هفته گذشته بود که انتشار فیلمی از پرسه یک «توله ببر» در خیابان‌های مشهد سر و صدای بسیاری در شبکه‌های اجتماعی و فضای رسانه‌ای کشور به پا کرد و با وجود اینکه سازمان محیط زیست از شناسایی انتشاردهنده این فیلم و همکاری او جهت یافتن محل نگهداری این ببر خبر داد، اما همچنان خبری از این حیوان، محل و نحوه نگهداری و نگهدارنده آن در دست نیست.
نگهداری حیوانات در فضای شهری یک اشتباه بزرگ است
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، «دکتر سعید ضمیری» دامپزشک و دبیر انجمن حمایت از حیوانات مشهد آوردن اینگونه حیوانات به فضای شهری یک اشتباه بزرگ دانست و افزود: نگهداری حیوانات در چند سال گذشته از سوی برخی شهروندان، بدون توجه به ذات آن‌ها انجام می‌گیرد و تکرار این موضوع نشان‌دهنده ضعف جدی سازمان محیط زیست در انجام مسئولیت‌های خود است.
وی با اشاره به نگهداری حیوانات وحشی در منازل و فضای شهری، عنوان کرد: متاسفانه چیزی که چند سالی است باب شده و جایگاه حقوقی هم ندارد این است که برخی افراد حیوانات وحشی که در حیات وحش هستند و هیچگونه سازگاری با ساختار شهری ندارند را به عنوان حیوان خانگی انتخاب می‌کنند.
وی ادامه داد: عده‌ای مار، ببر یا خرس نگهداری می‌کنند به دلیل لذت و هیجانی که در نگهداری آن‌ها است، هر زمانی یک حیوان را انتخاب و نگهداری می‌کنند.
ضمیری با بیان اینکه نگهداری این حیوانات خارج از عرف است، تصریح کرد: این حیوانات نه ساختار حیوانات اهلی را دارند، نه شرایط آن حیوانات را داشته و نه ما می‌توانیم حقوقشان را استیفا کنیم. ذات، ساختار‌ها و همه چیز این حیوانات وحشی بوده و در حیات وحش شکل گرفته است و آوردن این حیوانات به فضای شهر یک اشتباه بزرگ است.
وی با تاکید بر اینکه برخی افراد از این قضایا انتفاع مالی می‌برند، گفت: برخی این حیوانات را نگهداری کرده و با خرید و فروش آن‌ها با رقم‌های بالا سودهای کلان می‌برند، البته هم ما و هم سازمان محیط‌زیست در حال پیگیری این موضوع هستیم تا با وضع قوانین جدید مجازات‌هایی برای قاچاق و خرید و فروش این حیوانات در نظر گرفته شده تا از وضعیت موجود خارج شویم.
دبیر انجمن حمایت از حیوانات مشهد با اشاره به فیلم منتشر شده از توله ببر سرگردان در خیابان‌های مشهد، خاطرنشان کرد: این فیلم دال بر این قضیه است که همچنان خلاهای بسیاری وجود دارد که فردی می‌تواند یک حیوان که هیچ تناسبی با اکوسیستم و فضای شهری ندارد را به این فضا آورده و مشکلاتی به وجود آورد.
وی افزود: به شدت پیگیر این موضوع هستیم، نامه نگاری‌هایی انجام شده و در حال انجام کارهایی هستیم تا مشخص شود که این قضایا مرتبط با چیست، ابتدا اتهاماتی به باغ‌وحش و ارتباط آن‌ها با این قضیه زده شده که ظاهرا این موضوع خیلی قابل اثبات نبوده است.
ضمیری بانی اصلی این قضیه را محیط‌زیست برشمرد و عنوان کرد: بحث قضایی این موضوع نیاز به پیگیری‌هایی دارد که باید محیط‌زیست به عنوان بانی این امر اقدام کرده و بگوید که فلان خرید و فروش مجوز ندارد و این‌ها را در روند قضایی قرار دهد.
وی خاطرنشان کرد: فکر می‌کنم محیط‌زیست باید جدی‌تر در این ماجرا وارد شده و بدون هیچگونه حاشیه‌ای قوی‌تر عمل کند، زیرا قوه قضائیه و نیروی انتظامی در حوزه اجرائیات هستند و تخلفات را رسیدگی می‌کنند، اما سازمانی که باید این افراد را شناسایی کرده، ردیابی و اعلام کند تا این مشکلات به وجود نیاید محیط زیست است، اما متاسفانه آنگونه که ما در چند سال گذشته دیدیم، محیط‌زیست در این زمینه‌ها خیلی با قدرت عمل نمی‌کند.
دبیر انجمن حمایت از حیوانات مشهد با تاکید بر عملکرد ضعیف محیط زیست، اضافه کرد: چیزی که ما پیگیر هستیم این است که چرا یک سازمانی مانند محیط زیست که متولی امور حیات وحش و طبیعت است و برایش بودجه تعریف می‌شود، این قدر ضعیف عمل می‌کند که بارها شاهد اینگونه موارد باشیم.
وی با بیان اینکه پخش این فیلم‌ها در فضای مجازی دو اثر اجتماعی دارد، اظهارکرد: بعد مثبت آن این است که هیجان و تفکر مردم تحریک می‌شود که چه شده است که یک موجود خاص به خیابان آمده و مردم به این فکر می‌کنند که چرا این اتفاق می‌افتد و این خیلی خوب است زیرا هنگامی که مردم به این اتفاق فکر می‌کنند به این نتیجه می‌رسند که چقدر این ساختار ایراد دارد که یک حیوان با این شرایط را در فضای شهری نگهداری می‌کنیم.
ضمیری اضافه کرد: در ادامه بحث حیوان دوستی مطرح شده و دیدگاه‌ها نسبت به ضعف‌های مدیریتی که در مجموعه‌های مختلف از جمله محیط‌زیست برای مردم روشن‌تر می‌شود، به این دلیل که انتشار این فیلم‌ها نشان می‌دهد که یک ساختاری نظیر محیط زیست پیگیر نیست و این نشان‌دهنده ضعف آن است.
وی با اشاره به بعد منفی انتشار این فیلم‌ها، افزود: بعد منفی آن ترغیب بسیاری از افراد به داشتن چنین حیواناتی است و فکر می‌کنم بعد منفی آن خیلی بیشتر از بعد مثبت آن است.
ضمیری ادامه داد: بعد مثبتش زمانی مشخص می‌شود که افراد به این فکر کند که چرا سازمان‌ها باید اینقدر ضعیف کار کند که یک نفر بیاید یک ببر را که چیزی نیست که نه در جیب جا شود یا بتوان آن را در کیف گذاشت را در خانه خود نگهداری کرده و به بیرون بیاورد، اما تصور می‌کنم بعد منفی آن بسیار بیشتر از بعد مثبتش باشد .
