در ادعایی قدیمی از قول رئیس سابق سازمان دامپزشکی ایران که اخیرا بازنشر شده خواندم که متاسفانه عدهای از مرغداران برای افزایش وزن مرغها، چند روز قبل از سر بریدنشان، در آب آنها تریاک میریزند تا حدود نیمکیلو وزنِ قبل از کشتارشان زیاد شود. و بعد شنیدم که گاهی برای مقاصد درمانی و فقط طی چند روز این کار را میکنند.حالم از این ادعا بد شد و حدس زدم دروغ باشد. این خبر بعدا توسط آقای رفیعی تکذیب شده است اما به همین بهانه و برای پاسخ به «چرایی کاهش کیفیت گوشت مرغ»، با پسر داییام که مرغدار است تماس گرفتم و حرفهایی زد که دیدم اوضاع از لحاظ دیگری، نگرانکننده است.
او خودش پرورشدهنده مرغ تخمگذار است اما از همکارانی که در زمینه مرغ گوشتی فعالاند شنیده که قبلا عدهای به این شیوه رو آورده بودند اما به دلیل عدم توجیه اقتصادی، دیگر چنین نمیکنند. و البته گاهی به صورت مقطعی و چند روزه و برای درمان، از این روش استفاده میکنند. اما اشکال کیفی گوشت مرغ شکل دیگری پیدا کرده است و موضوع اصلی، خوراک آنها ست.
متاسفانه به دلیل گرانی و کمیابی ذرت و سویا که خوراک اصلی مرغ است، برخی مرغداران از پودر ضایعات دائمی، ضایعات ماکارونی، ضایعات پفک و از این جور چیزها برای پر کردن شکم جوجهها استفاده میکنند. در فقدان سویا به عنوان منبع پروتئین، خون مرغها را در کشتارگاهها به ضایعات آنها اضافه میکنند و میپزند و بعد پودر میکنند و به مرغها میدهند. کیفیت غذایی که به آنها میدهند برایشان مهم نیست و فقط ارزانیاش ملاک است. فقط میخواهند آنها زودتر پروار شوند و پف کنند و با هزینهی کمتر و سود بیشتر به فروش برسند.
این مرغدار قدیمی و معتبر، علت طعم بد و گاه بدبویی گوشت مرغها و گاهی تهوع پس از مصرف را همین دلیل دانست. وقتی از او در بارهی چگونگی نظارت دامپزشکی پرسیدم، تلخ خندید و گفت از این سوالها نپرس!... گفتم چگونه میتوانم به کیفیت گوشت مرغی که میخورم مطمئن باشم؟ گفت خودتان در پشتبام آپارتمانتان، پرورش مرغ محلی راه بیندازید!
پینوشت: حرف اصلی این متن، هشدار در مورد کیفیت غذای طیور و تاثیر نامناسب آن بر کیفیت طعم و بوی گوشت مرغ است. و این پرسش مهم که چرا گاهی پس از مصرف مرغ، تهوع خفیفی ایجاد میشود؟! کاش گروه تحقیق و تفحصی توسط سازمان دامپزشکی، برای پاسخ به این پرسش شکل گیرد.