گفت و گو با کارآفرین نمونه کشور در صنعت طیور

به گزارش زرین خبر، بیکاری و افزایش جوانان بیکار که بیشتر آنان تحصیل کرده هستند، امروزه به عنوان یکی از معضلات اصلی جامعه شناخته می شود و در این راستا اشتغال زایی و ایجاد واحدهای تولیدی کار آفرین و یا به عبارتی کارآفرینی و توسعه آن به یکی از دغدغه‎های مسئولان برای حل این معضل تبدیل شده است.

استفاده از توانایی‎ها و استعدادهای خلاق برای تولید، در عرصه‎های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی توسط بهترین ها در دنیا به تصدیق همگان به دلیل داشتن ثروت نیست بلکه این افراد با پاسخ به توانایی درونی و خود باوری به این جایگاه دست یافته اند.

در این راستا نیز در ایران اسلامی واحدهای کار آفرینی زیادی اقدام به فعالیت کرده و به موفقیت های چشمگیری دست یافته اند.

یکی از این واحدهای کار آفرینی که به عنوان واحد کارآفرینی نمونه کشوری در سال 92 انتخاب شده و مورد تجلیل قرار گرفته است، شرکت اروم گوهر دانه میاندوآب به عنوان تولید کننده نمونه ملی در سال زراعی 92 در زمینه خوراک دام و طیور و آبزیان به مدیریت سید عزیز حسینی است.

بر همین اساس به سراغ وی رفته و با این کار آفرین نمونه میاندوآبی در سطح کشور به گفتگو نشستیم تا برای ما از موفقیت‎هایش بگوید.

زرین خبر: خودتان را معرفی کنید.

سید عزیز حسینی ساکن میاندوآب و 27 سال است که در زمینه صنعت طیور مشغول به فعالیت هستم که کار خود را با یک هزار جوجه یک روزه گوشتی شروع کردم و توانسته ام زنجیره تولیدی از قبیل کارخانه خوراک دام و طیور، مرغ مادر گوشتی، جوجه کشی، کشتارگاه و مرغداری های گوشتی را به صورت حلقه زنجیره تولیدی کامل کنم.

زرین خبر: کار خود را از چه سالی و از کجا شروع کرده و زنجیره تولیدی را کامل کردید؟

من در 21 سالگی و از 18 خرداد سال 66 وارد این عرصه شده ام و اولین کاری را که شروع کردم، به عنوان دفتردار تعاونی مرغداران میاندوآب با حقوق ماهیانه 50 هزار ریال بود.

من قبل از اینکه کارم را شروع کنم هیچ سرمایه ای نداشتم و در آن زمان در شهرهای میاندوآب، شاهین دژ و تکاب، 9 مرغداری بود که یک تعاونی تشکیل داده بودند و من نیز آمدم و به عنوان دفتردار و انبار دار مشغول به کار شدم تا اینکه در سال 67 توانستم یک هزار جوجه بخرم و آنها را در یک سالنی که در روستای قابانکندی داشتیم نگه داری کنم.

چون من پروانه مرغداری نداشتم، به نام برخی از دوستان که پروانه رسمی فعالیت داشتند، سهیمه دانه ای را تامین می کردم و بعد از پرورش، گوشت آنها را به سهمیه 230 ریال به ازای هر کیلو می فروختم و پس انداز خوبی را از این کار داشتم.

این دوران در واقع نقطه عطف زندگی من بود که همزمان با این کار در روستای خودمان به عنوان معلم نهضت سواد آموزی تدریس و کار نیز می کردم و در سال 66 در دانشگاه قبول شدم که در این زمان در دو راهی گیر کردم، از یک سو علاقه به درس خواندن داشتم و پدرم نیز علاقه مند به درس خواندن من بود و از سوی دیگر نیز تازه طریقه کار کردن را یاد گرفته بودم و می گفتم که بعد از چهار سال درس خواندن، در نهایت در یک اداره ای استخدام می شوم.

در این زمان من کار را انتخاب کردم و در سال 68 ، کارم را توسعه داده و به چهار هزار قطعه رساندم که در این زمان دیگر به عنوان یک مرغدار شاخته شده بودم و به همین دلیل مجوز گرفتم و مرغداری 30 هزار قطعه ای را با استفاده از دریافت وام در دشت پیکار آباد در عرض چهار ماه ساختم بطوری که مرغداری من بزرگتر از سایر مرغداری های منطقه بود.

از سوی دیگر نیز چون علاقه به درس خواندن داشتم در سال69 در دانشگاه آزاد بناب در رشته مدیریت قبول شدم و ادامه تحصیل دادم و در حین درس خواندن در حالی که 25 سال داشتم هم درس می خواندم و هم واحدهای صنعتی مرغداری داشتم.

در سال 70 نیاز به کشتارگاه صنعتی مرغ را احساس کردیم و بنابراین با همکاری مدیرعامل شرکتی که در سال 66 در آن کار می کردم، کشتارگاه صنعتی مرغ را احداث کردیم که در سال 78 افتتاح شد و منطقه را تحت پوشش قرار داد.

در سال 81 نیز مرغداری گوشتی را به مرغ مادر گوشتی تبدیل کردم و در بوکان نیز دو واحد مرغ مادر را به 150 هزار قطعه ای توسعه دادم و در سال 86 نیز مجوز کارخانه خوراک دام و طیور مجهز به تکنولوژی روز را گرفتیم و احداث کردیم، که در این زمینه به عنوان واحد نمونه ملی انتخاب شدیم و در نهایت در سال 90 واحد جوجه کشی و در سال 92 کارخانه ذرت خشک کنی و سیلوی ذخیره را ساختیم.

ما اکنون به این سیاست دولت که تکمیل زنجیره تولیدی است، رسیده ایم و آن را محقق کرده ایم و موفق شدیم در صنعت طیور کشور در تاریخ 93/10/10 پروانه زنجیره شماره 3 کشور را در کل ایران بدست بیاوریم.

زرین خبر: سالیانه چقدر محصول تولید می کنید؟

تولیدات ما با 150 هزار قطعه مرغ مادر سالیانه 12 میلیون قطعه تخم مرغ نطفه دار است و هر ماه نیز با دستگاه های مخصوص جوجه کشی، یک میلیون جوجه گوشتی تولید می کنیم.

در کارخانه خوراک دام و طیور نیز سالانه 50 تا 60 هزار تن خوراک تولید می کنیم که 20 درصد از این تولیدات خود را به اقلیم کردستان عراق صادر می کنیم.

زرین خبر: واحدهای تولیدی شما برای چند نفر اشتغالزایی کرده است؟

در واحدهای ما 200-300 نفر به صورت مستقیم مشغول به کار هستند و به صورت غیر مستقیم نیز بیش از 1500 نفر را تحت پوشش قرار داریم.

زرین خبر: چه مشکلاتی بر سر راه شما قرار گرفته اند؟

مشکلات که همیشه وجود دارد و مهم آن است که ما چالش ها را خودمان پشت سر بگذاریم و در این راه نیز از دولت حمایت می خواهیم به ویژه اینکه کار کشاورزی و زیرمجموعه های آن حمایت لازم دارند.

زرین خبر: مهم ترین عامل و رمز موفقیت شما چه بوده است؟

ما به صورت مداوم بر سر کار هستیم و در این راه نیز از مسائل روز علمی استفاده می کنیم و کلاس های آموزشی را برای پرسنل و افراد مختلف برای اینکه کارهای ما به صورت علمی باشند، برگزار کرده ایم.

شرکت ما در واقع به صورت خانوادگی است و بنده به عنوان مدیر گروه به همراه دو برادر به نام های سید سعید حسینی به عنوان مدیر بازرگانی گروه، سید رشید حسینی دکتر دامپزشک و مدیر تولید مجموعه و پسرم رحمان(روژیار) به عنوان دستیار بازرگانی این کار را انجام می دهیم.

زرین خبر: روزانه چند ساعت فعالیت می کنید؟

بنده خستگی نمی شناسم و از ساعت هشت صبح تا 10 شب کار می کنم و روزهای جمعه که تعطیل است دلتنگ کار کردن می شوم و نمی توانم بیکاری را تحمل کنم.

زرین خبر: فعالیت های شما تا چه اندازه در راستای اقتصاد مقاومتی است؟

باید بگویم که تمام فعالیت های ما در راستای اقتصاد مقاومتی که به فرموده مقام معظم رهبری نجات بخش اقتصاد است، قرار دارد.

در این زمینه مجموعه ما، با اضافه کردن ذرت خشک کنی در عرض دو سال توانسته کشت ذرت را در منطقه میاندوآب ترویج کرده و حتی در برخی از مواقع نیز کمک حال کشاورز باشد.

ما بعد از اینکه کشاورز ذرت را کشت کرد، آن را تحویل گرفته و بعد از خشک کردن در سیلوها به صورت خوراک دام و طیور تبدیل کرده ایم و با این کار جلوی خروج ارز از کشور را گرفته ایم.

نهاده های تامینی یکی از بزرگترین محصولاتی است که ارز را از کشور خارج می کنند و امیدواریم به جایی برسیم که در راستای اقتصاد مقاومتی، در صنعت طیور کاملاً خودکفا شویم.

زرین خبر: آیا ایده دیگری نیز در سر دارید که می خواهید به آن برسید؟

ما در این صنعت و کار خود در زمینه تولید جوجه و دان به استاندارد جهانی رسیده ایم و صادرات هم داریم، اما متاسفانه در در صنعت مرغ به استاندارد جهانی نرسیده ایم چون ما تازه به خودکفایی در این زمینه رسیده ایم و تا بحال وارد کننده بودیم.

برای صادرات مرغ باید در زمینه سایز و بسته بندی به استاندارد جهانی برسیم و در این راستا مجوز وارد کردن دستگاه های پیشرفته را گرفته ایم و می خواهیم با توسعه تجهیرات خود بازار هدف خوبی را در کشورهای حاشیه خلیج فارس و حتی روسیه ایجاد کنیم.

زرین خبر: چه برنامه هایی برای آینده دارید؟

بعد از دریافت پروانه زنجیره تولید، ما رایزنی کرده و موافقت ضمنی را برای ایجاد مرکز آموزش علمی- کاربردی طیور برای ارتقا سطح علمی کارکنان گرفته ایم و می خواهیم با این کار میاندوآب را به عنوان قطب صنعت طیور در منطقه و کشور معرفی کنیم.

زرین خبر: چه توصیه ای به جوانان دارید؟

جوان نباید بی کار باشد و باید خودش را به هر نحو ممکن مشغول به کار بکند.

کار زیاد است و در این راه نباید ترسید و نداشتن پول و سرمایه را بهانه کرد و باید همت به خرج داد و کار را شروع کرد.

زرین خبر: اصلی ترین دغدغه سید عزیز حسینی چیست؟

متاسفانه تغییر قوانین مشکلاتی را برای ما که می خواهیم کارها را در بستر قانون انجام دهیم بوجود می آورد و مسائلی مانند بروکراسی اداری مشکل ساز می شوند.

ما باید به گونه ای حرکت کنیم که این بروکراسی ها کاهش یابد و این چالش ها اصلاح یابد.

زرین خبر: چه انتظاری از مسئولین دارید؟

27 سال است که به این کار مشغول هستم ولی متاسفاه در شهر ما حتی برخی از افراد ما را نمی شناسند و به کار ما آشنا نیستند.