روزهای سخت ابتلا به بیماری کرونا از زبان «مهندس سیروس امامی»/ اضطراب، استرس و خطر انتقال بیماری به خانواده‌ام بسیار عذاب‌آور بود

 

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی:‌ «اداره ما ۵ نفر پرسنل دارد که ۲ نفر از ما به صورت همزمان مبتلا به کرونا شدیم. شرایط سختی بود چون بخش خصوصی در زمینه مایه‌کوبی و واکسیناسیون همکاری نمی‌کرد و من در مدت قرنطینه شدید خانگی، با لپ‌تاپ امور اداره را انجام می‌دادم»؛ این‌ها بخشی از صحبت‌های «مهندس سیروس امامی» ۳۵ ساله است که تقریباً از حدود یک ماه پیش درگیر کرونا شده اما خوشبختانه دیروز با دریافت پاسخ منفی تست، سلامتی خود را یک بار دیگر به دست آورده است.

سیروس با مدرک تحصیلی کارشناسی گروه دامپزشکی و کارشناسی ارشد علوم دامی، در سال 1391 در قالب طرح نیروی انسانی در شبکه دامپزشکی شهرستان بیجار مشغول به فعالیت شد. ۴ سال بعد در آزمون استخدامی فراگیر دستگاه‌های اجرایی پذیرفته شد و فعالیت خود را در شبکه دامپزشکی شهرستان دیواندره ادامه داد. در طول سال‌های 96 و 97 در پست معاونت دامپزشکی دیواندره خدمت کرد و در این مدت در شهرستان‌های بیجار و دیواندره به عنوان مسئول واحد مبارزه با بیماری‌ها، مسئول قرنطینه، مسئول امور مالی و مسئول GIS و فعالیت در بهداشت عمومی انجام وظیفه کرد. وی هم‌اکنون به عنوان رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان سروآباد مشغول به خدمت است.

حکیم مهر: آقای مهندس، شرایط فعالیت در منطقه شما چگونه است؟

شهرستان سروآباد در 90 کیلومتری شهرستان سنندج است که 50 هزار نفر جمعیت دارد. از نکات قابل توجه در مورد این شهر درصد بالای روستانشینی آن است، به‌طوری که حدود 90 درصد از جمعیت آن روستایی است. سروآباد دارای 76 روستا با جمعیت دامی 35000 راس دام سبک و 15000 راس دام سنگین است که همین مساله باعث شده فعالیت‌های دامپزشکی در این شهرستان با کمی مخاطره همراه باشد.

حکیم مهر: چه مخاطراتی؟

مرزی بودن شهرستان با کشور عراق و وجود کوه‌های صعب‌العبور کوهسالان و شاهو، کمبود نیرو به نحوی که تمامی فعالیت‌های اداره توسط 5 نفر نیرو انجام می‌شود، سنتی بودن جایگاه های دام و وسعت بالای روستاهای آن از جمله این مخاطرات است. به اضافه اینکه تمامی عملیات واکسیناسیون توسط بخش دولتی و نیروهای اداره انجام می‌شود. بخش خصوصی به لحاظ کار مایه‌کوبی با ما همکاری نمی‌کند. بنده نیز در اکیپ واکسیناسیون خصوصا در روستاهای با وسعت زیاد و جمعیت دامی بالا حضور فعال دارم. به طور کلی تمامی عملیات واکسیناسیون آبله و شاربن، 3 مرحله واکسیناسیون تب برفکی،PPR ، لمپی‌اسکین، بروسلوز بره و بزغاله و بروسلوز گاو و گوساله توسط همکاران بخش دولتی انجام می‌شود.

در فاز زمستانه واکسیناسیون تب برفکی که تا اواخر اسفندماه ادامه داشت، برای پوشش مناسب واکسیناسیون و با توجه به اهمیت پیشگیری، به 50 درصد روستاها در ساعات غیر اداری مراجعه شده که خود شخصا در عملیات واکسیناسیون حضور داشتم. لذا خوشبختانه بیماری تب برفکی و سایر بیماری‌های گروه A در این شهرستان تحت کنترل بوده و درحال حاضر هیچ‌گونه موردی از این بیماری‌ها در شهرستان وجود ندارد.

نکته حائز اهمیت دیگر اینکه حجم وسیعی از مساحت شهرستان سروآباد (منطقه کوهسالان و کوه‌های شاهو) به عنوان منطقه حفاظت شده حیات وحش تعریف شده است که هر ساله پوشش 100 درصدی واکسیناسیون PPR  روستاهای این مناطق که اکثرا دام را به ییلاق برده و با توجه به صعب‌العبور بودن این مناطق کار همکاران ما را بسیار سخت کرده است.

حکیم مهر: چه زمانی و چگونه متوجه شدید که به بیماری کرونا مبتلا شدید؟

پنجم فروردین ماه بود که بعضی از علائم بیماری مثل سرفه‌های شدید، گلودرد و سردرد به همراه تب به سراغم آمد. من هم به بیمارستان شهید چمران سروآباد مراجعه کردم و در آنجا بعد از تجویز دارو، دستور قرنطینه خانگی را دادند. یعنی من اصلاً در بیمارستان بستری نشدم. با پیشرفت بیماری، شدت سرفه‌ها و گلودرد به همراه سیاهی زیر چشم دوباره به بیمارستان رفتم که پس از گرفتن نمونه سواپ جواب مثبت بیماری را در تاریخ نهم فروردین به من اعلام کردند. متاسفانه همزمان با من یکی دیگر از همکاران به همراه پسرشان به بیماری کرونا مبتلا شدند و برای ایشان هم آرزوی صحت و سلامتی کامل دارم.

حکیم مهر: بیمارستان چه داروهایی را برای شما تجویز کرد؟

هیدروکسی کلروکین، آزیترومایسین، ناپروکسن و سیتریزین را در ۲ دوره مصرف کردم.

حکیم مهر:‌ هزینه تست کرونا چقدر بود؟

تست کرونا رایگان بود.

حکیم مهر:‌ وقتی تست کرونای شما مثبت شد، چه حسی در شما ایجاد کرد؟

بار روانی بیماری از خود بیماری بدتر است. من متاهل هستم و ۲ دختر دارم که یکی ۳ ساله و دیگری ۲ ماهه است. همسرم به‌تازگی زایمان کرده و سیستم ایمنی بدن او پایین آمده است. اضطراب، استرس و خطر انتقال به همسر و دخترهایم با توجه به اینکه در طول مدت قرنطینه به همراه خانواده در یک مکان زندگی می کردیم، بسیار عذاب‌آور بود.

حکیم مهر: خانواده درگیر نشدند؟

از ۳ روز قبل از اینکه جواب مثبت به دست من برسد، خانواده به شکل عادی در کنار من بودند. لذا ترس زیادی داشتم که آنها هم مبتلا شوند. من خیلی اصرار کردم که آنها را به خانه پدر همسرم منتقل کنم اما قبول نکردند. در خانه ماندند و من قرنطینه خانگی را برای خودم شدیدتر کردم. به شکلی که در یک اتاق جداگانه و کاملا ایزوله بودم.

حکیم مهر: از اعضای خانواده تست نگرفتید؟

تمایلی به انجام نست نداشتند و می‌گفتند اگر علائم داشتیم، خودمان می‌رویم. CRP دخترم مثبت بود و به خاطر همین او را به سنندج بردم تا آزمایش سیتی‌اسکن از او بگیرند. بعد از آزمایش گفتند که مشکلی ندارد. اگر هم بیماری داشته، رد کرده و احتمالا نوع خفیف آن را گرفته است.

حکیم مهر: زندگی در دوران کرونا را چطور گذراندید؟

حدود 4 هفته در قرنطینه خانگی و در اتاقی جداگانه و به دور از محل رفت و آمد همسر و دخترهایم زندگی کردم. حدود ۲ هفته کامل هیچ ارتباطی با همسر و فرزندانم نداشتم. ظروف غذای من به شکل جداگانه توسط همسرم پشت در اتاق گذاشته می‌شد و ایشان با رعایت اصول بهداشتی از من مراقبت می‌کرد. در این مدت همکاران شبکه، نهایت لطف را داشته و تمامی لوازم مصرفی را برای ما تهیه می‌کردند. لزوم حضور اکیپ مبارزه در عملیات واکسیناسیون آبله و شاربن احساس می‌شد و با توجه به اینکه یکی از همکاران شبکه که مسئول انجام کارهای اداری هستند نیز به بیماری کرونا مبتلا شدند، کارهای اداری شبکه را به‌صورت دورکاری در منزل انجام می‌دادم.

حکیم مهر: چه زمانی مطلع شدید که بهبود پیدا کرده‌اید؟

 ۲ روز پیش دوباره تست حلق دادم که دیروز جواب آن آمد و خوشبختانه منفی بود. اما هنوز سرفه‌ها هستند و دلیل آن را نمی‌دانم.

حکیم مهر:‌ در مدت بیماری با کدام‌یک از همکاران در ارتباط بودید و آیا کسی از شما حمایت کرد؟

مدیر کل دامپزشکی استان حمایت زیادی از من کردند. هم ایشان و هم سازمان کمک مادی به من کردند. دکتر ماکنعلی بالای ۲۰ مرتبه با من و خانواده من تماس گرفتند و جویای احوال شدند و مشاوره و توصیه می‌دادند. دکتر ورمقانی هم بسیار پیگیر حال ما بودند. خودشان هم مراجعه کردند. دکتر مخدوم معاون سلامت ما هم خیلی حمایت کردند.

حکیم مهر: الان وضعیت شما به چه شکل است؟ آیا قادر به ادامه فعالیت هستید؟

دیروز و امروز به محل کار مراجعه کردم اما همچنان سرفه دارم و منتظر هستم یک هفته دیگر بگذرد و اگر خوب نشدم، برای ادامه درمان به سنندج مراجعه می‌کنم. در حال حاضر با رعایت اصول بهداشتی کار خود را شروع کرده و به لطف خدا و دعای خیر مردم سلامتی خودم را به‌دست آورده‌ام.

حکیم مهر‌:‌ به‌عنوان حرف آخر...

جا دارد تشکر ویژه‌ای از جناب آقای دکتر ماکنعلی معاونت محترم سازمان دامپزشکی، آقای دکتر ورمقانی مدیرکل دلسوز و پرتلاش دامپزشکی کردستان و آقای دکتر مخدوم معاونت محترم سلامت اداره کل دامپزشکی کردستان داشته باشم که هر روزه جویای حال من و خانواده من بودند. همچنین تشکری ویژه از معاونت محترم توسعه مدیریت و منابع سازمان و مدیرکل محترم که در طول مدت بیماری کمک‌های مالی به اینجانب داشتند.

دعای خیر و لطف و محبت و پیگیری مسئولان مافوق در سازمان و اداره کل و همکاران عزیزم در شبکه در حق من و خانواده‌ام بسیار باارزش بوده که انشالله خداوند این عزیزان را سلامت و تندرست نگه دارد.

از خداوند سپاسگذارم به خاطر همسری مهربان و دلسوز که در این شرایط سخت قرنطینه با سختی‌های زیاد از ۲ کودک سه ساله و دو ماهه نگهداری کرد و لحظه‌ای از کمک کردن به من دریغ نکرد. همچنین از پدر و مادر و خانواده مهربانم که در این روزهای سخت حامی من بودند تشکر می‌کنم.

در پایان از کادر درمان بخش کرونای بیمارستان شهید چمران سروآباد و بیمارستان توحید سنندج که دلسوزانه برای پیشگیری از کرونا ویروس و درمان بیماران مبتلا به این ویروس تلاش می‌کنند، سپاسگذارم.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.