حکیم مهر - یادداشت : درباره اظهارات دکتر آقامیری ! (مظلومیت ما همین تفکر حاکم است) - مدیر مسئول
هرچند مایل نبودم به دلیل احتمال ایجاد شائبههای مختلف به صراحت در مورد اظهار نظرهای رئیس محترم سازمان نظام دامپزشکی مطلبی بنویسم اما متأسفانه دو روز متوالی است که اظهارنظرهایی در خبرها منتشر شده که لازم است مواردی در این زمینه از باب تذکر و هشدار عرض کنم.
جناب آقای دکتر آقامیری رئیس محترم سازمان نظام دامپزشکی ابتدا در اولین روزهای کار رئیس جدید سازمان دامپزشکی کشور موضعی متفاوت از باب علمی در مورد بیماری تب برفکی داشتند. در حالی که دکتر دستور این بیماری را قابل انتقال از حیوان به انسان عنوان کرده بودند ، دکتر آقامیری در اظهار نظری عجیب فرمودند :
اگر نظر رییس سازمان دامپزشکی کشور این است که این بیماری یک بیماری مشترک است، ما نیز نظر ایشان را تایید میکنیم البته من به این نتیجه نرسیدهام که تب برفکی یک بیماری مشترک بین انسان و دام است ولی دکتر دستور سابقه اجرایی و عملیاتی بسیار بیشتری نسبت به ما دارند و ما به نظر ایشان احترام میگذاریم!
براستی درباره مشترک بودن یا نبودن یک بیماری بین حیوان و انسان آیا به نتیجه رسیدن یک فرد یا احترام و تعارف با دیگری معیار است؟! تصورم این است که اینگونه اظهار نظرها بیش از آن که به شناخت جامعه از حرفه دامپزشکی بیانجامد سبب وهن و کوچکشدن این حرفه بوده و لازم است اکیداً از اینگونه اقدامات پرهیز شود. در این موارد عدم اظهار نظر یا استفاده از نظرات مشاورین در اظهار نظر بهتر از چنین شیوه عجیبی در اظهار نظر کردن است!
نکته بعد آنکه رئیس محترم سازمان نظام دامپزشکی در اظهار نظری دیگر در گفتگو با خبرگزاری ایانا برای دفاع از صدور مجوز تأسیس کلینیک ، آزمایشگاه و غیره توسط این سازمان به سایر کشورهای دنیا استناد کردهاند که البته بجای خود قابل بحث است و امیدوارم نتیجه مطالعه تطبیقی خود را برای بهرهمندی عموم ارائه بفرمایند. صرفنظر از این موضوع، ایشان در این اظهار نظر ، سازمان جهانی بهداشت دام (OIE) را بعنوان یک NGO (سازمان غیردولتی) معرفی کردهاند.
مزید استحضار ایشان ، OIE یا اصولاً سازمانهایی که در سطح بین المللی فعالیت میکنند فراتر از تعریف سازمان غیردولتی هستند و چون استناد ایشان به این سازمان در مقایسه با سازمان نظام دامپزشکی بعنوان یک سازمان غیردولتی است باید دانست OIE از سنخ IGO (intergovernmental organization) و نه NGO است که با اندکی اغماض مترادف سازمان بینالمللی هم هست و ضمناً اعضای آن عمدتاً نمایندگان دولتها هستند و مثلاً نماینده کشورمان در این سازمان ، بجای نظام دامپزشکی (غیردولتی) ، سازمان دامپزشکی کشور است. آیا بهتر نبود قبل از چنین اظهار نظری چند دقیقه کوتاه به سایت OIE مراجعه و ساختار آن را ملاحظه میفرمودند؟!
در ادامه همین اظهار نظر ایشان همگان را به پرهیز از جنجالآفرینی در بحث واگذاری امور تصدیگری توصیه کردهاند. ضمن آنکه این موضوع کاملاً مورد تأیید و شایسته است اما آیا انجام مصاحبه بر علیه سازمان دامپزشکی کشور ، نسبت دادن تالی فاسد به اقدام سازمان دامپزشکی کشور ، صدور نامه بر ضد سازمان دامپزشکی و انتشار آن بر روی سایت سازمان نظام دامپزشکی کشور که به واکنش آن سازمان هم انجامید و مواردی دیگر از جمله تلاش برای لغو استخدام 3000 نفر در سازمان دامپزشکی کشور (به گفته دکتر نوروزی رئیس سابق سازمان دامپزشکی) مصداق همین توصیه است؟!
پایان این اظهار نظر هم با یک جمله دراماتیک همراه شده ، بطوریکه جناب آقای دکتر آقامیری فرمودهاند :
مظلومیت دامپزشکان باید در جایی عنوان شود
هر چند که هر فردی حتی با تخصص غیرمرتبط هم میتواند به اندازهای مؤثر و منشاء خدمات باشد و معیار قضاوت، پتانسیل فراهم برای پیشبرد امور و میزان استفاده از این پتانسیل است و البته این نقص هم وجود دارد که قدرت لابیگری و ارتباط با مقامات بالا بجای تخصص و توان در اظهار نظر برخی اعضای شورای مرکزی نظام دامپزشکی و حتی رئیس نظام دامپزشکی یکی از استانها مندرج در ماهنامه این سازمان ویژگی مثبت محسوب میشود اما با این حال ضمن استقبال از این جمله نغز جناب آقای دکتر آقامیری، مؤکداً معتقدم مظلومیت دامپزشکان در همین است که چهرههای ماندگار و با تجربه بالا در این حرفه به حاشیه رفته و حتی در مقام مشاور هم عمدتاً جایگاهی ندارند و تفکری که سازمان نظام دامپزشکی را نظیر اتحادیه آهنفروشان میداند (رک:مصاحبه دکتر آقامیری با حکیم مهر – فروردین 87) تنها مدافع این حرفه است. فردی با سابقه کوتاه دو ساله بدون تجربه معاونت و مدیرکلی در سازمان دامپزشکی چند سال رئیس سازمان دامپزشکی کشور میشود ، نمایندهای از مجلس شورای اسلامی در حالیکه حتی حاضر نشده در سایت خود نامی از دامپزشکی ببرد و در همایشی چند روز قبل به عنوان (تنها میکروبیولوژیست مجلس) بدون ذکر پسوند دامپزشکی معرفی میشود حامی دامپزشکی در الحاق به وزارت بهداشت میگردد ، فردی بدون سابقه عملی در حرفه دامپزشکی که به صراحت از عدم دنبال کردن حرفه دامپزشکی پس از فراغت از تحصیل سخن میگوید و خود را فروشنده لوازم خانگی معرفی مینماید (رک: مصاحبه دکتر آقامیری با حکیم مهر - فروردین 87) سکاندار صنف دامپزشکی میشود و نظایر دیگری که هر یک به تنهایی نشانه مظلومیت دامپزشکان است.
حالا به نظر شما صلاح است به وزارت بهداشت منتقل شویم و در مقابل انبوهی از متخصصین که هر یک به شغل و حرفه خود مشغول هستند بنشینیم! بهتر نیست با همین مدرک دکترا در وزارت جهاد کشاورزی بمانیم و در مقابل مهندسینی که از دامپزشکی سررشتهای ندارند سر خود را بالا بگیریم؟!!! شاید هم یک دگردیسی لازم است. انتخابات و انتصابات شورای مرکزی نظام دامپزشکی در پیش است و یک فرصت! از سویی دیگر انتصاب دکتر دستور با سابقه فراوان هم فرصتی دیگر. باید دید چه میزان از این فرصتها در کاهش مظلومیت دامپزشکان استفاده میشود؟!