«دکتر ایمان معماریان» معتقد است که قصدشان این است که او را به باغ وحش و قفس برگردانند. این می تواند جان باران را به خطر بیاندازد. با تمام مشقت هایی که باران کشیده است، اما امروز شانس آن را دارد که به یک زندگی طبیعی بازگردد و جانش نجات پیدا کند. البته اگر او را به یتیم خانه بفرستند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از رکنا، «باران» نام بچه شامپانزه ای است که از افسردگی رنج می برد. این بچه شامپانزه که اکنون از دامپزشک خود، ایمان معماریان جدا مانده است، ممکن است عوارض روانشناختی بدی را تجربه کند.
گونه شامپانزه مشابهات رفتاری قرینی با انسان دارد. اختلالات مشابهی را نشان می دهد تا آنجا که بسیاری از آزمایشات روانشناسی برای انسان ها بر این گونه انجام می گیرد.
از آنجا که دامپزشک باران جای والدین او را برای این شامپانزه از کودکی پر کرده است، حیوان او را به عنوان مادرخوانده ی خود پذیرفته است. اکنون که تصمیمات سختی برای این حیوان از سمت محیط زیست گرفته شده است، هم حیوان و هم مادرخوانده او، یعنی ایمان معماریان، دامپزشک باران که «مشاور دامپزشکی گربه‌سانان اتحادیه حفاظت از حیات وحش و دامپزشک سازمان جهانی نجات حیات وحش» نیز است، شرایط بدی را تجربه می کنند. پیش از آنکه به تصمیم باغ ارم و سازمان حفاظت از محیط زیست کشور در رابطه با باران بپردازیم، داستان باران و مادرخوانده اش را از سر می گذرانیم. داستانی که این شامپانزه را برای جراید و فعالان حوزه محیط زیست خاص کرده است و از زبان معماریان بیان می شود.
ایمان معماریان، مادرخوانده و دکتر دامپزشک باران به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: والدین باران جزو شامپانزه هایی بودند که فردی به نام دولت شاهی که صاحب یک باغ وحش بود، آنها را از کامرون به ایران آورد. آنطور که به نظر می آید شامپانزه های بیچاره ای بودند که از طبیعت صید شده بودند. البته سرنوشت شوم این گروه شامپانزه به شکار و تبعید ختم نمی شود، بلکه وقتی به ایران آورده می شوند، در یک اتاق و در قسمتی از باغ وحشی که روبروی پارک ملت بود، نگهداری می شوند. اما به دلیل سهل انگاری مراقبین، یک روز همه آنها به جز دو نفرشان می میرند. آن دو نفری که زنده ماندند، پرویز و شیرین بودند. و علت مرگ شانپانزه های دیگر نشست گاز co2 در اتاق ذکر شده است که به دلیل سهل انگاری مراقبین بوده است.
پرویز و شیرین تنها کسانی بودند که توانستند از آن حادثه نجات پیدا کنند. وقتی که همه در اتاق گاز خفه می شدند، آنها موفق شدند که روزنه ای برای تنفس پیدا کنند و جان خود را نجات دهند. این روزنه به آنها هوا رساند تا وقتی که مراقبین متوجه سهل انگاری خود شدند. آنها جنازه همه شامپانزه ها را بیرون آوردند، همچنین توانستند پرویز و شیرین نیمه جان را نجات دهند. پرویز و شیرین بعدها صاحب 8 بچه شدند. در واقع همه هشت شامپانزه ای که اکنون در باغ وحش ارم نگه داری می شوند، بچه های شیرین و پرویز هستند.
تولد باران و کشته شدن خواهران و برادرانش به دست شیرین
معماریان ادامه داد: اما پرویز صاحب یک فرزند دیگر به نام باران هم شد. شیرین 15 سال پیش یائسه می شود و پرویز از شمسی یعنی مادر باران صاحب یک بچه می شود. باران نهمین فرزند پرویز است. اما شیرین که پیشتر از جایگاه اجتماعی مطلقی در جامعه خود برخوردار بود، از تولد باران خوشحال نشد. بنابراین رفتار خوبی هم با این بچه شامپانزه نداشت. در واقع شامپانزه های ارم چند گروه هستند که هم اکنون هم درگیری و چالش مدام با هم دارند. این سبب شد که باران دوران طفولیت ناامنی را پشت سر بگذارد. از آنجا که رده اجتماعی شیرین در جامعه کوچک آنها بالا بود، طبق قاعده شامپانزه ها مراقبت از باران هم به عهده شیرین بود. مراقبتی که نمی توان اسم آن را مراقبت گذاشت. باران مجبور بود با شیرین و باقی شامپانزه ها که بچه های شیرین بودند، در یک فضای چالش برانگیز با شیرین زندگی کند. در حالی که در این فضا بیشترین خصومت شیرین متوجه باران بود. در واقع آنها پس از باران هر بچه ای که از شمسی به دنیا آمد را کشتند و تنها باران توانست از این فضای خصمانه جان سالم بدر ببرد.
معماریان: باران را در حال مرگ از قفسش نجات دادم
دامپزشک باران، گفت: وقتی که باران بدنیا آمد مجبور بود مدتی با آنها زندگی کند. اما خوشبختانه قبل از آنکه به دست دیگران کشته شود، توانستم او را از آن فضا نجات بدهم. من او را از شرایطی نجات دادم که تمام بدنش زخم بود. این زخم ها بخاطر این بود که او را بسیار روی زمین کشیده بودند. وقتی که او را نجات دادم حال خوبی نداشت. خونریزی معده داشت، نمی توانست شیر بخورد، و مدام در گوشه قفس تکیدگی می کرد. بنابراین مجبور شدم 24 ساعته از او مراقبت کنم تا حالش بهبود پیدا کند و زنده بماند. در واقع باران در شرایط خیلی بدی رشد کرده بود. آنها نیاز به مراقبت همیشگی دارند و روند رشد آنها بسیار کند است. تا 5 سالگی باید مورد مراقبت مادر باشند و شیر بخورند. اما شرایط مادر باران و خود او این امکان را فراهم نمی کرد. بنابراین توانستم با مجوز مدیرعامل وقت سازمان حفاظت محیط زیستف باران را از قفس و جامعه اش خارج کنم و 24 ساعته از او محافظت کنم تا بهبود پیدا کرد. البته از لحاظ جسمی . او را آزاد کردم اما با این شرط که هزینه نگهداری، درمان و داروهایش را به عهده بگیرم.
دادگاهی شدن باران با ورود مدعی العموم
معماریان گفت: اما داستان به اینجا ختم نشد. در یک سفر خارجی بودم که به من خبر دادند به خاطر گزارش غلط ارسالی از سوی سازمان محیط رییس به دادستان که گفته بودند، این شامپانزه به صورت قاچاق از آلمان به ایران آمده است، دادستان شامپانزه را جلب کرده است. در آن زمانی بود که ماجرای هواپیمای اوکراینی بر صدر جراید بود و به سختی هواپیما به ایران پرواز می کرد. با بدبختی خود را رساندم و اسناد مربوط به تولد باران و اخبار و پیگیری های روزنامه ها را به دادگاه بردم تا توانستم او را آزاد کنم. دادستان دستور داده بود که سریعا باران را بگیرند و به باغ وحش صفا دشت انتقال داده شود. در آنجا هم رفتار خوبی با باران نداشتند و خیلی او را اذیت کرده بودند. بطور مثال موهای دستش را تراشیده بودند و فکر میکردند که دستانش قارچ گرفته است.
در آن باغ وحش یک نفر هم نبود که بداند شامپانزه با پشت دست خود راه می رود. کچلی پشت دستش طبیعی است و قارچ نیست، البته حق هم دارند این حیوان بومی ایران نیست. به هرحال توانستم بعد از دو روز او را از باغ وحش صفادشت آزاد کنم. باران خیلی ترسیده بود.
سرنوشت باران به کجا ختم می شود؟
مادرخوانده باران، گفت: من توانستم باران را از قفس و مشکلاتی که بعدا دامنش را گرفت نجات دهم. او من را به عنوان مادر خود می شناسد. اما شامپانزه نیاز دارد به جامعه خود برگردد. باران نمی تواند به خانواده خود برگردد. زیرا او را مانند دیگر فرزندان شمسی می کشند. در دنیا پرورشگاه هایی وجود دارد که می تواند از او نگهداری کنند. او شرایط بدی را پشت سر گذرانده است. در زمانی که باید شیر می خورد و مدام از او مراقبت می شد، گرفتار خشم شیرین بود. بعد که ما آوردیمش بسختی توانستیم به او غذا دهیم. اوضاع بدی داشت و هر شیری نمی توانست بخورد. در زمان هایی مجبور شدیم به او شیر انسان بدهیم. شامپانزه ها 70 سال عمر می کنند. اگر قرار باشد که از افسردگی و اختلالاتی که تجربه کرده و گرفتارش است رهایی پیدا کند. باید به یک جامعه امن برگردد وگرنه هرگز به سلامت نمی رسد. باید او را به مراکز یا همان یتیم خانه ی شامپانزه ها بفرستیم. این مراکز مراکزی هستند که از شامپانزه هایی مانند او مراقبت می کند.
تصمیم اشتباه سازمان محیط زیست/ جان باران در خطر است
وی در پایان گفت: با وجود تمام توصیه هایی که کارشناسان به سازمان محیط زیست داده اند، آنها تصمیم درستی اخذ نمی کنند. هم اکنون چهار روز است که او را ندیده ام و آنها باران را مجبور کردند که از من جدا شود. قصدشان این است که او را به باغ وحش و قفس برگردانند. حتی اجازه نمی دهند که او را ببینم. این می تواند جان این شامپانزه را به خطر بیاندازد. با تمام مشقت هایی که باران کشیده است، اما امروز شانس آن را دارد که به یک زندگی طبیعی بازگردد و جانش نجات پیدا کند. ما در این مورد با دانشمندان مورد وثوق سازمان های بین المللی مشورت کرده ایم. راهی برای باران نیست جز اینکه تا بلوغ و امکان بازگشتن به طبیعت، به یتیم خانه برود. نباید دوباره او را به قفس بازگردانیم.
