گفتگو با دکتر مهدی فرید استاد جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

حکیم مهر - گفتگو با دکتر مهدی فرید استاد جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

حکیم مهر: در ابتدا تشکر می کنم که وقت خود را در اختیار حکیم مهر قرار دادید. اگر در ابتدا صحبتی با مخاطبان محترم دارید بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و تسلیت به مناسب ایام محرم به مخاطبان شما دارم

حکیم مهر: جناب دکتر متولد چه سالی هستید؟ و اهل کجا؟

متولد سال 1338 هستم در تهران

حکیم مهر: دوران ابتدایی و متوسطه هم تهران بودید؟

نه دوران ابتدایی را در تهران و دوران متوسطه را در خوزستان گذراندم

حکیم مهر: چه سالی وارد دانشگاه شدید؟

دانشگاه را در سال 1354 در دانشگاه شیراز آغاز کردم

حکیم مهر: چه شد که وارد رشته دامپزشکی شدید؟

چون من در سن 16 سالگی وارد دانشگاه شدم اون موقع خیلی انتخاب با ما نبود. ما مشغول بازی های کودکانه بودیم و پدر انتخاب می کردند!

حکیم مهر: پس چطور علاقه مند شدید؟

من انگیزه ام رو سال دوم دانشگاه بدست آوردم و با حقیقت دامپزشکی آشنا شدم که خصوصاً یادم میاد یه روز که سر کلاس سال بالایی ها حاضر میشدم استاد ارجمندم جناب دکتر حسینیون که خدا حفظشون کنه به دانشجوها گفتند یکی بیاد سر این گاو رو بگیره ولی هیچ کس نرفت و من رفتم و طبق اطلاعاتی که داشتم سر اون گاو رو گرفتم و جناب دکتر حسینیون گفتند که این دانشجو دامپزشک موفقی میشه چون خودشو با قضیه توجیه کرده.

حکیم مهر: آقای دکتر بلافاصله بعد از دوره عمومی وارد دوره تخصص شدید؟ چه سالی و کدام دانشگاه؟

خیر چون دوره عمومی من بخاطر انقلاب فرهنگی 10 سال به طول انجامید بلافاصله وارد دوره تخصص نشدم و کمی بینش وقفه افتاد که البته از جهاتی خوب بود که با تجربه شده بودم و از جهاتی هم بد بود که انرژی اولیه رو نداشتم.....سال 75 وارد دوره تخصص در دانشگاه تهران شدم.

حکیم مهر: چرا جراحی؟

خیلی به جراحی علاقه داشتم بطوری که از سال چهارم واحد عملی درس جراحی رو در همون دانشگاه شیراز تدریس می کردم

حکیم مهر: از میان همکلاسی ها کسانی وارد دوره تخصص شدند؟

بله تقریباً می تونم بگم حدود 60% از همکلاسی هام وارد دوره تخصص شدند البته بدون اینکه بخوام نامی از کسی بیارم تعدادیشون هم به کشور های دیگه مهاجرت کردند.

حکیم مهر: در مدتی که وقفه افتاد مشغول چه کاری بودید؟

ابتدا مسئول دامپزشکی منطقه سیستان و بلوچستان بودم که قرنطینه ی مهمی بود. بعد از 7سال به تهران منتقل شدم. رئیس دامپزشکی دماوند و فیروزکوه و حدود 2سال هم رئیس دامپزشکی شهرستان ری بودم که این چند سال تجربه خیلی زیادی برای من به همراه داشت.

حکیم مهر: در مورد موضوع پایان نامه دوره عمومی و تخصص و اساتید این راه بفرمایید؟

در آن زمان هم ما استاد رو برای پایان نامه انتخاب می کردیم هم استاد ما رو طبق شناختی که داشت که در دوره عمومی پایان نامم برای اولین بار در ایران بحث انتقال ژنی بود با جناب دکتر هاشم فاضلی که یادمه دانشگاه چهار میلیون تومان برای پایان نامه من هزینه کرد و تمام گوسفند های دامداری خودشو در اختیار ما قرار داد و البته کار مشکلی بود ما باید در طول دو روز 30 جراحی ناحیه شکمی رو انجام میدادیم. در دوره تخصص هم که یک پایان نامه با موضوع انسانی داشتم که جراحی عیوب انکساری در مدل خرگوشی برای کار در انسان بود که که با جناب آقای دکتر ایرج نوروزیان بود( که متاسفانه ما با ایشان درس جراحی نداشتیم) البته استاد راهنمای دومم جناب دکتر رستم بهیار متخصص و جراح چشم پزشکی که خدا حفظشون کنه بودند....در مورد اساتید هم من از همه اساتید علم آموختم ولی قالب شخصیتم از جناب دکتر فاضلی ، جناب پروفسور سیف اله دهقان وحتی جناب دکتر نوروزیان و دیگر اساتیدم بدست آوردم.

حکیم مهر: جناب دکتر فرید تدریس رو از چه سالی و چطور آغاز کردید؟

همانطور که گفتم تدریس رو از سال چهارم دانشگاه به عنوان شاگرد اول دانشگاه شیراز با ساعتی 350 ریال وجه رایج اون زمان شروع کردم ولی در واحد شهرکرد بنا به دعوت جناب آقای دکتر فاضلی از سال 1373 به عنوان مربی مشغول به تدریس شدم و خوشحالم که از اولین نفراتی که از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند یا نام کوچک رو یا فامیل رو حتماً به یاد دارم البته در دوران کار تشکیلاتی هم خیلی خوشحال بودم که با کارآموزها و دانشجوها در ارتباط باشم ازجمله آقای دکتر هومن ملوک پور که خیلی دوستشون دارم ولی در شهرکردم هم دانشجوهای خوب زیادی داشتم ولی اگه بخوام نام ببرم آقای دکتر جواد رفیعی که تنها دانشجویی بود که از صمیم قلب بهش 20 دادم و به وجودش افتخار میکنم.

حکیم مهر: توصیه شما به دانشجویان فارغ التحصیل؟

فعلا که بزرگترین هنرمان این هست که دانشجوها رو سر کلاس بشونیم توصیه بماند..... متاسفانه امروزه اکثر دانشجوها با انتخاب و شناخت کامل و درست وارد رشته دامپزشکی نمی شوند و انگیزشون رو در طول دوره از دست می دند چون نمیدونند برای چی وارد این رشته شدند و خیلی ها هم بعد از فارغ التحصیلی وارد فیلد کاری دامپزشکی نمی شوند ولی خوشبختانه واقعاً میگم دامپزشکی در تمام دنیا شکل داره ،شخصیت داره ،هویت داره ،علم داره،هنر داره فقط لازم که دانشجوی ما علاقه ،علم داشته باشه و کار هم یاد بگیره و مطمئن باشید که در بدترین شرایط هم دامپزشک بیکار نمیمونه البته به شروط مذکور

حکیم مهر: از خاطرتات جالبتون بفرمایید جناب دکتر؟

خوبی رشته ما اینکه هر روزش خاطرست ولی من باب مثال یک روز آقای دکتر نجات با من هماهنگ کردند که سه قلاده شیر بیارند کلینیک دانشگاه برای کاشت میکروچیپ که وقتی بعد از ظهر اومدم من که فکر میکردم اینا بچه شیرن دیدم سه قلاده که مجموعاً حدود 700 کیلو وزن داشتن آوردند . جو دانشجویی از یک طرف و عمل روی شیر 14 ساله با اون عظمت هم از یک طرف اوضاع رو به هم ریخته بود. بخاطر نبود تفنگ مجبور بودیم تزریق مسقیم انجام بدیم که خودش وحشت آور بود.هر بار که این شیرها نعره میزدند کل سالن میلرزید که خوشبختانه عمل هم انجام شد

و یک خاطر دیگر یک روز فردی(آقای غلام ارجانکی) با نامه ای اومدن پیش من در مورد حمله گرگ به حیوانات گله بود و آسیب دیدن یکی از دامها که من پرسیدم کل گله رو اووردی گفتن نه فقط یکیشونو که وقتی رفتیم ایشون در صندوق ماشین رو باز کرد برای معاینه دیدم گرگ اوورده گفتم من فکر کردم گوسفندا رو اوودی گفت نه گرگه مال من که دیدم دندون نیشش آبسه کرده حالا فکر کنید گرگ بیارن اونم دندون نیشش رو بخواهید جراحی کنید

حکیم مهر: نظرتان در مورد تعداد دانشکده های دامپزشکی کشور و لزوم بازنگری در آموزش دامپزشکی را بفرمایید.

ما در کشور حدود 20 دانشکده دامپزشکی داریم اما شما میبینید که در کل اروپا مجموعاً به این تعداد نمیرسه و در کشور ما یک نهاد مشخص حرف اول و آخر در گرفتن دانشجو و ایجاد شغل را نمیزنه با این وجود کارهست ولی توزیع نیرو اصلا مناسب صورت نمیگیره.دامپزشکی مثل یک بزرگراه می ماند که انتهایی نداره ولی در ایران متاسفانه این بزرگراه علائم، نداره خط کشی نداره و خروجی هم نداره.

در مورد بازنگری هم باید بگم که حتماً به بازنگری نیاز هست و قانون ها قدیمی شده ولی اگر قرار بازنگری صورت بگیره باید به دست خبرگان و اساتید و شایستگانش صورت بگیره که اگه اینطور نباشه دست نزنیم بهتر است.

حکیم مهر: بسیار تشکر میکنم از شما، در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.

نه تشکر میکنم از شما و آرزوی موفقیت برای همگان دارم.