به گزارش حکیم مهر به نقل از دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران، با توجه به مرگ حداقل ۵۶ کل و بز وحشی بر اثر بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR ) در پارک ملی خجیر طی هفته های اخیر و شمارش ۱۰۸ کل و بز پیش از شیوع بیماری در این منطقه، بنابراین تا این لحظه حداقل ۵۲ درصد جمعیت کل و بز در این منطقه از بین رفته است.
بر اثر شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) در بین حیات وحش پارک ملی خجیر در استان تهران تاکنون ۶۰ کل و بز و قوچ و میش وحشی طی هفته های اخیر تلف شده اند.
رییس اداره نظارت بر حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران ضمن تایید این مطلب گفت: بلافاصله پس از مشاهده اولین تلفات در بین حیات وحش پارک ملی خجیر، از لاشه جانوران وحشی در گونه ها و جنس های متفاوت نمونه برداری و جهت تعیین علت مرگ به اداره کل دامپزشکی استان تهران و موسسه رازی ارسال گردید.
تصویر: یکی از کل های وحشی تلف شده بر اثر بیماری ppr در پارک ملی خجیر طی روزهای اخیر
محمد کرمی اظهار داشت: اداره کل دامپزشکی استان تهران پس از آزمایشات و بررسی های لازم طی نامه ای علت تلفات را ابتلا به ویروس بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) اعلام نموده است.
در جریان پایش های صورت گرفته در منطقه و بر طبق مشاهدات مامورین و کارشناسان تاکنون لاشه ۵۶ کل و بز وحشی و لاشه ۴ قوچ و میش وحشی مشاهده و به روش اصولی معدوم شده است.
سایر اقدامات لازم جهت جلوگیری از انتشار بیماری و مرگ و میز بیشتر بر طبق دستورالعمل های موجود توسط نیروهای اجرایی در منطقه در حال انجام است.
معدوم سازی و سوزاندن لاشه کل های تلف شده توسط محیط بانان پارک ملی خجیر
خوشبختانه طی روزهای اخیر مورد جدیدی از تلفات در بین حیات وحش پارک ملی خجیر مشاهده نشده و به نظر می رسد مرگ و میر تلفات جانوران وحشی در این منطقه متوقف شده است.
گونه جانوری غالب در پارک ملی خجیر و منطقه حفاظت شده جاجرود قوچ و میش وحشی با جمعیتی بالغ بر ۳ هزار راس می باشد و بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) تاثیر چندانی بر روی این گونه ندارد. در صورت معکوس بودن الگوی جمعیتی حیات وحش در این منطقه (معکوس بودن نسبت تعداد گوسفند وحشی و بز وحشی غالب بودن جمعیت بز وحشی) تاکنون بیش از هزار کل و بز وحشی در پارک ملی خجیر بر اثر این بیماری از بین رفته بودند.
معدوم سازی و سوزاندن لاشه کل های تلف شده توسط محیط بانان پارک ملی خجیر
لطفا بررسی بفرمائید، شاید علت توقف تلفات ریشه کنی دامها در این پارک است به FAO و OIE بگین بیان از ما یاد بگیرن 
برای یک شکار غیر جاز چقدر جریمه در نظر یگیریم، البته شکار رو توجیه نمیکنیم ولی بالاخره خیلی از شکارچی ها برای رزقشون شکار میکنند والبته بعضی هم برای تفریح، بحثی در این خصوص نیست لیکن کوتاهی مسئولین زیربط و تلفات بیش از نیمی از کل و بز های یک پارک چقدر جریمه داره؟ آیا این سهل انگاری ها و پاس کاری ها رو نمیشه عمدی دونست؟ دامپزشکی فقط آمارها رو به بالا میده و بس!حالا میگیم دامپزشکی ملزم به واکسیناسیون اطراف پارک ای حفاظت شده، گردیده، آیا نمیپرسیم چرا دامپزشکی و محیط زیست تاکنون این الزام رو درک نکرده و ظرف این یکی دو سال اخیر باعث این آسیب جدی به حیاط وحش شده اند؟ 
