به همراه مصرف غذاهای دریایی هر سال تا ۱۱ هزار قطعه ریزپلاستیک را می‌بلعیم.
این مطالعه اولین ارزیابی ریسک جامع در نوع خود است. دانشمندان محاسبه کرده‌اند که بیشتر ۹۹ درصد از پلاستیک‌های ریز وارد شده به بدن انسان، دفع می‌شود. اما بقیه توسط بافت‌های بدن جذب می‌شود. به طور مثال صدف‌ها هر روز ۲۰ لیتر از آب دریا را در روز فیلتر می‌کنند و به طور تصادفی ریزپلاستیک‌ها را جذب می‌کنند. به‌طور متوسط با خوردن هر صدف دریایی حداقل یک ریزپلاستیک در بافت بدن انسان وارد می‌شود.
اگر روند فعلی انتقال زباله‌های پلاستیکی به دریاها و اقیانوس‌ها ادامه داشته باشد، در پایان قرن، مردمی که بطور منظم از غذاهای دریایی استفاده می‌کنند سالانه تا ۷۸ هزار تکه ریزپلاستیکی را در سال خواهند بلعید و حدود چهار هزار قطعه از این ریزپلاستیک‌ها جذب بافت‌های بدن خواهد شد.
در حال حاضر حدود پنج‌هزار تریلیون قطعه پلاستیک در اقیانوس‌ها وجود دارد و هر دقیقه معادل یک کامیون زباله پلاستیکی به دریاها ریخته می‌شود. تا سال ۲۰۵۰ این رقم به چهار کامیون در هر دقیقه خواهد رسید. ممکن است شکسته شدن قطعات پلاستیکی در ده‌ها سال و حتی قرن‌ها طول بکشد و بسیاری از دانشمندان اعتقاد دارند که این زباله‌های پلاستیکی هیچ گاه به‌طور کامل از اقیانوس‌ها پاک نخواهند شد.
در واقع انسان که خود عامل راهیابی پلاستیک‌ها به دریاها بوده‌است در معرض خطر قرار می‌گیرد. تا کنون تصور بر این بود که فقط آبزیان و ماهیان از زباله‌های پلاستیکی دریاها صدمه می‌بینند، اما حالا متوجه می‌شویم که تنها قربانی زباله‌های پلاستیکی دریا، موجودات آبزی نیستند.
