حکیم مهر - «دکتر سعید فروتن» دبیر نظام دامپزشکی استان اصفهان در یادداشتی با عنوان «حادثه خبر نمی کند!» نوشت:
حادثه ای که در چندی پیش برای همکار عزیزمان دکتر بهارلو در حین معاینه و کار درمانی بر روی اسب روی داد، موجب تأثر تمامی همکاران دور و نزدیک قرار گرفت.
معمولاً مثل هر اتفاق مهمی که در زندگی اجتماعی، شخصی یا حرفه ای ما می افتد، ابتدا تعجب می کنیم، سپس به هیجان می آئیم، سریع واکنش نشان می دهیم و پس از آن به وادی فراموشی می سپاریم، بخصوص ما ایرانیان که فراموشکار هستیم.
بیشتر همکارانی که بطور مستقیم با دام سروکار دارند، خاطراتی در مورد صدمه دیدن در حین کار کردن دارند، اعم از دامپزشک، کاردان و تکنسین، غیر دولتی یا دولتی؛ لطمات فیزیکی، شیمیایی و یا بیماری های قابل انتقال بین حیوان و انسان .
چندی پیش نیز یکی از همکاران تکنسین در بخش دولتی هنگام واکسیناسیون آسیب دیده بود.
این حادثه و حوادث مشابه از چند جهت قابل تامل و بررسی می باشد:
1. این اولین حادثه نبوده و آخرین آن نیز نخواهد بود.
2. جهت کار بر روی حیوان بایستی شرایط استاندارد توسط صاحب دام و یا مرکزی که کار بر روی دام انجام می شود ایجاد گردد، به گونه ای که کادر دامپزشکی از هر گونه آسیب احتمالی در امان بماند.
3. همکاران (بخصوص همکاران جوان) مهارت و امکانات لازم در خصوص چگونگی مهار کردن و عملیات بر روی دام را مد نظر داشته باشند.
4. با رعایت و پیش بینی تمامی جوانب، گاهی اوقات بروز اتفاق غیر قابل اجتناب می شود، همانطور که برای همکار با تجربه ما دکتر بهارلو پیش آمد؛ در این مواقع چه باید کرد؟
5. در پیمان ها و توافق هایی که انجام می شود، خسارت های وارده بر دام در بیمه های مسئولیت زیر چتر حمایت بیمه قرار می گیرند، ولیکن با کمال تاسف دکتر دامپزشک نه؟؟!!
6. ضروری است که خانواده بزرگ دامپزشکی تحت پوشش بیمه های حوادث و عمر قرار بگیرند؛ ابتدا به صورت داوطلبانه و سپس بصورت اجباری؛ بخصوص آنهایی که خطر کارشان بالاتر است. با این عمل تا حدود زیادی زیان هایی که در صورت بروز حادثه روی می دهد را می توان جبران نمود.
7. می توان با تشکیل صندوقی تحت عنوان صندوق حوادث غیر قابل پیش بینی، قدمی مهم و تاثیرگذار در حمایت از اعضای نظام دامپزشکی برداشت.