حکیم مهر - دکتر پرویز کردوانی، جغرافیدان برجسته ایرانی، به سازمان محیط زیست توصیه کرد که در مبادله شیر هندی و آهوی ایرانی، به اقلیم،طعمه و توپوگرافی زیستگاه مبدا و مقصد توجه کند.
وی با اشاره به اینکه احیای گونه های جانوری به مانند احیای گیاهان، امکانپذیر است،گفت:"اقلیم منطقه ای که قرار است شیرهندی در آنجا نگهداری شود باید به اقلیم زیستگاه مبدا بسیار نزدیک باشد.اگر اقلیم نامساعد باشد نمی توان به پایداری گونه امیدوار بود."
کردوانی افزود:"اگر قرار است شیرهندی در خوزستان نگهداری شود پس باید گونه هایی را که در منطقه جنوبغرب این کشور ، نزدیک اقیانوس هند،زیست می کنند به ایران آورد."
وی تأمین غذای شیرهندی را یکی دیگر از مسایل مهم این جابجایی بر شمرد و افزود:"باید دید طعمه شیر هندی چیست و همان غذا را اینجا برایش تأمین کرد."
این اقلیم شناس با یادآوری اتفاقی که برای ببرهای سیبری افتاد، خاطرنشان کرد:" در ماجرای ببرهای سیبری غذای آلوده باعث بروز این اتفاق شد که اهمیت تأمین طمعه گونه ها را نشان می دهد."
دکتر کردوانی ضمن تأکید بر بررسی توپوگرافی زیستگاه شیر هندی در ایران گفت:" نباید گونه هایی را که در دشت زیست می کنند به زیستگاه هایی برد که کوهستانی و صخره ای هستند."
وی با اشاره به انتقال آهوی ایرانی به هندوستان افزود:" مطمئن هستم هندی ها قبل از انتقال آهو به کشورشان، فکر زیستگاه و طعمه این گونه را کرده اند."
چندی پیش رئیس سازمان محیط زیست از نهایی شدن پروژه مبادله آهو ایرانی با شیر هندی با هدف احیای نژاد شیر ایرانی خبر داد و گفت: زیستگاه شیر جنب چغازنبیل در بیشه زاری بین رودخانه کرخه و دز در حال آماده شدن است. این زیستگاه به لحاظ اکوسیستمی بیشه زاری عالی و فضایی محصور و بسته است و تصمیم قطعی بر این است که احیای زیستگاه در فاصله بین دز و کرخه عملیاتی شود.
برای انجام این طرح حدود پنج میلیارد تومان اعتبار تامین شده است.
هندی‌ها در ابتدا تقاضای معاوضه شیر با یوزپلنگ را مطرح کرده بودند که با این درخواست آنها موافقت نشد.
آخرین شیری که در ایران دیده شده نزدیک به صد سال پیش و در حاشیه رودخانه کرخه و دز در خوزستان بوده است.
خبر مرتبط :
