سازمان دامپزشکی کشور در اطلاعیه شماره 6 از تداوم برنامه واکسیناسیون در جمعیت دامی حساس کشور با استفاده از واکسن های تولید داخل و واکسن وارداتی خبر داد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی سازمان دامپزشکی کشور، «دکتر جمال الدین جاویدی» معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور اعلام کرد: بر اساس اعلام سازمان دامپزشکی کشور از ابتدای دی ماه تا کنون بیش از 18 میلیون و 700 هزار راس گوسفند و بز مناطق عشایری و مناطق روستایی دارای تراکم بالای دام و همچنین حدود 2 میلیون 200 هزار راس گاو و گوساله در نواحی پر خطر و اطراف کانونهای بیماری، تحت پوشش مایه کوبی قرار گرفته است.
وی افزود: برای تحقق این حجم واکسیناسیون بیش از 5 میلیون و هشت صد هزار دوز واکسن تولید داخل و وارداتی، توزیع و مورد استفاده قرار گرفته است ( هر دوز واکسن تولید داخل برای یک راس گاو و گوساله و یا 5 راس گوسفند و بز و هر دوز واکسن وارداتی برای یک راس گاو و گوساله و یا دو راس گوسفند و بز استفاده می شود) .
دکتر جاویدی ادامه داد: واکسن چهارگانه تولید داخل (تتراوالان) مورد استفاده در سطح کشور حاوی سویه های لازم برای ایجاد پوشش ایمنی مطلوب علیه سویه های در گردش کشور می باشد. به عبارت دیگر پس از اعلام جدا شدن سویه جدید از نمونه های ارسالی به آزمایشگاه جهانی تب برفکی در پربرایت انگلستان، با تلاش موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی و همکاران این سازمان، سویه جدید وارد واکسن تولیدی گردیده است .
وی تصریح کرد: با توجه به روند بیماری و گزارش موارد رخداد متعدد آن در جمعیت گوسفند و بز علی الخصوص دامهای عشایری، مدیریت کانونهای فعال بیماری و مدیریت کنترل تردد با تکیه بر مدیریت جابجائی دامهای سالم و فاقد علایم بالینی و همچنین گله های واکسینه شده از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا هرگونه جابجائی دامهای بیمار و همچنین لاشه دامهای تلف شده که مهمترین نقش را در گسترش بیماری دارند باید تحت کنترل شدید قرار گیرد.
معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور با اشاره به محدودیت واکسن موجود و حساس بودن بخشی از جمعیت دامی، مجدداً بر رعایت موارد و الزامات زیر توسط دامداران و اکیپ های عملیاتی و دامپزشکان که در محدود سازی کانونهای بیماری موثر است تاکید کرد:
1. اعلام کانونهای بروز بیماری به نزدیکترین شبکه دامپزشکی استان جهت بازدید و نمونه برداری و همچنین برنامه ریزی برای واکسیناسیون گله و در صورت لزوم واحدهای دامداری اطراف آن (بر اساس نتایج نمونه های اخذ شده و وضعیت سویه های منطقه).
2. ضدعفونی بستر و مکان نگهداری دامهای آلوده و اطراف آنها با استفاده از مواد ضدعفونی کننده مناسب (با راهنمایی و هماهنگی اکیپهای دامپزشکی) انجام شود.
3. دفن بهداشتی لاشه دامهای تلف شده بطور مناسب صورت گیرد و لاشه های دامها در معرض تغذیه گوشتخوارن (سگ و ...) قرار نگیرد.
4. در صورت بروز تلفات در گله، ضمن اعلام سریع موارد بیماری به نزدیکترین شبکه دامپزشکی منطقه، همکاری و مساعدت لازم برای انجام واکسیناسیون در واحد، با اکیپهای عملیاتی دامپزشکی بعمل آید.
5. دامهای بیمار خصوصاٌ دامهای دارای علایم زخم دهانی و لنگش منبع تولید و انتشار ویروس عامل بیماری هستند لذا ضمن جدا سازی آنها، تا حد امکان از بیرون رفتن دامهای بیمار خودداری گردد.
6. درمان حمایتی صرفاً برای دامهای واجد علایم شدید زخم های دهانی و یا عفونت سم آنهم زیر نظر دامپزشک مجرب صورت گیرد.