای ایجاد قالب استفاده می‌کردند و سپس فلزمذاب را روی آتش زغال چوب می‌ریختند تا قلاب بسازند. بنابراین محققان باوجود گذشت چندین هزار سال از تولید قلاب ماهی باستانی، فرآیند ریخته‌گری ماکت آن را تا حد ممکن به همان شکل گذشته انجام دادند.

اگرچه سال ۲۰۰۵.۳۳۵ سرنوشت وحشتناکی داشت، اما کروکدیل‌ها در جامعه مصر باستان به دلیل قدرتشان و همچنین نشان دادن ملایمتشان (به‌ویژه با بچه‌هایشان) مورداحترام قرار می‌گرفتند. باستان شناسان بر این باورند که احتمالاً حیوانات برای قربانی شدن پرورش میافتند؛ به‌عنوان‌مثال در شهر فیوم مصر، که مرکز عبادت خدای سوبک بود، محققان هزاران کروکدیل مومیایی‌شده را کشف کردند که بسیاری از آن‌ها نوزاد بودند.

منبع: popularmechanics

 

نظر شما
ادامه