حکیم مهر - یادداشت مدیرمسئول / 21 : آمار سگ و گربه در ایران !
اخیراً در انگلستان تحقیقی درباره نگهداری از حیوانات خانگی و نسبت نگهداری سگ و گربه انجام شده است. مطابق این بررسی از هر چهار خانواده یکی از آنها از حداقل یک قلاده سگ و از هر پنج خانواده یکی از آنها از یک گربه نگهداری میکند.
جالب آنکه برخلاف الگوی کشورهای دیگر، در انگلستان حدود 10 میلیون سگ و 7 میلیون گربه وجود دارد و این درحالی است که جمعیت گربههای خانگی معمولاً در سایر کشورها بیش از سگها است.
محققان این بررسی را در منطقه Cheshire در شمال غرب انگلستان و روی 1278 خانواده انجام دادهاند. ضمن آنکه این بررسی بر روی خانوادهها و منطقهای انجام شده که بافت جامعه در آن منطقه نزدیک به زندگی روستایی بوده است. از ساکنین این منطقه که افراد بالای شانزده سال در این تحقیق شرکت کردهاند سؤالاتی نظیر سن و جنس و شغل آنها و وضعیت نگهداری حیوانات خانگی پرسیدهاند.
از این تعداد خانواده 1142 خانواده به سؤالات پاسخ دادهاند که بر اساس نتایج حاصله ، نیمی از آنها حیوان خانگی نگهداری میکردند. حدود 24 درصد سگ و حدود 22 درصد گربه را به عنوان حیوان خانگی خود معرفی نمودهاند.
نکته جالب این تحقیق آنکه صاحبان گربه به طور معناداری تمایل داشتند که از یک اسب هم نگهداری کنند و آنهایی که فقط یک قلاده سگ داشتند تمایل آنچنانی به نگهداری گربه از خود بروز ندادهاند! جالبتر آنکه در این تحقیق خانوادههایی که بیش از یک قلاده سگ داشتند از نگهداری گربه هم استقبال کردهاند.
از دیگر نتایج این تحقیق تمایل بیشتر زنان نسبت به مردان و افراد زیر 60 سال نسبت به افراد بالای این سن برای نگهداری از گربه بوده است.
حالا چرا این موضوع را به نقل از نشریه veterinary record مطرح کردم؟ متأسفانه در کشور ما اصلاً آماری مبنی بر تعداد حیوانات خانگی ، وضعیت نگهداری از آنها ، پراکنش جغرافیایی حیوانات خانگی با توجه به گونه ، سن و جنس حیوان و ارتباط آن با زندگی شهری و روستایی ، وضعیت بیماریهای حیوانات خانگی ، میزان تمایل افراد مختلف با سن و جنس و تحصیلات و شغل نسبت به نگهداری از حیوانات خانگی و غیره وجود ندارد. امری که به نظر میرسد غفلتی بزرگ در مورد آن صورت گرفته و امید است به زودی با تشکیل گروهی در سازمان دامپزشکی در زمینه مسائل مرتبط با حیوانات خانگی و ورود گروههای اپیدمیولوژی دانشکدههای دامپزشکی به این موضوع و اختصاص تعداد قابل توجهی از پایاننامهها و مقالات علمی به این موضوع قدری از این غفلت کاسته شود!
فراموش نکنیم که اگر قرار است درباره حیوانات خانگی هر تصمیمی اتخاذ شود تا آمار و اطلاعات پایه از آنچه مثال زدم وجود نداشته باشد برنامهریزی و اخذ تصمیم بیمعنا خواهد بود و جز اعمال سلیقه اتفاق دیگری نمیافتد!
علاوه بر عدم اقدام سازمان دامپزشکی در این زمینه، انجام اعمال بازدارنده این سازمان نیز به این فقدان اطلاعات دامن می زند. باعث تاسف است که طرح صدور پلاک شناسایی-بهداشتی برای حیوانات خانگی که از لحاظ آماری و بهداشتی یک تحول بزرگ محسوب می گردید (نه به ادعای ما، که بر اساس نظرات اهالی سازمان دامپزشکی)، در آبان ماه سال 1387 از طرف انجمن حامیان حیوانات خانگی به سازمان دامپزشکی ارائه می شود و به تایید بسیاری از کارشناسان و خصوصا اعلام موافقت رسمی و کتبی دفتر مبارزه و بررسی بیماری های دامی سازمان دامپزشکی می رسد اما به ناگاه طرح در انبوه وقایع خوش و ناخوش ناپدید می شود! و جالب تر آنکه در نهایت وزارت کشور است که به طور مکتوب اهمیت این طرح و مفاد اصل 44 را به سازمان دامپزشکی یادآوری می کند!!! روند مذکور این سوال را در ذهن بر می انگیزد که آیا کمبودهای ما در زمینه حیوانات خانگی امری است ناشی از ناآگاهی مسئولان و یا تعمد ایشان در کارشکنی و نادیده گرفتن حقایق.
با تشکر