عکس : اداره کل دامپزشکی تهران
بر اساس این گزارش دکتر نوروزی در جریان این بازدید بر ضرورت تقویت حوزه روابط عمومی تأکید کرده است.
البته علیرغم آنکه بنده با دوستان حوزه روابط عمومی ارتباط خوبی دارم نوشتن این نقد برایم دشوار است اما از آنجایی که دوستی و آشنایی را به هیچ وجه سبب پوشاندن عیوب نمی دانم ضمن پوزش از همکاران محترمکه سابقه شرکت در جلسات مشترک و به آنان و سایرین ارادت دارم به اجبار و حسب وظیفه و از سر دلسوزی برخی نکات را عرض میکنم که امیدوارم سبب رشد گردد. این مسائل البته به معنای نفی همه زحمات این دوستان نیست و چه بسا با حضور آنان در حوزه هایی شاهد رشد و پیشرفت هم بوده ایم.
به این بهانه یادآوری چند نکته در باب روابط عمومی در سازمانها و نهادهای دامپزشکی ضروری است :
1 - علیرغم اهتمام رئیس محترم سازمان دامپزشکی کشور به مسئله روابط عمومی در حوزه عملکرد متأسفانه بررسی سابقه این حوزه ، انتصاب مدیران غیردامپزشک در این حوزه را نشان می دهد.
بعنوان مثال در دو سال اخیر در اداره روابط عمومی سازمان دامپزشکی کشور جوانی غیردامپزشک که حتی مدتی هم سرکار خود حاضر نشد و سپس از سازمان دیگری سر درآورد با تحصیلات کاملاً غیرمرتبط در رأس روابط عمومی این سازمان بکار گماشته شد و پس از وی و طی مدتی سرگردانی در حالی که مدیر کل دامپزشکی استان ایلام این مسئولیت را بعهده گرفت در عرض چند ماه از این سمت استعفا داد و کنار رفت تا دوباره فردی غیردامپزشک این مسئولیت را عهده دار گردد.
2 - در اداره کل دامپزشکی استان تهران که تا چندی قبل دکتر دامپزشک در رأس اداره آموزش و روابط عمومی بود کنار گذاشته شد و فردی با تحصیلات غیردامپزشکی مسئولیت روابط عمومی و از آن عجیب تر آموزش دامپزشکان را بعنوان رئیس اداره آموزش و روابط عمومی بعهده گرفته است.
3 - این مسئله به حوزه دولتی هم محدود نمی شود. چنانکه در سازمان نظام دامپزشکی هم در طی سالیان اخیر تغییرات متعددی در این حوزه رقم خورده است، بطوریکه در دوره جدید فعالیت شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی ابتدا فردی با تحصیلات غیرمرتبط با دامپزشکی زمام امور روابط عمومی را به دست گرفت و با استعفای وی از این سمت مدتی بدون مدیر این بخش رها شد و پس از آن دکتر دامپزشکی این مسئولیت را بعهده گرفت که بلافاصله کنار رفت و با فاصله چند ماهه هم شاهد استعفای دکتر دامپزشک و استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران از این سمت بوده ایم. در این بین افرادی غیردامپزشک هم به تناوب و بطور غیررسمی چند بار این مسئولیت را بعهده گرفتند و تعویض شدند تا اینکه سرانجام با حکم رسمی هم اکنون فردی غیردامپزشک و با تحصیلات غیرمرتبط این مسئولیت را بعهده دارد.
با نگاهی اجمالی به سه نکته فوق که سه واحد روابط عمومی مهم در تهران و سطح ملی را در زمینه دامپزشکی در برمی گیرد متوجه می شویم که متأسفانه انتصابات غیرتخصصی در این حوزه کاملاً محسوس است و امید می رود مسئولین محترم دامپزشکی تدبیر بهتری در این زمینه به خرج دهند.
البته انصاف آن است که بگوییم علیرغم این انتصابات غیرتخصصی در طول زمان نسبت به دوره های گذشته یک مسئله رو به رشد هم دیده می شود و آنهم استفاده از ظرفیت اینترنت است که به نظر می رسد با روند و سیر صعودی همراه بوده است. اما مسئله روابط عمومی تنها به سایت منحصر نیست و از مهمترین کارکردهای آن همانطور که از نامش پیداست توان تخصصی برای پاسخگویی به عموم مخاطبین هر مجموعه است. بعلاوه مسئولیت آموزش دامپزشکان که امری بسیار خطیر است و باید حتماً با توان تخصصی یا حداقل با آگاهی نسبی از مسائل عمومی دامپزشکی و نیازها همراه باشد شایسته است به افرادی سپرده شود که با این معیار قرابت داشته باشند.