نامه سرگشاده «دکتر محمدحسن گلپایگانی» در پاسخ به اظهارات توهین‌آمیز اخیر رئیس انجمن کشتارگاه‌های دام کشور

حکیم مهر: در پی اظهارات توهین آمیز اخیر «حسین مرادی» رئیس هیأت مدیره انجمن کشتارگاه‌های دام سراسر کشور، «دکتر محمدحسن گلپایگانی» سرپرست محترم اداره نظارت بر بهداشت عمومی و مواد غذایی اداره کل دامپزشکی استان مازندران در نامه ای سرگشاده، به این اظهارات پاسخ گفت.

به گزارش حکیم مهر، متن این نامه سرگشاده به شرح زیر است:

جناب آقای مرادی

رئیس هیات مدیره انجمن کشتارگاههای دام سراسر کشور

سلام

من محمد حسن گلپایگانی، دامپزشک به شماره نظام دامپزشکی ٢٠٥٢٠٩ عضو کوچکی از خانواده بزرگ دامپزشکی هستم. با بسیاری از کارفرمایان و به ظن من کارآفرینان و ارزش آفرینان صنعت دام و طیور کشور اگر نه رفاقت، که به یمن آشنایی ارادت دارم و معمولاً اگر یادداشت، انتقاد و یا پیشنهادی داشته باشم، در محافل دوستانه و شفاهی یادآور می شوم و کمتر قلم بر کاغذ می لغزانم.

مدتی است مطالب شما در رسانه های مختلف مطالعه کرده ام و لازم دیدم تا به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ دامپزشکی و نیز برادری کوچک، مطالبی چند در خصوص دامپزشکی و جایگاهش را خدمت شما بزرگوار یادآور شوم. از همین رو این نامه سرگشاده را خدمتتان ارسال می نمایم:

١- علوم آکادمیک به دنبال ارتقاء دانش بشری در زمینه بهداشت و ایجاد مقوله امنیت غذایی، سامانه هایی مثل GMP, HACCP و ... را به صنایع غذایی معرفی کرد و به دنبالش وظایفی برای مجریان و دست اندرکاران آن تعریف نمود. بر همین أساس روابط مدیرعامل و مسئول کنترل کیفیت و مسئول فنی بهداشتی را نیز تعریف نموده است.

٢- قانون سازمان دامپزشکی در سال ١٣٥٠ به عنوان یک قانون متعالی است که توانسته بسیاری از مشکلات فراروی بهداشت و سلامت جامعه را ببیند. اگرچه مشکلات دهه شصت و هفتاد کشور پس از جنگ، فرصت تدوین بسیاری از آیین نامه ها را گرفت، شاید فرصتی برای بسیاری از سودجویان فراهم کرد تا در نبود قانون مدون و کلاسیک، به ساخت و ساز دامداری و کشتارگاه، تولید و پرورش انواع دام دست بزنند که امروز مشکلات عدیده ای برای خود و سایرین از جهت استقرار (سخت افزار) و اجرای ضوابط بهداشتی (نرم افزار) فراهم آورده اند. خیل واحدهایی که با انواع مجوز از مراجع چندگانه و نامرتبط، بدون کسب مجوز دامپزشکی در أقصی نقاط کشور سر برآورده و امروز داعیه تولید، ولو غیر بهداشتی و ناسالم را دارند، از آن جمله اند.

اما سال های پس از سازندگی و قدم گذاردن در مسیر جهانی شدن، بالاخص اصرارهایی که بر حضور در سازمان های تجارت جهانی و غذا و خوار و بار و بهداشت و ادعای اینکه محصول با کیفیت ایرانی قابل رقابت با محصول خارجی است، تمکین به ضوابط و آیین نامه ها و دستورالعمل هایی را می طلبید که با اقتضای جامعه داخل و خارج در هم آمیزد، سبب شد تا نخبگان و سیاستگذاران بهداشت عمومی، آیین نامه وزین نظارت بهداشتی دامپزشکی را پدید آوردند. شاید وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سازمان ملی استاندارد را پس از آن به فکر بسط آن به حوزه مهم غذا افکند چه، اصلاحیه ماده ١٤ مواد خوراکی اشامیدنی و یا الزام اجرای استاندارد در خوراک دام و ... نتایج آن بوده است.

٣- آیین نامه وزین نظارت بهداشتی دامپزشکی برخاسته از ضوابط بین المللی جهت تضمین کیفیت محصولات خام دامی است که امروزه بسیاری از ارزش آفرینان فهیم کشتارگاهی که به دنبال صادرات محصولات به کشورهای برتر دنیا و اخذ گواهینامه ها و استانداردهای روز دنیا هستند، با درک نقش دامپزشک در کشتارگاه و ارتقاء کیفیت محصولات، بعضاً ضرورت حضور بیش از دو یا سه دامپزشک در کشتارگاه را درک کرده اند. براستی نقش دامپزشک در پیشگیری از بروز بیماری ها و هزینه های گزاف درمان در کشور چقدر هست؟ آیا اندیشیده اید عدم حضور دامپزشک چه خساراتی بر پیکره سلامت جامعه وارد می سازد؟ آیا حساب کرده اید زنجیره تولید غذای سالم تا چه حد می تواند از تعداد تخت های بیماران بکاهد؟ آیا غیر این است فعالیت کشتارگاه یا حضور دامپزشک رسمیت می یابد؟

یاد آرید همانگونه که دامپزشکان طی رسالت خطیرشان در هر رسانه مهر بطلان بر فرآورده های هورمونی زده اند تا چرخ صنعت اقتصاد و اشتغال کشور در حرکت باشد، اگر فرآورده های کشتارگاهی را ممهور نمی کردند، مردم چه سخنانی می گفتند؟ وضعیت بازار فروش محصولات چگونه بود؟ آیا غیر این است امروزه مهر تضمین سلامت محصولات، تضمین خرید هم هست؟

٣- تغییر همواره مخالفانی به دنبال دارد، مخصوصاً اگر با کاهش کسب درآمد همراه شود. با دوستی می گفتم دوستان کارآفرین حوزه پرورش دام اگر روزی مانند سایر تولیدکنندگان این کشور ملزم به پرداخت مالیات شوند، آن روز احتمالاً قوانین بجای آیین نامه ها شرور خوانده می شوند.

هر یک از ما آزادیم برداشت شخصی از همه مسائل جاری صنفی داشته باشیم، اما زمانی که این سخن را در محافل مختلف بر زبان می رانیم و موجبات تشویش اذهان حدود ١٠ هزار عضو فرهیخته و تحصیل کرده و نخبگان جامعه در حوزه های مختلف دانشگاه، صنعت و دولت و بخش خصوصی را فراهم می کنیم، باید در نیات شک کرد. هر یک از ما موظفیم از نظارت استقبال کنیم؛ شالوده نظم و پاکی نظارت است و چه بهتر که نظارت را از خود آغاز کنیم، قبل آنکه دیگران بر ما نظارت کنند؛ و چه زیبا آیین نامه وزین نظارت بهداشتی دامپزشکی این نظارت را بر عهده مسئولین فنی بهداشتی نهاد، چرا که می دانست بسیاری از ارزش آفرینان فهیم از دانش بهداشت و مسئولیت خطیرشان بر سلامت مردم آگاه نیستند و یادآور ساخت که واحد تولیدی صرفاً بنگاه اقتصادی نیست، بلکه سلامتکده و بنگاه سلامت و بهداشت نیز هست.

٤- زیبا فرمودید که مسئولین فنی بهداشتی کار بازرسان دولتی را انجام می دهند چراکه کار نظارت و بازرسی، دولتی و خصوصی نمی شناسد، وجدان می شناسد و مسئولیت. اگر چه همه بر صراط مستقیم هستند، برای بستن تخیل شرارت چه نیکوتر که احدی معرفی شده از خانواده ارزش آفرینان حوزه صنعت دام و طیور بر فرآیند تولید نظارت کند؟!

چرا وقتی صحبت از نظارت می شود، چهره هامان برافروخته می شود؟ چرا زمانی که صحبت از پرداخت های شفاف می شود، چهره مان برافروخته است؟

آیا مشکل نرخ محاسبه حقوق بود؟ خوب، آیین نامه حقوق که سال ها قبل (1390) ابلاغ شده بود. آیا پرداخت و قراردادهای فیمایین صوری بود؟ پس کدامین را باور کرد اشارت به حدیث مولای راستگویان که بدان اشارت دارید یا بستن قرارداد صوری و خارج از قوانین کار؟!؟!

و یا شاید خارج از روابط مسئول فنی و ارزش آفرین باید آن را در ادارات روابط! کار جستجو کرد!

٥- بی شک هر دامپزشک، عضو خانواده منسجمی است به نام نظام دامپزشکی؛ شاید از همین رو نام اتحادیه، صنف و ... بر آن گذارده نشد. شاید به واسطه نگاه ظریفی که نخبگان جامعه بر آن داشتند، حکم انتصاب رئیس منتخبش را رئیس جمهور امضا می کند و علی القاعده سخن صنفی منتخب من، سخن و اندیشه من است؛ و بی شک به واسطه آنکه در هنگام انتخاب هریک از اعضای شورای مرکزی و ریاست خانواده بزرگ دامپزشکی، گزینش اخلاقی و حرفه ای و اخذ آرای خانواده 10 هزار نفری صورت می پذیرد (برخلاف رویه و چارت انتخاب افراد در برخی تشکل ها و اتحادیه های کارفرمایی)، در حال حاضر حق مداری و عدالت ایشان در این موضوع بر منِ عضو کوچک این خانواده بزرگ آشکار است.

بی شک این خانواده بزرگ شنوای سخنان وزین و سنجیده نخبگان ارزش آفرین صنعت دام و طیور است و دغدغه های سلامت مردم کشورمان و پیشگیری از ابتلای عزیزانمان به بیماری، مجال آن نمی دهد تا به سوداگری های تفرقه افکنانه و شرارت بار برخی سودجویان دهیم.