حکیم مهر: پژوهش تازه محققان دانشگاه تهران با نشان دادن اثر اینترلوکین ۱۷، امید‌های تازه‌ای را در درمان سرطان روده بزرگ ایجاد می‌کند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از دانشجو، این پژوهش که در قالب پژوهش پسادکتری «علی قربانی رنجبری»، پژوهشگر ایمنی‌شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، با راهنمایی «دکتر جلیل مهرزاد» استاد میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و مشاوره «دکتر حسام دهقانی» استاد دانشگاه فردوسی مشهد و «دکتر سامان حسینخانی» استاد دانشگاه تربیت مدرس، انجام شده است، نشان می‌دهد که افزایش هدفمند سیتوکین اینترلوکین 17 (IL-17a) در خون و ریزمحیط تومور‌های سرطانی، با القای آپوپتوز و مهار مولکول‌های عامل متاستاز، می‌تواند در ایمنی‌درمانی سرطان روده بزرگ (CRC) مؤثر باشد.
دکتر مهرزاد، سرپرست این پژوهش درباره ضرورت انجام این مطالعه گفت: «سرطان روده بزرگ به عنوان سومین عامل مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در جهان، به ویژه در جوانان، با افزایش نگران‌کننده‌ای روبه‌روست و نیاز به کشف سازوکار‌های مولکولی نوین برای مهار رشد و متاستاز این سرطان احساس میشود.»
استاد ایمنی‌شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران درباره پژوهش انجام‌شده در این دانشکده گفت: «این پژوهش میان‌رشته‌ای، نقش سیتوکین اینترلوکین -۱۷ در نابودی سلول‌های سرطانی و ایمنی‌درمانی سرطان روده بزرگ را بررسی کرده و به نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای انجامیده است. مطالعه شش‌ساله روی ۲۹۰۰ بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ، نشان داد که IL-17 از طریق کنترل ژن‌ها و پروتئین‌های آپوپتوزی و اتوفاژی منجر به تشدید آپوپتوز (مرگ برنامه‌ریزی‌شده) و نهایتاً محو سلول‌های سرطانی میشود.»
دکتر مهرزاد افزود: «افزون بر این، IL-17 بر مولکول مولد موسین‌ها (B3GATN2) غالباً تأثیر مهارکننده داشته و می‌تواند روند گسترش سلول‌های سرطانی روده بزرگ در بدن را کنترل کند.»
استاد دانشگاه تهران همچنین به روش‌های به کار رفته در این مطالعه اشاره کرد و گفت: «در این پژوهش با به‌کارگیری فناوری‌های نوینی مانند وسترن بلات، لومینومتری، فلوسیتومتری و میکروسکوپ الکترونی، تغییرات فراساختاری سلول‌های سرطانی تحت تأثیر IL-17 تحلیل شده است.»
سرپرست این پژوهش تأکید کرد: «این نخستین گزارش علمی است که نشان می‌دهد افزایش به‌موقع IL-17 نه تنها آپوپتوز را در سلول‌های سرطانی روده بزرگ القا می‌کند، بلکه با مهار متاستاز، راه را برای طراحی دارو‌های ایمنی‌درمانی ترکیبی هموار می‌سازد.»
استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در پایان گفت: «تمرکز آینده این تیم پژوهشی، بر طراحی نانوحامل‌های هوشمند برای رساندن هدفمند این سیتوکین به بافت‌های سرطانی خواهد بود.؟»
با سلام. این طرح تحقیقاتی خیلی هم عالی هست اما این درست هست که هزینه ای که به بخش تحقیقات دانشکده دامپزشکی داده شده تا مشکلات بخش دامپزشکی حل بشه صرف مشکلات علم پزشکی بشه؟ مگه خود وزارت علوم بودجه کمی برای این تحقیقات صرف می کنه که باز ما با بودجه های بسیار کمی که وزارت علوم برای بخش تحقیقات دامپزشکی میده اون رو هم صرف مشکلات بخش انسانی کنیم؟ اگه این تحقیق که مطمینم مبلغ بسیار بالایی رو هم به خودش اختصاص داده برای تحقیق بر روی یک مشکل در زمینه دامپزشکی بود بهتر نبود؟ واقعا این کار درست هست؟ اصلا باید بهش ایمنی شناسی دامپزشکی دانشگاه تهران بازخواست بشه برای این قضیه 
