شاید جای شک نباشد که وضعیت حیاط وحش در ایران بسیار نگران کننده است. معضلی که فقط به کم کاری و عدم سیاست درست دولت ایران نیز برنمیگردد. هر از چند روزی خبر شکار و مرگ یک یوز ایرانی که به نابودی کامل نسلش روی کره زمین نزدیک است، منتشر میشود.
به گزارش روزگار نو، به نقل از صدای فرانسه، در این میانه برخی نیز هستند که تمام تلاش خود را می کنند تا در حد توان خود مرهمی باشند بر زخم عمیق حیوانات و حیات وحش در ایران. یک زوج پزشک در اراک، در نبود امکانات مناسب در اراک، خانه خود را به کلنیکی برای درمان و نگهداری حیوانات زخمی و بیمار بدل کرده اند.
بنا بر این گزارش، خانم دکتر شیرین پازوکی، متخصص بیهوشی و همسرشان دکتر علی سیروس متخصص اورولوژی، خانه خود را در اراک به کلنیک درمان و جراحی حیوانات، به خصوص حیوانات وحشی بدل کرده اند.
خانم دکتر پازوکی، می گوید:
من همواره به حیوانات علاقه زیادی داشتم. ارتباط و بازدید از پناهگاه وفا که مخصوص سگ های آسیب دیده است، توجه من را از حیوانات، به حیوانات آسیب دیده معطوف کرد.
امکان انتقال همه حیوانات به کلنیک های مجهز و دامپزشکان در تهران وجود ندارد. در اراک هم امکانات فنی و انسانی دامپزشکی، به خصوص برای حیوانات وحشی یا وجود ندارد و یا مناسب نیست، در نتیجه بر اساس شرایط مجبور شدیم خودمان وارد عمل بشویم و با مشورت با برخی دوستان دامپزشک شهر، عمل های جراحی را انجام دهیم.
اکنون هشت ماهی میشود که ما خانه خود را به کلنیک جراحی حیوانات و نگهداری از آنها بدل کرده ایم، الان حتی سازمان محیط زیست اراک حیوانات زخمی ای که پیدا میکند را به فعالان محیط زیست میدهد تا آنها، این حیوانات را برای ما بیاورند و ما آنها را عمل کنیم. البته از طریق دوستان و آشنایان و دیگر فعالان محیط زیست نیز حیوانات آسیب دیده به دست ما میرسند.
پیش از این عمل هایی که در باغ وحش اراک صورت گرفته بود موفقیت آمیز نبوده و گاها حیوانات میمردند.
هزینه عمل، در این سطحی که ما انجام مدهیم و هزنیه نگهداری حیواناتی مثل عقاب حدود 200 تا 250 هزار تومان است که تمام به گردن خود ما است و تا کنون از جایی به ما کمک نشده.
ما برای عمل، محل را کاملا استریلیزه میکنیم، یک ست کامل وسایل بیهوشی و جراحی انسان را در خانه به این کار اختصاص داده ایم و برای جراحی هم از بهترین جراحان و ارتوپدهای شهر استفاده میکنیم، این جراحان با اینکه بسیار سرشان شلوغ است اما همواره با روی باز با ما همکاری کرده اند. اما به هر حال مشکلات زیادی وجود دارد، ما نیاز به امکانات زیادی داریم که وجود ندارد.
ما نیاز به ست های ارتوپدی داریم، ارتوپدهای خوب شهر ست هایی که دیگر برای انسان ها استفاده نمیکنند را با خود می آورند اما سازگار نیست.
ما نیاز به عکس رادیولوژی داریم که ممکن نیست. گاهی دوستان رادیولوژیست اجازه داده اند در مراکز آنها از حیوان عکس برداری کنیم اما قانونی نیست و عملا ممکن نیست. مشکل بعد از پایان عمل هم هست که این حیوانات را کجا نگهداری کنیم، اکنون ما و برخی از دوستانمان مسوولیت این حیوانات را در خانه های خود بر عهده گرفته ایم. ما در حال حاضر دو عقاب طلایی، سنقر، لاک پشت، شش گربه و دو سگ در خانه داریم.
اراک منطقه بسیار مهمی از نظر محیط زیست است و باید در این شهر امکانات رسیدگی به حیوانات ایجاد کرد. مناطق اطراف اراک مثل تالاب میقان محل کوچ و زندگی گونه های حیوانی بسیار مهم و نادری از جمله یوز ایرانی است، همچنین یک باغ وحش هم دارد، پس باید امکانات لازم برای رسیدگی به این حیوانات را ایجاد کرد.
ما پزشک هستیم، برای هر عمل جراحی باید کلی تحقیق کنیم تا بتوانیم دست به عمل بزنیم. به طور مثال من متخصص بیهوشی هستم، برای بیهوش کردن هر گونه ای، در اینترنت سرچ میکنم مقاله میخوانم و به نمونه های صورت گرفته در دانشگاه ها و بیمارستان های امریکا رجوع میکنم، تکنیک و داروها را یادداشت میکنم. باقی تیم نیز به همین شکل، با مطالعه آناتومی حیوانات وارد میشوند. از دوستان دامپزشک هم مشاوره میگیرم، مثلا درمورد بال حیوانات میخواهیم به ما بگویند کدام استخوان معادل کدام استخوان انسان است، گاهی که عکس رادیولوژی داریم، مثلا اگر بال آسیب دیده باشد آن را با بال سالم مقایسه میکنیم. البته باید بگویم ما تاکنون هیچ عمل شکمی انجام نداده ایم و خدا را شکر، تا کنون مشکلی پیش نیامده است.
اولین عامل مشکل زا برای حیوانات طبق تجربه من فرهنگ غلط مردم است بیشتر حیواناتی که ما با آنها مواجهیم پرندگان تیر خورده هستند. هیچ دلیلی ندارد که کسی به یک عقاب و یا جغد شلیک کند، حتی منفعت مالی هم ندارد. مهمترین کاری که باید کرد فرهنگ سازی است که کسی به حیوانات آزار نرساند و مسیله دیگر این است که از محیط بانان بیشتر حمایت شوند و دستشان بازتر باشد تا شکارچی ها متوجه شوند کسی هست که میتواند جلوی آنها را بگیرد.
ما اکنون در حال پیگیری هستیم که بتوانیم پناهگاهی برای حیواناتی که بعد از عمل توان بازگشت به طبیعت را ندارند تاسیس کنیم. با سازمان محیط زیست وارد گفتگو شدیم که زمینی با آب و برق در اختیار ما قرار دهند و تمام هزینه ساخت و ساز و ... را ما خود پرداخت خواهیم کرد اما فعلا بین تبادلات اداری شهرداری، سازمان محیط زیست و منابع طبیعی گیر کرده ایم. البته دلسرد نیستیم، تا حالا نه نگفته اند.
اکنون مهمترین اولیت های ما پناهگاه و ایجاد یک اتاق عمل و یا مرکز درمانی برای حیوانات است. در این زمینه دولت باید به ما کمک کند. هزینه انتقال حیوانات به تهران و درمان در بیمارستان های خصوصی که امکانات لازم را دارند بسیار گران است. مثلا یک عکس رادیولوژی و ویزیت در این بیمارستان ها حدود 150 هزار تومان تمام میشود، یعنی چیزی حدود 5 برابر همین اقدامات برای انسان.
منبع: روزگار نو
خبر مرتبط:
باید از این زوج پزشک تقدیر بشه. ایکاش ما دامپزشکان بیشتر سرچ کنیم. آخه سواد خیلی از ما دامپزشکان در حد جزوه ای است که استادمون گفته تازه استادمون هم داره از جزوات استادش تدریس می کنه!! 
