سازمان دامپزشکی کشور، یک وزارت در قالب یک سازمان

گستره حوزه عملکردی سازمان دامپزشکی کشور و تاثیر سوء برخی قوانین در ممانعت از حسن انجام تکالیف قانونی محوله از یک سو و افزایش بی رویه شمار فارغ التحصیلان دامپزشکی و سطح انتظار ذینفعان از سازمان دامپزشکی کشور، مدیریت در این سازمان را دشوار، تخصصی، بسیار پیچیده و با چالش های گوناگونی مواجهه ساخته است.

اینک در پایان دوره یازدهم دولت و با گذشت زمان و قرار گرفتن عملکرد مدیران سازمان دامپزشکی کشور در معرض قضاوت عمومی اعضاء خانواده دامپزشکی و بهره‌برداران متعدد از خدمات این سازمان، به ارزیابی عملکرد این سازمان در رویارویی با مشکلات پیش‌رو در گفتگو با «دکتر مهدی خلج» رئیس سازمان دامپزشکی کشور پرداخته ایم تا تصویری روشن از توانمندی ها و کاستی های مدیریت در این سازمان به دست آید.

وضعیت کنونی دامپزشکی در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟

از سال 1368 که اولین شبکه مستقل دامپزشکی استانی، در استان تهران تشکیل شد تا به حال، سازمان دامپزشکی کشور در حال تغییرات مستمر از نظر وظایف و مسئولیت ها و تغییر ماهیت برخی تعهدات بوده است. مانند توسعه صنعت طیور کشور، اضافه شدن برخی وظایف مانند بهداشت و مدیریت بیماریهای آبزیان (که آن هم دائماً در حال توسعه و تعمیق بوده است)، فعال شدن حوزه نظارت بر بهداشت مواد غذایی، صادرات و واردات گسترده همراه با طولانی شدن فهرست مخاطرات بهداشتی، تعهدات سازمان به کشورهای واردکننده، توسعه صنعت دارو، واکسن و مواد بیولوژیک، تضمین کیفیت و سلامت محصولات، توسعه شبکه آزمایشگاهی با تنوع آزمایشات و تعدد آن، توسعه کشتارگاه های صنعتی دام و طیور (از تعداد اندک به گستره وسیع امروزی آن)، توسعه ناوگان حمل و نقل دام، طیور، ابزیان و زنبور عسل، نهاده ها و فرآورده های دامی، طراحی و اجرای سامانه های متعدد و گسترده الکترونیکی که به شکل امروزی رسیده، توسعه بخش خصوصی، انتظارات ذینفعان اعم از پرورش دهندگان تا صادرکنندگان از مزرعه تا صادرات، بهادار شدن واکسن های که ابتدا رایگان تحویل سازمان می شد و ...

می توان گفت سازمان دامپزشکی کشور یک اداره کل بود در قامت یک سازمان و امروز یک وزارت است در قالب یک سازمان. اگر بخواهیم یک تقسیم بندی منصفانه داشته باشیم، از 1372-1368 سازمان به لحاظ محتوای کاری، یک اداره کل بود در قامت و ظاهر سازمان، 1385-1372 تقریبا با کم و زیاد یک سازمان در قالب سازمان و از 1385 به بعد و هر چه به سمت جلو می رویم وزارتی است در قامت یک سازمان. بیان این مطالب شاید به لحاظ تطبیق زمانی جای بحث داشته باشد، ولی از نظر روند، قابل دفاع است.

علاوه بر موارد بیان شده فوق، توسعه بی رویه مراکز آموزش عالی، تعداد بی رویه فارغ التحصیلان، ناسازگاری محتوای آموزشی اعم از تئوریک و عملی با نیازهای روز جامعه علی­رغم تلاش های صورت گرفته، روند جذب بی رویه دانشجو همچنان ادامه دارد. البته این وضعیت از سال‌های قبل قابل پیش بینی بود، از همان زمان این روند مشکل زا را بیان می کردیم، ولی متاسفانه دست اندرکاران بخش آموزش عالی دامپرشکی کمتر به این اظهارات انتقادی توجه کردند. نتیجه آن وضع اسفباری است که چالش بزرگی برای دامپزشکی کشور ایجاد کرده و هرچه به جلو می رویم این مشکل بزرگ تر و بیشتر خواهد بود.

همچنین دو قانون جامع دامپروری کشور و افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی، که در سال 1388 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، امروز برای سازمان دامپزشکی کشور به یک دغدغه و مشکل تبدیل شده است.

درباره تاثیر سوء این دو قانون بر ایفای وظایف قانونی سازمان دامپزشکی کشور بیشتر توضیح دهید.

در این ارتباط خوب است به روند تصویب این دو قانون و خصوصا قانون جامع دامپروی اشاره ای شود؛ این قانون از سال ها قبل در مجلس مطرح می شد، لیکن با انسجام خوب خانواده دامپرشکی و دیپلماسی فراگیر با نمایندگان نتوانست در صحن علنی مجلس به تصویب برسد، ولی به دلیل اتخاذ موضع هماهنگ سازمان نظام دامپرشکی ج.ا. ایران با دیگر ارکان دولتی غیردامپرشکی پیگیر تصویب این قانون، قانون به تصویب رسید. البته این اقدام سازمان نظام، آغاز روند پراگندگی و اختلاف خانواده دامپرشکی کشور قلمداد می گردد.

خوب است دوستان و همکاران این مطلب را بدانند که رئیس فعلی سازمان، پیگیرترین فرد برای جلوگیری از تصویب این قانون بود. به یاد دارم افراد موثر در جلوگیری از تصویب این قانون در سنوات قبل در زمان تصویب نهایی به بی تفاوتی به دلیل شرایط سیاسی خاص آن دوران مبتلا شده بودند و تنها کسی از خانواده دامپزشکی که تعصب داشت و پیگیری و کمک می کرد، جناب آقای دکتر صفاریان بود و البته ایشان نیز در زمان تصویب، فعالیت جدی قبلی را نداشتند. وزارت بهداشت و شخص آقای دکتر گویا رئیس محترم مرکز مدیریت بیماری های واگیردار وزارت بهداشت هم حساس بود و در حد خودش از طریق کمیسیون بهداشت کمک می کرد. واقعا در آن زمان خیلی تلاش شد تا این قانون (به ویژه ماده 5 و 16 قانون جامع دامپروری) که مهمترین اختلال را در روند تولید بهداشتی می توانست ایجاد کند که کرده است به تصویب نرسد.

جالب است بدانید که وقتی این قانون در مجلس تصویب و به شورای نگهبان رفت، به اتفاق جناب آقای حاج‌باقری، جلسه ای خدمت مرحوم حضرت آیت الله مهدوی کنی رسیدیم. در آن جلسه شرح مستدلی از مضرات این قانون برای تامین بهداشت دام، فرآورده های دامی، بهداشت عمومی و سلامت جامعه و سرگردانی بی نتیجه مراجعین به تشکل‌های صنفی فاقد مسئولیت ذاتی مرتبط ارائه نمودم. ایشان محبت کردند و مطلب را به دبیر محترم شورای نگهبان انتقال دادند و جالب است حضرت آیت الله جنتی، در فردای همانروز تماس تلفنی گرفتند و سئوال کردند آقای خلج این مطلب که از سوی حضرت آیت الله مهدوی کنی به ایشان صورت گرفته چیست؟ با شرح مطلب، ایشان موضوع را به اقای علیزاده، قائم مقام دبیر شورای نگهبان ارجاع دادند که البته جلسه با ایشان نهایتاً به نتیجه منجر نشد. این مطلب را بیان کردم که در زمان مسئولیتم با مشکلاتی مواجهم که در زمان تصویبش و برای جلوگیری از تصویب آن و با آینده نگری دقیق مشکلات ناشی از آن، حداکثر تلاش را انجام داده ام.

درباره مهم ترین اقداماتی که سازمان دامپزشکی کشور در چند ساله اخیر انجام داده است، توضیح دهید؟

برای ارائه تحلیل مناسب و ارائه راهکار، تحلیل بدون در نظر گرفتن مولفه های اثرگذار و نگاه به ریشه های آن و شرایط زمان و مکان، ناصحیح و راهگشا نخواهد بود، لذا مقایسه عملکردها باید در نظر گرفتن شرایط زمان و مکان و ملاحظات مقاطع مختلف صورت گیردکه برای روشن شدن آن به چند موضوع اشاره می کنم؛ لیکن تلاش شده اقدامات در حد توان و با حداکثر تلاش صورت گیرد، از جمله: جدیت در اعمال ضوابط قرنطینه ای در همه مرزها خصوصا مرزهای شرقی، جلوگیری از خروج دام به خارج استان سیستان و بلوچستان؛ استفاده از سامانه های الکترونیک در ابعاد مختلف و خصوصا ردیابی کالا با کمک ستاد مرکزی قاچاق کالا و ارز، سازمان راهداری و تردد جاده ای و ناجا که در آِینده برای اعمال ضوابط بهداشتی- قرنطینه ای سازمان تاثیر بالایی دارد؛ تغییر و تحول در عرصه های مختلف و خصوصا در بخش دارو و درمان و قرنطینه: بالاخره در قرن 21 با تحولات شگرف در عرصه اعمال مقررات بهداشت در تجارت کالا و با رعایت قانون و اطمینان از سلامت و کیفیت واردات و صادرات فرآورده ها و نهاده ها، باید سیستم متحول شود و یا در خصوص تفویض اختیار امور به ادارات کل استان ها اخذ تصمیم می شد. با برنامه علمی، قانونی ولی تدریجی و پایدار این امور در حال انجام است.

همچنین کاهش موارد بیماری‌های مختلف دامی در سال 1395 نسبت به سال 1392 بسیار چشمگیر بوده است. طی این مدت شاربن 2.3 برابر، آبله نشخوارکنندگان کوچک 3.8 برابر، طاعون نشخوارکنندگان کوچک 7.8 برابر و VHS در ماهیان قزل‌آلا 4 برابر کاهش یافته است.

در مورد آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، با توجه به گسترش جهانی بی‌سابقه آن در بعد اطلاع‌رسانی در سطح ملی و بین المللی و هم در کنترل و پیشگیری از بیماری و با توجه به صنعت پرورش طیور فربه و با ساختار معیوب و بیمار سازمان دامپزشکی کشور موفقیت خوبی داشته است.

قابلیت ردیابی فرآورده‌های خام دامی، پایش فرآورده‌ها و خوراک دام و اقدامات مورد نیاز برای سلامت محصول، اقدامات گسترده سازمان در خصوص تحقق الزامات بهداشتی دامپزشکی کشورهای هدف برای صادرات فرآورده‌ها و نهاده‌های دامی و موارد متعدد دیگر که نیاز به یک مصاحبه اختصاصی دارد.

موفقیت ها و اهدای لوح از سوی رئیس محترم جمهور به رئیس سازمان دامپزشکی کشور، به عنوان دستگاه برتر کشور در جشنواره شهید رجائی، تقدیر معاون رئبس جهمور و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی از معاون توسعه مدیریت. منابع سازمان، لوح تقدیر وزیر رتباطات و فناوری اطلاعات و اختصاص بیشترین امتیاز طی دو سال متوالی در بین سازمان های وابسته به وزارت کشاورزی، دریافت سهمیه استخدامی در طی استخدام های مراحل مختلف نیز گوشه ای دیگر از تلاش ها و موفقیت های سازمان است.

تصویب «بند ث ماده 6 احکام دائمی برنامه توسعه کشور» و «ماده 34 برنامه پنجساله ششم توسعه» که ضمن رفع مشکل فعلی شاغلان بخش غیردولتی دامپرشکی موضوع ماده 94 قانون برنامه پنجساله سوم، مسئولین فنی بهداشتی و همچنین مسئولیت پذیری مدیران و مالکان زنجبره از مزرعه تا سفره، بدون شک نادرترین رخداد توسعه هدفمند فعالیت های بخش غیردولتی دامپرشکی کشور می باشد که با برنامه و انگیزه رفع مشکلات و موانع موجود، توسط سازمان دامپزشکی کشور در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و نکته مهم در این موضوع آن است که تاکنون در هیچیک از برنامه های توسعه به این تعداد حکم در حوزه دامپزشکی وجود نداشته است.

موضوع تصویب 1000 میلیارد ریال برای کنترل بیماری های دامی چه بود؟

نحوه تصویب 1000 میلیارد ریال برای کمک در کنترل بیماری های دامی، بیماری های مشترک بین انسان و دام و ارتقاء بهداشت فرآورده های خام دامی، مهم تر از اصل مبلغ است. روند این گونه بود که مبلغ پیشنهادی افزایش این مبلغ به اعتبارت سازمان توسط کمسیون کشاورزی، با یک رای کمتر در کمسیون تلفیق بودجه 96 رای لازم را به دست نیاورد. سازمان دامپزشکی قطعا اگر عنصر اعتقاد به اهمیت دامپزشکی را در جوهره فکری خود نداشت، تسلیم این تصمیم قانونی می شد، لیکن با سخت­کوشی و واقعا با پیگیری مستمر و البته موثر، توانست 13 پیشنهاد برای افزایش اعتبار با امضاء نمایندگان محترم به صحن علنی پیشنهاد بدهد.

باز هم مورد عبرت آموز اینکه اولین پیشنهاد در صحن علنی تصویب شد و پس از ان مورد بعدی هم برای طرح در صحن علنی مرتبط با سازمان دامپرشکی کشور بود و رئیس محترم جلسه بیان فرمودند، برای سازمان مورد قبلی تصویب شد و با محدودیت های موجود که معمولا جدای از مصوبات کمسیون تلفیق بودجه، نباید موارد جدید مطرح شود با طرح آن مخالفت نمود.

البته باز موضوعی که باید به آن توجه نمود. اینکه تلاش مستمر و توام با استدلال همراه با اعتقاد و جلوگیری از وجود یاس و با امید می توان به نتایج مطلوب دست یافت و در این ارتباط وقتی قانون بودجه 1396 به شورای نگهبان، ارسال و از تصویب آن گذشت و نهایتا به دولت ابلاغ شد، مورد مربوط به سازمان در کتاب قانون نیامده بود. سازمان برای این بار چه کرد. شرح می دهم تا آیندگان در راه خود برای انجام خدمت و کار مردم مصمم باشند و از عدم موفقیت ها نهراسند. وقتی سئوال شد، چرا؟ دلایلی ذکر شد. سازمان مجددا با تهیه نامه مستدل و تاکید بر قانونی بودن این مصوبه، مذاکره با رئیس و اعضاء محترم هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی و البته عنایت ویژه برخی نمایندگان محترم، بالاخره با این موضوع از سوی رئیس محترم مجلس با شورای محترم نگهبان، مکاتبه و پس از تایید شورای مذکور و ارسال پاسخ به مجلس، موضوع از سوی رئیس محترم مجلس به رئیس محترم جمهور برای اجرا ابلاغ گردید. واقعاً در چه مقطعی از تاریخ، چنین اقداماتی برای دامپزشکی کشور رقم خورده است؟

صحبت به که اینجا رسید، سوال دیگری می پرسم، به نظر شما مهم ترین اقدامات در دوره مسئولیت روسای قبلی سازمان دامپزشکی کشور چه بوده است؟

همه کسانی که مسئولیت می پذیرند، برای موفقیت تلاش می کنند، لیکن به نظر می رسد مقایسه عملکردها بدون در نظر گرفتن شرایط زمان و مکان و ملاحظات مقاطع مختلف، تحلیلی گمراه کننده است، ولی با احترام به همه، به نظر بنده به موارد زیر می توان اشاره کرد:

- جناب آقای دکتر روستائی، بعد علمی بارز داشت،

- جناب آقای دکتر اقتصاد، برای اولین بار پس از انقلاب روحیه جوان­گرایی و نصب مدیران جوان را در عمل نشان داد.

- در زمان مسئولیت جناب آقای دکتر صفاریان استقلال تشکیلاتی و اعتباری سازمان و البته با کمک جمعی از جمله مرحوم جناب آقای دکتر اخویزادگان که از چهره های صادق و نجیب دامپرشکی کشور بود، جناب آقای دکتر امیری مقدم، جناب آقای دکتر ادیب راد، جناب آقای دکتر بابائی و جناب آقای دکتر عرب و اینجانب صورت گرفت. اعتقاد و حمایت وزیر محترم وقت کشاورزی جناب آقای دکتر کلانتری به استقلال همه جانبه سازمان دامپزشکی کشور نکته اساسی و کلیدی تحقق این مهم بود. البته مقدمات این کار نتیجه تلاش آحاد دامپزشکی کشور بود و مقدماتی که از قبل توسط اینجانب و آقای دکتر ادیب راد و البته با کمک مرحوم جناب آقای دکتر رادی میبدی و حمایت جناب آقای مهندس خوانساری که در حال حاضر رئیس اتاق بازرگانی تهران است و به منظور تشکیل شبکه مستقل دامپرشکی استان تهران، فراهم شده بود.

- در زمان جناب آقای دکتر مطلبی، موضوع انتقال بهداشت و بیماری های آبزیان و همچنین تصویب ماده 11 آئین نامه بهداشت محیط و مسئولیت نظارت بهداشتی فرآورده های خام دامی به سازمان مهم بود.

- در زمان جناب آقای دکتر سیاری اخلاق و نجانت ایشان زبانزد بود.

- در زمان مسئولیت جناب آقای دکتر نوروزی با همه تلاش و البته بدلیل عدم همراهی سازمان نظام دامپزشکی ج.ا.ایران با خانواده دامپزشکی در جهت جلوگیری از تصویب قانون جامع دامپروری که حداقل از 6 سال پیش مطرح بود در نهایت قانون جامع دامپروری و قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی به تصویب مجلس شورای اسلانی رسید و ضربه ای به حاکمیت بهداشتی سازمان و در نهایت گسست بهداشتی در عرصه تولید بود.

- در زمان مسئولیت جناب آقای دکتر دستور افزایش 35 درصد فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشور و تصویب حق تسری صورت گرفت. البته پس از 3-2 ماه پرداخت، به دلیل مشکل قانونی در مجلس شورای اسلامی این مصوبه لغو گردید و پس از انتصاب به مسئولیت ریاست سازمان در پایان سال 1392 اولین موضوع مهم، چگونگی رفع مشکل قانونی این امتیاز و تامین نحوه اعتبار آن بود، چون بودجه سال 1393 با حذف اعتبار مورد نیاز این افزایش تصویب شده بود و مشکل قانونی هم که وجود داشت. با لطف خداوند، پیگیری زیاد و البته محبت و زحمت جناب آقای دکتر منادی که انصافا کمک کردند، هم در مجلس و هم در دولت این موضوع مجددا تصویب شد و البته نحوه تامین اعتبار آن هم سختی های خود را داشت.

درباره خصوصیات اخلاقی روسای اسبق سازمان دامپزشکی گفتید، به باور بسیاری، رئیس فعلی سازمان یک خصوصیت بارز دارد و معرفی نقش و جایگاه سازمان به اتکای توان سخنوری بوده است و حتی برخی اعتقاد دارند این خصوصیت ضعف روابط عمومی سازمان را پنهان کرده است...

البته این نظر لطف جنابعالی است و بنظرم روابط عمومی گرچه باید وسیع تر و عمیق تر برای بیان اهمیت مسولیت‌های دامپزشکی فعالیت کند، لیکن به طور مقایسه ای کارهای خوبی انجام داده است. برنامه «نگی نگفتیا» قبل از خبر ساعت 21 از سیمای جمهوری اسلامی ایران و یا «جشنواره بیطار» نیز از برنامه های خوب سازمان دامپزشکی است. البته در مناسبت ها مثل 14 مهر هم سازمان موفق عمل کرده است و حضور رئیس و نایب رئیس محترم و همچنین نمایندگان مجلس شورای اسلامی، وزرا، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و ... نیز موید این ادعا است.

چند خصوصیت بارز شما را به عنوان رئیس سازمان دامپزشکی کشور، علاقمندیم از زبان خودتان بدانیم.

شاید از نظر اخلاقی، صحیح نباشد فردی خصوصیات مثبت که مد نظر شما است را بیان کند، اعتقاد دارم خصوصیات فردی که در مصدر اجتماعی و مسئولیت ملی قرار می گیرد خصوصیات شرح دادنی نیست و باید طی سالیان سال و طی انجام وظیفه برای دیگران در عمل معلوم شده باشد، اما به لحاظ تجربه می خواهم به چند مورد اشاره کنم:

از دوران ورود به دانشگاه، با دوستانی که همچنان دوستی با آنها دوام دارد، آرمان­گرایی یکی از خصوصیات مورد علاقه آن جمع بوده است و این خصوصیت البته با گذشت زمان با واقع بینی توام گشته و با گذشت زمان، عمل­گرایی و اثربخشی عمل یکی از خصوصیات اصلی بنده شده است. البته این خصوصیت «آرمانگرایی در عین واقع بینی و عملگرایی در عین اطمینان نسبی از اثربخشی عمل»که در عرصه مدیریت بسیار موثر است، در اجرا که باید دیگران را همراه این باور و اعتقاد کنی سخت و همراهان مسیر را کمی خسته و رنجیده می کند.

مدیران و همکاران ارجمند سازمانی که توفیق همکاری با آن ها را دارم، با این واژه و عبارت تکراری من مواجهند و آن اینکه «به جای چند نامه در باره یک موضوع، به یک نامه و به جای پرتاب نامه های متعدد در مورد سرنوشت یک نامه، به دنبال نتیجه همان نامه اول باشید». البته تکرار این عبارت، برای گفتمان سازی یک خصوصیت است که معتقدم در عرصه مدیریت در همه جا پاسخ می دهد.

مثال بارز که عینی و قابل مشاهده است را بیان می کنم، موضوع آئین نامه اجرائی ماده 194 (94) قانون برنامه پنجساله سوم توسعه بود که بر اساس آن تعدادی از دامپزشکان و همکاران بخش غیردولتی دامپزشکی طبق دستورالعمل های آن مشغول به کار شدند و این قانون در برنامه پنجساله پنجم تنفیذ نشد. موقعی که به سمت رئیس سازمان منصوب شدم، یکی از مشکلات همین موضوع بود و راه حلی هم که ارائه می شد و نسخه ای که پیچیده می شد، توقف فعالیت همه آنها بود. خوب اینها همکاران ما هستند، بالاخره در کنار عقل و احساس، ما مسئولیت حل مشکل را داشتیم. باید کار مناسبی انجام می دادیم، واقعا ما در سازمان چه کردیم؟

راهی درست و منطقی را طی کردیم؛ اولا جلساتی با شاغلان ممیزی که مایوس و گله مند بودند را شخصا برقرار کردم و آنها را به همین مسیری که بعدا طی شد، نوید می دادم و آن تصویب قانون ممیزی که مشکل موجود به صورت قانونی، موثر و ضابطه مند حل شود. از نظر من این نوع راه حل پیدا کردن، بیان کردن و دیگران را امیدوار به انجام آن کردن و نهایتا به قولی که داده اید، وفادار ماندن و نتیجه گرفتن و عرضه ان به جامعه هدف، مسیر خوب طی شده است. کاری که ما آن را به لطف الهی در عمل نشان دادیم. کسانی که با قانون گذاری آشنا هستند، می دانند که این کاری بزرگ برای دامپزشکی کشور است. امروز به همکاران عزیزم در بخش ممیزی اعلام می کنم، برای تدوین آئین نامه اجرائی این قانون دائمی ما را یاری کنند.

البته این روش شاید مبین خصوصیت دیگری است که به آن عمل می کنم «حس مسئولیت پذیری و باور به اینکه، ما مدیران و کارکنان هستیم که می توانیم و باید مشکلات را حل کنیم» و البته «ناامید و مایوس نشدن، انگیزه کافی و استمرار پیگیری برای به نتیجه رساندن کاری که تعقیب می کنیم» مثال بعدی موضوع مسئولین فنی بهداشتی، از «نفس به کارگیری»، به کار بردن نام «مسئول فنی بهداشتی» و اجرای «مواد 18 و 19» آئین نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی، موانع جدی وجود داشته است.

در این مسیر سازمان از طرف مسئولین واحدها، مسئولین فنی بهداشتی، برخی ارکان دولتی غیر مرتبط و حتی ارکان غیر دولتی دامپرشکی، تحت فشار و زیر سئوال رفته است و به گونه ای وانمود می شود که این آئین نامه که توسط سازمان و از قضا در دوره تصدی بنده در اداره کل نظارت بر بهداشت عمومی تهیه و مورد پیگیری قرار داشته است، متهم به بی توجهی یا کم توجهی به آن هستیم. البته قصد تحلیل نقاط ضعف و قوت ان را ندارم، ولی با صبر و حوصله و تحمل بدخلقی‌ها توانستیم تقریبا برای رفع بسیاری از نقاط ضعف آن، قانون خوب و ماندگاری در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسانیم که آئین نامه آن با کمک همه ذینفعان در حال تدوین است.

خصوصیت دیگر، «ارزش قائل بودن برای مسئولیت و شاکر خدا بودن برای قرار گرفتن در این مصدر اجتماعی و با درک این جایگاه و تلاش وافر برای رفع مشکلات، پاسخگوئی به مردم و پیش بردن برنامه» البته بدلیل نوع وظایف سازمان که مدیر و یا کارگزار سازمان، در برخی اوقات لاجرم به پاسخ نه به مراجعین می باشد، در مقایسه با سایر دستگاه‌هایی که وظیفه حاکمیتی ندارند بازتاب کمتری داشته است.

وحدت و انسجام در خانواده دامپزشکی و واژه «بخش خصوصی دامپزشکی رقیب سازمان نیست، بلکه رفیق و همراه است»، از سوی جنابعالی چندین بار تکرار شده نقش شما در ایجاد تعاملی که معتقدید چگونه بوده است؟

تلاش برای ایجاد وحدت بین دو سازمان دامپرشکی کشور و سازمان نظام دامپرشکی و دیگر ارکان و نهادهای مرتبط با دامپزشکی، مورد علاقه و امور مهمی بود که تلاش سازمان به عنوان دستگاه محوری انتخاب رئیس سازمان نظام در شورای مرکزی انجام شد. این انتخاب، اولین گام برای ایجاد اتحاد، جلوگیری از تفرقه و اختلاف موجود در آن سازمان بود. بلافاصله سازمان دامپزشکی در همکاری با سازمان نظام، دومین گام را در جهت اجرای ماده 5 قانون جامع دامپروری کشور برداشت. البته استمرار توافق و تفاهم باید بر مبنای معیار باشد و همه ما باید بپذیریم، در کشور بیش از یک دولت و بیش از یک سازمان حاکمیتی در عرصه دامپزشکی به نام سازمان دامپزشکی کشور نداریم.

مسئولیت تامین بهداشت دام، بهداشت فرآورده های دامی و ... سازمان دامپزشکی کشور است و علاوه بر آن، تعهد بین المللی هم دارد و این امور باید موجب دیدگاه مشترک برای حفظ اقتدار اعمال حاکمیت توسط سازمان دامپزشکی کشور شود. در صورت رعایت این اصل، سازمان از هر نوع تلاش برای تحقق انسجام واقعی دریغ نخواهد کرد و با همه وجود به توسعه بخش غیردولتی دامپزشکی مسئولیت پذیر و پاسخگو خواهد کوشید و البته تصویب دو قانون فوق نیز تاییدکننده همین ادعا است و البته در این مسیر همراهی و همکاری دو سازمان نظام دامپزشکی و دامپزشکی کشور تعمیق و توسعه خواهد یافت و امید زیاد دارم که هرچه زودتر این مهم، محقق شود. کارهای زیادی است که در پرتو این همکاری باید با موفقیت و کیفیت انجام شود.