حکیم مهر: «دکتر ابوالحسن ندیم» استاد پیشکسوت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس انجمن علمی اپیدمیولوژیست های ایران با حضور در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، با دکتر مهدی وجگانی رئیس دانشکده، اساتید و دانشجویان دکترای تخصصی بخش اپیدمیولوژی دانشکده، دیدار و گفتگو کرد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، در این دیدار صمیمانه، دکتر وجگانی ضمن خیر مقدم به دکتر ندیم و تشکر از پذیرش دعوت دانشکده، بر توجه حداکثری این دانشکده به این بخش مهم با توجه به ماهیت فعالیت های دامپزشکی، تاکید کرد.
دکتر ندیم نیز با تبیین ابعاد مختلف علم اپیدمیولوژی در سه شاخه بیماری ها و مشکلات انسان، اپیدمیولوژی بیماری ها و مشکلات حیوانات و اپیدمیولوژی بیماری ها و مشکلات گیاهان (فیتواپیدمیولوژی) اظهار داشت: اصول اپیدمیولوژی هم در انسان و هم در حیوان یکی است و این دو را نباید از هم جدا دید؛ به خاطر همین، همواره سعی بر این بوده که در انجمن اپیدمیولوژی این مورد لحاظ شود و حتماً متخصصان اپیدمیولوژی دامپزشکی حضور داشته باشند و از نظرات آن ها استفاده شود.
وی نقش دامپزشکان را در تکوین و گسترش اپیدمیولوژی در مجموعه وزارت بهداشت بسیار برجسته توصیف کرد و اظهار امیدواری نمود که دستگاه های اجرایی و پژوهشی فعال در زمینه دامپزشکی کشور هم از ظرفیت های بخش اپیدمیولوژی دانشکده دامپزشکی به خوبی استفاده کند.
رئیس انجمن علمی اپیدمیولوژیست های ایران افزود: جدا کردن آموزش دامپزشکی از پزشکی و وصل کردن آن به رشته های غیر پزشکی، یکی از تصمیم گیری های اشتباه بوده که صورت گرفته است و صدمه اصلی این تصمیم اشتباه به حرفه دامپزشکی خورده است.
وی تصریح کرد: در واقع مبنای فعالیت یک دامپزشک و پزشک تفاوتی ندارد؛ به عبارت دیگر هر دو با یک روش مشابه کار می کنند ولی واحدها متفاوت است.
دکتر ندیم در ادامه گفت: همچنین باید ترتیبی داده شود که در تمام دانشکده های دامپزشکی کشور، یک فرد به عنوان عضو هیئت علمی اپیدمیولوژی آموزش این واحد و واحدهای مرتبط را عهده دار باشد؛ حال اگر دانشکده ای این عضو را ندارد، موظف است که افرادی را جهت تعلیم به دانشگاه تهران بفرستد تا بعداً امر آموزش اپیدمیولوژی را در آن دانشکده عهده دار شوند. در واقع نباید به این صورت باشد که دانشکده دامپزشکی بدون اپیدمیولوژیست باشد.
قابل ذکر است دکتر ابوالحسن ندیم متولد سال 1307 در تهران و پزشک هستند و دارای مدارج تخصصی اپیدمیولوژی و انگل شناسی هستند و هم اکنون علاوه بر ریاست انجمن علمی اپیدمیولوژیست های ایران، عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی می باشند و چندین سال مشاور سازمان جهانی بهداشت بوده اند.
پس چرا هیچ حرکتی برای انتقال آموزش دامپزشکی به پزشکی نمیبینیم. اپیدمیولوژیست ها بهتر می توانند منشا بیماریها رو درک کرده و حساسیت ارتباط بین بیماریها و محیط رو بهتر می دانند.جالب اینه که علم پزشکی خیلی از دستاوردهای مهم خود رو مدیون حیوانات هست.ادوارد جنر پزشک بود ولی جلب توجه و دقت این پزشک که منجر به کشف واکسن آبله،شد،مرتبط با گاو و آبله گاوی و شیردوش ها بود.بیشتر داروهای تازه تولید شده،قبل از اینکه در انسان تست بشن،در حیوانات تست می شن.پادزهر های مارها و آنتی توکسین ها از اسب و حیوانات به دست می آید.دامپزشکی و دام همیشه در خدمت پزشکی بوده ولی پزشکها به جای تشکر،قیافه می گیرن(ما پزشکیم،دامپزشکی اینجا چی کار می کنه!!)و این توهم که پزشکها خودشون رو از دامپزشکها جدا می دونن،فقط در اثر غرور کاذب و خودبزرگ بینی و حسادت کاذب هست که به یه توهم قابل قبول در جامعه تبدیل شده. اگر چه من معتقد هستم از نظر شغلی بهبودی در وضعیت دامپزشکان به هنگام رفتن زیر پوشش وزارت بهداشت اتفاق نمی افتد ولی پزشکان درک بهتری از رشته دامپزشکی دارند تا مسئولین وزارت علوم. ولی هرگز آموزش پزشکی و دامپزشکی با هم نبوده و دو دانشکده مجزا از هم بوده اند، با اساتید و امکانات کاملا" مستقل و شرایط متفاوت از هم، ولی هر دو در یک وزارت خانه یعنی وزارت علوم بوده اند . 
با سلام 
یک مسئولی بود زمانیکه کلینیک های خصوصی تازه شروع بکارکردند گفتند برق این کلینیک های دانشگاهی و دولتی راخاموش کنید که به مملکت کمک کردیم . من بانظر اقای حسینی موافقم .
