به گزارش روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان تهران، به دلیل اهمیت مبارزه با بیماری لمپی اسکین که یک بیماری ویروسی در گاوها می باشد و موجب کاهش تولید شیر، سقط، ناباروری، کاهش کیفیت پوست و آسیب پوستی می شود، در مورخ 1/9/94 یک دوره کلاس آموزشی ویژه کارشناسان اداره کل در محل سالن اجتماعات اداره کل دامپزشکی استان تهران برگزار گردید.
لمپی اسکین به صورت تک گیر یا همه گیر می تواند بروز کند. بیشترین وقوع بیماری در آب و هوای گرم و مرطوب و فصول بارانی است و در فصول گرم کاهش می یابد میزان شیوع بسته به حساسیت میزبان و حضور حشرات حامل متفاوت است و از 85% -3گزارش شده است. گوساله ها و گاوهای شیرده بیشترین حساسیت را به بیماری دارند.این بیماری جزو بیماری های مشترک انسان و دام نبوده و به انسان منتقل نمی شود.
انتقال بیماری
عمدتاً ویروس این بیماری توسط نیش حشرات از جمله پشه منتقل می شود. مگس ها و سایر حشرات نیز ممکن است در انتقال این بیماری دخالت داشته باشند ولی تاکنون این قضیه اثبات نشده است. تماس مستقیم نقش بسیار کمی در انتقال بیماری دارد. این ویروس ازجراحات جلدی، بزاق، ترشحات تنفسی، شیر و مایع منی جدا شده است. این ویروس به مدت 35 روز در پوسته های کنده شده و 18روز در پوست های خشک شده زنده می ماند.
نشانه های بالینی
نشانه های بالینی از نامشخص تا شدید متغییر هستند حساسیت میزبان، دز و راه تلقیح ویروس بر روی شدت بیماری اثر گذار هستند. اغلب گوساله های جوان به فرم شدیدتری نسبت به گاوهای بالغ دچار می شوند.
تب 5/41-40 درجه سانتیگراد، ریزش آب از چشمها، افزایش ترشحات بینی و حلق، بی اشتهایی، کاهش تولید شیر، تا حدودی بیحالی و عدم تمایل به راه رفتن از علائم بارز بیماری محسوب می شوند. ندول های جلدی ایجاد می شود که ممکن است تمامی بدن را بپوشاند. سرو گردن، پشت، دستگاه تناسلی، پستان و پاها از محل هایی هستند که بیشترین درگیری را دارا می باشند. ضایعات روی پوزه، داخل منخرین، دهان و حلق توسعه می یابند. ضایعات در ناحیه حنجره و نای و تمام دستگاه گوارش گسترش می یابد. ترشحات بینی در ابتدا بصورت شفاف بوده و سپس چرکی می شوند و همچنین ریزش دائم بزاق، سرفه، خرخر کردن که در نتیجه با مشکلات تنفسی همراه است و التهاب مخاط و قرنیه چشم ها معمول است. گاهی التهاب و تورم در پاها، بین دو دست و دستگاه تناسلی ایجاد می گردد.
درمان بیماری:
درمان موثری برای بیماری لمپی اسکین وجود ندارد و معمولاً دام های بیمار با انجام اقدامات حمایتی بهبود می یابند.
راه های کنترل و پیشگیری از بیماری
· - مدفون سازی بهداشتی دامهای تلف شده همراه با تولیدات دامی آلوده بمنظور از بین بردن منبع عفونت
· - قرنطینه و کنترل ترددهای دامی، تولیدات آنها در واحدهای آلوده و داری پتانسیل آلودگی بمنظور جلوگیری از انتشار آلودگی
· - آلوده زدایی و ضدعفونی تجهیزات و ابزار و دیگر اقلام بیجان، در راستای کاهش انتشار ویروس از دامداریهای آلوده
· - کنترل پشه های ناقل در مراحل اولیه رخداد بیماری بوسیله سمپاشی بدن و جایگاه پرورش دام، به منظور تقلیل انتقال مکانیکی ویروس
· - به حداقل رساندن تماس مستقیم یا غیر مستقیم دامهای حساس با گاوهای آلوده، حشرات و اجسام بیجان که احتمال آلودگی آنها وجود دارد.
· - شناسائی سریع دام های بیمار و اعمال اقدامات لازم
· - مایه کوبی دام ها بر علیه بیماری، با واکسن آبله گوسفندی در واحدهای دامداری آلوده و کانون های مجاور آنها با شعاع مناسب
