حکیم مهر: «دکتر محمد نوری» استاد پیشکسوت دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، در یادداشتی ذیل خبر «آموزش دامپزشکی؛ وزارت علوم یا وزارت بهداشت؟» نوشت:
از حکیم مهر تشکر می‌کنم که این بحث مهم را مطرح نمودند و دیدگاه‌های مختلف را در اختیار جامعه دامپزشکی قرار داد.
دوست و استاد فرهیخته جناب آقای دکتر دباغ از شباهت آموزش دامپزشکی با پزشکی و و ضع خوب رزیدنت‌های پزشکی نسبت به دامپزشکی توضیح دادند که آنها حقوق دارند و الی آخر. من چون این دوست محترم در جریان آموزش دامپزشکی قرار ندارند خدمتشان عرض می‌نمایم هیچ شباهتی بین آموزش پزشکی و دامپزشکی حداقل در ایران وجود ندارد. ضمنا کاشکی حضرتعالی نامه رزیدنت‌های پزشکی را به وزیر بهداشت به دلیل بالا رفتن خودکشی در بین رزیدنت‌ها مطالعه می فرمودید، بعد از وضع خوب آنها صحبت می‌نمودید.
آقای دکتر، وضع پزشکی در ایران بسیار نامطلوب است (در مقایسه با سایر کشورها). یک پزشک در بهترین وضع در ۲۸ سالگی پزشک میشود، ۲ سال طرح عمومی میشود ۳۰ ساله، حالا بلافاصله رزیدنتی قبول میشود، بعد متخصص میشود، حالا ۳۵ شده، حالا می‌رود طرح دوره تخصص و در ۴۰ سالگی مدرکش آزاد میشود. خوب، مقایسه کنید با ترکیه، چون چندی پیش بیماری را از ایران برای مشاوره به ترکیه بردم. سرپرست جراحان اعصاب آقایی بود ۳۴ ساله متخصص از کلینک مایو در آمریکا. چون پسر خودم هم با او همکار بود، از وضع تحصیلش سؤال کردم، گفت ۱۸ ساله وارد دانشکده پزشکی شدم، ۲۴ ساله فارغ‌التحصیل شدم، ۲۵ ساله وارد مایو کلینک شدم، ۸ سال جراحی اعصاب خواندم و برگشتم ترکیه. تمام اساتیدشان تحصیلات بسیار بالایی داشتند از بهترین دانشگاههای آمریکا و اروپا.
وضع وزارت بهداشتی که شما اصرار دارید برویم زیر چترش، همین بس که بیشتر از ۸۰ درصد بازنشستگانش با درجه استادیاری بازنشسته میشوند. شما به این می‌گویید وضع خوب؟
و اما وضع آموزش دامپزشکی در ایران، نمی‌دانم از کجا شروع کنم، بگویم نامناسب که بیشتر از این‌هاست دوست محترم. کدام آموزش شبانه‌روزی که حضرتعالی از آن دم می‌زنید؟ به عنوان کسی که ۴۶ سال در سیستم آموزشی بطور ممتد کار نموده‌ام و شکر خدا چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوم و از سیستم دامپزشکی خارج می‌گردم، خدمتتان عرض کنم در یک کلام دانشکده‌های ما حمل‌کننده کاغذی بنام دکترای دامپزشکی تولید میکنند و لاغیر. چرا؟ دوست محترم، همانگونه که بخش مهم آموزش یک دانشجوی پزشکی رفتن به بیمارستان است، بخش بزرگی از آموزش یک دانشجوی دامپزشکی رفتن به فارم آموزشی است که تمامی دانشکده‌های ما فاقد آن میباشند.
بنده از سال ۱۳۶۲ که در دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز استخدام شدم، دویدم و فریاد زدم که آقایان عمر دانشجو دارد اینطور تلف میشود؛ یک فارم آموزشی راه بیاندازید. گوش اگر گوش من و ناله.... و اکنون که دارم می‌روم، همان دانشکده با همان امکانات حقیر بدو استخدام سر جایش ایستاده، بدون هیچ اضافات علمی. خوب حالا چه فرقی دارد که این دانشکده و امثال آن زیر نظر وزارت علوم باشد یا بهداشت؟ اگر این‌طرف باشد منافع یک عده تامین است، اگر آن‌طرف منافع گروه دیگر. این بحث‌ها فقط اتلاف انرژی است.
در خاتمه می‌گویم دامپزشکی یک رشته تولیدی است و اگر متعالی باشد، مردم آن جامعه در یک رفاه نسبی غذایی قرار میگیرند. آیا با وجود این‌همه دلال واردکننده محصولات دامی، فکر میکنید جایی برای تعالی این رشته وجود دارد؟
درود بر شما که حرف حساب زدید و منطقی. 
| به خدا قسم اگر سیستم اجرایی دامپزشکی "علم محور" باشد دانشگاه ما فرقی نمی کند زیر نظر کدام وزارت خانه باشد درود بر دکتر نوری عزیز، حرف حساب 
با سلام خدمت استاد بزرگوار | تعطیلی دانشکده های دامپزشکی یعنی از کنکور ا۱۴۰۰ دانشجو نگیرتد تا ده سال و بعد هم براساس نیاز و منطق هستم 
جای بسی تاسف است که حتی پیشکسوتان دانشگاهی رشته دامپزشکی ............. از دامپزشکی به عنوان رشته تولیدی نام میبرند. در اینکه وضع آموزش دامپزشکی همانند آموزش هر رشته دیگری در ایران فاجعه ایی بیش نیست شکی نیست و ریشه آنرا در همین چند خط نوشته این آقای دکتر میتوان پیدا کرد. دامپزشکی همانطور که از اسمش بر میآید یعنی پزشکی دام، پزشکی حیوانات. حال مفهوم پزشکی در نظر این پیشکسوت به تولید ربط دارد نتیجه اش تولید همان حاملان کاغذ دکترای دامپزشکی میشود. دامپزشکی رشته ایست برای ایجاد بهداشت در حیوانات و جلوگیری و درمان بیماریهای آنان نه برای تولید دام. در تمام دنیا رشته مرتبط و مسئول تولیدات دامی رشته کارشناسی علوم دامی زیرشاخه علوم کشاورزی و گرایشهای مختلف آن شامل تغذیه ژنتیک و اصلاح نژاد و بیوتکنولوژی دامی و غیره و غیر میباشد که در سطوع دکترای تخصصی و بالاتر اشتراکاتی با بخشی از دانش دامپزشکی پیدا میکند. نتیجه نگاه اقتصادی تولیدی به رشته دامپزشکی تولید افرادی میشود که کمترین اهمیتی برای بهداشت و درمان و پیشگیری از بیماریهای حیوانات ندارند و در طی دوره تحصیل در دانشکده های دامپزشکی حتی از دست زدن به حیوانات هم دوری میکنند. کتابی میخوانند و امتحانی میدهند و مدرکی میگیرند و عنوان دکتری یدک میکشند. جناب آقای دکتر از فارم آموزشی صحبت میکنند که طبیعتا منظورشان تولیدات حیوانات اقتصادی و مشکلات آنست. حتی در صورت عدم وجود فارمهای آموزشی در صورت وجود اساتید مجرب و در تماس با صنایع تولیدات دامی دانشجویان میتوانند در فارمها رزیدنت و همراه استاد به کارآموزی بپردازند. جناب آقای دکتر هیچ اشاره ایی به امکانات آزمایشگاهی و تشخیصی و پژوهشی در دانشگاهها نمیکنند. حتی یک دانشکده دامپزشکی در ایران پیدا نمیکنید که درمانگاه علوم بالینی آن به دستگاه ام آر آی مجهز باشد و اکثریت دانشکده ها حتی به دستگاههای ایکس ری و اولتراسوند هم دسترسی ندارند چه برسد به سی تی اسکن و دستگاههای پیشرفته تشخیصی دامپزشکی. تجهیزات آزمایشگاهی تحقیقاتی انگل شناسی قارچ شناسی فیزیولوژی و میکروبیولوژی و غیره و غیره جزء لوازم لوکس هستند. دروس حقوق حیوانات و رفاه حیوانات طب پناهگاهی و رشته های تخصصی طب حیوانات حیات وحش مفاهیمی دور از تصور برای تدریس در دانشکده های دامپزشکی اند. در کل ایران یک فارق التحصیل واقعی متخصص چشم پزشکی دامپزشکی و یا یک متخصص دانش آموخته دامپزشکی حیات وحش وجود ندارد. صحبت از طب تطبیقی دامپزشکی و همکاریهای تحقیقاتی با متخصصان پزشکی جهت پیشرفت دست در دست علوم پزشکی و دامپزشکی در ایران به لطیفه گویی بیشتر شبیه است. فارغ التحصیلان تخصص جراحی دامپزشکی چنان کارنابلدند که حیوانات زبان بسته را سلاخی میکنند تا درمان. نه آموزش درست دیده اند نه امکانات درست و مناسب در اختیارشان بوده است. اوج رویای فارغ التحصیلان دامپزشکی نشستن پشت میز کارشناسی ادارات بی مصرف دامپزشکی و وارد چرخه بی حاصل بوروکراسی اداری شدن است و یا ناظر کشتارگاه شدن. تنها معدودی از فارغ التحصیلان دستگاه عریض و طویل و بی خاصیت آموزش دامپزشکی با اراده و پشتکار فردی به عمق دانش دامپزشکی ورود کرده و تخصص و کارایی خود را بالا میبرند. جناب آقای دکتر مشکل آموزش دامپزشکی در ایران بسیار بیشتر و عمیق تر از فارم آموزشی مورد نظر شماست. بسیاری از دانشکده های کشاورزی فارم آموزشی دارند. دامپزشکی علمی بسیار فراتر گسترده تر و مجزا از تولید دامهای اقتصادی است. ایراد از نگرش سطحی و غلط به دانش عظیم دامپزشکی است حتی در سطوح اساتید و پیشکسوتان این رشته. | دامپزشکی بود به آقا فرید نیز آراسته شد... | جناب آقای آرام | جناب آرام!
| نظرات جناب دکتر ارام با احترام به شخص جناب دکتر نوری و در جهت تکمیل نظرات ایشان بودند بسیار متشکر از این همکار محترم و تذکر بجا، شاید من منظور خود را نتوانستم برسانم و فقط به ال اهم پرداختم. درست میگی دوست من، دامپزشکی خیلی وسیع‌تر از آن تولیدیست که من توضیح دادم ولی به این نکته توجه داشته باشید جامعه ما فعلا مشکل کمبود تولیدات داره، دنبال یک مرغ ساعت‌ها توی صف می‌ایسته، ماه‌هاست رنگ گوشت ندیده. دوست من میدانی اولین دانشکده دامپزشکی دنیا یعنی لیون در ۱۷۶۲ چرا تاسیس شد؟ به خاطر مبارزه با طاعون گاوی و به همین شکل رویال کالج لندن در سال ۱۷۶۹ و بعد دانشکده‌های دیگر اروپایی و آمریکایی همه اینها برای مبارزه با بیماریهای حیوانات تولیدی تاسیس شدند. زمانی‌که این بیماریها کنترل شدند و جامعه مرفه شد، رفتند سراغ سایر بخش‌های این رشته نظیر دامهای کوچک، حیات وحش و... جهت اطلاع حضرتعالی هنوز هم جنبه تولیدی این رشته برای غرب بیشترین اهمیت را دارد. | درود و هزاران درود بر استاد نوری بزرگوار که بسیار سنجیده و با درایت فرمودید.. | لذت میبرم اظهارنظرهای جنابعالی را میخوانم | سپاسگزارم از لطف نظراتتان جناب دکتر | استاد الان از هر ۱۰ تا دانشجوی دامپزشکی چند تا از آنها دام بزرگ و چند تا دام کوچک میخواهند بخوانند؟؟حتی در همان اهواز و دانشکده های شهر تهران. قبول بفرمایید شرایط ایران عوض شده. زمانی دام بزرگ ۹۰ درصد دامپزشکی بود ولی الان دام کوچک است! باور بفرمایید دوران تولید در ایران خیلی وقت است به سر آمده. الان همه جای دنیا وقتی کالایی توجیه تولیدی ندارد آن را وارد میکنند. ما در کشور خشکمان که نهاده دامی و خوراک دام نداریم میخواهیم دام اقتصادی تولید کنیم؟. | ای کاش بیشتر قدر میدانستیم بودن در محضر اساتید بزرگی چون شما. چه فرصت هایی که از دست رفت 
دکتر عزیز به نطر بنده ما رشته تولیدی تیستیم و نیاز به فارم اموزشی نداریم ما نیاز به کلینیکهای اموزشی قوی، اساتید قوی، اساتیدی که با کمال میل علم خود را به دانشجویان انتقال دهند، منبعهای مطالعاتی جدید و عدم نخیه سازی های 
درود بر شرف شما با نگاه واقع بینانه ای که به این موضوع داشتین واقعا دیگه جای حرفی باقی نمیمونه طرز فکر شما در خصوص ادارات دامپزشکي بسیار زشت و زنندست، به شما هم مانند اقای دکتر در اشتباهید البته در این مورد خاص سلام حرف حق رو فرمودید استاد محترم تا آموزش همراه با آموزشهای عملی در فیلد نباشد نمی توان آموزش مناسب دید، تجهیزات تشخیصی دانشکده ها هم واقعا سطح پایین هستند و بعضی از اساتید هم توان علمی در حد استاد بودن ندارند. دکتر نوری عزیز فحوای کلام شما در خصوص دامپزشکی درست است ولی این مدارک کاغذی متاسفانه در پزشکی هم به نحو دیگری وجود دارد از خرید و فروش کشیک های اینترنی شنیده اید؟ و... که در این مقال نمیگنجند. کاملا موافقم که مشکل ایران تربیت دامپزشکانی است که بتوانند بیماریهای حیوانات اهلی مثل تب مالت سل و ....را خوب بتوانند کنترول نمایند. در دانشگاه ها این مطالب باز نمیشود. در کلینیک های قوی به شما تک کیس را یاد میدهند ولی در فارم شما جلوگیری و کنترول بیماریها را در سطح گله آموزش میبینید. برای اینکه بحران غذایی در یک مملکت حل شود باید دامداریهای کوچک منحل شوند و دامپروریهای مدرن جای آنها را بگیرد. البته این نیاز به اراده ملی و سرمایه گذاری آموزشی و تربیت دامپزشکانی که بتوانند این گله ها را اداره نماینددارد. دیگر زمان استفاده از گوشی و تفسیر اینکه این رال یا سوفل گذشته زمان آن است که شما بدانید اگر یک مجتمع بزرگ گرفتار مایکوپلاسموزیس شد چگونه آنرا کنترول نمایید ویا BVDیا IBR را چگونه کنترول کنید. متاسفانه دانشکده های ما دامپزشکان تک کیسی تربیت مینمایند که این اصلا کاربردی نمیباشد. این مهم نیست که در گله چند گاو جابجایی شیردان دارد این مهم است که شما آنرا بتوانید کنترول نمایید. | کنترل و پیشگیری از بیماریها بسیار اسان و باقدری اموزش صحیح قابل یادگیری است اما تشخیص بیماریها و استفاده از سایر امکانات و نتایج ازمایشگاهی جهت تشخیص و پیش اگاهی بیماری دشوار است، متاسفانه نود درصد کیسهایی که همکاران میرن تشخیصی داده نمیشه، کار در فارم رشته های مختص خودش رو داره البته یه اشنایی ساده نیاز هست اما شغل ما نیست استاد عزیز در زمانی که عصر شما دامپزشکی رشته ی تولیدی بود و فرمایش شما متین. خیلی کم افراد در 25 سالگی پزشکی عمومی را میگیرند و آنها که استریت میشوند تعدادشان انگشت شمار است. من دایی خودم در سن 39 سالگی مدرکش آزاد شد و در سن 48 سالگی رفت برای فوق اطفال. همیشه از اینکه طرح عقبش انداخته شکایت داشت. مسلما شما وقتی بهداشت دام را بالا بردید تولیدش را هم میبرید بالا و از بیماریهای مشترک هم جلوگیری میکنید. یک نکته که استاد فرمودن اولویت جامعه ما است. در جامعه ما مشکل گرسنگی است وقتی سیر شدیم میریم سراغ سگ وگربه، فعلا باید یکی به من رزیدنت اموزش بده چگونه از طریق کنترول بیماریها تولید گله را بالا ببریم متاسفانه اون یکیه نیستش. یادم چند سال پیش که رکود اقتصادی در آمریکا رخ داد در یک روز 1میلیون پت را در شهر نیویورک یوتینایز کردن و صف مواد غذایی چقدر طولانی بود. استاد خیلی عمقی نظر میدهد کاشکی حکیم مهر یک وبینار پرسش و پاسخ با ایشان و سایر مسولین ترتیب میداد. | در ۱ روز یک میلیون پت را یوتانایز کردن؟؟؟ قطعا اگر تمام دامپزشکان شهرشان در هر ثانیه ۱ پت را یوتانایز میکردند این عدد کمتر بود | دوست گرامی علم دامپزشکی کار به گرسنگی نداره آموزش در خصوص درمان همه دامها امری الزامی است | در مواردی که اطلاع کافی ندارید اطلاعات اشتباه درج نفرمایید .یوتانایز غیر قانونی است 
دکتر نوری عزیز ، درود ، دکتر جان شما به نیکی و همت و مردانگی ، رسالت خودتون رو نسبت به دامپزشکی ادا کردید ، متأسفیم که ما پس از شما نه نقشه راهی درست برای التیام زخمهایی موجود داشتیم و داریم و نه آنقدر شهامت و شجاعت شما رو در رفع معضلات طبقه بندی شده در خودمون احساس میکنیم ، برای شما که استخوان خرد کرده این مسیر دشوار بوده آید ارامشی بی پایان آرزو میکنیم . شاید فرق پروفسور با ما اینه که ایشون به صورت کلان به صنعت دامپروری کشور نگاه میکنن ولی ما به مسائل جزئی تر مثل حقوق مسئول فنی، اشباع بودن بازار کار و پذیرش بی‌رویه دانشجو و...ااتفاقا اینکه اساتید علوم پزشکی با درجه استادیاری بازنشسته میشن نشونه خوبیه. توی وزارت علوم حقوق اساتید انقدر پایینه که از روزی که جذب میشن تمام تمرکز و انرژیشون بر روی کارای پژوهشی و بالا بردن مرتبه خودشون هست و دیگه وقت و انرژی چندانی برای آموزش دانشجو ندارن. همینطور بودجه‌ای که برای پایان نامه های علوم پزشکی تخصیص داده میشه چندین برابر بودجه‌های ما هست. در کشور ما صرف نظر از اینکه ما توی کدوم وزارتخونه هستیم مقدمات آموزش دامپزشکی برامون فراهم نیست ولی باید قبول کرد سطح آموزش در وزارت بهداشت چند پله جلوتره و مدیریت بسیار بهتر و با حساب کتاب تری اعمال میشه و انتقال ما به اونجا برکات فراوانی هم برای دامپزشکان هم برای کشور خواهد داشت. خیلی جالبه هزاران دانشجو و فارغ التحصیل رشته های گروه دامپزشکی از کاردان تا کارشناس و ارشد و پی اچ دی ها اینده نامعلوم شغلی دارند و از لحاظ قانونی وظیفه مشخص ندارند و این رشته ها اشباع شدن چون از غیر دامپزشکی مثلا شخصی همینطوری با کارشناسی مهندسی پزشکی یا صنایع تصمیم میگیره ارشدش رو بیاد بیوشیمی دامپزشکی یا انگل شناسی دامپزشکی یا فیزیولوژی دامپزشکی بخونه بعدشم کنکور میده و ازاد یا سراسری شبانه و پردیس یا حتی روزانه قبول میشه و میبینیم که علوم پایه دامپزشکی در ارشد و دکترا داره اشباع میشه .. وقتی از لحاظ قانونی براشون شغل پیشبینی نکردین و از قبل تمام وظایف رو برای دی وی ام درنظر گرفتین لطفا دانشجوی علوم پایه و پیرادامپزشکی نگیرین سالانه هزاران فارغ التحصیل و دانشجوی جدید از کاردانی تا کارشناسی و ارشد و پی اچ دی گروه دامپزشکی !!!!!!!!!!!!!! یا اجازه ندین از رشته های مختلف بیان گروه علوم پایه دامپزشکی ادامه تحصیل بدین اخه مهندس صنایع یا مهندسی پزشکی ارتباطش با انگل شناسی دامپزشکی یا بیوشیمی دامپزشکی چیه ؟؟؟؟؟؟ یا یه مطلب واقعا عجیب رشته پیشگیری بیماری های دام که در دفترچه کارشناسی ارشد اوردین و نوشتین دارندگان مدرک دی وی ام فقط مینونن بیان این ارشد رو بعد دکترای عمومی دوباره بخونن!!!!از چی بگم اینم بگم که جدیدا شرکت های تخم مرغ و شیر پاستوریزه دارن دانشجوی بهداشتیار دامپزشکی و کاردان علوم ازمایشگاهی دامپزشکی در علمی کاربردی میگیرن ... مجموع اینا میشه .... 
درود بر استاد فرهیخته و با شرف و غیرتمند ،اگر چند نفر مثل ایشان داشتیم ، دامپزشکی حال و روز خوبی داشت ، سپاس از حکیم مهر | جالبه اینجا خیلی کم نقد کردن مووضع رو همه گفتن چون استاد گفته درسته این موضوع خودش جای فکر داره یعنی دانشجویانی که حتی قدرت تحلیل هم ندارن به زودی وارد دنیای واقعی میشوند و و اونوقته که میبینن حتی بلد نیستن تاریخچه یه بیمار رو بگیرن لطفا در گوگل سرچ کنید سالیانه چند قلاده سگ وچه میزان گربه در آمریکا یوتنایز میشود. در آنجا آنها ییکه توان نگاهداری پت را ندارند اول تحویل shelter میدهند اگر کسی داوطلب نگاهداری آنها شد تحویلش میدهند در غیر ایصورت یوتنایز میشود. ضمنا در آمریکا مراکز خصوصی شبانه روزی وجود دارد که در منزل برای شما حیوان را یوتنایز میکنند. بنابراین اطلاعات غلطی داده نشد. در زمان رکود اقتصادی چند صد هزار پت یوتنایز شد. سلام بر استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر نوری | تعداد حشرات هم بیشتر از تعداد دام و طیور است. پس حشرات از دام و طیور مهم تر هستند؟ بهداشت عمومی یعنی چه؟ یعنی شما بروید در کارخانه پفک سازی یا لبنیات دستور تمیز نمودن کارخانه را بدید. چرا عالمانه مسئله را مورد توجه قرار نمیدهید. | خب دوست عزیز حالا مشکل همین جا ایجاد میشود، اگر وزارت کشاورزی یک مملکت کوچکترین اهمیتی به مسائل بهداشتی و بیماریهای غذا زاد و.. نداد و از طرفی در امر تولید هم مهندسین علوم دام را همه کاره قرار داد، آنوقت چه؟؟؟؟ خوب اون مربوط به مشکلات قوانین آن مملکت است که باید اصلاح شوند. چیز هایی که اکنون برای ما مشکل جدی میباشند آنها سالها ستکه آنرا حل نموده اند.دوست محترم بزرگترین مشکل سیستم دامپزشکی مملکت ما دوچیز است یکی در بخش آموزش دیگری در بخش اداری. من فعلا به آموزش کار ندارم در بخش اداری اولین کاری که باید صورت پذیرد به نظام دامپزشکی باید اختیارات ویژه داده واز طریق آن قانون دامپزشکی تدوین گردد. دراین قانون جایگاه وشرح وظایف همه توضیح داده شود مثلا داروخانه دار جایگاهش مشخص بدون حق دخالت در درمان ویا دامپرور شرح وظایفش به وضوح مشخص گردد و خیلی چیز های دیگر. قانونی که تدوین میشود باید لازم الاجرا باشد وبوسیله مراجع قضایی حمایت شود. خوب در اروپا که میبینید یک گونه دیگر به این رشته نگاه میکنند سالهاست که مسایل حل نشده مارا پشت سر گذاشته اند. خوب حالا شما با ساختار فعلی به هر جای دیگر بروید مشکلات فعلی را هم با خود میبرید. شما فقط با این کار صورت مسئله را دارید پاک میکنید. اگر در یک دامداری اروپایی فردی غیر دامپزشک به امر درمان بپردازد بشدت مجازات میشود و هیچوقت شما این وضعیتی که هر کس توان دخالت در دامپزشکی را داشته باشد را در انجا مشاهده نمیکنید. برای من خیلی جالب است که در دامپروریهای چند هزار راسیدر ایران دامپروران وکار گران مسئول درمان گوساله های تازه متولد هستند.براحتی انواع آنتی بیوتیکها را به گوساله های تازه متولد شده میدهند و مرگ و میر بالایی را سبب میشوند وهیچ قانونی جلوی آنرا نمیتواند بگیرد ولی مثلا در انگلیس دامپزشک میتواند از این افراد غیر مسئول به نظام شکایت نماید.پس دوست من تا یک نظام قوی و کار آمدی نداشته باشیم در روی همین پاشنه میچرخد. در اینجا هم قانون هست و هم نظام دامپزشکی و هم امکان شکایت دامپزشک. ولی مشکل این است که آن مرجع قضایی که باید رای بدهد برای دامپزشک مسئولیت بهداشت عمومی و سلامت مردم را متصور نیست و وزارت بهداشت را متولی سلامت مردم میداند. و فکر میکند دامپزشک یک نیروی فنی دامداری برای افزایش حجم تولید است! و در نتیجه باقی مانده ی همان انتی بیوتیکی که شما میفرمایید کارگر تزریق میکند در غذای مردم نوش جان میشود و سونامی سرطان و مقاومت میکروبی و.. هم ارمغان آن برای کشور است. جابجایی به وزارت بهداشت لازمه بهرحال عده ایی از روسای مادام العمر هنوز باندازه کافی حواله ماشین و موبایل نگرفته اند.یک جابجایی برای این روسای زحمت کش لازمه دقیقا ... سیستم اموزشی فاقد امکانات لازم جهت اموزش هست.... حتی هم خوانی با سیستم های اموزش قدیم کشورهای دنیا نداره .... 
شک نکنید کافی است وزارت بهداشت یک نامه بزند آنوقت بزرگترین دامداری های ایران موظف به همکاری کامل با دامپزشکان خواهند بود. میدانید چرا؟ چون از رئیس جمهور تا فرماندار و دادستان و.. وزارت بهداشت را متولی بهداشت می دانند و همکاری کامل میکنند. دامپزشکی تولید محور در نهاد های بالادستی برای مسائل بهداشتی محلی از اعراب ندارد!