حکیم مهر - هفته گذشته حادثه دلخراش قتل «دکتر اصغر پیرزاده» متخصص داخلی، فوق تخصص خون و سرطان بالغین، و استادیار دانشگاه علوم پزشکی اردبیل خبرساز شد و همه ما را متاثر کرد.
صرفنظر از ماهیت و علت این حادثه تلخ، آنچه که انگیزه درج این نوشتار را فراهم آورد، واکنش های مسئولین و اعضای جامعه پزشکی کشور به این حادثه بود. اگر چنین اتفاقی برای یکی از همکاران دامپزشک رخ می داد، واکنش های همکاران و مسئولین دامپزشکی چگونه بود؟!
یکی از مهمترین واکنش های مشاهده شده در این خصوص، همدلی، یکدلی و اتحاد پزشکان در قبال این حادثه بود. علی رغم اینکه مقامات قضایی علت قتل را انگیزه های شخصی، غیردرمانی و غیر از رابطه پزشک-بیمار اعلام کرده بودند، در بسیاری از پیام های ارسالی پزشکان در شبکه های مجازی، مطرح کردن بحث زیرمیزی توسط وزیر بهداشت و ساخت سریال «در حاشیه» توسط مهران مدیری به عنوان زمینه ساز وقوع این حادثه به چشم می خورد! بسیاری از پزشکان روز شنبه را عزای عمومی اعلام کرده و اقدام به تعطیلی مطب های خصوصی خویش نمودند.
مسئولین وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی هم عکس العمل های سریعی در این خصوص نشان دادند. رئیس سازمان نظام پزشکی با ارسال نامه هایی به دادستان کل کشور، فرمانده نیروی انتظامی و استاندار اردبیل خواهان رسیدگی سریع به این موضوع شد. وزیر بهداشت تیم بازرسی ویژه وزارت بهداشت را به استان اردبیل فرستاد تا از نزدیک پیگیر رسیدگی به این حادثه باشند. مسئولین وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی در مصاحبه های مختلف با رسانه های جمعی و صدا و سیما خواستار رسیدگی سریع به این موضوع شدند.
اما، اگر این اتفاق برای یک دامپزشک رخ داده بود، آیا چنین همدلی و اتحادی در بین جامعه دامپزشکی کشور دیده می شد؟ آیا مسئولین دامپزشکی با همین سرعت و جدیت پیگیر موضوع می شدند؟ آیا رسانه های کشور با همین شدت به پیگیری موضوع می پرداختند؟ قریب به یقین پاسخ این سوالات منفی است.
همه اینها در حالی است که علی رغم احترام زیاد ما به حرفه مقدس پزشکی و همکاران پزشک متعهد، در سال های اخیر متاسفانه حرفه پزشکی از مسیر اصلی خود خارج شده و بصورت یک تجارت درآمده است، در حدی که گرفتن زیرمیزی از بیماران به یک رویه عادی تبدیل شده و واکنش خود مسئولین وزارت بهداشت را نیز در بر داشته است؛ ولی همکاران شریف دامپزشک و سایر رده های دامپزشکی با کمترین درآمد و امکانات و بدون ادعا در گوشه گوشه این سرزمین مشغول به خدمت هستند.
در سال های اخیر کم نبودند همکارانی که به خاطر حذف دام آلوده و بیمار در کشتارگاه ها مورد ضرب و شتم قرار گرفتند (مثلاً اینجا) و یا در اثر ابتلا به بیماریهای زئونوز سلامتی خود را از دست دادند، ولی در رسانه ها کمتر به آن پرداخته شده است.
البته از این نکته هم نباید غافل شد که متاسفانه همدلی و اتحاد بین دامپزشکان روز به روز در حال کمرنگ تر شدن است (چیزی که در بین پزشکان به وفور مشاهده می شود). رقابت های ناسالم چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی به رویه ای عادی در بین دامپزشکان تبدیل شده است که نمونه های فراوان آن را می توان در کامنت های ذیل اخبار همین وبسایت مشاهده کرد.
چه خوب می بود اگر خدمتگذاری جامعه دامپزشکی و همدلی جامعه پزشکی با هم در ما متبلور می شد!
خبر مرتبط:
کارشناسان دامپزشکی اهواز در حین انجام ماموریت مورد حمله قرار گرفتند
اگر تا امروز این همدلی و هم پوشانی در جامعه ی دامپزشکی کمرنگ بوده ،حالا اما می توان با تغییر در خودمان این رویه را نیز اصلاح کنیم .
اما در این بین ، علل برخی از تخریب از سوی برخی از همکاران را هم باید مشخص و چاره اندیشی نمود . شاید مهمترین آن بحث دانشکده ها و تناسب دانش آموختگان دامپزشکی و بازار کار باشد .
که بارها چه در شبکه های مجازی و چه در جلسات و همایش ها تسط برخی از اساید بیان شده است .
یا موضوع و طرح این مسئله به گوش مقام مسول محترم نرسیده و یا اینکه مسئولان مربوطه شاید منفعت را در چیز دیگری دنبال می کنند
حداقل در مورد بخش خصوصی ، سازمان نظام دامپزشکی باید بطور مستقیم پاسخگو باشد که متاسفانه تاکنون در این مشکل و موارد مشابه هیچ اقدامی انجام نگرفته است.
اما چیزی که در این چند سال اخیر به وضوح دیده شده ، عدم نیاز کشور به دکتر دامپزشک می باشد .